Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680.

Bild:
<< vorherige Seite
Bothschafft/ erzehlt Polyb. lib. 15. c. 1. daß sie mit verfallenem
Gemüthe auf die Erde niedergesuncken/ der Sitzenden Füsse geküs-
set/ und die Erde angebetet hetten Von einer nachfolgenden aber/
als Carthago mit dem Masanissa zerfallen/ Livius lib. 40. c. 24.
lachrymantes, procubuerunt, stratique humi, non sibi magis
misericordiam, quam Regi Invidiam concitaverunt.
v. 323. Dein zehnder Feldzug gibt dir auch den zehnden Ring.)
Aristoteles berichtet von Carthaginensern: daß ihre Feld Herren
nach der Anzahl ihrer Feld-Züge auch so viel Ringe getragen. Ta-
cit. c. 31. de Mor. Germ.
erzehlt hingegen von Catten: Fortissi-
mus quisque ferreum, insuper Annulum (ignominiosum id
genti) velut vinculum gestat, donec se caede hostis absolvat.
v. 349 Jch scheue mich fast euch wie den Saturn zu nennen.) Also
verbothen die Ephesier bey hoher Straffe den Herostratus/ der
durch Anzündung des Dianischen Tempels einen ewigen Nahmen
erwerben wolte/ zu nennen. Aber ihr Verboth ist fruchtloß gewest.
Strabo lib. 14. Von den Carthaginensern aber schreibt Augustin.
daß sie den Saturn nie genennt/ Senem potius, quam Saturnum
dicentes tam timida superstitione, ut etiam pene vico suo
nomen mutaverint, vicum senis potius, quam vicum Saturni
appellantes.
Jedoch ist dis mehr aus abergläubischer Andacht
als aus Abschen geschehen/ wie die Juden to tetragrammaton
[fremdsprachliches Material - fehlt] (welches sie auch schem hammephoras nennen) für ein
anekphoneton oder für ein unaussprechlich Wort halten/ und also
darfür Adonai, die Phoenicier [fremdsprachliches Material - Zeichen fehlt]uo, die Samariter [fremdsprachliches Material - Zeichen fehlt]abai, die
Heyden Jupiter aussprechen. Gatakerus Dissertat. de Nomine
Tetragrammato.
v. 351. Daß unser Zweytracht euch aufopffer Gold und Blutt.) Ju-
gurtha
beym Salustio: Paulo ante Carthaginenses, Regem Per-
sen, post uti quisque opulentissimus videbatur, ita Romanis
hostem fore. Et lib. 4. hist. Namque Romanis cum Nationi-
bus, Populis, Regibus cunctis, una & ea vetus Causa bellan-
di est Cupido profunda Imperii & Divitiarum.
Hieher gehö-
ret auch der schöne Orth aus des Petronii Satyra.
Orbem jam totum victor Romanus habebat,
Qua mare, qua Tellus, qua Sidus currit utrumque,
Nec satiatus erat: gravidis Freta pulsa Carinis,
Jam peragrabantur, Si quis Sinus abditus ultra,

Si
Bothſchafft/ erzehlt Polyb. lib. 15. c. 1. daß ſie mit verfallenem
Gemuͤthe auf die Erde niedergeſuncken/ der Sitzenden Fuͤſſe gekuͤſ-
ſet/ und die Erde angebetet hetten Von einer nachfolgenden aber/
als Carthago mit dem Maſaniſſa zerfallen/ Livius lib. 40. c. 24.
lachrymantes, procubuerunt, ſtratiq́ue humi, non ſibi magis
miſericordiam, quam Regi Invidiam concitaverunt.
v. 323. Dein zehnder Feldzug gibt dir auch den zehnden Ring.)
