Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713.

Bild:
<< vorherige Seite
Oratio ipsa.
Auditores omnium Ordinum dignitatumque Honoratissimi.

PRincipes dum florem nobilitatis, & praecipua virtutis ac prudentiae lu-
mina, sollicite conquirunt, accersuntque, aulas suas in florentissi-
ma quaedam seminaria convertere videntur, e quibus, poscente
usu ac necessitate, ecs petere integrum est, quorum opera & con-
silio vel in pacis vel belli negotiis ex voto utantur. O pulcherrimum
spectaculum, quando Princeps, virtute magis, quam dignitate suis praestan-
tior, Sol. m aemulatur, quem ministri in cursu negotiorum suorum, ea lucis ac
virtutis si militudine sequuntur, ut cives habeant, quo per diem pacis ac feli-
citatis gaudere, per calamitatum publicarum tenebras vero, mentes pavidas
solari queant. Fallor, aut ea felicitate olim superbierunt Const antini Magni,
Caroli Magni, Heinrici Aucupis, Alphonsi Arragonum Regis, Johannis Frideri-
ci, ac Johannis Constantis, Saxoniae Electorum, Philippi, Cattorum Principis, Jo-
achimi Brandenburgici, Friderici Altenburgensis, Ernesti denique Pii,
regiae Nec
ad servum assentatorum genus referendus essem, si infacundia mea hodie im-
perantium quorundam laudes deterere auderem. Singularia interim sunt, quae
de Theodosio Juniore Nicephorus, Egnatius, Paulus Diaconus, aliique autores sa-
tis idonei, memoriae prodiderunt. Optimus videlicet Princeps certas ac statas
diei horas cum ministris suis purpuratisq;, lectionibus sacris, cantilenis ac piis
de rebus fidei colloquiis impendebat, adeo, ut aulam ipsius rectius coenobium
aliquod, quam regiam aut palatium appellasses. Verum enim vero ea vafri-
ties est & astutia Daemonis, ut cum perspectum habeat, ab aulis principum de-
pendere, quicquid in terris universis, & civium omnium grege, vel boni viget,
vel mali grassatur, totus in eo est, ut Scholas illas virtutum in turpia vitiorum
latibula, scelerumque palaestras, transformet. Quamvis autem non semper illo
gaudeat successu, quem speraverat, eo ta men in opere suo abominando saepe
progreditur, ut paucae hodie reperiantur aulae, in quibus nihil assentationis,
ambitionis nihil, nihil denique calumniarum & invidiae dominetur, adeo, ut
nostro etiam aevo cum Lucano exclamare liceat:

Exeat aula,   -   -   -
Qui volet esse pius!

Sed
Oratio ipſa.
Auditores omnium Ordinum dignitatumque Honoratiſſimi.

PRincipes dum florem nobilitatis, & præcipua virtutis ac prudentiæ lu-
mina, ſollicite conquirunt, accerſuntque, aulas ſuas in florentiſſi-
ma quædam ſeminaria convertere videntur, è quibus, poſcente
uſu ac neceſſitate, ecs petere integrum eſt, quorum opera & con-
ſilio vel in pacis vel belli negotiis ex voto utantur. O pulcherrimum
ſpectaculum, quando Princeps, virtute magis, quam dignitate ſuis præſtan-
tior, Sol. m æmulatur, quem miniſtri in curſu negotiorum ſuorum, ea lucis ac
virtutis ſi militudine ſequuntur, ut cives habeant, quo per diem pacis ac feli-
citatis gaudere, per calamitatum publicarum tenebras vero, mentes pavidas
ſolari queant. Fallor, aut ea felicitate olim ſuperbierunt Conſt antini Magni,
Caroli Magni, Heinrici Aucupis, Alphonſi Arragonum Regis, Johannis Frideri-
ci, ac Johannis Conſtantis, Saxoniæ Electorum, Philippi, Cattorum Principis, Jo-
achimi Brandenburgici, Friderici Altenburgenſis, Erneſti denique Pii,
regiæ Nec
ad ſervum aſſentatorum genus referendus eſſem, ſi infacundia mea hodie im-
perantium quorundam laudes deterere auderem. Singularia interim ſunt, quæ
de Theodoſio Juniore Nicephorus, Egnatius, Paulus Diaconus, aliique autores ſa-
tis idonei, memoriæ prodiderunt. Optimus videlicet Princeps certas ac ſtatas
diei horas cum miniſtris ſuis purpuratisq;, lectionibus ſacris, cantilenis ac piis
de rebus fidei colloquiis impendebat, adeo, ut aulam ipſius rectius cœnobium
aliquod, quam regiam aut palatium appellaſſes. Verum enim vero ea vafri-
ties eſt & aſtutia Dæmonis, ut cum perſpectum habeat, ab aulis principum de-
pendere, quicquid in terris univerſis, & civium omnium grege, vel boni viget,
vel mali graſſatur, totus in eo eſt, ut Scholas illas virtutum in turpia vitiorum
latibula, ſcelerumque palæſtras, transformet. Quamvis autem non ſemper illo
gaudeat ſucceſſu, quem ſperaverat, eò ta men in opere ſuo abominando ſæpe
progreditur, ut paucæ hodie reperiantur aulæ, in quibus nihil aſſentationis,
ambitionis nihil, nihil denique calumniarum & invidiæ dominetur, adeo, ut
noſtro etiam ævo cum Lucano exclamare liceat:

