Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Neomenius, Johann: Exilii humani Miseria & Consolatio. [Brieg], 1622.

Bild:
<< vorherige Seite
Aqvibus at ipsi capiunt stipendia certa,
Audent, eorum, inhiare turpiter, bonis.
Rarus amor patriae, pietatis cura rara,
Et conscientiae: ad arma spes lucri incitat.
Nusqvam tuta fides, sunt omnia glena periclis:
His liberata qvod tua est, haut improba.
Felix, cui, Ihovae concessu, gratia tanta
Contingit, ut mortem oppetat eito, & pie.
Nos aerumnosos, & ad extrema omnia natos,
Superesse qvos, & interesse his vult malis.
Et nos eripiet tandem, junget vicißim
Jn empyreo coelo, ubi sedes Dei est.
Illeic nil cladis, nullae & distractio, semper
Flagrabit ast amor, juge erit & gaudium.
Christe, veni, miseros nos adte suscipe: acerba
Fac interea feramus heic, sine murmure.
Durum est; dura pati: vicisse sed aspera, dulce est:
Frui trophaeo perpete, est dulcissimum.


Manibus Dn. Johan. Gebhart.
PRaefixum qvi ideo tempus non rentur esse certum
Viduo, ad dolendum funus uxoris probae,
Nullum
Aqvibus atꝙ́ ipſi capiunt ſtipendia certa,
Audent, eorum, inhiare turpiter, bonis.
Rarus amor patriæ, pietatis curaꝙ́ rara,
Et conſcientiæ: ad arma ſpes lucri incitat.
Nusqvàm tuta fides, ſunt omnia glena periclis:
His liberata qvod tua eſt, haut improba.
Felix, cui, Ihovæ conceſſu, gratia tànta
Contingit, ut mortem oppetat eitò, & piè.
Nos ærumnoſos, & ad extrema omnia natos,
Supereſſe qvos, & intereſſe his vult malis.
Et nos eripiet tandem, jungetꝙ́ vicißim
Jn empyreo cœlo, ubi ſedes Dei eſt.
Illîc nil cladis, nullæ & diſtractio, ſemper
Flagrabit aſt amor, juge erit & gaudium.
Chriſte, veni, miſeros nos adte ſuſcipe: acerba
Fac interea feramus hîc, ſine murmure.
Durum eſt; dura pati: viciſſe ſed aſpera, dulce eſt:
Frui trophæo perpete, eſt dulciſsimum.


Manibus Dn. Johan. Gebhart.
PRæfixum qvi ideò tempus non rentur eſſe certum
Viduo, ad dolendum funus uxoris probæ,
Nullum
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0048"/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Aqvibus at&#xA759;&#x0301; ip&#x017F;i capiunt &#x017F;tipendia certa,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Audent, eorum, inhiare turpiter, bonis.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Rarus amor patriæ, pietatis cura&#xA759;&#x0301; rara,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Et con&#x017F;cientiæ: ad arma &#x017F;pes lucri incitat.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Nusqvàm tuta fides, &#x017F;unt omnia glena periclis:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">His liberata qvod tua e&#x017F;t, haut improba.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Felix, cui, Ihovæ conce&#x017F;&#x017F;u, gratia tànta</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Contingit, ut mortem oppetat eitò, &amp; piè.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Nos ærumno&#x017F;os, &amp; ad extrema omnia natos,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Supere&#x017F;&#x017F;e qvos, &amp; intere&#x017F;&#x017F;e his vult malis.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Et nos eripiet tandem, junget&#xA759;&#x0301; vicißim</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Jn empyreo c&#x0153;lo, ubi &#x017F;edes Dei e&#x017F;t.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Illîc nil cladis, nullæ &amp; di&#x017F;tractio, &#x017F;emper</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Flagrabit a&#x017F;t amor, juge erit &amp; gaudium.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Chri&#x017F;te, veni, mi&#x017F;eros nos adte &#x017F;u&#x017F;cipe: acerba</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Fac interea feramus hîc, &#x017F;ine murmure.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Durum e&#x017F;t; dura pati: vici&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ed a&#x017F;pera, dulce e&#x017F;t:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Frui trophæo perpete, e&#x017F;t dulci&#x017F;simum.</hi> </hi> </l><lb/>
            <byline> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Chri&#x017F;toph. Rô&#x017F;sler D.</hi> </hi> </byline>
          </lg>
        </div><lb/>
        <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Manibus Dn. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Johan. Gebhart.</hi></hi></hi> </hi> </head><lb/>
          <lg type="poem">
            <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">P</hi>Ræfixum qvi ideò tempus non rentur e&#x017F;&#x017F;e certum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Viduo, ad dolendum funus uxoris probæ,</hi> </l><lb/>
            <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Nullum</hi> </fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0048] Aqvibus atꝙ́ ipſi capiunt ſtipendia certa, Audent, eorum, inhiare turpiter, bonis. Rarus amor patriæ, pietatis curaꝙ́ rara, Et conſcientiæ: ad arma ſpes lucri incitat. Nusqvàm tuta fides, ſunt omnia glena periclis: His liberata qvod tua eſt, haut improba. Felix, cui, Ihovæ conceſſu, gratia tànta Contingit, ut mortem oppetat eitò, & piè. Nos ærumnoſos, & ad extrema omnia natos, Supereſſe qvos, & intereſſe his vult malis. Et nos eripiet tandem, jungetꝙ́ vicißim Jn empyreo cœlo, ubi ſedes Dei eſt. Illîc nil cladis, nullæ & diſtractio, ſemper Flagrabit aſt amor, juge erit & gaudium. Chriſte, veni, miſeros nos adte ſuſcipe: acerba Fac interea feramus hîc, ſine murmure. Durum eſt; dura pati: viciſſe ſed aſpera, dulce eſt: Frui trophæo perpete, eſt dulciſsimum. Chriſtoph. Rôſsler D. Manibus Dn. Johan. Gebhart. PRæfixum qvi ideò tempus non rentur eſſe certum Viduo, ad dolendum funus uxoris probæ, Nullum

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/508305
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/508305/48
Zitationshilfe: Neomenius, Johann: Exilii humani Miseria & Consolatio. [Brieg], 1622, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/508305/48>, abgerufen am 28.03.2024.