Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lindner, Abraham: Traur-und Trost Advent des HERREN JEsu/ Bey Christlichem Leichbegängnüs. Steinaw an der Oder, 1662.

Bild:
<< vorherige Seite
Occiderit conjux mortis sicilice peremta?
Nullus eam morbus post hac afflixerit unqvam,
Laetitiae immortalis ei jam parta corona est.
Ergo, Vir Reverende, tuos deponito luctus
Plurima cum Christo conjux qvia gaudia sentit.
JOHANNES CRUSIUS, Svebusien. Sil.


HEm Tuasic, Hayni, consors florentibus annis
Visubita mortis tollitur ante diem!
Qvaepotuit tristes de pectore tollere curas,
Qvae fuit Vestra stella corusca domaus.
Durum eqvidem: At levius tandem Patientia promit
Ex duro, & vincit sava pericla salus.
Ergo qvicqvid habet te sollicitudinis agrum
Conjugis ob mortem, fer patiente animo:
In sinum Domini effundas, hic pectoris olim
Dimidium Tibi cum foenore restituet.
PHILIPPUS SCHRAMMIUS,
Gräffenhainensis Saxo.


O Wol und mehr als wol dem/ der bey jungen Jahren/
Durch einen seelgen Todt zu seinem GOtt kan fahren/
Er wird von allem Schmertz und Ungemach befreyt/
Und lebt in süsser Ruh dort in der Ewigkeit.
Denn was muß nicht der Mensch für Jammer hier außstehen/
Jn diesem Unglücks-Thal/ allwo im Schwange gehen/
Viel Laster/ Schand/ und wo der Tugend Zier verschwindt/
Wo edle Gottesfurcht man nirgends fast mehr findt.
Dir/ liebe Schwester hat des grimmen Todes wütten/
Den Lebens-Faden sehr geschwind auch abgeschnitten/
Das uns nicht gringen Schmertz/ nicht gringes Trauten bringt
Ja solchen Schmertz/ der uns durch Hertz und Seele dringt.
O wol
Occiderit conjux mortis ſicilice peremta?
Nullus eam morbus poſt hàc afflixerit unqvam,
Lætitiæ immortalis ei jam parta corona eſt.
Ergò, Vir Reverende, tuos deponito luctus
Plurima cum Chriſto conjux qvia gaudia ſentit.
JOHANNES CRUSIUS, Svebuſien. Sil.


HEm Tuaſic, Hayni, conſors florentibus annis
Viſubitâ mortis tollitur ante diem!
Qvæpotuit triſtes de pectore tollere curas,
Qvæꝙ́ fuit Veſtra ſtella coruſca domûs.
Durum eqvidem: At levius tandem Patientia promit
Ex duro, & vincit ſava pericla ſalus.
Ergò qvicqvid habet te ſollicitudinis agrum
Conjugis ob mortem, fer patiente animo:
Inꝙ́ ſinum Domini effundas, hic pectoris olim
Dimidium Tibi cum fœnore reſtituet.
PHILIPPUS SCHRAMMIUS,
Gräffenhainenſis Saxo.


