Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Schottel, Justus Georg: Grausame Beschreibung und Vorstellung Der Hölle Und der Höllischen Qwal . Wolfenbüttel, 1676.

Bild:
<< vorherige Seite
SUMMARIA.
72.

Nullibi majus tormentum, quam ubi saevit a-
vernalis serpens conscientiae, hominum venenatis pec-
catis tam diu & tam libere saginatus, & qui aeternos
morsus & remorsus avidißime appetit, & lancinando
& compungendo lethiferos ictus infert.

73.

Hoc anxietatis tormentum vermium more arro-
dit, animam ipsam & cerebrum, instar latrantis canis,
morsibus lacerat & dentibus carpit, ut tremore, hor-
rore & tinnitu igneo omnia reddantur consternata:
Omnia enim quae cogitasti, dixisti & fecisti, ordine, in-
desinenter & infinities tibi proponuntur, renovantur,
acerbe recoquentur.

74.

O te miserum, qui tam lubenter beatitudinem
perdidisti aeternam! O te miserum, qui tam praefracte
damnationem accersivisti aeternam! O te miserum,
qui nunquam considerasti tui temporis gratiam! O te
miserum, qui nunquam perpendisti hujus aeternitatis
paenam!

75.

Omne hoc, quod cum summa tristitia jam recogitas
aeternum, illud cum summo dolore te macerabit aeter-
num: Hic tuus anxietatis vermis, qui ingens suum in-
crementum ex veneno peccati dudum assumpsit, jam
avido & infinito admorsu medullas & viscera carpit.

76.

Perennis dolor & jugis tristitia dulce est alimen-
tum hujus conscientiae vermis; Vermis hic tristißi-

mum
c
SUMMARIA.
72.

Nullibi majus tormentum, quàm ubi ſævit a-
vernalis ſerpens conſcientiæ, hominum venenatis pec-
catis tàm diu & tàm liberè ſaginatus, & qui æternos
morſus & remorſus avidißimè appetit, & lancinando
& compungendo lethiferos ictus infert.

73.

Hoc anxietatis tormentum vermium more arro-
dit, animam ipſam & cerebrum, inſtar latrantis canis,
morſibus lacerat & dentibus carpit, ut tremore, hor-
rore & tinnitu igneo omnia reddantur conſternata:
Omnia enim quæ cogitaſti, dixiſti & feciſti, ordine, in-
deſinenter & infinities tibi proponuntur, renovantur,
acerbè recoquentur.

74.

O te miſerum, qui tam lubenter beatitudinem
perdidiſti æternam! O te miſerum, qui tam præfractè
damnationem accerſiviſti æternam! O te miſerum,
qui nunquam conſideraſti tui temporis gratiam! O te
miſerum, qui nunquam perpendiſti hujus æternitatis
pænam!

75.

Omne hoc, quod cum ſumma triſtitia jam recogitas
æternùm, illud cum ſummo dolore te macerabit æter-
nùm: Hic tuus anxietatis vermis, qui ingens ſuum in-
crementum ex veneno peccati dudum aſſumpſit, jam
avido & infinito admorſu medullas & viſcera carpit.

76.

Perennis dolor & jugis triſtitia dulce est alimen-
tum hujus conſcientiæ vermis; Vermis hic triſtißi-

