Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lavater, Johann Caspar: Physiognomische Fragmente, zur Beförderung der Menschenkenntniß und Menschenliebe. Bd. 4. Leipzig u. a., 1778.

Bild:
<< vorherige Seite
III. Abschnitt. III. Fragment.
5.

Deformes, et eunuchi, et senes et spurii invidi sunt. Etenim qui conditionem suam emendare
nullo modo potest, conditionem alterius, pro viribus suis labefactabit. Nisi forte hi defectus in generosa
et heroica ingenia inciderint, quae defectus proprios naturales, in honoris sui incrementum vertere nitan-
tur; scilicet, ut fama hoc arripiat: eunuchum aut claudum tam magna perpetrasse; miraculi nimirum
honore affectato. Id, quod evenit Narseti Eunucho et Agesilao, atque Tamberlani, qui claudi fuerunt.

6.
De Pulchritudine.

Virtus, instar gemmae pretiosae optima est, sine ornamentis inserta; atque profecto eadem prae-
stat; in corpore decoro, licet non delicato: Quodque aspectus dignitatem potius prae se ferat, quam pul-
chritudinem. Neque fere reperies eximie formosos virtutibus pollere: ac si natura in hoc magis incubuis-
set, ut non turpiter erraret, quam ut aliquid excellens produceret. Itaque conversationibus apti sunt; at ex-
celsos spiritus non gerunt. Et urbanitati potius student, quam virtuti. Sed hoc in omnibus non tenet. Si-
quidem Augustus Caesar, Titus Vespasianus, Philippus pulcher, rex Gallus, Edovardus IV, rex An-
gliae, Alcibiades Atheniensis, Ismael Persa viri prorsus magni fuerunt, ac nihilominus perpulchri. In
pulchritudine praefertur venustas colori; et decorus ac gratiosus oris et corporis motus ipsi venustati.
--
(Hier wird Grazie mit Schönheit verwechselt.) Ea praecipua pulchritudinis portio quam pictura
repraesentare non potest
-- (Dieß ist entweder Grazie, die aus Bewegung zufälliger Züge, oder
Schönheit, die in Ruhe zufälliger Züge besteht.) Imo nec effigies ipsa viva, primo aspectu. Non
reperitur pulchritudo aliqua excellens, cui non insit aliquid minus conforme in compagine. Haud facile
quis dixerit, utrum Apelles aut Albertus Durerus nugator major fuerit; quorum alter hominem secundum
proportiones geometricas effingere voluit, alter ex compluribus faciebus, optimas quasque partes desumendo
unam satagabat depingere excellentem. Tales credo effigies vix ulli placebunt, praeterquam pictori ipsi.

(Regelmäßigkeit ist nicht Schönheit -- aber Grundbau der Schönheit. Ohne Regelmäßig-
keit ist keine organische Schönheit möglich -- wenigstens keine, die uns durch ihren Bau sogleich
den Gedanken ankündigte -- "Jhr Urheber bezweckte Symetrie und Regelmäßigkeit." So kün-
digt sich unstreitig der menschliche Körper an -- als ein reguläres Ganzes. Nicht die geringste sicht-
bare Unregelmäßigkeit ließe sich daran erdenken, die der Schönheit desselben nicht nachtheilig wäre --
Aber dann ist freylich die höchste Correktheit noch nicht Schönheit, oder genauer zu reden, noch

nicht
III. Abſchnitt. III. Fragment.
5.

Deformes, et eunuchi, et ſenes et ſpurii invidi ſunt. Etenim qui conditionem ſuam emendare
nullo modo poteſt, conditionem alterius, pro viribus ſuis labefactabit. Niſi forte hi defectus in generoſa
et heroica ingenia inciderint, quae defectus proprios naturales, in honoris ſui incrementum vertere nitan-
tur; ſcilicet, ut fama hoc arripiat: eunuchum aut claudum tam magna perpetraſſe; miraculi nimirum
honore affectato. Id, quod evenit Narſeti Eunucho et Ageſilao, atque Tamberlani, qui claudi fuerunt.

