Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.

Bild:
<< vorherige Seite

Sanct Lucas. LVI.
nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alle
die es sehen/ fahen an seyn zu spotten vnd sagen/ diser mensch hub an zu ba-
wen/ vnd kans nicht hynaus furen. Odder wilcher konig will sich be-
geben ynn eynen streytt widder eynen andern konig/ vnd sitzt nicht zu-
uor vnnd radtschlaget/ ob er kunde mit zehen tausent begegen/ dem/
der vbir yhn kompt mit zwentzig tausent? wo nicht/ so schickt er bot-
schafft/ wenn ihener noch ferne ist/ vnd bittet vnd fride/ Also auch
eyn iglicher vnter euch/ der nicht absaget allem das er hatt/ kan nit (Absaget)
Fur dem gotlichen
gericht mag nie-
mant bestehen er
vertzage denn an
allem seynem ver-
mugen vnnd suche
gnade vnnd bitte
vmb hulffe ynn
Christo.

meyn iunger seyn.

Matth. 5.
Marci. 9.
Das saltz ist eyn gutt ding/ wo aber das saltz thum wirt/ wo mit
wirt man wurtzen? Es ist wider auff das land noch ynn den mist nutz/
sondern/ man wirts weg werffen/ Wer oren hat zu horen der hore.

Das funfftzehend
Capitel.

ES naheten aber zu yhm alle zolner vnnd sunder/ das sie yhn
horeten/ vnd die phariseer vnd schrifftgelerten murreten vnd
sprachen/ dißer nympt die sunder an vnnd isset mit yhn/ Er
saget aber zu yhn dis gleychnis vnd sprach/ wilch mensch ist
vnter euch/ der hundert schaff hat/ vnnd so er der eynes verleuret/ der
nicht lasse die neun vnd neuntzig ynn der wusten/ vnnd hyn gehe nach
dem verlornen/ bis das ers fynde? Vnd wenn ers funden hat/ so legt
ers auff seyne achßeln mit freuden/ vnd wenn er heym kompt/ rufft
er seynen freunden vnd nachparn/ vnd spricht zu yhnen/ frewet euch
mit myr/ denn ich habe meyn schaff funden/ das verloren war/ Jch sa-
ge euch/ also wirt auch freude ym hymel seyn vber eynem sunder der
bus thut/ fur neun vnd neuntzig gerechten/ die der busße nit bedurffen/
Oder wilch weyb ist/ die zehen grosschen hatt/ so sie der eynen verleu-
ret/ die nit eyne liecht antzunde vnd kere das haus vnd suche mit vleyß/
bis das sie yhn finde? vnnd wenn sie yhn funden hat/ rufft sie yhren
freundynnen vnnd nachparynnen/ vnd spricht/ frewet euch mit myr/
denn ich habe meynen grosschen funden den ich verloren hatte/ Also
auch/ sag ich euch/ wirtt eyn freude seyn fur den engelln gottis vber
eynen sunder/ der busse thutt.

Vnd er sprach/ Eyn mensch hatte zween sone/ vnnd der iungst vn-
ter yhn sprach zu dem vater/ Gib myr/ vater/ das teyl der gutter/ das
mir gehoret/ vnnd er teylet yhn das gutt/ vnnd nicht lang darnach
samlet der iungst son alles zu samen vnd zoch ferne vber land/ vnnd
daselbs bracht er seyn gutt vmb/ mit brassen/ Da er nu alle das seyne
vertzehret hatte/ wart eyn grosse theurung durch dasselbe gantze
land/ vnd er fieng an zu darben/ vnd gieng hyn/ vnnd henget sich an ey-
nen burger des selben lands/ der schickt yhn auff seynen acker der sew
zu huten/ vnnd er begerte seynen bauch zu fullen mit triestern/ die die
sew assen/ vnnd niemant gab sie yhm.