O Wol und mehr als wol dem/ der bey jungen Jahren/
Durch einen ſeelgen Todt zu ſeinem GOtt kan fahren/
Er wird von allem Schmertz und Ungemach befreyt/
Und lebt in ſuͤſſer Ruh dort in der Ewigkeit.
Denn was muß nicht der Menſch fuͤr Jammer hier außſtehen/
Jn dieſem Ungluͤcks-Thal/ allwo im Schwange gehen/
Viel Laſter/ Schand/ und wo der Tugend Zier verſchwindt/
Wo edle Gottesfurcht man nirgends faſt mehr findt.
Dir/ liebe Schweſter hat des grimmen Todes wuͤtten/
Den Lebens-Faden ſehr geſchwind auch abgeſchnitten/
Das uns nicht gringen Schmertz/ nicht gringes Trauten bringt
Ja ſolchen Schmertz/ der uns durch Hertz und Seele dringt.
O wol
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0047"/>
            <l> <hi rendition="#aq">Occiderit conjux mortis &#x017F;icilice peremta?</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Nullus eam morbus po&#x017F;t hàc afflixerit unqvam,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Lætitiæ immortalis ei jam parta corona e&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ergò, Vir Reverende, tuos deponito luctus</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Plurima cum Chri&#x017F;to conjux qvia gaudia &#x017F;entit.</hi> </l>
          </lg><lb/>
          <closer>
            <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"><persName>JOHANNES CRUSIUS</persName>,</hi> <placeName>Svebu&#x017F;ien.</placeName>
                  <placeName>Sil.</placeName>
                </hi> </hi> </salute>
          </closer>
        </div><lb/>
        <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">H</hi><hi rendition="#i">Em Tua&#x017F;ic,</hi><persName>Hayni</persName>, <hi rendition="#i">con&#x017F;ors florentibus annis</hi></hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vi&#x017F;ubitâ mortis tollitur ante diem!</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Qvæpotuit tri&#x017F;tes de pectore tollere curas,</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Qvæ&#xA759;&#x0301; fuit Ve&#x017F;tra &#x017F;tella coru&#x017F;ca domûs.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Durum eqvidem: At levius tandem Patientia promit</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ex duro, &amp; vincit &#x017F;ava pericla &#x017F;alus.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ergò qvicqvid habet te &#x017F;ollicitudinis agrum</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Conjugis ob mortem, fer patiente animo:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">In&#xA759;&#x0301; &#x017F;inum Domini effundas, hic pectoris olim</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Dimidium Tibi cum f&#x0153;nore re&#x017F;tituet.</hi> </hi> </l>
          </lg><lb/>
          <closer>
            <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"><persName>PHILIPPUS SCHRAMMIUS</persName>,</hi><lb/>
                  <placeName>Gräffenhainen&#x017F;is</placeName>
                  <placeName>Saxo.</placeName>
                </hi> </hi> </salute>
          </closer>
        </div><lb/>
        <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <l><hi rendition="#in">O</hi> Wol und mehr als wol dem/ der bey jungen Jahren/</l><lb/>
            <l>Durch einen &#x017F;eelgen Todt zu &#x017F;einem GOtt kan fahren/</l><lb/>
            <l>Er wird von allem Schmertz und Ungemach befreyt/</l><lb/>
            <l>Und lebt in &#x017F;u&#x0364;&#x017F;&#x017F;er Ruh dort in der <choice><sic>Cwigkeit</sic><corr>Ewigkeit</corr></choice>.</l><lb/>
            <l>Denn was muß nicht der Men&#x017F;ch fu&#x0364;r Jammer hier auß&#x017F;tehen/</l><lb/>
            <l>Jn die&#x017F;em Unglu&#x0364;cks-Thal/ allwo im Schwange gehen/</l><lb/>
            <l>Viel La&#x017F;ter/ Schand/ und wo der Tugend Zier ver&#x017F;chwindt/</l><lb/>
            <l>Wo edle Gottesfurcht man nirgends fa&#x017F;t mehr findt.</l><lb/>
            <l>Dir/ liebe Schwe&#x017F;ter hat des grimmen Todes wu&#x0364;tten/</l><lb/>
            <l>Den Lebens-Faden &#x017F;ehr ge&#x017F;chwind auch abge&#x017F;chnitten/</l><lb/>
            <l>Das uns nicht gringen Schmertz/ nicht gringes Trauten bringt</l><lb/>
            <l>Ja &#x017F;olchen Schmertz/ der uns durch Hertz und Seele dringt.</l><lb/>
            <fw type="catch" place="bottom">O wol</fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0047] Occiderit conjux mortis ſicilice peremta? Nullus eam morbus poſt hàc afflixerit unqvam, Lætitiæ immortalis ei jam parta corona eſt. Ergò, Vir Reverende, tuos deponito luctus Plurima cum Chriſto conjux qvia gaudia ſentit. JOHANNES CRUSIUS, Svebuſien. Sil. HEm Tuaſic, Hayni, conſors florentibus annis Viſubitâ mortis tollitur ante diem! Qvæpotuit triſtes de pectore tollere curas, Qvæꝙ́ fuit Veſtra ſtella coruſca domûs. Durum eqvidem: At levius tandem Patientia promit Ex duro, & vincit ſava pericla ſalus. Ergò qvicqvid habet te ſollicitudinis agrum Conjugis ob mortem, fer patiente animo: Inꝙ́ ſinum Domini effundas, hic pectoris olim Dimidium Tibi cum fœnore reſtituet. PHILIPPUS SCHRAMMIUS, Gräffenhainenſis Saxo. O Wol und mehr als wol dem/ der bey jungen Jahren/ Durch einen ſeelgen Todt zu ſeinem GOtt kan fahren/ Er wird von allem Schmertz und Ungemach befreyt/ Und lebt in ſuͤſſer Ruh dort in der Ewigkeit. Denn was muß nicht der Menſch fuͤr Jammer hier außſtehen/ Jn dieſem Ungluͤcks-Thal/ allwo im Schwange gehen/ Viel Laſter/ Schand/ und wo der Tugend Zier verſchwindt/ Wo edle Gottesfurcht man nirgends faſt mehr findt. Dir/ liebe Schweſter hat des grimmen Todes wuͤtten/ Den Lebens-Faden ſehr geſchwind auch abgeſchnitten/ Das uns nicht gringen Schmertz/ nicht gringes Trauten bringt Ja ſolchen Schmertz/ der uns durch Hertz und Seele dringt. O wol

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/509380
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/509380/47
Zitationshilfe: Lindner, Abraham: Traur-und Trost Advent des HERREN JEsu/ Bey Christlichem Leichbegängnüs. Steinaw an der Oder, 1662, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/509380/47>, abgerufen am 29.03.2024.