6.
De Pulchritudine.

Virtus, inſtar gemmae pretioſae optima eſt, ſine ornamentis inſerta; atque profecto eadem prae-
ſtat; in corpore decoro, licet non delicato: Quodque aſpectus dignitatem potius prae ſe ferat, quam pul-
chritudinem. Neque fere reperies eximie formoſos virtutibus pollere: ac ſi natura in hoc magis incubuiſ-
ſet, ut non turpiter erraret, quam ut aliquid excellens produceret. Itaque converſationibus apti ſunt; at ex-
celſos ſpiritus non gerunt. Et urbanitati potius ſtudent, quam virtuti. Sed hoc in omnibus non tenet. Si-
quidem Auguſtus Caeſar, Titus Veſpaſianus, Philippus pulcher, rex Gallus, Edovardus IV, rex An-
gliae, Alcibiades Athenienſis, Iſmael Perſa viri prorſus magni fuerunt, ac nihilominus perpulchri. In
pulchritudine praefertur venuſtas colori; et decorus ac gratioſus oris et corporis motus ipſi venuſtati.

(Hier wird Grazie mit Schoͤnheit verwechſelt.) Ea praecipua pulchritudinis portio quam pictura
repraeſentare non poteſt
— (Dieß iſt entweder Grazie, die aus Bewegung zufaͤlliger Zuͤge, oder
Schoͤnheit, die in Ruhe zufaͤlliger Zuͤge beſteht.) Imo nec effigies ipſa viva, primo aſpectu. Non
reperitur pulchritudo aliqua excellens, cui non inſit aliquid minus conforme in compagine. Haud facile
quis dixerit, utrum Apelles aut Albertus Durerus nugator major fuerit; quorum alter hominem ſecundum
proportiones geometricas effingere voluit, alter ex compluribus faciebus, optimas quasque partes deſumendo
unam ſatagabat depingere excellentem. Tales credo effigies vix ulli placebunt, praeterquam pictori ipſi.

(Regelmaͤßigkeit iſt nicht Schoͤnheit — aber Grundbau der Schoͤnheit. Ohne Regelmaͤßig-
keit iſt keine organiſche Schoͤnheit moͤglich — wenigſtens keine, die uns durch ihren Bau ſogleich
den Gedanken ankuͤndigte — „Jhr Urheber bezweckte Symetrie und Regelmaͤßigkeit.“ So kuͤn-
digt ſich unſtreitig der menſchliche Koͤrper an — als ein regulaͤres Ganzes. Nicht die geringſte ſicht-
bare Unregelmaͤßigkeit ließe ſich daran erdenken, die der Schoͤnheit deſſelben nicht nachtheilig waͤre —
Aber dann iſt freylich die hoͤchſte Correktheit noch nicht Schoͤnheit, oder genauer zu reden, noch