Ariſtoteles berichtet von Carthaginenſern: daß ihre Feld Herren
nach der Anzahl ihrer Feld-Zuͤge auch ſo viel Ringe getragen. Ta-
cit. c. 31. de Mor. Germ.
erzehlt hingegen von Catten: Fortiſſi-
mus quisq́ue ferreum, inſuper Annulum (ignominioſum id
genti) velut vinculum geſtat, donec ſe cæde hoſtis abſolvat.
v. 349 Jch ſcheue mich faſt euch wie den Saturn zu nennen.) Alſo
verbothen die Epheſier bey hoher Straffe den Heroſtratus/ der
durch Anzuͤndung des Dianiſchen Tempels einen ewigen Nahmen
erwerben wolte/ zu nennen. Aber ihr Verboth iſt fruchtloß geweſt.
Strabo lib. 14. Von den Carthaginenſern aber ſchreibt Auguſtin.
daß ſie den Saturn nie genennt/ Senem potius, quam Saturnum
dicentes tam timidâ ſuperſtitione, ut etiam penè vicô ſuo
nomen mutaverint, vicum ſenis potius, quam vicum Saturni
appellantes.
Jedoch iſt dis mehr aus aberglaͤubiſcher Andacht
als aus Abſchen geſchehen/ wie die Juden τὸ τετραγράμματον
[fremdsprachliches Material – fehlt] (welches ſie auch ſchem hammephoras nennen) fuͤr ein
ἀνεκφώνητον oder fuͤr ein unausſprechlich Wort halten/ und alſo
darfuͤr Adonai, die Phœnicier [fremdsprachliches Material – Zeichen fehlt]υω, die Samariter [fremdsprachliches Material – Zeichen fehlt]αβαὶ, die
Heyden Jupiter ausſprechen. Gatakerus Diſſertat. de Nomine
Tetragrammato.
v. 351. Daß unſer Zweytracht euch aufopffer Gold und Blutt.) Ju-
gurtha
beym Saluſtio: Paulo ante Carthaginenſes, Regem Per-
ſen, poſt uti quisq́ue opulentiſſimus videbatur, ita Romanis
hoſtem fore. Et lib. 4. hiſt. Namq́ue Romanis cum Nationi-
bus, Populis, Regibus cunctis, una & ea vetus Cauſa bellan-
di eſt Cupido profunda Imperii & Divitiarum.
Hieher gehoͤ-
ret auch der ſchoͤne Orth aus des Petronii Satyrâ.
Orbem jam totum victor Romanus habebat,
Qua mare, qua Tellus, qua Sidus currit utrumq́ue,
Nec ſatiatus erat: gravidis Freta pulsâ Carinis,
Jam peragrabantur, Si quis Sinus abditus ultra,

Si
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <list>
            <item><pb facs="#f0185" n="148"/>
Both&#x017F;chafft/ erzehlt <hi rendition="#aq">Polyb. lib. 15. c.</hi> 1. daß &#x017F;ie mit verfallenem<lb/>
Gemu&#x0364;the auf die Erde niederge&#x017F;uncken/ der Sitzenden Fu&#x0364;&#x017F;&#x017F;e geku&#x0364;&#x017F;-<lb/>
&#x017F;et/ und die Erde angebetet hetten Von einer nachfolgenden aber/<lb/>
als Carthago mit dem Ma&#x017F;ani&#x017F;&#x017F;a zerfallen/ <hi rendition="#aq">Livius lib. 40. c. 24.<lb/>
lachrymantes, procubuerunt, &#x017F;tratiq&#x0301;ue humi, non &#x017F;ibi magis<lb/>
mi&#x017F;ericordiam, quam Regi Invidiam concitaverunt.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 323. Dein zehnder Feldzug gibt dir auch den zehnden Ring.)<lb/><hi rendition="#aq">Ari&#x017F;toteles</hi> berichtet von Carthaginen&#x017F;ern: daß ihre Feld Herren<lb/>
nach der Anzahl ihrer Feld-Zu&#x0364;ge auch &#x017F;o viel Ringe getragen. <hi rendition="#aq">Ta-<lb/>