Exeat aula,   ‒   ‒   ‒
Qui volet eſſe pius!

Sed
<TEI>
  <text>
    <body>
      <pb facs="#f0007" n="7"/>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#b">Oratio ip&#x017F;a.</hi><lb/> <hi rendition="#i">Auditores omnium Ordinum dignitatumque Honorati&#x017F;&#x017F;imi.</hi> </hi> </head><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">P</hi>Rincipes dum florem nobilitatis, &amp; præcipua virtutis ac prudentiæ lu-<lb/>
mina, &#x017F;ollicite conquirunt, accer&#x017F;untque, aulas &#x017F;uas in florenti&#x017F;&#x017F;i-<lb/>
ma quædam &#x017F;eminaria convertere videntur, è quibus, po&#x017F;cente<lb/>
u&#x017F;u ac nece&#x017F;&#x017F;itate, ecs petere integrum e&#x017F;t, quorum opera &amp; con-<lb/>
&#x017F;ilio vel in pacis vel belli negotiis ex voto utantur. O pulcherrimum<lb/>
&#x017F;pectaculum, quando Princeps, virtute magis, quam dignitate &#x017F;uis præ&#x017F;tan-<lb/>
tior, Sol. m æmulatur, quem mini&#x017F;tri in cur&#x017F;u negotiorum &#x017F;uorum, ea lucis ac<lb/>
virtutis &#x017F;i militudine &#x017F;equuntur, ut cives habeant, quo per diem pacis ac feli-<lb/>
citatis gaudere, per calamitatum publicarum tenebras vero, mentes pavidas<lb/>
&#x017F;olari queant. Fallor, aut ea felicitate olim &#x017F;uperbierunt <hi rendition="#i">Con&#x017F;t antini Magni,<lb/>
Caroli Magni, Heinrici Aucupis, Alphon&#x017F;i Arragonum Regis, Johannis Frideri-<lb/>
ci, ac Johannis Con&#x017F;tantis, Saxoniæ Electorum, Philippi, Cattorum Principis, Jo-<lb/>
achimi Brandenburgici, Friderici Altenburgen&#x017F;is, Erne&#x017F;ti denique Pii,</hi> regiæ Nec<lb/>
ad &#x017F;ervum a&#x017F;&#x017F;entatorum genus referendus e&#x017F;&#x017F;em, &#x017F;i infacundia mea hodie im-<lb/>
perantium quorundam laudes deterere auderem. Singularia interim &#x017F;unt, quæ<lb/><hi rendition="#i">de Theodo&#x017F;io Juniore</hi> Nicephorus, Egnatius, Paulus Diaconus, aliique autores &#x017F;a-<lb/>
tis idonei, memoriæ prodiderunt. Optimus videlicet Princeps certas ac &#x017F;tatas<lb/>
diei horas cum mini&#x017F;tris &#x017F;uis purpuratisq;, lectionibus &#x017F;acris, cantilenis ac piis<lb/>
de rebus fidei colloquiis impendebat, adeo, ut aulam ip&#x017F;ius rectius c&#x0153;nobium<lb/>
aliquod, quam regiam aut palatium appella&#x017F;&#x017F;es. Verum enim vero ea vafri-<lb/>
ties e&#x017F;t &amp; a&#x017F;tutia Dæmonis, ut cum per&#x017F;pectum habeat, ab aulis principum de-<lb/>
pendere, quicquid in terris univer&#x017F;is, &amp; civium omnium grege, vel boni viget,<lb/>
vel mali gra&#x017F;&#x017F;atur, totus in eo e&#x017F;t, ut Scholas illas virtutum in turpia vitiorum<lb/>
latibula, &#x017F;celerumque palæ&#x017F;tras, transformet. Quamvis autem non &#x017F;emper illo<lb/>
gaudeat &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;u, quem &#x017F;peraverat, eò ta men in opere &#x017F;uo abominando &#x017F;æpe<lb/>
progreditur, ut paucæ hodie reperiantur aulæ, in quibus nihil a&#x017F;&#x017F;entationis,<lb/>
