Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 1. Göttingen, 1822.

Bild:
<< vorherige Seite
II. gothisches passivum.
und vielleicht lauteten die urstämme keian, kai, kijun,
kijans; feian, fai, fijun, fijans?
8) in der zehnten conj. ist zwar ein fraihan (interrogare)
frah, frehun, fraihans aufgestellt worden, gleichwohl
gilt für das praes. durch alle modos die intransitive
form fraihnan; ind. fraihna, fraihnis, fraihnith; conj-
fraihnau, fraihnais, fraihnai; imp. fraihn, pl. fraihnith;
daneben aber kein schwaches praet. fraihnoda (wie
in voriger anomalie) sondern jenes frah, frehun, part.
fraihans (Luc. 17, 20.)
9) fünf verba mit schwachem praes. und starkem praet.
s. 844. anm. 4. angegeben.


Gothisches passivum.

es sind bloß die flexionen des praes. ind. und conj. er-
halten worden:

I.II.III.
ind. praes. sg.-da-za-da
pl.-nda-nda-nda
conj. praes. sg.-dau-zau-dau
pl.-ndau-ndau-ndau
welche sich für die gesammte starke und dritte schw.
conj. näher so bestimmen: -ada, -aza, -ada; pl. -anda,
-anda, -anda; conj. -aidau, -aizau, -aidau; pl. -ain-
dau. In der ersten schwachen wird i eingeschoben:
-jada, -jaza, -jada; janda; conj. -jaidau, -jaizau,
-jaidau; -jaindau. Die zweite schwache hat überall o:
-oda, -oza, -oda; onda; conj. -odau, -ozau, -odau;
pl. -onda. Beispiele sind: haitada (vocor) haitaza (vo-
caris) haitada (vocatur); haitanda (vocamur); haitaidau
(vocer) haitaizau (voceris) etc. fastada (servor) fastaidau
(server) etc. huljada (tegor) huljaza (tegeris) huljaindau
(tegantur) etc. galeikoda (comparatur) galeikozau (com-
pareris) etc.

Anmerkungen: 1) Luc. 18, 32. Marc. 9, 50. krotauda,
saupauda st. krotoda, saupoda. -- 2) merkwürdiger Matth.
27, 42. 43. Marc. 15, 32. lausjadau, atsteigadau für
Rusastho, katabato, gewis verschieden von der III. conj.
pass. lausjaidau, atsteigaidau, die ganz etwas anders be-
deuten würden, nämlich liberetur, descendatur. Liegt
hier III. conj. eines goth. mediums vor? -- 3) ein
inf. pass. auf -am läßt sich kaum folgern aus Marc.
10, 45. ni qvam atanbahtjam, ak andbahtjan (ouk elthe

II. gothiſches paſſivum.
und vielleicht lauteten die urſtämme keian, kái, kijun,
kijans; feian, fái, fijun, fijans?
8) in der zehnten conj. iſt zwar ein fraíhan (interrogare)
frah, frêhun, fraíhans aufgeſtellt worden, gleichwohl
gilt für das praeſ. durch alle modos die intranſitive
form fraíhnan; ind. fraíhna, fraíhnis, fraíhniþ; conj-
fraíhnáu, fraíhnáis, fraíhnái; imp. fraíhn, pl. fraíhniþ;
daneben aber kein ſchwaches praet. fraíhnôda (wie
in voriger anomalie) ſondern jenes frah, frêhun, part.
fraihans (Luc. 17, 20.)
9) fünf verba mit ſchwachem praeſ. und ſtarkem praet.
ſ. 844. anm. 4. angegeben.


Gothiſches paſſivum.

es ſind bloß die flexionen des praeſ. ind. und conj. er-
halten worden:

I.II.III.
ind. praeſ. ſg.-da-za-da
pl.-nda-nda-nda
conj. praeſ. ſg.-dáu-záu-dáu
pl.-ndáu-ndáu-ndáu
welche ſich für die geſammte ſtarke und dritte ſchw.
conj. näher ſo beſtimmen: -ada, -aza, -ada; pl. -anda,
-anda, -anda; conj. -aidáu, -áizáu, -áidáu; pl. -áin-
dau. In der erſten ſchwachen wird i eingeſchoben:
-jada, -jaza, -jada; janda; conj. -jáidáu, -jáizáu,
-jáidáu; -jáindáu. Die zweite ſchwache hat überall ô:
-ôda, -ôza, -ôda; ônda; conj. -ôdáu, -ôzáu, -ôdáu;
pl. -ônda. Beiſpiele ſind: háitada (vocor) háitaza (vo-
caris) háitada (vocatur); háitanda (vocamur); háitáidáu
(vocer) háitáizáu (voceris) etc. faſtada (ſervor) faſtáidáu
(ſerver) etc. huljada (tegor) huljaza (tegeris) huljáindáu
(tegantur) etc. galeikôda (comparatur) galeikôzáu (com-
pareris) etc.

