Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Bucer, Martin]: Ayn schoner Dialogus. [Breslau], [1521].

Bild:
<< vorherige Seite
mit seinem klaffenn vnns all erschreckenn vons Luthers leer
tzu fallenn/ der dem frummen Luther nit kundt ein schüchrie-
menn aufflosen/ ann seiner leer/ vnd wollent dennoch etlich
Letzelltiat heyssenn/ das ist eynn brott wider saurr noch sueß/
vmb den kindlinßtag ist es werd. Vnnd etlich gut Magister
im weyn glaß/ zwar sie gewinnendt nit vill ann sollichem pre-
digen/ dan wan man darnach auff den pletzenn/ oder in denn
badenn tzusamen kumpt/ vnnd sollichs vonn in tzu red wirt
So spricht mann / ey wie hatt sich dyser pfarrer/ oder yenerr
Munch so weydelich vmb die narrenn kappen gerissen/ alßo
kumpt yr grosse kunst ann tag/ da gewyndt er dann grossen
gunst vnd lob/ dann er maint so ym nyemannt in der kirchen
wider spricht/ so stand sein sach wol/ wann er aber ym weyn-
hauß auff dem ryng oder ym bad darbey werr/ so hort er gut
schrollenn.
Pfarrer. Ach lieber Schultheyß. Jrr treybenndt
seltzame wort/ warumb wolt mann vns vnsern lanng her ge
brachtenn brauch schwechen/ Das wöll gott nitt. Der ketze-
risch Münnch der Luther/ oder yemanndts solß dartzu nytt
br[in]genn.
Schultheyß. Wie heyssett yr ynn eynn ketzer. Da
last warlich vonn/ oder bey dem har in dem hoff vmbzogen
Das sag ich euch tzu/ Er ist frum vnnd gerecht/ thutt nichts
vmb gelt. Hatt ym doch der Bapst eynn bistum wollen ge-
ben/ das er nit mer woder in schreib/ das hat er nit wollen thün
Will eer arm seinn/ ee das er die warheit gots woll verlassen
Pfar. Jch bin ein geweicht mann/ vergecht euch nit.
Schul-
theyß.
Was gat mich euwer weyhung an/ yr pfaffen bochend
alweg auff euwer weyhe/ vnd haben vns bißger offt groß ge
plagt/ so einer eyn pfaffenn eyn wenig geschlagen hat/ so hat
er mit grosser müe/ vnnd schwerem kostung/ kaum müegenn
von euch kommen/ yr habt vns geplagt/ vnd genöt/ mit dem
bann/ schawt aber gebt vnns ursach mit mutwillen/ als vorr
offt geschehen ist/ ob yr vnns meer müegt mit dem bann er-
schrecken/ wir wissent yetz auch was der bann ist. Dan wann
etwan ein böser pfaff eynem so groß ursach gebenn hat/ dar-
B iij
mit ſeinem klaffenn vnns all erſchꝛeckenn vons Luthers leer
tzu fallenn/ der dem frummen Luther nit kundt ein ſchuͤchrie-
menn auffloſen/ ann ſeiner leer/ vnd wollent dennoch etlich
Letzelltiat heyſſenn/ das iſt eynn bꝛott wider ſaurꝛ noch ſueß/
vmb den kindlinßtag iſt es werd. Vnnd etlich gut Magiſter
im weyn glaß/ zwar ſie gewinnendt nit vill ann ſollichem pꝛe-
digen/ dan wan man darnach auff den pletzenn/ oder in denn
badenn tzuſamen kumpt/ vnnd ſollichs vonn in tzu red wirt
So ſpricht mann / ey wie hatt ſich dyſer pfarrer/ oder yenerr
Munch ſo weydelich vmb die narrenn kappen geriſſen/ alßo
kumpt yr groſſe kunſt ann tag/ da gewyndt er dann groſſen
gunſt vnd lob/ dann er maint ſo ym nyemannt in der kirchen
wider ſpꝛicht/ ſo ſtand ſein ſach wol/ wann er aber ym weyn-
hauß auff dem ryng oder ym bad darbey werꝛ/ ſo hoꝛt er gut
ſchꝛollenn.
