Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 3. Salzburg, 1692.

Bild:
<< vorherige Seite
DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.
Vade, & Vadit. Matth. 8.

INgens imo Amplissimus ordo servitiorum est in hoc mundo, in omni-
bus compitis sonat hoc verbum, Servitor, sed quomodo se servant
servi saeculares in suis servitijs?
Vil Knecht/ wenig recht. Vid. p. 5.

Non Deus sic aestimat hominem, quomodo homo aestimat homi-
nem, quando invenit homo servum venalem, carius emit equum quam
hominem. S. P. Augustinus in Psalm.
143.

DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM.
Ecce motus magnus factus est in Mari. Matth. 8.

NOn incongrue hic arguere poteris lusores chartarum, & Tax illo-
rum, nullibi enim majores rixarum & blasphemiarum insurg unt
motus, quam inter hujus faecis homines.
Durch das Spilen/ richt ihm
einer bey GOtt ein grausambes Spil zu.

Ludus est domestica praed[a]tio, usuraria labes, mendaciorum Ma-
ter, crudelis blasphemiae Pater, corruptio populorum, discordiarum, &
homicidiorum mul orum origo, immane desperatis barathrum, &c. S.
Bernardin. to.
1. 8. 4.

DOMINICA V. POST EPIPHANIAM.
Sinite utraque crescere, usque ad messem. Matth. 13.

EX hac occasione ossende, quod nemini etiam flagitionsissimo homini
sit desperandum, quin potest esse, per immensam Dei bonitatem, ut
etiam zizania adhuc ante mortem in triticum convertantur.
GOtt ist
der allerbeste Alchimist. Vid. p. 336. & seq.

Nemo diffidat, nemo veterum conscius peccatorum proemia Divi-
na desperet: Novit Dominus mutare Sententiam. si tu noveris emen-
dare delictum. S. P. Augustinus lib. de Symb. ser
6.

DOMINICA VI. POST EPIPHANIAM.
Simile est Regnum Coelorum fermento, quod acceptum mulier ab-
scondit in satts tribus. Matth.
13.

RAra mulier sine fermento superbiae invenitur, pleraeque cernuntut
foeminae inflatae, & ipsarum exultatio est exalratio.
Alle Vhren
wollen hoch angesehen seyn/ dann sie meistens an dem Thurn stehen. Vid.
p.
10.

Qui superbiam habet, sine causa habet alias virtutes, imo eas
non habet, sed videtur habere, qui enim hoc habet, quod Deo contra-
rium est, quomodo potest habere, quod Deo amicum est? S. P. Au-
gustinus de obed. & hum.

DO-
DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.
Vade, & Vadit. Matth. 8.

INgens imo Ampliſſimus ordo ſervitiorum eſt in hoc mundo, in omni-
bus compitis ſonat hoc verbum, Servitòr, ſed quomodo ſe ſervant
ſervi ſæculares in ſuis ſervitijs?
Vil Knecht/ wenig recht. Vid. p. 5.

Non Deus ſic æſtimat hominem, quomodo homo æſtimat homi-
nem, quando invenit homo ſervum venalem, carius emit equum quàm
hominem. S. P. Auguſtinus in Pſalm.
143.

DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM.
Ecce motus magnus factus eſt in Mari. Matth. 8.

NOn incongruè hic arguere poteris luſores chartarum, & Tax illo-
rum, nullibi enim majores rixarum & blasphemiarum inſurg unt
motus, quàm inter hujus fæcis homines.
Durch das Spilen/ richt ihm
einer bey GOtt ein grauſambes Spil zu.

Ludus eſt domeſtica præd[a]tio, uſuraria labes, mendaciorum Ma-
ter, crudelis blasphemiæ Pater, corruptio populorum, diſcordiarum, &
homicidiorum mul orum origo, immane deſperatis barathrum, &c. S.
Bernardin. to.
1. 8. 4.

DOMINICA V. POST EPIPHANIAM.
Sinite utraque creſcere, uſque ad meſſem. Matth. 13.

EX hâc occaſione oſſende, quod nemini etiam flagitionſiſſimo homini
ſit deſperandum, quin poteſt eſſe, per immenſam Dei bonitatem, ut
etiam zizania adhuc ante mortem in triticum convertantur.
GOtt iſt
der allerbeſte Alchimiſt. Vid. p. 336. & ſeq.