Da schlug er ynn sich/ vnd sprach/ wie viel tagloner hatt meyn va-

ter/ die brod
K ij

Sanct Lucas. LVI.
nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alle
die es ſehẽ/ fahen an ſeyn zu ſpottẽ vñ ſagẽ/ diſer menſch hub an zu ba-
wen/ vñ kans nicht hynaus furen. Odder wilcher konig will ſich be-
geben ynn eynen ſtreytt widder eynen andern konig/ vnd ſitzt nicht zu-
uoꝛ vnnd radtſchlaget/ ob er kunde mit zehen tauſent begegen/ dem/
der vbir yhn kompt mit zwentzig tauſent? wo nicht/ ſo ſchickt er bot-
ſchafft/ wenn ihener noch ferne iſt/ vnd bittet vnd fride/ Alſo auch
eyn iglicher vnter euch/ der nicht abſaget allem das er hatt/ kan nit (Abſaget)
Fur dem gotlichen
gericht mag nie-
mant beſtehen er
vertzage denn an
allem ſeynem ver-
mugen vnnd ſuche
gnade vnnd bitte
vmb hulffe ynn
Chꝛiſto.

meyn iunger ſeyn.

Matth. 5.
Marci. 9.
Das ſaltz iſt eyn gutt ding/ wo aber das ſaltz thum wirt/ wo mit
wirt man wurtzẽ? Es iſt wider auff das land noch ynn den miſt nutz/
ſondern/ man wirts weg werffen/ Wer oꝛen hat zu hoꝛen der hore.

Das funfftzehend
Capitel.

ES naheten aber zu yhm alle zolner vnnd ſunder/ das ſie yhn
hoꝛeten/ vnd die phariſeer vnd ſchꝛifftgelerten murreten vnd
ſpꝛachen/ diſzer nympt die ſunder an vnnd iſſet mit yhn/ Er
ſaget aber zu yhn dis gleychnis vnd ſpꝛach/ wilch menſch iſt
vnter euch/ der hundert ſchaff hat/ vnnd ſo er der eynes verleuret/ der
nicht laſſe die neun vnd neuntzig ynn der wuſten/ vnnd hyn gehe nach
dem verloꝛnen/ bis das ers fynde? Vñ wenn ers funden hat/ ſo legt
ers auff ſeyne achſzeln mit freuden/ vnd wenn er heym kompt/ rufft
er ſeynen freunden vnd nachparn/ vnd ſpꝛicht zu yhnen/ frewet euch
mit myr/ denn ich habe meyn ſchaff fundẽ/ das verloꝛen war/ Jch ſa-
ge euch/ alſo wirt auch freude ym hymel ſeyn vber eynem ſunder der
bus thut/ fur neun vñ neuntzig gerechtẽ/ die der buſſze nit bedurffen/
Oder wilch weyb iſt/ die zehen groſſchen hatt/ ſo ſie der eynen verleu-
ret/ die nit eyne liecht antzunde vñ kere das haus vñ ſuche mit vleyſz/
bis das ſie yhn finde? vnnd wenn ſie yhn funden hat/ rufft ſie yhꝛen
freundynnen vnnd nachparynnen/ vñ ſpꝛicht/ frewet euch mit myr/
denn ich habe meynen groſſchen funden den ich verloꝛen hatte/ Alſo
auch/ ſag ich euch/ wirtt eyn freude ſeyn fur den engelln gottis vber
eynen ſunder/ der buſſe thutt.

Vnd er ſpꝛach/ Eyn menſch hatte zween ſone/ vnnd der iungſt vn-
ter yhn ſpꝛach zu dem vater/ Gib myr/ vater/ das teyl der gutter/ das
mir gehoꝛet/ vnnd er teylet yhn das gutt/ vnnd nicht lang darnach
ſamlet der iungſt ſon alles zu ſamen vnd zoch ferne vber land/ vnnd
daſelbs bꝛacht er ſeyn gutt vmb/ mit bꝛaſſen/ Da er nu alle das ſeyne
vertzehret hatte/ wart eyn groſſe theurung durch daſſelbe gantze
land/ vnd er fieng an zu darben/ vñ gieng hyn/ vnnd henget ſich an ey-
nen burger des ſelben lands/ der ſchickt yhn auff ſeynen acker der ſew
zu huten/ vnnd er begerte ſeynen bauch zu fullen mit trieſtern/ die die
ſew aſſen/ vnnd niemant gab ſie yhm.

