Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617.

Bild:
<< vorherige Seite

repreliensum, quo vectigalia remisit: quia sine his nulla
Respublica sarta tecta manere potest: sed his sublaris certis-
sima Reipublicae imminet ruina, teste Cicerone lib. 2 ad. At-

11tic. epis. 16. Jedoch damit die Vnderthanen mit diesem Ersten
Weg
nicht wider Billigkeit beschwert/ damit auch fürnemblich
die Zoll steigerungen nutzlich fürgenommen werden: so sind
nachsolgende sieben cautiones wol zu observiren vnnd vor Au-
gen zu haben.

12

Die erste Cautio ist/ das Zinß/ Gülten vnd Zöll/ also ge-
steigert werden/ damit die Vnderthanen es ertragen/ vnnd was
gesteigert wol geben mögen: damit es auch nicht das ansehen ge-
winne/ als ob man auß der Armen Vnderthanen Blut vnnd
13Schweiß/ Gelt vnd Gut samlen wolle. Nam ut gravissime
Tiberius II. Imperator Graecus dixit, Aurum cum lachrymis
& querelis subditorum collectum, adulterinum & veneno-
sum est: & secundum Aristotel. Pecunias comparare non qui-
dem inutile, injuste autem idfacere, multo peßimum est:

necunquam tales divitiae sunt constantes. Nam Pl[fremdsprachliches Material]tos adi-
[fremdsprachliches Material], ut Menander loquitur. Qua de causa lau-

14datur Alexander Magnus, quiadmonitus, longe plus vecti-
galiu a Civitatibus anfferri posse, respondit, Se odisse Olito-

15rem, qui radicitus olera excindit. Et Tiberio quoque Cae-
sarilaudi datur, quod AEmilio Recto, nimium ab AEgyptiis
exigenti, iratus rescripsit, Se tonderi velle suas oves, & non
deglubi.
Nec enim pennae adco incidendae sunt, ut ne-
queant renasci, sicut Ciceroad Atticum scripsit. Ex quo ab o-
mnibus improbatum fuit, quod nostro saeculo Dux Alba-
nus decimam rerum Venalium Belgisimperavit. Hoc enim
vectigali vix ullum gravius esse potest: cum una & eadem

res,

reprelienſum, quo vectigalia remiſit: quia ſine his nulla
Reſpublica ſarta tecta manere poteſt: ſed his ſublaris certiſ-
ſima Reipublicæ imminet ruina, teste Cicerone lib. 2 ad. At-

11tic. epiſ. 16. Jedoch damit die Vnderthanen mit dieſem Erſten
Weg
nicht wider Billigkeit beſchwert/ damit auch fuͤrnemblich
die Zoll ſteigerungen nutzlich fuͤrgenommen werden: ſo ſind
nachſolgende ſieben cautiones wol zu obſerviren vnnd vor Au-
gen zu haben.

12

Die erſte Cautio iſt/ das Zinß/ Gülten vnd Zoͤll/ alſo ge-
ſteigert werden/ damit die Vnderthanen es ertragen/ vnnd was
geſteigert wol geben moͤgen: damit es auch nicht das anſehen ge-
winne/ als ob man auß der Armen Vnderthanen Blut vnnd
13Schweiß/ Gelt vnd Gut ſamlen wolle. Nam ut graviſſimè
Tiberius II. Imperator Græcus dixit, Aurum cum lachrymis
& querelis ſubditorum collectum, adulterinum & veneno-
ſum est: & ſecundum Ariſtotel. Pecunias comparare non qui-
dem inutile, injuſtè autem idfacere, multò peßimum eſt:

necunquam tales divitiæ ſunt conſtantes. Nam Πλ[fremdsprachliches Material]τος ἀδι-
[fremdsprachliches Material], ut Menander loquitur. Qua de cauſa lau-

14datur Alexander Magnus, quiadmonitus, longè plus vecti-
galiũ à Civitatibus anfferri poſſe, reſpondit, Se odiſſe Olito-

15rem, qui radicitus olera excindit. Et Tiberio quoque Cæ-
ſarilaudi datur, quod Æmilio Recto, nimium ab Ægyptiis
exigenti, iratus reſcripſit, Se tonderi velle ſuas oves, & non
deglubi.
Nec enim pennæ adco incidendæ ſunt, ut ne-
queant renaſci, ſicut Ciceroad Atticum ſcripſit. Ex quo ab o-
mnibus improbatum fuit, quod noſtro ſæculo Dux Alba-
nus decimam rerum Venalium Belgisimperavit. Hoc enim
vectigali vix ullum gravius eſſe poteſt: cum una & eadem