cit. c. 31. de Mor. Germ.</hi> erzehlt hingegen von Catten: <hi rendition="#aq">Forti&#x017F;&#x017F;i-<lb/>
mus quisq&#x0301;ue ferreum, in&#x017F;uper Annulum (ignominio&#x017F;um id<lb/>
genti) velut vinculum ge&#x017F;tat, donec &#x017F;e cæde ho&#x017F;tis ab&#x017F;olvat.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 349 Jch &#x017F;cheue mich fa&#x017F;t euch wie den Saturn zu nennen.) Al&#x017F;o<lb/>
verbothen die Ephe&#x017F;ier bey hoher Straffe den Hero&#x017F;tratus/ der<lb/>
durch Anzu&#x0364;ndung des Diani&#x017F;chen Tempels einen ewigen Nahmen<lb/>
erwerben wolte/ zu nennen. Aber ihr Verboth i&#x017F;t fruchtloß gewe&#x017F;t.<lb/><hi rendition="#aq">Strabo lib.</hi> 14. Von den Carthaginen&#x017F;ern aber &#x017F;chreibt <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tin.</hi><lb/>
daß &#x017F;ie den <hi rendition="#aq">Saturn</hi> nie genennt/ <hi rendition="#aq">Senem potius, quam Saturnum<lb/>
dicentes tam timidâ &#x017F;uper&#x017F;titione, ut etiam penè vicô &#x017F;uo<lb/>
nomen mutaverint, vicum &#x017F;enis potius, quam vicum Saturni<lb/>
appellantes.</hi> Jedoch i&#x017F;t dis mehr aus abergla&#x0364;ubi&#x017F;cher Andacht<lb/>
als aus Ab&#x017F;chen ge&#x017F;chehen/ wie die Juden &#x03C4;&#x1F78; &#x03C4;&#x03B5;&#x03C4;&#x03C1;&#x03B1;&#x03B3;&#x03C1;&#x03AC;&#x03BC;&#x03BC;&#x03B1;&#x03C4;&#x03BF;&#x03BD;<lb/><foreign xml:lang="heb"><gap reason="fm" unit="words"/></foreign> (welches &#x017F;ie auch <hi rendition="#aq">&#x017F;chem hammephoras</hi> nennen) fu&#x0364;r ein<lb/>
&#x1F00;&#x03BD;&#x03B5;&#x03BA;&#x03C6;&#x03CE;&#x03BD;&#x03B7;&#x03C4;&#x03BF;&#x03BD; oder fu&#x0364;r ein unaus&#x017F;prechlich Wort halten/ und al&#x017F;o<lb/>
darfu&#x0364;r <hi rendition="#aq">Adonai,</hi> die Ph<hi rendition="#aq">&#x0153;</hi>nicier <foreign xml:lang="grc"><gap reason="fm" unit="chars"/></foreign>&#x03C5;&#x03C9;, die Samariter <foreign xml:lang="grc"><gap reason="fm" unit="chars"/></foreign>&#x03B1;&#x03B2;&#x03B1;&#x1F76;, die<lb/>
Heyden <hi rendition="#aq">Jupiter</hi> aus&#x017F;prechen. <hi rendition="#aq">Gatakerus Di&#x017F;&#x017F;ertat. de Nomine<lb/>
Tetragrammato.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 351. Daß un&#x017F;er Zweytracht euch aufopffer Gold und Blutt.) <hi rendition="#aq">Ju-<lb/>
gurtha</hi> beym <hi rendition="#aq">Salu&#x017F;tio: Paulo ante Carthaginen&#x017F;es, Regem Per-<lb/>
&#x017F;en, po&#x017F;t uti quisq&#x0301;ue opulenti&#x017F;&#x017F;imus videbatur, ita Romanis<lb/>
ho&#x017F;tem fore. Et lib. 4. hi&#x017F;t. Namq&#x0301;ue Romanis cum Nationi-<lb/>
bus, Populis, Regibus cunctis, una &amp; ea vetus Cau&#x017F;a bellan-<lb/>
di e&#x017F;t Cupido profunda Imperii &amp; Divitiarum.</hi> Hieher geho&#x0364;-<lb/>
ret auch der &#x017F;cho&#x0364;ne Orth aus des <hi rendition="#aq">Petronii Satyrâ.</hi></item>