Da ſchlug er ynn ſich/ vnd ſpꝛach/ wie viel tagloner hatt meyn va-

ter/ die bꝛod
K ij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:id="Lk" n="1">
        <div xml:id="Lk.14" n="2">
          <p><pb facs="#f0125" n="[119]"/><fw place="top" type="header">Sanct Lucas. LVI.</fw><lb/>
nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alle<lb/>
die es &#x017F;ehe&#x0303;/ fahen an &#x017F;eyn zu &#x017F;potte&#x0303; <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,30">Lukas 14,30</ref></note>vn&#x0303; &#x017F;age&#x0303;/ di&#x017F;er men&#x017F;ch hub an zu <choice><orig>ba</orig><reg>ba-</reg></choice><lb/>
wen/ vn&#x0303; kans nicht hynaus furen. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,31">Lukas 14,31</ref></note>Odder wilcher konig will &#x017F;ich be-<lb/>
geben ynn eynen &#x017F;treytt widder eynen andern konig/ vnd &#x017F;itzt nicht <choice><orig>zu</orig><reg>zu-</reg></choice><lb/>
uo&#xA75B; vnnd radt&#x017F;chlaget/ ob er kunde mit zehen tau&#x017F;ent begegen/ dem/<lb/>
der vbir yhn kompt mit zwentzig tau&#x017F;ent? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,32">Lukas 14,32</ref></note>wo nicht/ &#x017F;o &#x017F;chickt er bot-<lb/>
&#x017F;chafft/ wenn ihener noch ferne i&#x017F;t/ vnd bittet vnd fride/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,33">Lukas 14,33</ref></note>Al&#x017F;o auch<lb/>
eyn iglicher vnter euch/ der nicht ab&#x017F;aget allem das er hatt/ kan nit <note resp="#Luther" place="right">(Ab&#x017F;aget)<lb/>
Fur dem gotlichen<lb/>
gericht mag nie-<lb/>
mant be&#x017F;tehen er<lb/>
vertzage denn an<lb/>
allem &#x017F;eynem ver-<lb/>
mugen vnnd &#x017F;uche<lb/>
gnade vnnd bitte<lb/>
vmb hulffe ynn<lb/>
Ch&#xA75B;i&#x017F;to.</note><lb/>
meyn iunger &#x017F;eyn.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,34">Lukas 14,34</ref></note><note place="left">Matth. 5.<lb/>
Marci. 9.</note>Das &#x017F;altz i&#x017F;t eyn gutt ding/ wo aber das &#x017F;altz thum wirt/ wo mit<lb/>
wirt man wurtze&#x0303;? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas14,35">Lukas 14,35</ref></note>Es i&#x017F;t wider auff <choice><abbr>dz</abbr><expan>das</expan></choice> land noch ynn den mi&#x017F;t nutz/<lb/>
&#x017F;ondern/ man wirts weg werffen/ Wer o&#xA75B;en hat zu ho&#xA75B;en der hore.</p><lb/>
        </div>
        <div xml:id="Lk.15" n="2">
          <head>Das funfftzehend<lb/>
Capitel.</head><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,1">Lukas 15,1</ref></note><hi rendition="#in">E</hi>S naheten aber zu yhm alle zolner vnnd &#x017F;under/ das &#x017F;ie yhn<lb/>
ho&#xA75B;eten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,2">Lukas 15,2</ref></note>vnd die phari&#x017F;eer vnd &#x017F;ch&#xA75B;ifftgelerten murreten vnd<lb/>
&#x017F;p&#xA75B;achen/ di&#x017F;zer nympt die &#x017F;under an vnnd i&#x017F;&#x017F;et mit yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,3">Lukas 15,3</ref></note>Er<lb/>
&#x017F;aget aber zu yhn dis gleychnis vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,4">Lukas 15,4</ref></note>wilch men&#x017F;ch i&#x017F;t<lb/>
vnter euch/ der hundert &#x017F;chaff hat/ vnnd &#x017F;o er der eynes verleuret/ der<lb/>
nicht la&#x017F;&#x017F;e die neun vnd neuntzig ynn der wu&#x017F;ten/ vnnd hyn gehe nach<lb/>
dem verlo&#xA75B;nen/ bis das ers fynde? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,5">Lukas 15,5</ref></note>Vn&#x0303; wenn ers funden hat/ &#x017F;o legt<lb/>