Pfarrer. Ach lieber Schultheyß. Jrꝛ treybenndt
ſeltzame woꝛt/ warumb wolt mann vns vnſern lanng her ge
brachtenn bꝛauch ſchwechen/ Das woͤll gott nitt. Der ketze-
riſch Muͤnnch der Luther/ oder yemanndts ſolß dartzu nytt
bꝛ[in]genn.
Schultheyß. Wie heyſſett yr ynn eynn ketzer. Da
laſt warlich vonn/ oder bey dem har in dem hoff vmbzogen
Das ſag ich euch tzu/ Er iſt frum vnnd gerecht/ thutt nichts
vmb gelt. Hatt ym doch der Bapſt eynn biſtum wollen ge-
ben/ das er nit mer woder in ſchꝛeib/ das hat er nit wollen thuͤn
Will eer arm ſeinn/ ee das er die warheit gots woll verlaſſen
Pfar. Jch bin ein geweicht mann/ vergecht euch nit.
Schul-
theyß.
Was gat mich euwer weyhũg an/ yr pfaffen bochend
alweg auff euwer weyhe/ vnd haben vns bißger offt groß ge
plagt/ ſo einer eyn pfaffenn eyn wenig geſchlagen hat/ ſo hat
er mit groſſer muͤe/ vnnd ſchwerem koſtung/ kaum muͤegenn
von euch kommen/ yr habt vns geplagt/ vnd genoͤt/ mit dem
bann/ ſchawt aber gebt vnns uꝛſach mit mutwillen/ als voꝛr
offt geſchehen iſt/ ob yr vnns meer muͤegt mit dem bann er-
ſchꝛecken/ wir wiſſent yetz auch was der bann iſt. Dan wann
etwan ein boͤſer pfaff eynem ſo groß uꝛſach gebenn hat/ dar-
B iij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <sp>
          <p><pb facs="#f0016"/>
mit &#x017F;einem klaffenn vnns all er&#x017F;ch&#xA75B;eckenn vons Luthers leer<lb/>
tzu fallenn/ der dem frummen Luther nit kundt ein &#x017F;chu&#x0364;chrie-<lb/>
menn aufflo&#x017F;en/ ann &#x017F;einer leer/ vnd wollent dennoch etlich<lb/>
Letzelltiat hey&#x017F;&#x017F;enn/ das i&#x017F;t eynn b&#xA75B;ott wider &#x017F;aur&#xA75B; noch &#x017F;ueß/<lb/>
vmb den kindlinßtag i&#x017F;t es werd. Vnnd etlich gut Magi&#x017F;ter<lb/>
im weyn glaß/ zwar &#x017F;ie gewinnendt nit vill ann &#x017F;ollichem p&#xA75B;e-<lb/>
digen/ dan wan man darnach auff den pletzenn/ oder in denn<lb/>
badenn tzu&#x017F;amen kumpt/ vnnd &#x017F;ollichs vonn in tzu red wirt<lb/>
So &#x017F;pricht mann / ey wie hatt &#x017F;ich dy&#x017F;er pfarrer/ oder yenerr<lb/>
Munch &#x017F;o weydelich vmb die narrenn kappen geri&#x017F;&#x017F;en/ alßo<lb/>
kumpt yr gro&#x017F;&#x017F;e kun&#x017F;t ann tag/ da gewyndt er dann gro&#x017F;&#x017F;en<lb/>
gun&#x017F;t vnd lob/ dann er maint &#x017F;o ym nyemannt in der kirchen<lb/>
wider &#x017F;p&#xA75B;icht/ &#x017F;o &#x017F;tand &#x017F;ein &#x017F;ach wol/ wann er aber ym weyn-<lb/>
hauß auff dem ryng oder ym bad darbey wer&#xA75B;/ &#x017F;o ho&#xA75B;t er gut<lb/>
&#x017F;ch&#xA75B;ollenn.                     </p>
        </sp>
        <sp>
          <speaker>Pfarrer.</speaker>
          <p>                         Ach lieber Schultheyß. Jr&#xA75B; treybenndt<lb/>
&#x017F;eltzame wo&#xA75B;t/ warumb wolt mann vns vn&#x017F;ern lanng her ge<lb/>
brachtenn b&#xA75B;auch &#x017F;chwechen/ Das wo&#x0364;ll gott nitt. Der ketze-<lb/>
ri&#x017F;ch Mu&#x0364;nnch der Luther/ oder yemanndts &#x017F;olß dartzu nytt<lb/>