          </list><lb/>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">Orbem jam totum victor Romanus habebat,<lb/>
Qua mare, qua Tellus, qua Sidus currit utrumq&#x0301;ue,<lb/>
Nec &#x017F;atiatus erat: gravidis Freta pulsâ Carinis,<lb/>
Jam peragrabantur, Si quis Sinus abditus ultra,</hi><lb/>
              <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Si</hi> </fw><lb/>
            </quote>
          </cit>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[148/0185] Bothſchafft/ erzehlt Polyb. lib. 15. c. 1. daß ſie mit verfallenem Gemuͤthe auf die Erde niedergeſuncken/ der Sitzenden Fuͤſſe gekuͤſ- ſet/ und die Erde angebetet hetten Von einer nachfolgenden aber/ als Carthago mit dem Maſaniſſa zerfallen/ Livius lib. 40. c. 24. lachrymantes, procubuerunt, ſtratiq́ue humi, non ſibi magis miſericordiam, quam Regi Invidiam concitaverunt. v. 323. Dein zehnder Feldzug gibt dir auch den zehnden Ring.) Ariſtoteles berichtet von Carthaginenſern: daß ihre Feld Herren nach der Anzahl ihrer Feld-Zuͤge auch ſo viel Ringe getragen. Ta- cit. c. 31. de Mor. Germ. erzehlt hingegen von Catten: Fortiſſi- mus quisq́ue ferreum, inſuper Annulum (ignominioſum id genti) velut vinculum geſtat, donec ſe cæde hoſtis abſolvat. v. 349 Jch ſcheue mich faſt euch wie den Saturn zu nennen.) Alſo verbothen die Epheſier bey hoher Straffe den Heroſtratus/ der durch Anzuͤndung des Dianiſchen Tempels einen ewigen Nahmen erwerben wolte/ zu nennen. Aber ihr Verboth iſt fruchtloß geweſt. Strabo lib. 14. Von den Carthaginenſern aber ſchreibt Auguſtin. daß ſie den Saturn nie genennt/ Senem potius, quam Saturnum dicentes tam timidâ ſuperſtitione, ut etiam penè vicô ſuo nomen mutaverint, vicum ſenis potius, quam vicum Saturni appellantes. Jedoch iſt dis mehr aus aberglaͤubiſcher Andacht als aus Abſchen geſchehen/ wie die Juden τὸ τετραγράμματον _ (welches ſie auch ſchem hammephoras nennen) fuͤr ein ἀνεκφώνητον oder fuͤr ein unausſprechlich Wort halten/ und alſo darfuͤr Adonai, die Phœnicier _ υω, die Samariter _ αβαὶ, die Heyden Jupiter ausſprechen. Gatakerus Diſſertat. de Nomine Tetragrammato. v. 351. Daß unſer Zweytracht euch aufopffer Gold und Blutt.) Ju- gurtha beym Saluſtio: Paulo ante Carthaginenſes, Regem Per- ſen, poſt uti quisq́ue opulentiſſimus videbatur, ita Romanis hoſtem fore. Et lib. 4. hiſt. Namq́ue Romanis cum Nationi- bus, Populis, Regibus cunctis, una & ea vetus Cauſa bellan- di eſt Cupido profunda Imperii & Divitiarum. Hieher gehoͤ- ret auch der ſchoͤne Orth aus des Petronii Satyrâ. Orbem jam totum victor Romanus habebat, Qua mare, qua Tellus, qua Sidus currit utrumq́ue, Nec ſatiatus erat: gravidis Freta pulsâ Carinis, Jam peragrabantur, Si quis Sinus abditus ultra, Si

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/185
Zitationshilfe: Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680, S. 148. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/185>, abgerufen am 29.03.2024.