Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1791.

Bild:
<< vorherige Seite
de Constirutionibus Principum.
Ausübung seines Privilegiums zu Schulden kommen
lassen 91), pflegt gewöhnlicher weise nur auf die Be-
zahlung einer gewissen Geldbuße erkannt zu werden 92).
Ueberhaupt aber gehet durch Mißbrauch ein Privile-
gium weder gleich noch ipso iure verlohren, sondern
es wird nach geschehener Untersuchung auf den gänzli-
chen Verlust desselben der Regel nach erst dann er-
kannt, wenn der Mißbrauch besonders nachtheilige
Folgen für den Staat gehabt haben, und derselbe ver-
schiedentlich, sogar der deshalb an den Privilegirten
ergangenen Befehle, um ihn abzustellen, ungeachtet,
wiederholet seyn sollte. Man erfordert daher billig,
daß der Privilegirte vorher gehörig verwarnet, und
mit dem Verlust seines Privilegiums bey ferner wie-
derholten Mißbrauch bedrohet worden sey 93), wenn
nicht
91) Es ist zwar sonst die Regel bekannt: culpa lata aequipara-
tur dolo.
L. 226. D. de Verb. Signif.
Allein auch eben so
bekannt ist es, daß diese Regel nur in causis civilibus et pe-
cuniariis,
wenn von Schadensersatz die Rede ist, L. 1. §. 1.
D. si mensor fals. mod. dixerit;
nicht aber in Pönal- und
Criminalsachen Anwendung finde. L. 7. D. ad L. Cornel. de
Sicar.
S. püttmann Adversarior. iuris universi. Lib. I.
c.
12. S. 201.
92) wernher select. Obs. for. Tit. II. P. VI. Obs. 445. Qui-
storp
in den Grundsätzen des T. peinl. Rechts. 2. Th.
9 Abschn. §. 567.
93) Daß dieses auch dem Willen der Gesetze gemäß sey, erhel-
let aus Can. 7. Dist. LXXIV. verb. Denunciamus autem etc.
und aus II. F. 27. § 17. verb. Quicunque advocatiam suam
vel aliquod aliud beneficium inornate tractaverit, et a domi-
no suo admonitus non resipuerit
etc.
Richtig sagt
daher der sel. GR. von Böhmer in Meditat. ad Art. I.
Const. Crim. Carol. §. 9. Per gradus demum ad privationem
eundum, adeo, ut ne haec quidem aliter quam 1) ob
gra-

vis-
C 2
de Conſtirutionibus Principum.
Ausuͤbung ſeines Privilegiums zu Schulden kommen
laſſen 91), pflegt gewoͤhnlicher weiſe nur auf die Be-
zahlung einer gewiſſen Geldbuße erkannt zu werden 92).
Ueberhaupt aber gehet durch Mißbrauch ein Privile-
gium weder gleich noch ipſo iure verlohren, ſondern
es wird nach geſchehener Unterſuchung auf den gaͤnzli-
chen Verluſt deſſelben der Regel nach erſt dann er-
kannt, wenn der Mißbrauch beſonders nachtheilige
Folgen fuͤr den Staat gehabt haben, und derſelbe ver-
ſchiedentlich, ſogar der deshalb an den Privilegirten
ergangenen Befehle, um ihn abzuſtellen, ungeachtet,
wiederholet ſeyn ſollte. Man erfordert daher billig,
daß der Privilegirte vorher gehoͤrig verwarnet, und
mit dem Verluſt ſeines Privilegiums bey ferner wie-
derholten Mißbrauch bedrohet worden ſey 93), wenn
nicht
91) Es iſt zwar ſonſt die Regel bekannt: culpa lata aequipara-
tur dolo.
L. 226. D. de Verb. Signif.
Allein auch eben ſo
bekannt iſt es, daß dieſe Regel nur in cauſis civilibus et pe-
cuniariis,
wenn von Schadenserſatz die Rede iſt, L. 1. §. 1.
D. ſi menſor falſ. mod. dixerit;
nicht aber in Poͤnal- und
Criminalſachen Anwendung finde. L. 7. D. ad L. Cornel. de
Sicar.
