Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 2. Berlin, 1815.

Bild:
<< vorherige Seite

dat dridde, do was keen Buoden inne. Wo keen
Buoden inne was, do gingen se olle dre inne:
do käimen se an eenen allmächtig grooten Walle
(Wald), do was een groot allmächtig Boom
inne, in den Boom was eene allmächtig groote
Capelle, in de Capelle was een hageböcken Köster
un een bußboomen Pastoer, de deelden dat Wig-
gewaater mit Knuppeln uit.

Sielig is de Mann,
de den Wiggewaater entlaupen kann.
53.
Dat Mäken von Brakel.

Et gink mal 'n Mäken von Brakel na de
sünt Annen Capellen unner de Hinnenborg un
weil et gierne 'n Mann heven wulle un ock meinde,
et wäre süs neimes in de Capellen, sau sank et:

"O hilge sünte Anne!
help mie doch bald tom Manne,
du kennst 'n ja wull,
he wuhnt var'm Suttmer Dore,
hed gele Hore:
du kennst 'n ja wull!"

De Köster stand awerst hünner den Altare un
höre dat, da rep he mit 'ner gans schrögerigen
Stimme: "du kriggst'n nig! du kriggst'n nig!"
Dat Mäken awerst meinde, dat Marienkinneken
dat bie de Mudder Anne steiht, hedde üm dat to

dat dridde, do was keen Buoden inne. Wo keen
Buoden inne was, do gingen ſe olle dre inne:
do kaͤimen ſe an eenen allmaͤchtig grooten Walle
(Wald), do was een groot allmaͤchtig Boom
inne, in den Boom was eene allmaͤchtig groote
Capelle, in de Capelle was een hageboͤcken Koͤſter
un een bußboomen Paſtoer, de deelden dat Wig-
gewaater mit Knuppeln uit.

Sielig is de Mann,
de den Wiggewaater entlaupen kann.
53.
Dat Maͤken von Brakel.

Et gink mal ’n Maͤken von Brakel na de
ſuͤnt Annen Capellen unner de Hinnenborg un
weil et gierne ’n Mann heven wulle un ock meinde,
et waͤre ſuͤs neimes in de Capellen, ſau ſank et:

„O hilge ſuͤnte Anne!
help mie doch bald tom Manne,
du kennſt ’n ja wull,
he wuhnt var’m Suttmer Dore,
hed gele Hore:
du kennſt ’n ja wull!“

De Koͤſter ſtand awerſt huͤnner den Altare un
hoͤre dat, da rep he mit ’ner gans ſchroͤgerigen
Stimme: „du kriggſt’n nig! du kriggſt’n nig!“
Dat Maͤken awerſt meinde, dat Marienkinneken
dat bie de Mudder Anne ſteiht, hedde uͤm dat to

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0288" n="267"/>
dat dridde, do was keen Buoden inne. Wo keen<lb/>
Buoden inne was, do gingen &#x017F;e olle dre inne:<lb/>
do ka&#x0364;imen &#x017F;e an eenen allma&#x0364;chtig grooten Walle<lb/>
(Wald), do was een groot allma&#x0364;chtig Boom<lb/>
inne, in den Boom was eene allma&#x0364;chtig groote<lb/>
Capelle, in de Capelle was een hagebo&#x0364;cken Ko&#x0364;&#x017F;ter<lb/>
un een bußboomen Pa&#x017F;toer, de deelden dat Wig-<lb/>
gewaater mit Knuppeln uit.</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>Sielig is de Mann,</l><lb/>
          <l>de den Wiggewaater entlaupen kann.</l>
        </lg>
      </div><lb/>
      <div n="1">
        <head>53.<lb/><hi rendition="#g">Dat Ma&#x0364;ken von Brakel</hi>.</head><lb/>
        <p>Et gink mal &#x2019;n Ma&#x0364;ken von Brakel na de<lb/>
&#x017F;u&#x0364;nt Annen Capellen unner de Hinnenborg un<lb/>
weil et gierne &#x2019;n Mann heven wulle un ock meinde,<lb/>
et wa&#x0364;re &#x017F;u&#x0364;s neimes in de Capellen, &#x017F;au &#x017F;ank et:</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x201E;O hilge &#x017F;u&#x0364;nte Anne!</l><lb/>
          <l>help mie doch bald tom Manne,</l><lb/>
          <l>du kenn&#x017F;t &#x2019;n ja wull,</l><lb/>
          <l>he wuhnt var&#x2019;m Suttmer Dore,</l><lb/>
          <l>hed gele Hore:</l><lb/>
          <l>du kenn&#x017F;t &#x2019;n ja wull!&#x201C;</l>
        </lg><lb/>
        <p>De Ko&#x0364;&#x017F;ter &#x017F;tand awer&#x017F;t hu&#x0364;nner den Altare un<lb/>
ho&#x0364;re dat, da rep he mit &#x2019;ner gans &#x017F;chro&#x0364;gerigen<lb/>
Stimme: &#x201E;du krigg&#x017F;t&#x2019;n nig! du krigg&#x017F;t&#x2019;n nig!&#x201C;<lb/>
Dat Ma&#x0364;ken awer&#x017F;t meinde, dat Marienkinneken<lb/>
dat bie de Mudder Anne &#x017F;teiht, hedde u&#x0364;m dat to<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[267/0288] dat dridde, do was keen Buoden inne. Wo keen Buoden inne was, do gingen ſe olle dre inne: do kaͤimen ſe an eenen allmaͤchtig grooten Walle (Wald), do was een groot allmaͤchtig Boom inne, in den Boom was eene allmaͤchtig groote Capelle, in de Capelle was een hageboͤcken Koͤſter un een bußboomen Paſtoer, de deelden dat Wig- gewaater mit Knuppeln uit. Sielig is de Mann, de den Wiggewaater entlaupen kann. 53. Dat Maͤken von Brakel. Et gink mal ’n Maͤken von Brakel na de ſuͤnt Annen Capellen unner de Hinnenborg un weil et gierne ’n Mann heven wulle un ock meinde, et waͤre ſuͤs neimes in de Capellen, ſau ſank et: „O hilge ſuͤnte Anne! help mie doch bald tom Manne, du kennſt ’n ja wull, he wuhnt var’m Suttmer Dore, hed gele Hore: du kennſt ’n ja wull!“ De Koͤſter ſtand awerſt huͤnner den Altare un hoͤre dat, da rep he mit ’ner gans ſchroͤgerigen Stimme: „du kriggſt’n nig! du kriggſt’n nig!“ Dat Maͤken awerſt meinde, dat Marienkinneken dat bie de Mudder Anne ſteiht, hedde uͤm dat to

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen02_1815
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen02_1815/288
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 2. Berlin, 1815, S. 267. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen02_1815/288>, abgerufen am 25.04.2024.