Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647.

Bild:
<< vorherige Seite
Haecrapuere meum columen firmum atq paternum.
Ah quidjam faciam, quaeso? quid filius? eheu!
Alme Parens ex Te verbum, quod sedulus aure
audeierat quivis, veneratus Numen Jovae,
testari id poterit, reputans sua vulnera damni:
Sebaldina domus, namq hoc ex ore pependit.
Thesaurum ah quantum amisit lectissima Mater!
Solvite lacrumulas mecum, vos sanguine juncti,
nos etenim nostrum fautorem praesidiumq,
eheu, perdidimus! Miseri deperdere majus
quivimus an quicquam? Mihi nunc sunt cuncta molesta,
quaeque ago vel dico. Sed quamvis non revocentur
funera lacrumulis, tamen haec testentur amorem
ac desiderium nostrum in pia Fata Parentis.
Chare Pater Tu nunc aeternum vive valeq:
Tu DEUS ast mihi da Fautores atq Patronos,
qui mea promoveant studia ac nos undiq servent!
Ita manes luctuosissimos desideratissimi
mei Domini Parentis prosequor
Filius nunc & posthac non nisi tristis
Adolphus Saubertus.
III.
ACh Gott! was soll ich thun? was soll ich darzu sagen?
daß man mir schon jetzt in meiner zarten Kindheit/
da ich deß Vatters Raht benöhtigt allezeit/
Mein Vatter tods verblast/ in sein Grabstätt thut tragen?
Wo find ich Seufftzer gnug mein Elend zu beklagen?
Einmal/ die Angst ist z'groß/ der Schmertz vnaußsäglich
der Verlust/ so mich trifft/ ist mir vnerträglich/
darumb all Wort hievon sind mir nur newe Plagen:
doch Gott/ der gschlagen mich/ der diesen Riß gethan/
der woll auch heilen mich/ sich meiner nemen an
mit
P
Hæcrapuere meum columen firmum atq paternum.
Ah quidjam faciam, quæſo? quid filius? eheu!
Alme Parens ex Te verbum, quod ſedulus aure
audîerat quivis, veneratus Numen Jôvæ,
teſtari id poterit, reputans ſua vulnera damni:
Sebaldina domus, namq hoc ex ore pependit.
Theſaurum ah quantum amiſit lectiſſima Mater!
Solvite lacrumulas mecum, vos ſanguine juncti,
nos etenim noſtrum fautorem præſidiumq,
eheu, perdidimus! Miſeri deperdere majus
quivimus an quicquam? Mihi nunc ſunt cuncta moleſta,
quæque ago vel dico. Sed quamvis non revocentur
funera lacrumulis, tamen hæc teſtentur amorem
ac deſiderium noſtrum in pia Fata Parentis.
Chare Pater Tu nunc æternùm vive valeq:
Tu DEUS aſt mihi da Fautores atq Patronos,
qui mea promoveant ſtudia ac nos undiq ſervent!
Ita manes luctuoſiſſimos deſideratiſſimi
mei Domini Parentis proſequor
Filius nunc & poſthac non niſi triſtis
Adolphus Saubertus.
III.
ACh Gott! was ſoll ich thun? was ſoll ich darzu ſagen?
daß man mir ſchon jetzt in meiner zarten Kindheit/
da ich deß Vatters Raht benoͤhtigt allezeit/
Mein Vatter tods verblaſt/ in ſein Grabſtaͤtt thut tragen?
Wo find ich Seufftzer gnug mein Elend zu beklagen?