mum
c
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0053"/>
        <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#b"> <hi rendition="#g">SUMMARIA.</hi> </hi> </hi> </fw><lb/>
        <div n="2">
          <head>72.</head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nullibi majus tormentum, quàm ubi &#x017F;ævit a-<lb/>
vernalis &#x017F;erpens con&#x017F;cientiæ, hominum venenatis pec-<lb/>
catis tàm diu &amp; tàm liberè &#x017F;aginatus, &amp; qui æternos<lb/>
mor&#x017F;us &amp; remor&#x017F;us avidißimè appetit, &amp; lancinando<lb/>
&amp; compungendo lethiferos ictus infert.</hi> </hi> </p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head>73.</head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hoc anxietatis tormentum vermium more arro-<lb/>
dit, animam ip&#x017F;am &amp; cerebrum, in&#x017F;tar latrantis canis,<lb/>
mor&#x017F;ibus lacerat &amp; dentibus carpit, ut tremore, hor-<lb/>
rore &amp; tinnitu igneo omnia reddantur con&#x017F;ternata:<lb/>
Omnia enim quæ cogita&#x017F;ti, dixi&#x017F;ti &amp; feci&#x017F;ti, ordine, in-<lb/>
de&#x017F;inenter &amp; infinities tibi proponuntur, renovantur,<lb/>
acerbè recoquentur.</hi> </hi> </p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head>74.</head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">O te mi&#x017F;erum, qui tam lubenter beatitudinem<lb/>
perdidi&#x017F;ti æternam! O te mi&#x017F;erum, qui tam præfractè<lb/>
damnationem accer&#x017F;ivi&#x017F;ti æternam! O te mi&#x017F;erum,<lb/>
qui nunquam con&#x017F;idera&#x017F;ti tui temporis gratiam! O te<lb/>
mi&#x017F;erum, qui nunquam perpendi&#x017F;ti hujus æternitatis<lb/>
pænam!</hi> </hi> </p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head>75.</head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Omne hoc, quod cum &#x017F;umma tri&#x017F;titia jam recogitas<lb/>
æternùm, illud cum &#x017F;ummo dolore te macerabit æter-<lb/>
nùm: Hic tuus anxietatis vermis, qui ingens &#x017F;uum in-<lb/>
crementum ex veneno peccati dudum a&#x017F;&#x017F;ump&#x017F;it, jam<lb/>
avido &amp; infinito admor&#x017F;u medullas &amp; vi&#x017F;cera carpit.</hi> </hi> </p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head>76.</head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Perennis dolor &amp; jugis tri&#x017F;titia dulce est alimen-<lb/>
tum hujus con&#x017F;cientiæ vermis; Vermis hic tri&#x017F;tißi-</hi> </hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">c</hi> </hi> </fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">mum</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0053] SUMMARIA. 72. Nullibi majus tormentum, quàm ubi ſævit a- vernalis ſerpens conſcientiæ, hominum venenatis pec- catis tàm diu & tàm liberè ſaginatus, & qui æternos morſus & remorſus avidißimè appetit, & lancinando & compungendo lethiferos ictus infert. 73. Hoc anxietatis tormentum vermium more arro- dit, animam ipſam & cerebrum, inſtar latrantis canis, morſibus lacerat & dentibus carpit, ut tremore, hor- rore & tinnitu igneo omnia reddantur conſternata: Omnia enim quæ cogitaſti, dixiſti & feciſti, ordine, in- deſinenter & infinities tibi proponuntur, renovantur, acerbè recoquentur. 74. O te miſerum, qui tam lubenter beatitudinem perdidiſti æternam! O te miſerum, qui tam præfractè damnationem accerſiviſti æternam! O te miſerum, qui nunquam conſideraſti tui temporis gratiam! O te miſerum, qui nunquam perpendiſti hujus æternitatis pænam! 75. Omne hoc, quod cum ſumma triſtitia jam recogitas æternùm, illud cum ſummo dolore te macerabit æter- nùm: Hic tuus anxietatis vermis, qui ingens ſuum in- crementum ex veneno peccati dudum aſſumpſit, jam avido & infinito admorſu medullas & viſcera carpit. 76. Perennis dolor & jugis triſtitia dulce est alimen- tum hujus conſcientiæ vermis; Vermis hic triſtißi- mum c

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/schottel_hoelle_1676
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/schottel_hoelle_1676/53
Zitationshilfe: Schottel, Justus Georg: Grausame Beschreibung und Vorstellung Der Hölle Und der Höllischen Qwal . Wolfenbüttel, 1676, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/schottel_hoelle_1676/53>, abgerufen am 28.03.2024.