Anmerkungen: 1) Luc. 18, 32. Marc. 9, 50. krôtûda,
ſûpûda ſt. krôtôda, ſûpôda. — 2) merkwürdiger Matth.
27, 42. 43. Marc. 15, 32. láuſjadáu, atſteigadáu für
ῥυσάσθω, καταβάτω, gewis verſchieden von der III. conj.
paſſ. láuſjáidáu, atſteigáidáu, die ganz etwas anders be-
deuten würden, nämlich liberetur, deſcendatur. Liegt
hier III. conj. eines goth. mediums vor? — 3) ein
inf. paſſ. auf -am läßt ſich kaum folgern aus Marc.
10, 45. ni qvam atanbahtjam, ak andbahtjan (οὐκ ἦλθε

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <list>
                  <item><pb facs="#f0881" n="855"/><fw place="top" type="header">II. <hi rendition="#i">gothi&#x017F;ches pa&#x017F;&#x017F;ivum.</hi></fw><lb/>
und vielleicht lauteten die ur&#x017F;tämme keian, kái, kijun,<lb/>
kijans; feian, fái, fijun, fijans?</item><lb/>
                  <item>8) in der zehnten conj. i&#x017F;t zwar ein fraíhan (interrogare)<lb/>
frah, frêhun, fraíhans aufge&#x017F;tellt worden, gleichwohl<lb/>
gilt für das prae&#x017F;. durch alle modos die intran&#x017F;itive<lb/>
form <hi rendition="#i">fraíhnan;</hi> ind. fraíhna, fraíhnis, fraíhniþ; conj-<lb/>
fraíhnáu, fraíhnáis, fraíhnái; imp. fraíhn, pl. fraíhniþ;<lb/>
daneben aber kein &#x017F;chwaches praet. fraíhnôda (wie<lb/>
in voriger anomalie) &#x017F;ondern jenes <hi rendition="#i">frah, frêhun</hi>, part.<lb/><hi rendition="#i">fraihans</hi> (Luc. 17, 20.)</item><lb/>
                  <item>9) fünf verba mit &#x017F;chwachem prae&#x017F;. und &#x017F;tarkem praet.<lb/>
&#x017F;. 844. anm. 4. angegeben.</item>
                </list>
              </div>
            </div>
          </div><lb/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/>
          <div n="3">
            <head> <hi rendition="#i"><hi rendition="#g">Gothi&#x017F;ches pa&#x017F;&#x017F;ivum</hi>.</hi> </head><lb/>
            <p>es &#x017F;ind bloß die flexionen des prae&#x017F;. ind. und conj. er-<lb/>
halten worden:<lb/><table><row><cell>I.</cell><cell>II.</cell><cell>III.</cell></row><lb/><row><cell>ind. prae&#x017F;. &#x017F;g.-da</cell><cell>-za</cell><cell>-da</cell></row><lb/><row><cell>pl.-nda</cell><cell>-nda</cell><cell>-nda</cell></row><lb/><row><cell>conj. prae&#x017F;. &#x017F;g.-dáu</cell><cell>-záu</cell><cell>-dáu</cell></row><lb/><row><cell>pl.-ndáu</cell><cell>-ndáu</cell><cell>-ndáu</cell></row><lb/></table> welche &#x017F;ich für die ge&#x017F;ammte &#x017F;tarke und dritte &#x017F;chw.<lb/>
conj. näher &#x017F;o be&#x017F;timmen: -ada, -aza, -ada; pl. -anda,<lb/>
-anda, -anda; conj. -aidáu, -áizáu, -áidáu; pl. -áin-<lb/>
dau. In der er&#x017F;ten &#x017F;chwachen wird i einge&#x017F;choben:<lb/>
-jada, -jaza, -jada; janda; conj. -jáidáu, -jáizáu,<lb/>
-jáidáu; -jáindáu. Die zweite &#x017F;chwache hat überall ô:<lb/>
-ôda, -ôza, -ôda; ônda; conj. -ôdáu, -ôzáu, -ôdáu;<lb/>
pl. -ônda. Bei&#x017F;piele &#x017F;ind: háitada (vocor) háitaza (vo-<lb/>
caris) háitada (vocatur); háitanda (vocamur); háitáidáu<lb/>
(vocer) háitáizáu (voceris) etc. fa&#x017F;tada (&#x017F;ervor) fa&#x017F;táidáu<lb/>
(&#x017F;erver) etc. huljada (tegor) huljaza (tegeris) huljáindáu<lb/>
(tegantur) etc. galeikôda (comparatur) galeikôzáu (com-<lb/>
pareris) etc.</p><lb/>