Einmal/ die Angſt iſt z’groß/ der Schmertz vnaußſaͤglich
der Verluſt/ ſo mich trifft/ iſt mir vnertraͤglich/
darumb all Wort hievon ſind mir nur newe Plagen:
doch Gott/ der gſchlagen mich/ der dieſen Riß gethan/
der woll auch heilen mich/ ſich meiner nemen an
mit
P
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0245"/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæcrapuere meum columen firmum atq paternum.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ah quidjam faciam, quæ&#x017F;o? quid filius? eheu!</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Alme Parens ex Te verbum, quod &#x017F;edulus aure</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">audîerat quivis, veneratus Numen Jôvæ,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">te&#x017F;tari id poterit, reputans &#x017F;ua vulnera damni:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sebaldina domus, namq hoc ex ore pependit.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">The&#x017F;aurum ah quantum ami&#x017F;it lecti&#x017F;&#x017F;ima Mater!</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Solvite lacrumulas mecum, vos &#x017F;anguine juncti,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">nos etenim no&#x017F;trum fautorem præ&#x017F;idiumq,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">eheu, perdidimus! Mi&#x017F;eri deperdere majus</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">quivimus an quicquam? Mihi nunc &#x017F;unt cuncta mole&#x017F;ta,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">quæque ago vel dico. Sed quamvis non revocentur</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">funera lacrumulis, tamen hæc te&#x017F;tentur amorem</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ac de&#x017F;iderium no&#x017F;trum in pia Fata Parentis.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Chare Pater Tu nunc æternùm vive valeq:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Tu DEUS a&#x017F;t mihi da Fautores atq Patronos,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">qui mea promoveant &#x017F;tudia ac nos undiq &#x017F;ervent!</hi> </hi> </l>
          </lg><lb/>
          <closer>
            <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Ita manes luctuo&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imos de&#x017F;iderati&#x017F;&#x017F;imi<lb/>
mei Domini Parentis pro&#x017F;equor<lb/><hi rendition="#i">Filius nunc &amp; po&#x017F;thac non ni&#x017F;i tri&#x017F;tis</hi><lb/>
Adolphus Saubertus.</hi> </hi> </salute>
          </closer>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq">III.</hi> </head><lb/>
          <lg type="poem">
            <l><hi rendition="#in">A</hi>Ch Gott! was &#x017F;oll ich thun? was &#x017F;oll ich darzu &#x017F;agen?</l><lb/>
            <l>daß man mir &#x017F;chon jetzt in meiner zarten Kindheit/</l><lb/>
            <l>da ich deß Vatters Raht beno&#x0364;htigt allezeit/</l><lb/>
            <l>Mein Vatter tods verbla&#x017F;t/ in &#x017F;ein Grab&#x017F;ta&#x0364;tt thut tragen?</l><lb/>
            <l>Wo find ich Seufftzer gnug mein Elend zu beklagen?</l><lb/>
            <l>Einmal/ die Ang&#x017F;t i&#x017F;t z&#x2019;groß/ der Schmertz vnauß&#x017F;a&#x0364;glich</l><lb/>
            <l>der Verlu&#x017F;t/ &#x017F;o mich trifft/ i&#x017F;t mir vnertra&#x0364;glich/</l><lb/>
            <l>darumb all Wort hievon &#x017F;ind mir nur newe Plagen:</l><lb/>
            <l>doch Gott/ der g&#x017F;chlagen mich/ der die&#x017F;en Riß gethan/</l><lb/>
            <l>der woll auch heilen mich/ &#x017F;ich meiner nemen an</l><lb/>
            <fw type="sig" place="bottom">P</fw>
            <fw type="catch" place="bottom">mit</fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0245] Hæcrapuere meum columen firmum atq paternum. Ah quidjam faciam, quæſo? quid filius? eheu! Alme Parens ex Te verbum, quod ſedulus aure audîerat quivis, veneratus Numen Jôvæ, teſtari id poterit, reputans ſua vulnera damni: Sebaldina domus, namq hoc ex ore pependit. Theſaurum ah quantum amiſit lectiſſima Mater! Solvite lacrumulas mecum, vos ſanguine juncti, nos etenim noſtrum fautorem præſidiumq, eheu, perdidimus! Miſeri deperdere majus quivimus an quicquam? Mihi nunc ſunt cuncta moleſta, quæque ago vel dico. Sed quamvis non revocentur funera lacrumulis, tamen hæc teſtentur amorem ac deſiderium noſtrum in pia Fata Parentis. Chare Pater Tu nunc æternùm vive valeq: Tu DEUS aſt mihi da Fautores atq Patronos, qui mea promoveant ſtudia ac nos undiq ſervent! Ita manes luctuoſiſſimos deſideratiſſimi mei Domini Parentis proſequor Filius nunc & poſthac non niſi triſtis Adolphus Saubertus. III. ACh Gott! was ſoll ich thun? was ſoll ich darzu ſagen? daß man mir ſchon jetzt in meiner zarten Kindheit/ da ich deß Vatters Raht benoͤhtigt allezeit/ Mein Vatter tods verblaſt/ in ſein Grabſtaͤtt thut tragen? Wo find ich Seufftzer gnug mein Elend zu beklagen? Einmal/ die Angſt iſt z’groß/ der Schmertz vnaußſaͤglich der Verluſt/ ſo mich trifft/ iſt mir vnertraͤglich/ darumb all Wort hievon ſind mir nur newe Plagen: doch Gott/ der gſchlagen mich/ der dieſen Riß gethan/ der woll auch heilen mich/ ſich meiner nemen an mit P

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/346672
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/346672/245
Zitationshilfe: Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/346672/245>, abgerufen am 29.03.2024.