S. püttmann Adverſarior. iuris univerſi. Lib. I.
c.
12. S. 201.
92) wernher ſelect. Obſ. for. Tit. II. P. VI. Obſ. 445. Qui-
ſtorp
in den Grundſaͤtzen des T. peinl. Rechts. 2. Th.
9 Abſchn. §. 567.
93) Daß dieſes auch dem Willen der Geſetze gemaͤß ſey, erhel-
let aus Can. 7. Diſt. LXXIV. verb. Denunciamus autem etc.
und aus II. F. 27. § 17. verb. Quicunque advocatiam ſuam
vel aliquod aliud beneficium inornate tractaverit, et a domi-
no ſuo admonitus non reſipuerit
etc.
Richtig ſagt
daher der ſel. GR. von Boͤhmer in Meditat. ad Art. I.
Conſt. Crim. Carol. §. 9. Per gradus demum ad privationem
eundum, adeo, ut ne haec quidem aliter quam 1) ob
gra-

viſ-
C 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <list>
              <item><pb facs="#f0049" n="35"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq">de Con&#x017F;tirutionibus Principum.</hi></fw><lb/>
Ausu&#x0364;bung &#x017F;eines Privilegiums zu Schulden kommen<lb/>
la&#x017F;&#x017F;en <note place="foot" n="91)">Es i&#x017F;t zwar &#x017F;on&#x017F;t die Regel bekannt: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">culpa lata aequipara-<lb/>
tur dolo.</hi> L. 226. D. de Verb. Signif.</hi> Allein auch eben &#x017F;o<lb/>
bekannt i&#x017F;t es, daß die&#x017F;e Regel nur in <hi rendition="#aq">cau&#x017F;is civilibus et pe-<lb/>
cuniariis,</hi> wenn von Schadenser&#x017F;atz die Rede i&#x017F;t, <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L. 1. §. 1.<lb/>
D. &#x017F;i men&#x017F;or fal&#x017F;. mod. dixerit;</hi></hi> nicht aber in Po&#x0364;nal- und<lb/>
Criminal&#x017F;achen Anwendung finde. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L. 7. D. ad L. Cornel. de<lb/>
Sicar.</hi></hi> S. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">püttmann</hi> Adver&#x017F;arior. iuris univer&#x017F;i. Lib. I.<lb/>
c.</hi> 12. S. 201.</note>, pflegt gewo&#x0364;hnlicher wei&#x017F;e nur auf die Be-<lb/>
zahlung einer gewi&#x017F;&#x017F;en Geldbuße erkannt zu werden <note place="foot" n="92)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">wernher</hi> &#x017F;elect. Ob&#x017F;. for. Tit. II. P. VI. Ob&#x017F;.</hi> 445. <hi rendition="#g">Qui-<lb/>
&#x017F;torp</hi> in den Grund&#x017F;a&#x0364;tzen des T. peinl. Rechts. 2. Th.<lb/>
9 Ab&#x017F;chn. §. 567.</note>.<lb/>
Ueberhaupt aber gehet durch Mißbrauch ein Privile-<lb/>
gium weder gleich noch <hi rendition="#aq">ip&#x017F;o iure</hi> verlohren, &#x017F;ondern<lb/>
es wird nach ge&#x017F;chehener Unter&#x017F;uchung auf den ga&#x0364;nzli-<lb/>
chen Verlu&#x017F;t de&#x017F;&#x017F;elben der Regel nach er&#x017F;t dann er-<lb/>
kannt, wenn der Mißbrauch be&#x017F;onders nachtheilige<lb/>
Folgen fu&#x0364;r den Staat gehabt haben, und der&#x017F;elbe ver-<lb/>
&#x017F;chiedentlich, &#x017F;ogar der deshalb an den Privilegirten<lb/>
ergangenen Befehle, um ihn abzu&#x017F;tellen, ungeachtet,<lb/>
wiederholet &#x017F;eyn &#x017F;ollte. Man erfordert daher billig,<lb/>
daß der Privilegirte vorher geho&#x0364;rig verwarnet, und<lb/>
mit dem Verlu&#x017F;t &#x017F;eines Privilegiums bey ferner wie-<lb/>
