Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>
Antonii Thylesii
De Coloribus
Libellus.

Dicam aliquid de coloribus in hoc libello, non
quidem unde conficiantur aut quae sit eorum na-
tura: neque enim pictoribus haec traduntur aut
philosophis, sed tantum philologis, qui Latini ser-
monis elegantiam studiose inquirunt. Scribam om-
nia breviter et accurate, ac rerum ipsarum nomina,
quo statim colores intelligantur, singulis appo-
nam.

1. Coeruleus. Exordiar primum a coeru-
leo: quo nisi natura ipsa maxime gauderet, nun-
quam profecto deorum hoc domicilium
Continuo circumplexu cuncta coerceus,
Specie tam laeta universum exhilarasset.
reliquos deinde contexam. Coeruleus igitur dictus
quasi coeluleus, ut ex voce ipsa apparet, proprie color
est coeli, sed sereni: id quod Ennius respiciens, Coeli
inquit, coerula templa. atque inde ab omnibus ma-
re appellatur coeruleum: refert enim illud eundem
quem ab ipso superne accipit coeli nitorem. Quare
ex antiquis nonnulli, ut alterum Homeri opus,
propter caedes, de quibus illic poeta loquitur, co-

Antonii Thylesii
De Coloribus
Libellus.

Dicam aliquid de coloribus in hoc libello, non
quidem unde conficiantur aut quae sit eorum na-
tura: neque enim pictoribus haec traduntur aut
philosophis, sed tantum philologis, qui Latini ser-
monis elegantiam studiose inquirunt. Scribam om-
nia breviter et accurate, ac rerum ipsarum nomina,
quo statim colores intelligantur, singulis appo-
nam.

1. Coeruleus. Exordiar primum a coeru-
leo: quo nisi natura ipsa maxime gauderet, nun-
quam profecto deorum hoc domicilium
Continuo circumplexu cuncta coerceus,
Specie tam laeta universum exhilarasset.
reliquos deinde contexam. Coeruleus igitur dictus
quasi coeluleus, ut ex voce ipsa apparet, proprie color
est coeli, sed sereni: id quod Ennius respiciens, Coeli
inquit, coerula templa. atque inde ab omnibus ma-
re appellatur coeruleum: refert enim illud eundem
quem ab ipso superne accipit coeli nitorem. Quare
ex antiquis nonnulli, ut alterum Homeri opus,
propter caedes, de quibus illic poeta loquitur, co-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0207" n="173"/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#aq">Antonii Thylesii<lb/>
De Coloribus<lb/>
Libellus.</hi> </hi> </hi> </head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Dicam aliquid de coloribus in hoc libello, non<lb/>
quidem unde conficiantur aut quae sit eorum na-<lb/>
tura: neque enim pictoribus haec traduntur aut<lb/>
philosophis, sed tantum philologis, qui Latini ser-<lb/>
monis elegantiam studiose inquirunt. Scribam om-<lb/>
nia breviter et accurate, ac rerum ipsarum nomina,<lb/>
quo statim colores intelligantur, singulis appo-<lb/>
nam.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">1. <hi rendition="#i"><hi rendition="#g">Coeruleus</hi></hi>. Exordiar primum a coeru-<lb/>
leo: quo nisi natura ipsa maxime gauderet, nun-<lb/>
quam profecto deorum hoc domicilium<lb/><hi rendition="#et">Continuo circumplexu cuncta coerceus,<lb/>
Specie tam laeta universum exhilarasset.</hi><lb/>
reliquos deinde contexam. Coeruleus igitur dictus<lb/>
quasi coeluleus, ut ex voce ipsa apparet, proprie color<lb/>
est coeli, sed sereni: id quod Ennius respiciens, Coeli<lb/>
inquit, coerula templa. atque inde ab omnibus ma-<lb/>
re appellatur coeruleum: refert enim illud eundem<lb/>
quem ab ipso superne accipit coeli nitorem. Quare<lb/>
ex antiquis nonnulli, ut alterum Homeri opus,<lb/>
propter caedes, de quibus illic poeta loquitur, co-<lb/></hi> </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[173/0207] Antonii Thylesii De Coloribus Libellus. Dicam aliquid de coloribus in hoc libello, non quidem unde conficiantur aut quae sit eorum na- tura: neque enim pictoribus haec traduntur aut philosophis, sed tantum philologis, qui Latini ser- monis elegantiam studiose inquirunt. Scribam om- nia breviter et accurate, ac rerum ipsarum nomina, quo statim colores intelligantur, singulis appo- nam. 1. Coeruleus. Exordiar primum a coeru- leo: quo nisi natura ipsa maxime gauderet, nun- quam profecto deorum hoc domicilium Continuo circumplexu cuncta coerceus, Specie tam laeta universum exhilarasset. reliquos deinde contexam. Coeruleus igitur dictus quasi coeluleus, ut ex voce ipsa apparet, proprie color est coeli, sed sereni: id quod Ennius respiciens, Coeli inquit, coerula templa. atque inde ab omnibus ma- re appellatur coeruleum: refert enim illud eundem quem ab ipso superne accipit coeli nitorem. Quare ex antiquis nonnulli, ut alterum Homeri opus, propter caedes, de quibus illic poeta loquitur, co-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/207
Zitationshilfe: Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810, S. 173. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/207>, abgerufen am 18.04.2024.