Nemo diffidat, nemo veterum conſcius peccatorum prœmia Divi-
na deſperet: Novit Dominus mutare Sententiam. ſi tu noveris emen-
dare delictum. S. P. Auguſtinus lib. de Symb. ſer
6.

DOMINICA VI. POST EPIPHANIAM.
Simile eſt Regnum Cœlorum fermento, quod acceptum mulier ab-
ſcondit in ſatts tribus. Matth.
13.

RAra mulier ſine fermento ſuperbiæ invenitur, pleræque cernuntut
fœminæ inflatæ, & ipſarum exultatio eſt exalratio.
Alle Vhren
wollen hoch angeſehen ſeyn/ dann ſie meiſtens an dem Thurn ſtehen. Vid.
p.
10.

Qui ſuperbiam habet, ſine cauſâ habet alias virtutes, imò eas
non habet, ſed videtur habere, qui enim hoc habet, quod Deo contra-
rium eſt, quomodo poteſt habere, quod Deo amicum eſt? S. P. Au-
guſtinus de obed. & hum.

DO-
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0022"/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">DOMINICA III. POST EPIPHANIAM</hi>.<lb/><hi rendition="#i">Vade, &amp; Vadit. Matth.</hi> 8.</hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">I</hi>Ngens imo Ampli&#x017F;&#x017F;imus ordo &#x017F;ervitiorum e&#x017F;t in hoc mundo, in omni-<lb/>
bus compitis &#x017F;onat hoc verbum, Servitòr, &#x017F;ed quomodo &#x017F;e &#x017F;ervant<lb/>
&#x017F;ervi &#x017F;æculares in &#x017F;uis &#x017F;ervitijs?</hi> Vil Knecht/ wenig recht. <hi rendition="#aq">Vid. p.</hi> 5.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Non Deus &#x017F;ic æ&#x017F;timat hominem, quomodo homo æ&#x017F;timat homi-<lb/>
nem, quando invenit homo &#x017F;ervum venalem, carius emit equum quàm<lb/>
hominem. S. P. Augu&#x017F;tinus in P&#x017F;alm.</hi> 143.</p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM</hi>.<lb/><hi rendition="#i">Ecce motus magnus factus e&#x017F;t in Mari. Matth.</hi> 8.</hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">N</hi>On incongruè hic arguere poteris lu&#x017F;ores chartarum, &amp; Tax illo-<lb/>
rum, nullibi enim majores rixarum &amp; blasphemiarum in&#x017F;urg unt<lb/>
motus, quàm inter hujus fæcis homines.</hi> Durch das Spilen/ richt ihm<lb/>
einer bey GOtt ein grau&#x017F;ambes Spil zu.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Ludus e&#x017F;t dome&#x017F;tica præd<supplied>a</supplied>tio, u&#x017F;uraria labes, mendaciorum Ma-<lb/>
ter, crudelis blasphemiæ Pater, corruptio populorum, di&#x017F;cordiarum, &amp;<lb/>
homicidiorum mul orum origo, immane de&#x017F;peratis barathrum, &amp;c. S.<lb/>
Bernardin. to.</hi> 1. 8. 4.</p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">DOMINICA V. POST EPIPHANIAM</hi>.<lb/><hi rendition="#i">Sinite utraque cre&#x017F;cere, u&#x017F;que ad me&#x017F;&#x017F;em. Matth.</hi> 13.</hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">E</hi>X hâc occa&#x017F;ione o&#x017F;&#x017F;ende, quod nemini etiam flagition&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imo homini<lb/>
&#x017F;it de&#x017F;perandum, quin pote&#x017F;t e&#x017F;&#x017F;e, per immen&#x017F;am Dei bonitatem, ut<lb/>
etiam zizania adhuc ante mortem in triticum convertantur.</hi> GOtt i&#x017F;t<lb/>
der allerbe&#x017F;te <hi rendition="#aq">Alchimi&#x017F;t. Vid. p. 336. &amp; &#x017F;eq.</hi></p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Nemo diffidat, nemo veterum con&#x017F;cius peccatorum pr&#x0153;mia Divi-<lb/>
na de&#x017F;peret: Novit Dominus mutare Sententiam. &#x017F;i tu noveris emen-<lb/>
