Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Günther, Karl Gottlob: Europäisches Völkerrecht in Friedenszeiten nach Vernunft, Verträgen und Herkommen mit Anwendung auf die teutschen Reichsstände. Bd. 2. Altenburg, 1792.

Bild:
<< vorherige Seite

in Ans. der einzeln. Bürger u. Unterthanen.
nicht der ganzen Nazion zur Last fallen, sondern blos
an diesen gehörig geahndet werden sollen e].

a] Grotius L. II. c. 17. §. 20. 21. c. 21. §. 2. Sam.
Cocceji introd. ad Henr. de Cocceji Grot. illustr. diss.
prooem. XII. L. 5. c. 6. §. 551. n. 2. Vattel L. II.
c.
6. §. 71. ff. Schrodt Syst. I. G. P. I. c. 2.
§. 27. seqq.
b] Schrodt l. c. §. 34.
c] Doch kann die Auslieferung nicht als Schuldigkeit ver-
langt werden, wenn das andere Volk sich nicht freiwillig
dazu versieht, sondern man muß sich an der eignen Be-
strafung seiner Nazion begnügen. Schrodt l. c. §. 33.
Mosers Grundsätze in Fr. Zeit. S. 403.
d] Die Beschwerden Polens über Rußland, welches 1767.
die Bischöfe von Krakau und Kiow etc. auf dem Reichs-
tage zu Warschau in Verhaft nehmen und nach Rußland
abführen ließ. s. in Mosers Versuch 6. Th. S. 98. ff.
e] In dem Bredaer Frieden zwischen England und den
Vereinigten N. Landen ist Art. 23. verglichen: Quod
si acciderit vt -- ab vllo ex subditis aut incolis alter-
utrius partis contra hoc foedus -- quicquam fiat aut
tentetur, amicitia haec foedus et societas inter has
nationes non idcirco interrumpentur aut infringentur,
verum integra nihilominus perstabunt, vimque suam
plenariam obtinebunt, tantummodo illi ipsi, qui
contra foedus praedictum commiserint singuli punien-
tur
et nemo alius, iustitiaque reddetur et satisfactio
dabitur illis omnibus quorum id interest, ab iis om-
nibus qui -- contra hoc foedus quidquam commi-
serint. -- Quodsi vero foederis ruptores non com-
paruerint, neque se iudicandos submiserint, neque
satisfactionem dederint -- praedicti illi vtriusque
partis hostes iudicabuntur, eorumque bona, faculta-
tes et quicunque reditus publicabuntur plenaeque ac
iustae satisfactioni impendenda erunt earum iniuria-

in Anſ. der einzeln. Buͤrger u. Unterthanen.
nicht der ganzen Nazion zur Laſt fallen, ſondern blos
an dieſen gehoͤrig geahndet werden ſollen e].