ambitionis nihil, nihil denique calumniarum &amp; invidiæ dominetur, adeo, ut<lb/>
no&#x017F;tro etiam ævo cum Lucano exclamare liceat:</hi> </p><lb/>
        <p> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Exeat aula,<space dim="horizontal"/>&#x2012;<space dim="horizontal"/>&#x2012;<space dim="horizontal"/>&#x2012;<lb/>
Qui volet e&#x017F;&#x017F;e pius!</hi> </hi> </hi> </p><lb/>
        <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Sed</hi> </fw><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[7/0007] Oratio ipſa. Auditores omnium Ordinum dignitatumque Honoratiſſimi. PRincipes dum florem nobilitatis, & præcipua virtutis ac prudentiæ lu- mina, ſollicite conquirunt, accerſuntque, aulas ſuas in florentiſſi- ma quædam ſeminaria convertere videntur, è quibus, poſcente uſu ac neceſſitate, ecs petere integrum eſt, quorum opera & con- ſilio vel in pacis vel belli negotiis ex voto utantur. O pulcherrimum ſpectaculum, quando Princeps, virtute magis, quam dignitate ſuis præſtan- tior, Sol. m æmulatur, quem miniſtri in curſu negotiorum ſuorum, ea lucis ac virtutis ſi militudine ſequuntur, ut cives habeant, quo per diem pacis ac feli- citatis gaudere, per calamitatum publicarum tenebras vero, mentes pavidas ſolari queant. Fallor, aut ea felicitate olim ſuperbierunt Conſt antini Magni, Caroli Magni, Heinrici Aucupis, Alphonſi Arragonum Regis, Johannis Frideri- ci, ac Johannis Conſtantis, Saxoniæ Electorum, Philippi, Cattorum Principis, Jo- achimi Brandenburgici, Friderici Altenburgenſis, Erneſti denique Pii, regiæ Nec ad ſervum aſſentatorum genus referendus eſſem, ſi infacundia mea hodie im- perantium quorundam laudes deterere auderem. Singularia interim ſunt, quæ de Theodoſio Juniore Nicephorus, Egnatius, Paulus Diaconus, aliique autores ſa- tis idonei, memoriæ prodiderunt. Optimus videlicet Princeps certas ac ſtatas diei horas cum miniſtris ſuis purpuratisq;, lectionibus ſacris, cantilenis ac piis de rebus fidei colloquiis impendebat, adeo, ut aulam ipſius rectius cœnobium aliquod, quam regiam aut palatium appellaſſes. Verum enim vero ea vafri- ties eſt & aſtutia Dæmonis, ut cum perſpectum habeat, ab aulis principum de- pendere, quicquid in terris univerſis, & civium omnium grege, vel boni viget, vel mali graſſatur, totus in eo eſt, ut Scholas illas virtutum in turpia vitiorum latibula, ſcelerumque palæſtras, transformet. Quamvis autem non ſemper illo gaudeat ſucceſſu, quem ſperaverat, eò ta men in opere ſuo abominando ſæpe progreditur, ut paucæ hodie reperiantur aulæ, in quibus nihil aſſentationis, ambitionis nihil, nihil denique calumniarum & invidiæ dominetur, adeo, ut noſtro etiam ævo cum Lucano exclamare liceat: Exeat aula, ‒ ‒ ‒ Qui volet eſſe pius! Sed

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/360150
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/360150/7
Zitationshilfe: Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713, S. 7. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360150/7>, abgerufen am 29.03.2024.