dare delictum. S. P. Augu&#x017F;tinus lib. de Symb. &#x017F;er</hi> 6.</p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">DOMINICA VI. POST EPIPHANIAM</hi>.<lb/><hi rendition="#i">Simile e&#x017F;t Regnum C&#x0153;lorum fermento, quod acceptum mulier ab-<lb/>
&#x017F;condit in &#x017F;atts tribus. Matth.</hi> 13.</hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">R</hi>Ara mulier &#x017F;ine fermento &#x017F;uperbiæ invenitur, pleræque cernuntut<lb/>
f&#x0153;minæ inflatæ, &amp; ip&#x017F;arum exultatio e&#x017F;t exalratio.</hi> Alle Vhren<lb/>
wollen hoch ange&#x017F;ehen &#x017F;eyn/ dann &#x017F;ie mei&#x017F;tens an dem Thurn &#x017F;tehen. <hi rendition="#aq">Vid.<lb/>
p.</hi> 10.</p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Qui &#x017F;uperbiam habet, &#x017F;ine cau&#x017F;â habet alias virtutes, imò eas<lb/>
non habet, &#x017F;ed videtur habere, qui enim hoc habet, quod Deo contra-<lb/>
rium e&#x017F;t, quomodo pote&#x017F;t habere, quod Deo amicum e&#x017F;t? S. P. Au-<lb/>
gu&#x017F;tinus de obed. &amp; hum.</hi> </p>
        </div><lb/>
        <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">DO-</hi> </fw><lb/>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0022] DOMINICA III. POST EPIPHANIAM. Vade, & Vadit. Matth. 8. INgens imo Ampliſſimus ordo ſervitiorum eſt in hoc mundo, in omni- bus compitis ſonat hoc verbum, Servitòr, ſed quomodo ſe ſervant ſervi ſæculares in ſuis ſervitijs? Vil Knecht/ wenig recht. Vid. p. 5. Non Deus ſic æſtimat hominem, quomodo homo æſtimat homi- nem, quando invenit homo ſervum venalem, carius emit equum quàm hominem. S. P. Auguſtinus in Pſalm. 143. DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM. Ecce motus magnus factus eſt in Mari. Matth. 8. NOn incongruè hic arguere poteris luſores chartarum, & Tax illo- rum, nullibi enim majores rixarum & blasphemiarum inſurg unt motus, quàm inter hujus fæcis homines. Durch das Spilen/ richt ihm einer bey GOtt ein grauſambes Spil zu. Ludus eſt domeſtica prædatio, uſuraria labes, mendaciorum Ma- ter, crudelis blasphemiæ Pater, corruptio populorum, diſcordiarum, & homicidiorum mul orum origo, immane deſperatis barathrum, &c. S. Bernardin. to. 1. 8. 4. DOMINICA V. POST EPIPHANIAM. Sinite utraque creſcere, uſque ad meſſem. Matth. 13. EX hâc occaſione oſſende, quod nemini etiam flagitionſiſſimo homini ſit deſperandum, quin poteſt eſſe, per immenſam Dei bonitatem, ut etiam zizania adhuc ante mortem in triticum convertantur. GOtt iſt der allerbeſte Alchimiſt. Vid. p. 336. & ſeq. Nemo diffidat, nemo veterum conſcius peccatorum prœmia Divi- na deſperet: Novit Dominus mutare Sententiam. ſi tu noveris emen- dare delictum. S. P. Auguſtinus lib. de Symb. ſer 6. DOMINICA VI. POST EPIPHANIAM. Simile eſt Regnum Cœlorum fermento, quod acceptum mulier ab- ſcondit in ſatts tribus. Matth. 13. RAra mulier ſine fermento ſuperbiæ invenitur, pleræque cernuntut fœminæ inflatæ, & ipſarum exultatio eſt exalratio. Alle Vhren wollen hoch angeſehen ſeyn/ dann ſie meiſtens an dem Thurn ſtehen. Vid. p. 10. Qui ſuperbiam habet, ſine cauſâ habet alias virtutes, imò eas non habet, ſed videtur habere, qui enim hoc habet, quod Deo contra- rium eſt, quomodo poteſt habere, quod Deo amicum eſt? S. P. Au- guſtinus de obed. & hum. DO-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas03_1692
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas03_1692/22
Zitationshilfe: Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 3. Salzburg, 1692, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas03_1692/22>, abgerufen am 28.03.2024.