nicht
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <pb facs="#f0212" n="182"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b"><hi rendition="#aq">III.</hi> Ab&#x017F;chnitt. <hi rendition="#aq">III.</hi> Fragment.</hi> </fw><lb/>
            <div n="4">
              <head>5.</head><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">Deformes, <hi rendition="#i">et eunuchi,</hi> et <hi rendition="#i">&#x017F;enes</hi> et <hi rendition="#i">&#x017F;purii invidi</hi> &#x017F;unt. Etenim qui conditionem &#x017F;uam emendare<lb/>
nullo modo pote&#x017F;t, conditionem alterius, pro viribus &#x017F;uis labefactabit. Ni&#x017F;i forte hi defectus in genero&#x017F;a<lb/>
et heroica ingenia inciderint, quae defectus proprios naturales, in honoris &#x017F;ui incrementum vertere nitan-<lb/>
tur; &#x017F;cilicet, ut fama hoc arripiat: <hi rendition="#i">eunuchum</hi> aut <hi rendition="#i">claudum</hi> tam magna perpetra&#x017F;&#x017F;e; miraculi nimirum<lb/>
honore affectato. Id, quod evenit <hi rendition="#i">Nar&#x017F;eti</hi> Eunucho et <hi rendition="#i">Age&#x017F;ilao,</hi> atque <hi rendition="#i">Tamberlani,</hi> qui <hi rendition="#i">claudi</hi> fuerunt.</hi> </p>
            </div><lb/>
            <div n="4">
              <head>6.<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i"><hi rendition="#g">De Pulchritudine.</hi></hi></hi></head><lb/>
              <p><hi rendition="#aq">Virtus, in&#x017F;tar gemmae pretio&#x017F;ae optima e&#x017F;t, &#x017F;ine ornamentis in&#x017F;erta; atque profecto eadem prae-<lb/>
&#x017F;tat; in corpore decoro, licet non delicato: Quodque a&#x017F;pectus dignitatem potius prae &#x017F;e ferat, quam pul-<lb/>
chritudinem. Neque fere reperies eximie formo&#x017F;os virtutibus pollere: ac &#x017F;i natura in hoc magis incubui&#x017F;-<lb/>
&#x017F;et, ut non turpiter erraret, quam ut aliquid excellens produceret. Itaque conver&#x017F;ationibus apti &#x017F;unt; at ex-<lb/>
cel&#x017F;os &#x017F;piritus non gerunt. Et urbanitati potius &#x017F;tudent, quam virtuti. Sed hoc in omnibus non tenet. Si-<lb/>
quidem <hi rendition="#i">Augu&#x017F;tus Cae&#x017F;ar, Titus Ve&#x017F;pa&#x017F;ianus, Philippus pulcher,</hi> rex Gallus, <hi rendition="#i">Edovardus IV,</hi> rex An-<lb/>
gliae, <hi rendition="#i">Alcibiades</hi> Athenien&#x017F;is, <hi rendition="#i">I&#x017F;mael</hi> Per&#x017F;a viri pror&#x017F;us magni fuerunt, ac nihilominus perpulchri. In<lb/>
pulchritudine praefertur venu&#x017F;tas colori; et decorus ac gratio&#x017F;us oris et corporis motus ip&#x017F;i venu&#x017F;tati.</hi> &#x2014;<lb/>
(Hier wird <hi rendition="#fr">Grazie</hi> mit <hi rendition="#fr">Scho&#x0364;nheit</hi> verwech&#x017F;elt.) <hi rendition="#aq">Ea praecipua pulchritudinis portio quam pictura<lb/>
reprae&#x017F;entare non pote&#x017F;t</hi> &#x2014; (Dieß i&#x017F;t entweder <hi rendition="#fr">Grazie,</hi> die aus <hi rendition="#fr">Bewegung</hi> zufa&#x0364;lliger Zu&#x0364;ge, oder<lb/><hi rendition="#fr">Scho&#x0364;nheit,</hi> die in <hi rendition="#fr">Ruhe</hi> zufa&#x0364;lliger Zu&#x0364;ge be&#x017F;teht.) <hi rendition="#aq">Imo nec effigies ip&#x017F;a viva, primo a&#x017F;pectu. Non<lb/>
reperitur pulchritudo aliqua excellens, cui non in&#x017F;it aliquid minus conforme in compagine. Haud facile<lb/>
quis dixerit, utrum <hi rendition="#i">Apelles</hi> aut <hi rendition="#i">Albertus Durerus</hi> nugator major fuerit; quorum alter hominem &#x017F;ecundum<lb/>
proportiones geometricas effingere voluit, alter ex compluribus faciebus, optimas quasque partes de&#x017F;umendo<lb/>
unam &#x017F;atagabat depingere excellentem. Tales credo effigies vix ulli placebunt, praeterquam pictori ip&#x017F;i.</hi><lb/>
(<hi rendition="#fr">Regelma&#x0364;ßigkeit</hi> i&#x017F;t nicht Scho&#x0364;nheit &#x2014; aber <hi rendition="#fr">Grundbau der Scho&#x0364;nheit.</hi> Ohne Regelma&#x0364;ßig-<lb/>