ers auff &#x017F;eyne ach&#x017F;zeln mit freuden/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,6">Lukas 15,6</ref></note>vnd wenn er heym kompt/ rufft<lb/>
er &#x017F;eynen freunden vnd nachparn/ vnd &#x017F;p&#xA75B;icht zu yhnen/ frewet euch<lb/>
mit myr/ denn ich habe meyn &#x017F;chaff funde&#x0303;/ das verlo&#xA75B;en war/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,7">Lukas 15,7</ref></note>Jch <choice><orig>&#x017F;a</orig><reg>&#x017F;a-</reg></choice><lb/>
ge euch/ al&#x017F;o wirt auch freude ym hymel &#x017F;eyn vber eynem &#x017F;under der<lb/>
bus thut/ fur neun vn&#x0303; neuntzig gerechte&#x0303;/ die der bu&#x017F;&#x017F;ze nit bedurffen/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,8">Lukas 15,8</ref></note>Oder wilch weyb i&#x017F;t/ die zehen gro&#x017F;&#x017F;chen hatt/ &#x017F;o &#x017F;ie der eynen verleu-<lb/>
ret/ die nit eyne liecht antzunde vn&#x0303; kere das haus vn&#x0303; &#x017F;uche mit vley&#x017F;z/<lb/>
bis das &#x017F;ie yhn finde? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,9">Lukas 15,9</ref></note>vnnd wenn &#x017F;ie yhn funden hat/ rufft &#x017F;ie yh&#xA75B;en<lb/>
freundynnen vnnd nachparynnen/ vn&#x0303; &#x017F;p&#xA75B;icht/ frewet euch mit myr/<lb/>
denn ich habe meynen gro&#x017F;&#x017F;chen funden den ich verlo&#xA75B;en hatte/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,10">Lukas 15,10</ref></note>Al&#x017F;o<lb/>
auch/ &#x017F;ag ich euch/ wirtt eyn freude &#x017F;eyn fur den engelln gottis vber<lb/>
eynen &#x017F;under/ der bu&#x017F;&#x017F;e thutt.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,11">Lukas 15,11</ref></note>Vnd er &#x017F;p&#xA75B;ach/ Eyn men&#x017F;ch hatte zween &#x017F;one/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,12">Lukas 15,12</ref></note>vnnd der iung&#x017F;t vn-<lb/>
ter yhn &#x017F;p&#xA75B;ach zu dem vater/ Gib myr/ vater/ das teyl der gutter/ das<lb/>
mir geho&#xA75B;et/ vnnd er teylet yhn das gutt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,13">Lukas 15,13</ref></note>vnnd nicht lang darnach<lb/>
&#x017F;amlet der iung&#x017F;t &#x017F;on alles zu &#x017F;amen vnd zoch ferne vber land/ vnnd<lb/>
da&#x017F;elbs b&#xA75B;acht er &#x017F;eyn gutt vmb/ mit b&#xA75B;a&#x017F;&#x017F;en/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,14">Lukas 15,14</ref></note>Da er nu alle das &#x017F;eyne<lb/>
vertzehret hatte/ wart eyn gro&#x017F;&#x017F;e theurung durch da&#x017F;&#x017F;elbe gantze<lb/>
land/ vnd er fieng an zu darben/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,15">Lukas 15,15</ref></note>vn&#x0303; gieng hyn/ vnnd henget &#x017F;ich an ey-<lb/>
nen burger des &#x017F;elben lands/ der &#x017F;chickt yhn auff &#x017F;eynen acker der &#x017F;ew<lb/>
zu huten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,16">Lukas 15,16</ref></note>vnnd er begerte &#x017F;eynen bauch zu fullen mit trie&#x017F;tern/ die die<lb/>