            <p><hi rendition="#i">Anmerkungen:</hi> 1) Luc. 18, 32. Marc. 9, 50. krôtûda,<lb/>
&#x017F;ûpûda &#x017F;t. krôtôda, &#x017F;ûpôda. &#x2014; 2) merkwürdiger Matth.<lb/>
27, 42. 43. Marc. 15, 32. <hi rendition="#i">láu&#x017F;jadáu, at&#x017F;teigadáu</hi> für<lb/><hi rendition="#i">&#x1FE5;&#x03C5;&#x03C3;&#x03AC;&#x03C3;&#x03B8;&#x03C9;, &#x03BA;&#x03B1;&#x03C4;&#x03B1;&#x03B2;&#x03AC;&#x03C4;&#x03C9;</hi>, gewis ver&#x017F;chieden von der III. conj.<lb/>
pa&#x017F;&#x017F;. láu&#x017F;jáidáu, at&#x017F;teigáidáu, die ganz etwas anders be-<lb/>
deuten würden, nämlich liberetur, de&#x017F;cendatur. Liegt<lb/>
hier III. conj. eines goth. <hi rendition="#i">mediums</hi> vor? &#x2014; 3) ein<lb/>
inf. pa&#x017F;&#x017F;. auf <hi rendition="#i">-am</hi> läßt &#x017F;ich kaum folgern aus Marc.<lb/>
10, 45. ni qvam atanbahtjam, ak andbahtjan (<hi rendition="#i">&#x03BF;&#x1F50;&#x03BA; &#x1F26;&#x03BB;&#x03B8;&#x03B5;</hi><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[855/0881] II. gothiſches paſſivum. und vielleicht lauteten die urſtämme keian, kái, kijun, kijans; feian, fái, fijun, fijans? 8) in der zehnten conj. iſt zwar ein fraíhan (interrogare) frah, frêhun, fraíhans aufgeſtellt worden, gleichwohl gilt für das praeſ. durch alle modos die intranſitive form fraíhnan; ind. fraíhna, fraíhnis, fraíhniþ; conj- fraíhnáu, fraíhnáis, fraíhnái; imp. fraíhn, pl. fraíhniþ; daneben aber kein ſchwaches praet. fraíhnôda (wie in voriger anomalie) ſondern jenes frah, frêhun, part. fraihans (Luc. 17, 20.) 9) fünf verba mit ſchwachem praeſ. und ſtarkem praet. ſ. 844. anm. 4. angegeben. Gothiſches paſſivum. es ſind bloß die flexionen des praeſ. ind. und conj. er- halten worden: I. II. III. ind. praeſ. ſg.-da -za -da pl.-nda -nda -nda conj. praeſ. ſg.-dáu -záu -dáu pl.-ndáu -ndáu -ndáu welche ſich für die geſammte ſtarke und dritte ſchw. conj. näher ſo beſtimmen: -ada, -aza, -ada; pl. -anda, -anda, -anda; conj. -aidáu, -áizáu, -áidáu; pl. -áin- dau. In der erſten ſchwachen wird i eingeſchoben: -jada, -jaza, -jada; janda; conj. -jáidáu, -jáizáu, -jáidáu; -jáindáu. Die zweite ſchwache hat überall ô: -ôda, -ôza, -ôda; ônda; conj. -ôdáu, -ôzáu, -ôdáu; pl. -ônda. Beiſpiele ſind: háitada (vocor) háitaza (vo- caris) háitada (vocatur); háitanda (vocamur); háitáidáu (vocer) háitáizáu (voceris) etc. faſtada (ſervor) faſtáidáu (ſerver) etc. huljada (tegor) huljaza (tegeris) huljáindáu (tegantur) etc. galeikôda (comparatur) galeikôzáu (com- pareris) etc. Anmerkungen: 1) Luc. 18, 32. Marc. 9, 50. krôtûda, ſûpûda ſt. krôtôda, ſûpôda. — 2) merkwürdiger Matth. 27, 42. 43. Marc. 15, 32. láuſjadáu, atſteigadáu für ῥυσάσθω, καταβάτω, gewis verſchieden von der III. conj. paſſ. láuſjáidáu, atſteigáidáu, die ganz etwas anders be- deuten würden, nämlich liberetur, deſcendatur. Liegt hier III. conj. eines goth. mediums vor? — 3) ein inf. paſſ. auf -am läßt ſich kaum folgern aus Marc. 10, 45. ni qvam atanbahtjam, ak andbahtjan (οὐκ ἦλθε

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik01_1822
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik01_1822/881
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 1. Göttingen, 1822, S. 855. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik01_1822/881>, abgerufen am 29.03.2024.