a] Grotius L. II. c. 17. §. 20. 21. c. 21. §. 2. Sam.
Cocceji introd. ad Henr. de Cocceji Grot. illuſtr. diſſ.
prooem. XII. L. 5. c. 6. §. 551. n. 2. Vattel L. II.
c.
6. §. 71. ff. Schrodt Syſt. I. G. P. I. c. 2.
§. 27. ſeqq.
b] Schrodt l. c. §. 34.
c] Doch kann die Auslieferung nicht als Schuldigkeit ver-
langt werden, wenn das andere Volk ſich nicht freiwillig
dazu verſieht, ſondern man muß ſich an der eignen Be-
ſtrafung ſeiner Nazion begnuͤgen. Schrodt l. c. §. 33.
Moſers Grundſaͤtze in Fr. Zeit. S. 403.
d] Die Beſchwerden Polens uͤber Rußland, welches 1767.
die Biſchoͤfe von Krakau und Kiow ꝛc. auf dem Reichs-
tage zu Warſchau in Verhaft nehmen und nach Rußland
abfuͤhren ließ. ſ. in Moſers Verſuch 6. Th. S. 98. ff.
e] In dem Bredaer Frieden zwiſchen England und den
Vereinigten N. Landen iſt Art. 23. verglichen: Quod
ſi acciderit vt — ab vllo ex ſubditis aut incolis alter-
utrius partis contra hoc foedus — quicquam fiat aut
tentetur, amicitia haec foedus et ſocietas inter has
nationes non idcirco interrumpentur aut infringentur,
verum integra nihilominus perſtabunt, vimque ſuam
plenariam obtinebunt, tantummodo illi ipſi, qui
contra foedus praedictum commiſerint ſinguli punien-
tur
et nemo alius, iuſtitiaque reddetur et ſatisfactio
dabitur illis omnibus quorum id intereſt, ab iis om-
nibus qui — contra hoc foedus quidquam commi-
ſerint. — Quodſi vero foederis ruptores non com-
paruerint, neque ſe iudicandos ſubmiſerint, neque
ſatisfactionem dederint — praedicti illi vtriusque
partis hoſtes iudicabuntur, eorumque bona, faculta-
tes et quicunque reditus publicabuntur plenaeque ac
iuſtae ſatisfactioni impendenda erunt earum iniuria-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0363" n="349"/><fw place="top" type="header">in An&#x017F;. der einzeln. Bu&#x0364;rger u. Unterthanen.</fw><lb/>
nicht der ganzen Nazion zur La&#x017F;t fallen, &#x017F;ondern blos<lb/>
an die&#x017F;en geho&#x0364;rig geahndet werden &#x017F;ollen <hi rendition="#aq"><hi rendition="#sup">e</hi></hi>].</p><lb/>
            <note place="end" n="a]"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Grotius</hi> L. II. c. 17. §. 20. 21. c. 21. §. 2. Sam.<lb/><hi rendition="#i">Cocceji</hi> introd. ad Henr. de Cocceji Grot. illu&#x017F;tr. di&#x017F;&#x017F;.<lb/>
prooem. XII. L. 5. c. 6. §. 551. n. 2. <hi rendition="#i">Vattel</hi> L. II.<lb/>
c.</hi> 6. §. 71. ff. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Schrodt</hi> Sy&#x017F;t. I. G. P. I. c. 2.<lb/>
§. 27. &#x017F;eqq.</hi></note><lb/>
            <note place="end" n="b]"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Schrodt</hi> l. c.</hi> §. 34.</note><lb/>
            <note place="end" n="c]">Doch kann die Auslieferung nicht als Schuldigkeit ver-<lb/>
langt werden, wenn das andere Volk &#x017F;ich nicht freiwillig<lb/>
dazu ver&#x017F;ieht, &#x017F;ondern man muß &#x017F;ich an der eignen Be-<lb/>
&#x017F;trafung &#x017F;einer Nazion begnu&#x0364;gen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Schrodt</hi> l. c.</hi> §. 33.<lb/><hi rendition="#fr">Mo&#x017F;ers</hi> Grund&#x017F;a&#x0364;tze in Fr. Zeit. S. 403.</note><lb/>
            <note place="end" n="d]">Die Be&#x017F;chwerden Polens u&#x0364;ber Rußland, welches 1767.<lb/>
die Bi&#x017F;cho&#x0364;fe von Krakau und Kiow &#xA75B;c. auf dem Reichs-<lb/>
tage zu War&#x017F;chau in Verhaft nehmen und nach Rußland<lb/>
abfu&#x0364;hren ließ. &#x017F;. in <hi rendition="#fr">Mo&#x017F;ers</hi> Ver&#x017F;uch 6. Th. S. 98. ff.</note><lb/>
            <note place="end" n="e]">In dem Bredaer Frieden zwi&#x017F;chen England und den<lb/>
