Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647.

Bild:
<< vorherige Seite
Haec per nos eadem ducas vestigia Christe:
ut Tecum semper vivere sic liceat.
Cunradus Oeler/ Lindaviensis, Ec-
clesiae Patriae Minister.
XXXIX.
SIc, SAUBERTE, tuae superasti taedia tandem
afflictae vitae, & morte solutus abis?
Plagitriba DEI, qui tanta hucusque dolorum
ex hausti, semper speque fideque pari.
Ah quoties mecum reputo sanctissima verba,
quae mihi postremo misit amica manus:
Saepe Deum precibus juvenem Te sollicitasse,
heic det ut infernum, coelica servet Tibi.
Ah fatum ad votun nimium cecidit. Bene! Namq;
heic nisi, nemo polum, tartara gustet, habet.
Squalida quo mage nos Christi formamur ad ora,
tanto nostra olim gloria major erit
& vere, nobis crudelis quando videtur
esse DEUS, nobis summus amicus adest.
Illud ut absurdum carnis videatur ocellis,
vita tamen faciet, crede, futura fidem.
O igitur summe Te nunc, SAUBER TE, beatum,
haec superasse cui, cernere ad illa datum.
Salve sancte cinis, mutuo quod terra negavit,
ora polus nobis conspicienda dabit.
Haec ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid?
Adhuc in aeternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO
ac Amico interioris admissionis, Alteri EGO-MEO: ita
enim amicissima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter coe-
tera gravissima theologic aconscientiosissima &c. ad me
ita: ALTER-TU sum, in eodem navigio haerens & labo-
rans, in eadem palaestra militans. Lecto me affixere per ali-
quot
D 2
Hæc per nos eadem ducas veſtigia Chriſte:
ut Tecum ſemper vivere ſic liceat.
Cunradus Oeler/ Lindavienſis, Ec-
cleſiæ Patriæ Miniſter.
XXXIX.
SIc, SAUBERTE, tuæ ſuperâſti tædia tandem
afflictæ vitæ, & morte ſolutus abis?
Plagitriba DEI, qui tanta hucusque dolorum
ex hauſti, ſemper ſpeque fideque pari.
Ah quoties mecum reputo ſanctiſſima verba,
quæ mihi poſtremò miſit amica manus:
Sæpe Deum precibus juvenem Te ſollicitâſſe,
hîc det ut infernum, cœlica ſervet Tibi.
Ah fatum ad votũ nimiùm cecidit. Bene! Namq;
hîc niſi, nemo polum, tartara guſtet, habet.
Squalida quò mage nos Chriſti formamur ad ora,
tantò noſtra olim gloria major erit
& verè, nobis crudelis quando videtur
eſſe DEUS, nobis ſummus amicus adeſt.
Illud ut abſurdum carnis videatur ocellis,
vita tamen faciet, crede, futura fidem.
O igitur ſummè Te nunc, SAUBER TE, beatum,
hæc ſuperâſſe cui, cernere ad illa datum.
Salve ſancte cinis, mutuò quod terra negavit,
ora polus nobis conſpicienda dabit.
Hæc ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid?