keit i&#x017F;t keine organi&#x017F;che Scho&#x0364;nheit mo&#x0364;glich &#x2014; wenig&#x017F;tens keine, die uns durch ihren Bau &#x017F;ogleich<lb/>
den Gedanken anku&#x0364;ndigte &#x2014; &#x201E;Jhr Urheber bezweckte Symetrie und Regelma&#x0364;ßigkeit.&#x201C; So ku&#x0364;n-<lb/>
digt &#x017F;ich un&#x017F;treitig der men&#x017F;chliche Ko&#x0364;rper an &#x2014; als ein regula&#x0364;res Ganzes. Nicht die gering&#x017F;te &#x017F;icht-<lb/>
bare Unregelma&#x0364;ßigkeit ließe &#x017F;ich daran erdenken, die der Scho&#x0364;nheit de&#x017F;&#x017F;elben nicht nachtheilig wa&#x0364;re &#x2014;<lb/>
Aber dann i&#x017F;t freylich die ho&#x0364;ch&#x017F;te <hi rendition="#fr">Correktheit</hi> noch nicht <hi rendition="#fr">Scho&#x0364;nheit,</hi> oder genauer zu reden, noch<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">nicht</fw><lb/></p>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[182/0212] III. Abſchnitt. III. Fragment. 5. Deformes, et eunuchi, et ſenes et ſpurii invidi ſunt. Etenim qui conditionem ſuam emendare nullo modo poteſt, conditionem alterius, pro viribus ſuis labefactabit. Niſi forte hi defectus in generoſa et heroica ingenia inciderint, quae defectus proprios naturales, in honoris ſui incrementum vertere nitan- tur; ſcilicet, ut fama hoc arripiat: eunuchum aut claudum tam magna perpetraſſe; miraculi nimirum honore affectato. Id, quod evenit Narſeti Eunucho et Ageſilao, atque Tamberlani, qui claudi fuerunt. 6. De Pulchritudine. Virtus, inſtar gemmae pretioſae optima eſt, ſine ornamentis inſerta; atque profecto eadem prae- ſtat; in corpore decoro, licet non delicato: Quodque aſpectus dignitatem potius prae ſe ferat, quam pul- chritudinem. Neque fere reperies eximie formoſos virtutibus pollere: ac ſi natura in hoc magis incubuiſ- ſet, ut non turpiter erraret, quam ut aliquid excellens produceret. Itaque converſationibus apti ſunt; at ex- celſos ſpiritus non gerunt. Et urbanitati potius ſtudent, quam virtuti. Sed hoc in omnibus non tenet. Si- quidem Auguſtus Caeſar, Titus Veſpaſianus, Philippus pulcher, rex Gallus, Edovardus IV, rex An- gliae, Alcibiades Athenienſis, Iſmael Perſa viri prorſus magni fuerunt, ac nihilominus perpulchri. In pulchritudine praefertur venuſtas colori; et decorus ac gratioſus oris et corporis motus ipſi venuſtati. — (Hier wird Grazie mit Schoͤnheit verwechſelt.) Ea praecipua pulchritudinis portio quam pictura repraeſentare non poteſt — (Dieß iſt entweder Grazie, die aus Bewegung zufaͤlliger Zuͤge, oder Schoͤnheit, die in Ruhe zufaͤlliger Zuͤge beſteht.) Imo nec effigies ipſa viva, primo aſpectu. Non reperitur pulchritudo aliqua excellens, cui non inſit aliquid minus conforme in compagine. Haud facile quis dixerit, utrum Apelles aut Albertus Durerus nugator major fuerit; quorum alter hominem ſecundum proportiones geometricas effingere voluit, alter ex compluribus faciebus, optimas quasque partes deſumendo unam ſatagabat depingere excellentem. Tales credo effigies vix ulli placebunt, praeterquam pictori ipſi. (Regelmaͤßigkeit iſt nicht Schoͤnheit — aber Grundbau der Schoͤnheit. Ohne Regelmaͤßig- keit iſt keine organiſche Schoͤnheit moͤglich — wenigſtens keine, die uns durch ihren Bau ſogleich den Gedanken ankuͤndigte — „Jhr Urheber bezweckte Symetrie und Regelmaͤßigkeit.“ So kuͤn- digt ſich unſtreitig der menſchliche Koͤrper an — als ein regulaͤres Ganzes. Nicht die geringſte ſicht- bare Unregelmaͤßigkeit ließe ſich daran erdenken, die der Schoͤnheit deſſelben nicht nachtheilig waͤre — Aber dann iſt freylich die hoͤchſte Correktheit noch nicht Schoͤnheit, oder genauer zu reden, noch nicht

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778/212
Zitationshilfe: Lavater, Johann Caspar: Physiognomische Fragmente, zur Beförderung der Menschenkenntniß und Menschenliebe. Bd. 4. Leipzig u. a., 1778, S. 182. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lavater_fragmente04_1778/212>, abgerufen am 28.03.2024.