Vereinigten N. Landen i&#x017F;t Art. 23. verglichen: <hi rendition="#aq">Quod<lb/>
&#x017F;i acciderit vt &#x2014; ab vllo ex &#x017F;ubditis aut incolis alter-<lb/>
utrius partis contra hoc foedus &#x2014; quicquam fiat aut<lb/>
tentetur, amicitia haec foedus et &#x017F;ocietas inter has<lb/>
nationes non idcirco interrumpentur aut infringentur,<lb/>
verum integra nihilominus per&#x017F;tabunt, vimque &#x017F;uam<lb/>
plenariam obtinebunt, <hi rendition="#i">tantummodo illi ip&#x017F;i,</hi> qui<lb/>
contra foedus praedictum commi&#x017F;erint <hi rendition="#i">&#x017F;inguli punien-<lb/>
tur</hi> et nemo alius, iu&#x017F;titiaque reddetur et &#x017F;atisfactio<lb/>
dabitur illis omnibus quorum id intere&#x017F;t, ab iis om-<lb/>
nibus qui &#x2014; contra hoc foedus quidquam commi-<lb/>
&#x017F;erint. &#x2014; Quod&#x017F;i vero foederis ruptores non com-<lb/>
paruerint, neque &#x017F;e iudicandos &#x017F;ubmi&#x017F;erint, neque<lb/>
&#x017F;atisfactionem dederint &#x2014; praedicti illi vtriusque<lb/>
partis ho&#x017F;tes iudicabuntur, eorumque bona, faculta-<lb/>
tes et quicunque reditus publicabuntur plenaeque ac<lb/>
iu&#x017F;tae &#x017F;atisfactioni impendenda erunt earum iniuria-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">rum,</hi></fw><lb/></note>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[349/0363] in Anſ. der einzeln. Buͤrger u. Unterthanen. nicht der ganzen Nazion zur Laſt fallen, ſondern blos an dieſen gehoͤrig geahndet werden ſollen e]. a] Grotius L. II. c. 17. §. 20. 21. c. 21. §. 2. Sam. Cocceji introd. ad Henr. de Cocceji Grot. illuſtr. diſſ. prooem. XII. L. 5. c. 6. §. 551. n. 2. Vattel L. II. c. 6. §. 71. ff. Schrodt Syſt. I. G. P. I. c. 2. §. 27. ſeqq. b] Schrodt l. c. §. 34. c] Doch kann die Auslieferung nicht als Schuldigkeit ver- langt werden, wenn das andere Volk ſich nicht freiwillig dazu verſieht, ſondern man muß ſich an der eignen Be- ſtrafung ſeiner Nazion begnuͤgen. Schrodt l. c. §. 33. Moſers Grundſaͤtze in Fr. Zeit. S. 403. d] Die Beſchwerden Polens uͤber Rußland, welches 1767. die Biſchoͤfe von Krakau und Kiow ꝛc. auf dem Reichs- tage zu Warſchau in Verhaft nehmen und nach Rußland abfuͤhren ließ. ſ. in Moſers Verſuch 6. Th. S. 98. ff. e] In dem Bredaer Frieden zwiſchen England und den Vereinigten N. Landen iſt Art. 23. verglichen: Quod ſi acciderit vt — ab vllo ex ſubditis aut incolis alter- utrius partis contra hoc foedus — quicquam fiat aut tentetur, amicitia haec foedus et ſocietas inter has nationes non idcirco interrumpentur aut infringentur, verum integra nihilominus perſtabunt, vimque ſuam plenariam obtinebunt, tantummodo illi ipſi, qui contra foedus praedictum commiſerint ſinguli punien- tur et nemo alius, iuſtitiaque reddetur et ſatisfactio dabitur illis omnibus quorum id intereſt, ab iis om- nibus qui — contra hoc foedus quidquam commi- ſerint. — Quodſi vero foederis ruptores non com- paruerint, neque ſe iudicandos ſubmiſerint, neque ſatisfactionem dederint — praedicti illi vtriusque partis hoſtes iudicabuntur, eorumque bona, faculta- tes et quicunque reditus publicabuntur plenaeque ac iuſtae ſatisfactioni impendenda erunt earum iniuria- rum,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/guenther_voelkerrecht02_1792
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/guenther_voelkerrecht02_1792/363
Zitationshilfe: Günther, Karl Gottlob: Europäisches Völkerrecht in Friedenszeiten nach Vernunft, Verträgen und Herkommen mit Anwendung auf die teutschen Reichsstände. Bd. 2. Altenburg, 1792, S. 349. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/guenther_voelkerrecht02_1792/363>, abgerufen am 24.04.2024.