derholten Mißbrauch bedrohet worden &#x017F;ey <note xml:id="seg2pn_4_1" next="#seg2pn_4_2" place="foot" n="93)">Daß die&#x017F;es auch dem Willen der Ge&#x017F;etze gema&#x0364;ß &#x017F;ey, erhel-<lb/>
let aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Can. 7. Di&#x017F;t. LXXIV.</hi> verb. Denunciamus autem etc.</hi><lb/>
und aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">II. F.</hi> 27. § 17. verb. Quicunque advocatiam &#x017F;uam<lb/>
vel aliquod aliud beneficium inornate tractaverit, et a <hi rendition="#g">domi-<lb/>
no &#x017F;uo admonitus non re&#x017F;ipuerit</hi> etc.</hi> Richtig &#x017F;agt<lb/>
daher der &#x017F;el. GR. von <hi rendition="#g">Bo&#x0364;hmer</hi> <hi rendition="#aq">in Meditat. ad Art. I.<lb/>
Con&#x017F;t. Crim. Carol. §. 9. <hi rendition="#i">Per gradus demum ad privationem<lb/>
eundum, adeo, ut ne haec quidem aliter quam 1) ob</hi> <hi rendition="#g">gra-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#g"><hi rendition="#aq">vi&#x017F;-</hi></hi></fw></note>, wenn<lb/>
<fw place="bottom" type="sig">C 2</fw><fw place="bottom" type="catch">nicht</fw><lb/></item>
            </list>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[35/0049] de Conſtirutionibus Principum. Ausuͤbung ſeines Privilegiums zu Schulden kommen laſſen 91), pflegt gewoͤhnlicher weiſe nur auf die Be- zahlung einer gewiſſen Geldbuße erkannt zu werden 92). Ueberhaupt aber gehet durch Mißbrauch ein Privile- gium weder gleich noch ipſo iure verlohren, ſondern es wird nach geſchehener Unterſuchung auf den gaͤnzli- chen Verluſt deſſelben der Regel nach erſt dann er- kannt, wenn der Mißbrauch beſonders nachtheilige Folgen fuͤr den Staat gehabt haben, und derſelbe ver- ſchiedentlich, ſogar der deshalb an den Privilegirten ergangenen Befehle, um ihn abzuſtellen, ungeachtet, wiederholet ſeyn ſollte. Man erfordert daher billig, daß der Privilegirte vorher gehoͤrig verwarnet, und mit dem Verluſt ſeines Privilegiums bey ferner wie- derholten Mißbrauch bedrohet worden ſey 93), wenn nicht 91) Es iſt zwar ſonſt die Regel bekannt: culpa lata aequipara- tur dolo. L. 226. D. de Verb. Signif. Allein auch eben ſo bekannt iſt es, daß dieſe Regel nur in cauſis civilibus et pe- cuniariis, wenn von Schadenserſatz die Rede iſt, L. 1. §. 1. D. ſi menſor falſ. mod. dixerit; nicht aber in Poͤnal- und Criminalſachen Anwendung finde. L. 7. D. ad L. Cornel. de Sicar. S. püttmann Adverſarior. iuris univerſi. Lib. I. c. 12. S. 201. 92) wernher ſelect. Obſ. for. Tit. II. P. VI. Obſ. 445. Qui- ſtorp in den Grundſaͤtzen des T. peinl. Rechts. 2. Th. 9 Abſchn. §. 567. 93) Daß dieſes auch dem Willen der Geſetze gemaͤß ſey, erhel- let aus Can. 7. Diſt. LXXIV. verb. Denunciamus autem etc. und aus II. F. 27. § 17. verb. Quicunque advocatiam ſuam vel aliquod aliud beneficium inornate tractaverit, et a domi- no ſuo admonitus non reſipuerit etc. Richtig ſagt daher der ſel. GR. von Boͤhmer in Meditat. ad Art. I. Conſt. Crim. Carol. §. 9. Per gradus demum ad privationem eundum, adeo, ut ne haec quidem aliter quam 1) ob gra- viſ- C 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791/49
Zitationshilfe: Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1791, S. 35. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791/49>, abgerufen am 16.04.2024.