&#x017F;ew a&#x017F;&#x017F;en/ vnnd niemant gab &#x017F;ie yhm.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas15,17">Lukas 15,17</ref></note>Da &#x017F;chlug er ynn &#x017F;ich/ vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ wie viel tagloner hatt meyn va- <fw type="catch" place="bottom">ter/ die b&#xA75B;od</fw><fw type="sig" place="bottom">K ij</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[119]/0125] Sanct Lucas. LVI. nit/ wo er den grund gelegt hat/ vnnd kans nicht hynaus furen/ alle die es ſehẽ/ fahen an ſeyn zu ſpottẽ vñ ſagẽ/ diſer menſch hub an zu ba wen/ vñ kans nicht hynaus furen. Odder wilcher konig will ſich be- geben ynn eynen ſtreytt widder eynen andern konig/ vnd ſitzt nicht zu uoꝛ vnnd radtſchlaget/ ob er kunde mit zehen tauſent begegen/ dem/ der vbir yhn kompt mit zwentzig tauſent? wo nicht/ ſo ſchickt er bot- ſchafft/ wenn ihener noch ferne iſt/ vnd bittet vnd fride/ Alſo auch eyn iglicher vnter euch/ der nicht abſaget allem das er hatt/ kan nit meyn iunger ſeyn. (Abſaget) Fur dem gotlichen gericht mag nie- mant beſtehen er vertzage denn an allem ſeynem ver- mugen vnnd ſuche gnade vnnd bitte vmb hulffe ynn Chꝛiſto. Das ſaltz iſt eyn gutt ding/ wo aber das ſaltz thum wirt/ wo mit wirt man wurtzẽ? Es iſt wider auff dz land noch ynn den miſt nutz/ ſondern/ man wirts weg werffen/ Wer oꝛen hat zu hoꝛen der hore. Matth. 5. Marci. 9. Das funfftzehend Capitel. ES naheten aber zu yhm alle zolner vnnd ſunder/ das ſie yhn hoꝛeten/ vnd die phariſeer vnd ſchꝛifftgelerten murreten vnd ſpꝛachen/ diſzer nympt die ſunder an vnnd iſſet mit yhn/ Er ſaget aber zu yhn dis gleychnis vnd ſpꝛach/ wilch menſch iſt vnter euch/ der hundert ſchaff hat/ vnnd ſo er der eynes verleuret/ der nicht laſſe die neun vnd neuntzig ynn der wuſten/ vnnd hyn gehe nach dem verloꝛnen/ bis das ers fynde? Vñ wenn ers funden hat/ ſo legt ers auff ſeyne achſzeln mit freuden/ vnd wenn er heym kompt/ rufft er ſeynen freunden vnd nachparn/ vnd ſpꝛicht zu yhnen/ frewet euch mit myr/ denn ich habe meyn ſchaff fundẽ/ das verloꝛen war/ Jch ſa ge euch/ alſo wirt auch freude ym hymel ſeyn vber eynem ſunder der bus thut/ fur neun vñ neuntzig gerechtẽ/ die der buſſze nit bedurffen/ Oder wilch weyb iſt/ die zehen groſſchen hatt/ ſo ſie der eynen verleu- ret/ die nit eyne liecht antzunde vñ kere das haus vñ ſuche mit vleyſz/ bis das ſie yhn finde? vnnd wenn ſie yhn funden hat/ rufft ſie yhꝛen freundynnen vnnd nachparynnen/ vñ ſpꝛicht/ frewet euch mit myr/ denn ich habe meynen groſſchen funden den ich verloꝛen hatte/ Alſo auch/ ſag ich euch/ wirtt eyn freude ſeyn fur den engelln gottis vber eynen ſunder/ der buſſe thutt. Vnd er ſpꝛach/ Eyn menſch hatte zween ſone/ vnnd der iungſt vn- ter yhn ſpꝛach zu dem vater/ Gib myr/ vater/ das teyl der gutter/ das mir gehoꝛet/ vnnd er teylet yhn das gutt/ vnnd nicht lang darnach ſamlet der iungſt ſon alles zu ſamen vnd zoch ferne vber land/ vnnd daſelbs bꝛacht er ſeyn gutt vmb/ mit bꝛaſſen/ Da er nu alle das ſeyne vertzehret hatte/ wart eyn groſſe theurung durch daſſelbe gantze land/ vnd er fieng an zu darben/ vñ gieng hyn/ vnnd henget ſich an ey- nen burger des ſelben lands/ der ſchickt yhn auff ſeynen acker der ſew zu huten/ vnnd er begerte ſeynen bauch zu fullen mit trieſtern/ die die ſew aſſen/ vnnd niemant gab ſie yhm. Da ſchlug er ynn ſich/ vnd ſpꝛach/ wie viel tagloner hatt meyn va- ter/ die bꝛod K ij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription. (2017-03-09T12:26:56Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat. (2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-10-30T12:00:00Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/125
Zitationshilfe: Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [119]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/125>, abgerufen am 28.03.2024.