res,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="2">
            <div n="3">
              <p><pb facs="#f0090" n="12"/><hi rendition="#aq">reprelien&#x017F;um, quo vectigalia remi&#x017F;it: quia &#x017F;ine his nulla<lb/>
Re&#x017F;publica &#x017F;arta tecta manere pote&#x017F;t: &#x017F;ed his &#x017F;ublaris certi&#x017F;-<lb/>
&#x017F;ima Reipublicæ imminet ruina, <hi rendition="#i">teste Cicerone lib. 2 ad. At-</hi></hi><lb/><note place="left">11</note><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tic. epi&#x017F;.</hi></hi> 16. Jedoch damit die Vnderthanen mit die&#x017F;em <hi rendition="#fr">Er&#x017F;ten<lb/>
Weg</hi> nicht wider Billigkeit be&#x017F;chwert/ damit auch fu&#x0364;rnemblich<lb/>
die Zoll &#x017F;teigerungen nutzlich fu&#x0364;rgenommen werden: &#x017F;o &#x017F;ind<lb/>
nach&#x017F;olgende &#x017F;ieben <hi rendition="#aq">cautiones</hi> wol zu ob&#x017F;erviren vnnd vor Au-<lb/>
gen zu haben.</p><lb/>
              <note place="left">12</note>
              <p><hi rendition="#fr">Die er&#x017F;te</hi><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Cautio</hi></hi> i&#x017F;t/ das Zinß/ Gülten vnd Zo&#x0364;ll/ al&#x017F;o ge-<lb/>
&#x017F;teigert werden/ damit die Vnderthanen es ertragen/ vnnd was<lb/>
ge&#x017F;teigert wol geben mo&#x0364;gen: damit es auch nicht das an&#x017F;ehen ge-<lb/>
winne/ als ob man auß der Armen Vnderthanen Blut vnnd<lb/><note place="left">13</note>Schweiß/ Gelt vnd Gut &#x017F;amlen wolle. <hi rendition="#aq">Nam ut gravi&#x017F;&#x017F;imè<lb/>
Tiberius II. Imperator Græcus dixit, <hi rendition="#i">Aurum cum lachrymis<lb/>
&amp; querelis &#x017F;ubditorum collectum, adulterinum &amp; veneno-<lb/>
&#x017F;um est: &amp; &#x017F;ecundum Ari&#x017F;totel. Pecunias comparare non qui-<lb/>
dem inutile, inju&#x017F;tè autem idfacere, multò peßimum e&#x017F;t:</hi><lb/>
necunquam tales divitiæ &#x017F;unt con&#x017F;tantes. Nam <foreign xml:lang="ell">&#x03A0;&#x03BB;<gap reason="fm"/>&#x03C4;&#x03BF;&#x03C2; &#x1F00;&#x03B4;&#x03B9;-<lb/><gap reason="fm"/></foreign>, ut Menander loquitur. Qua de cau&#x017F;a lau-</hi><lb/><note place="left">14</note><hi rendition="#aq">datur Alexander Magnus, quiadmonitus, longè plus vecti-<lb/>
gali&#x0169; à Civitatibus anfferri po&#x017F;&#x017F;e, re&#x017F;pondit, <hi rendition="#i">Se odi&#x017F;&#x017F;e Olito-</hi></hi><lb/><note place="left">15</note><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">rem, qui radicitus olera excindit.</hi> Et Tiberio quoque Cæ-<lb/>
&#x017F;arilaudi datur, quod Æmilio Recto, nimium ab Ægyptiis<lb/>
exigenti, iratus re&#x017F;crip&#x017F;it, <hi rendition="#i">Se tonderi velle &#x017F;uas oves, &amp; non<lb/>
deglubi.</hi> Nec enim pennæ adco incidendæ &#x017F;unt, ut ne-<lb/>
queant rena&#x017F;ci, <hi rendition="#i">&#x017F;icut Ciceroad Atticum &#x017F;crip&#x017F;it.</hi> Ex quo ab o-<lb/>
mnibus improbatum fuit, quod no&#x017F;tro &#x017F;æculo Dux Alba-<lb/>
nus decimam rerum Venalium Belgisimperavit. Hoc enim<lb/>
vectigali vix ullum gravius e&#x017F;&#x017F;e pote&#x017F;t: cum una &amp; eadem</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">res,</hi></fw><lb/></p>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[12/0090] reprelienſum, quo vectigalia remiſit: quia ſine his nulla Reſpublica ſarta tecta manere poteſt: ſed his ſublaris certiſ- ſima Reipublicæ imminet ruina, teste Cicerone lib. 2 ad. At- tic. epiſ. 16. Jedoch damit die Vnderthanen mit dieſem Erſten Weg nicht wider Billigkeit beſchwert/ damit auch fuͤrnemblich die Zoll ſteigerungen nutzlich fuͤrgenommen werden: ſo ſind nachſolgende ſieben cautiones wol zu obſerviren vnnd vor Au- gen zu haben. 11 Die erſte Cautio iſt/ das Zinß/ Gülten vnd Zoͤll/ alſo ge- ſteigert werden/ damit die Vnderthanen es ertragen/ vnnd was geſteigert wol geben moͤgen: damit es auch nicht das anſehen ge- winne/ als ob man auß der Armen Vnderthanen Blut vnnd Schweiß/ Gelt vnd Gut ſamlen wolle. Nam ut graviſſimè Tiberius II. Imperator Græcus dixit, Aurum cum lachrymis & querelis ſubditorum collectum, adulterinum & veneno- ſum est: & ſecundum Ariſtotel. Pecunias comparare non qui- dem inutile, injuſtè autem idfacere, multò peßimum eſt: necunquam tales divitiæ ſunt conſtantes. Nam Πλ_ τος ἀδι- _ , ut Menander loquitur. Qua de cauſa lau- datur Alexander Magnus, quiadmonitus, longè plus vecti- galiũ à Civitatibus anfferri poſſe, reſpondit, Se odiſſe Olito- rem, qui radicitus olera excindit. Et Tiberio quoque Cæ- ſarilaudi datur, quod Æmilio Recto, nimium ab Ægyptiis exigenti, iratus reſcripſit, Se tonderi velle ſuas oves, & non deglubi. Nec enim pennæ adco incidendæ ſunt, ut ne- queant renaſci, ſicut Ciceroad Atticum ſcripſit. Ex quo ab o- mnibus improbatum fuit, quod noſtro ſæculo Dux Alba- nus decimam rerum Venalium Belgisimperavit. Hoc enim vectigali vix ullum gravius eſſe poteſt: cum una & eadem res, 13 14 15

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/90
Zitationshilfe: Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617, S. 12. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/90>, abgerufen am 29.03.2024.