Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lütkemann, Joachim: Der frommen Kinder Gottes Zeitliches Leiden und ewige Herrligkeit ... Braunschweig, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite
Istheic vicissim ut ordo vertatur piis In altera vita, & fruantur gaudiis.
III. Epitaphium.
Bonis quae cecidit dolenda multis, Hoc sub marmore MARGARITA dormit HACMANNINA, Marita DAETRII illa BRANDANI, decus atque amor Mariti, Pulchris moribus, atque liberali & Modesta facie, Marita dulcis BRANDANI, inclyta quo Brunonis acri Vrbs Antistite gaudet, atque Verbi Praeconum sacer Ordo, cum Lyceis Quae Domus fovet illa Ocri celebris. Ter denos ea vixerat Decembres, Cum sexta sobole edita, recentem ah Vnam Filiolam, virumque liquit.

Memoriae desideratisß. Matronaef.

Andreas Burchardi, Martin. Conrector.

SC AZON.
QVae fida conjux meruit esse Brandani, Virtutis omnis illa gnava sectatrix, Et sexui illa foeminino in exemplum Concessa coelo; quam fovebat a primis Eusebia cunis, haut deinde per totam Infida vitam illi pedissequa existens; Quae columen ingens atque decus egenorun; Quae grata Gratiis, & omnibus chara; Quae noverat nutus mariti amussatim, Hos assueta & exsequi gradu pleno, Heu ante rapta tempus, ingredi nuper Mortalitatis illa semitam visa est, Et sponte naturae, quod usui tantum Concesserat, persolvit, ultim um dicens Dulci, VAIE, Viro gregique amicorum, Nec huic nec illi relliqvum dedit quicquam Nisi lacrymas graves, gravesque singultus, Pullis amicta vestibus gemit Virtus: Eusebia frontem perfricans recondit se
Isthîc vicissim ut ordo vertatur piis In altera vita, & fruantur gaudiis.
III. Epitaphium.
Bonis quae cecidit dolenda multis, Hoc sub marmore MARGARITA dormit HACMANNINA, Marita DAETRII illa BRANDANI, decus atque amor Mariti, Pulchris moribus, atque liberali & Modesta facie, Marita dulcis BRANDANI, inclyta quo Brunonis acri Vrbs Antistite gaudet, atque Verbi Praeconum sacer Ordo, cum Lyceis Quae Domus fovet illa Ocri celebris. Ter denos ea vixerat Decembres, Cum sexta sobole edita, recentem ah Vnam Filiolam, virumque liquit.

Memoriae desideratisß. Matronaef.

Andreas Burchardi, Martin. Conrector.

SC AZON.
QVae fida conjux meruit esse Brandani, Virtutis omnis illa gnava sectatrix, Et sexui illa foeminino in exemplum Concessa coelo; quam fovebat â primis Eusebia cunis, haut deinde per totam Infida vitam illi pedissequa existens; Quae columen ingens atque decus egenorũ; Quae grata Gratiis, & omnibus chara; Quae noverat nutus mariti amussatim, Hos assuëta & exsequi gradu pleno, Heu ante rapta tempus, ingredi nuper Mortalitatis illa semitam visa est, Et sponte naturae, quod usui tantum Concesserat, persolvit, ultim um dicens Dulci, VAIE, Viro gregique amicorum, Nec huic nec illi relliqvum dedit quicquam Nisi lacrymas graves, gravesque singultus, Pullis amicta vestibus gemit Virtus: Eusebia frontem perfricans recondit se
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l><pb facs="#f0081"/>
Isthîc vicissim ut ordo vertatur piis In altera vita,
                     &amp; fruantur gaudiis.</l>
      </div>
      <div>
        <head> <hi rendition="#i">III. Epitaphium.</hi><lb/>
        </head>
        <l>Bonis quae cecidit dolenda multis, Hoc sub marmore MARGARITA dormit HACMANNINA,
                     Marita DAETRII illa BRANDANI, decus atque amor Mariti, Pulchris moribus, atque
                     liberali &amp; Modesta facie, Marita dulcis BRANDANI, inclyta quo Brunonis
                     acri Vrbs Antistite gaudet, atque Verbi Praeconum sacer Ordo, cum Lyceis Quae
                     Domus fovet illa Ocri celebris. Ter denos ea vixerat Decembres, Cum sexta sobole
                     edita, recentem ah Vnam Filiolam, virumque liquit.</l>
        <p> <hi rendition="#i">Memoriae desideratisß. Matronaef.</hi> </p>
        <p>Andreas Burchardi, Martin. Conrector.</p>
      </div>
      <div>
        <head> <hi rendition="#i">SC AZON.</hi><lb/>
        </head>
        <l>QVae fida conjux meruit esse Brandani, Virtutis omnis illa gnava sectatrix, Et
                     sexui illa foeminino in exemplum Concessa coelo; quam fovebat â primis Eusebia
                     cunis, haut deinde per totam Infida vitam illi pedissequa existens; Quae columen
                     ingens atque decus egenoru&#x0303;; Quae grata Gratiis, &amp; omnibus
                     chara; Quae noverat nutus mariti amussatim, Hos assuëta &amp; exsequi gradu
                     pleno, Heu ante rapta tempus, ingredi nuper Mortalitatis illa semitam visa est,
                     Et sponte naturae, quod usui tantum Concesserat, persolvit, ultim um dicens
                     Dulci, VAIE, Viro gregique amicorum, Nec huic nec illi relliqvum dedit quicquam
                     Nisi lacrymas graves, gravesque singultus, Pullis amicta vestibus gemit Virtus:
                     Eusebia frontem perfricans recondit se
</l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0081] Isthîc vicissim ut ordo vertatur piis In altera vita, & fruantur gaudiis. III. Epitaphium. Bonis quae cecidit dolenda multis, Hoc sub marmore MARGARITA dormit HACMANNINA, Marita DAETRII illa BRANDANI, decus atque amor Mariti, Pulchris moribus, atque liberali & Modesta facie, Marita dulcis BRANDANI, inclyta quo Brunonis acri Vrbs Antistite gaudet, atque Verbi Praeconum sacer Ordo, cum Lyceis Quae Domus fovet illa Ocri celebris. Ter denos ea vixerat Decembres, Cum sexta sobole edita, recentem ah Vnam Filiolam, virumque liquit. Memoriae desideratisß. Matronaef. Andreas Burchardi, Martin. Conrector. SC AZON. QVae fida conjux meruit esse Brandani, Virtutis omnis illa gnava sectatrix, Et sexui illa foeminino in exemplum Concessa coelo; quam fovebat â primis Eusebia cunis, haut deinde per totam Infida vitam illi pedissequa existens; Quae columen ingens atque decus egenorũ; Quae grata Gratiis, & omnibus chara; Quae noverat nutus mariti amussatim, Hos assuëta & exsequi gradu pleno, Heu ante rapta tempus, ingredi nuper Mortalitatis illa semitam visa est, Et sponte naturae, quod usui tantum Concesserat, persolvit, ultim um dicens Dulci, VAIE, Viro gregique amicorum, Nec huic nec illi relliqvum dedit quicquam Nisi lacrymas graves, gravesque singultus, Pullis amicta vestibus gemit Virtus: Eusebia frontem perfricans recondit se

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654/81
Zitationshilfe: Lütkemann, Joachim: Der frommen Kinder Gottes Zeitliches Leiden und ewige Herrligkeit ... Braunschweig, 1654, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654/81>, abgerufen am 25.04.2024.