Adhuc in æternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO
ac Amico interioris admiſſionis, Alteri EGO-MEO: ita
enim amiciſſima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter cœ-
tera graviſſima theologic aconſcientioſiſſima &c. ad me
ita: ALTER-TU ſum, in eodem navigio hærens & labo-
rans, in eadem palæſtra militans. Lecto me affixere per ali-
quot
D 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0157"/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæc per nos eadem ducas ve&#x017F;tigia Chri&#x017F;te:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ut Tecum &#x017F;emper vivere &#x017F;ic liceat.</hi> </hi> </l>
          </lg><lb/>
          <closer>
            <salute> <hi rendition="#et"><hi rendition="#aq">Cunradus</hi> Oeler/ <hi rendition="#aq">Lindavien&#x017F;is, Ec-<lb/>
cle&#x017F;iæ Patriæ Mini&#x017F;ter.</hi></hi> </salute>
          </closer>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq">XXXIX.</hi> </head><lb/>
          <div n="3">
            <lg type="poem">
              <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">S</hi><hi rendition="#k">Ic</hi>, SAUBERTE, tuæ &#x017F;uperâ&#x017F;ti tædia tandem</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">afflictæ vitæ, &amp; morte &#x017F;olutus abis?</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Plagitriba <hi rendition="#g">DEI,</hi> qui tanta hucusque dolorum</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">ex hau&#x017F;ti, &#x017F;emper &#x017F;peque fideque pari.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Ah quoties mecum reputo &#x017F;ancti&#x017F;&#x017F;ima verba,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">quæ mihi po&#x017F;tremò mi&#x017F;it amica manus:</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Sæpe Deum precibus juvenem <hi rendition="#i">Te</hi> &#x017F;ollicitâ&#x017F;&#x017F;e,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">hîc det ut infernum, c&#x0153;lica &#x017F;ervet Tibi.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Ah fatum ad votu&#x0303; nimiùm cecidit. Bene! Namq;</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">hîc ni&#x017F;i, nemo polum, tartara gu&#x017F;tet, habet.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Squalida quò mage nos Chri&#x017F;ti formamur ad ora,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">tantò no&#x017F;tra olim gloria major erit</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">&amp; verè, nobis crudelis quando videtur</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">e&#x017F;&#x017F;e DEUS, nobis &#x017F;ummus amicus ade&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Illud ut ab&#x017F;urdum carnis videatur ocellis,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">vita tamen faciet, crede, futura fidem.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">O igitur &#x017F;ummè <hi rendition="#i">Te</hi> nunc, SAUBER TE, beatum,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">hæc &#x017F;uperâ&#x017F;&#x017F;e cui, cernere ad illa datum.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Salve &#x017F;ancte cinis, mutuò quod terra negavit,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">ora polus nobis con&#x017F;picienda dabit.</hi> </l>
            </lg>
          </div><lb/>
          <div n="3">
            <lg type="poem">
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæc ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid?</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Adhuc in æternum MEO &amp; R. Dn. Parenti in CHRISTO</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ac Amico interioris admi&#x017F;&#x017F;ionis, Alteri EGO-MEO: ita</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">enim amici&#x017F;&#x017F;ima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter c&#x0153;-</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">tera gravi&#x017F;&#x017F;ima theologic acon&#x017F;cientio&#x017F;i&#x017F;&#x017F;ima &amp;c. ad me</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ita: ALTER-TU &#x017F;um, in eodem navigio hærens &amp; labo-</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">rans, in eadem palæ&#x017F;tra militans. Lecto me affixere per ali-</hi> </hi> </l><lb/>
              <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">D</hi> 2</hi> </fw>
              <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">quot</hi> </hi> </fw><lb/>
            </lg>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0157] Hæc per nos eadem ducas veſtigia Chriſte: ut Tecum ſemper vivere ſic liceat. Cunradus Oeler/ Lindavienſis, Ec- cleſiæ Patriæ Miniſter. XXXIX. SIc, SAUBERTE, tuæ ſuperâſti tædia tandem afflictæ vitæ, & morte ſolutus abis? Plagitriba DEI, qui tanta hucusque dolorum ex hauſti, ſemper ſpeque fideque pari. Ah quoties mecum reputo ſanctiſſima verba, quæ mihi poſtremò miſit amica manus: Sæpe Deum precibus juvenem Te ſollicitâſſe, hîc det ut infernum, cœlica ſervet Tibi. Ah fatum ad votũ nimiùm cecidit. Bene! Namq; hîc niſi, nemo polum, tartara guſtet, habet. Squalida quò mage nos Chriſti formamur ad ora, tantò noſtra olim gloria major erit & verè, nobis crudelis quando videtur eſſe DEUS, nobis ſummus amicus adeſt. Illud ut abſurdum carnis videatur ocellis, vita tamen faciet, crede, futura fidem. O igitur ſummè Te nunc, SAUBER TE, beatum, hæc ſuperâſſe cui, cernere ad illa datum. Salve ſancte cinis, mutuò quod terra negavit, ora polus nobis conſpicienda dabit. Hæc ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid? Adhuc in æternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO ac Amico interioris admiſſionis, Alteri EGO-MEO: ita enim amiciſſima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter cœ- tera graviſſima theologic aconſcientioſiſſima &c. ad me ita: ALTER-TU ſum, in eodem navigio hærens & labo- rans, in eadem palæſtra militans. Lecto me affixere per ali- quot D 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/346672
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/346672/157
Zitationshilfe: Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/346672/157>, abgerufen am 29.03.2024.