b&#xA75B;<supplied>in</supplied>genn.                     </p>
        </sp>
        <sp>
          <speaker>Schultheyß.</speaker>
          <p>                         Wie hey&#x017F;&#x017F;ett yr ynn eynn ketzer. Da<lb/>
la&#x017F;t warlich vonn/ oder bey dem har in dem hoff vmbzogen<lb/>
Das &#x017F;ag ich euch tzu/ Er i&#x017F;t frum vnnd gerecht/ thutt nichts<lb/>
vmb gelt. Hatt ym doch der Bap&#x017F;t eynn bi&#x017F;tum wollen ge-<lb/>
ben/ das er nit mer woder in &#x017F;ch&#xA75B;eib/ das hat er nit wollen thu&#x0364;n<lb/>
Will eer arm &#x017F;einn/ ee das er die warheit gots woll verla&#x017F;&#x017F;en                     </p>
        </sp>
        <sp>
          <speaker>Pfar.</speaker>
          <p>Jch bin ein geweicht mann/ vergecht euch nit.</p>
        </sp>
        <sp>
          <speaker>Schul-<lb/>
theyß.</speaker>
          <p>                         Was gat mich euwer weyhu&#x0303;g an/ yr pfaffen bochend<lb/>
alweg auff euwer weyhe/ vnd haben vns bißger offt groß ge<lb/>
plagt/ &#x017F;o einer eyn pfaffenn eyn wenig ge&#x017F;chlagen hat/ &#x017F;o hat<lb/>
er mit gro&#x017F;&#x017F;er mu&#x0364;e/ vnnd &#x017F;chwerem ko&#x017F;tung/ kaum mu&#x0364;egenn<lb/>
von euch kommen/ yr habt vns geplagt/ vnd geno&#x0364;t/ mit dem<lb/>
bann/ &#x017F;chawt aber gebt vnns u&#xA75B;&#x017F;ach mit mutwillen/ als vo&#xA75B;r<lb/>
offt ge&#x017F;chehen i&#x017F;t/ ob yr vnns meer mu&#x0364;egt mit dem bann er-<lb/>
&#x017F;ch&#xA75B;ecken/ wir wi&#x017F;&#x017F;ent yetz auch was der bann i&#x017F;t. Dan wann<lb/>
etwan ein bo&#x0364;&#x017F;er pfaff eynem &#x017F;o groß u&#xA75B;&#x017F;ach gebenn hat/ dar-<lb/>
<fw place="bottom" type="sig">B iij</fw><lb/></p>
        </sp>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0016] mit ſeinem klaffenn vnns all erſchꝛeckenn vons Luthers leer tzu fallenn/ der dem frummen Luther nit kundt ein ſchuͤchrie- menn auffloſen/ ann ſeiner leer/ vnd wollent dennoch etlich Letzelltiat heyſſenn/ das iſt eynn bꝛott wider ſaurꝛ noch ſueß/ vmb den kindlinßtag iſt es werd. Vnnd etlich gut Magiſter im weyn glaß/ zwar ſie gewinnendt nit vill ann ſollichem pꝛe- digen/ dan wan man darnach auff den pletzenn/ oder in denn badenn tzuſamen kumpt/ vnnd ſollichs vonn in tzu red wirt So ſpricht mann / ey wie hatt ſich dyſer pfarrer/ oder yenerr Munch ſo weydelich vmb die narrenn kappen geriſſen/ alßo kumpt yr groſſe kunſt ann tag/ da gewyndt er dann groſſen gunſt vnd lob/ dann er maint ſo ym nyemannt in der kirchen wider ſpꝛicht/ ſo ſtand ſein ſach wol/ wann er aber ym weyn- hauß auff dem ryng oder ym bad darbey werꝛ/ ſo hoꝛt er gut ſchꝛollenn. Pfarrer. Ach lieber Schultheyß. Jrꝛ treybenndt ſeltzame woꝛt/ warumb wolt mann vns vnſern lanng her ge brachtenn bꝛauch ſchwechen/ Das woͤll gott nitt. Der ketze- riſch Muͤnnch der Luther/ oder yemanndts ſolß dartzu nytt bꝛingenn. Schultheyß. Wie heyſſett yr ynn eynn ketzer. Da laſt warlich vonn/ oder bey dem har in dem hoff vmbzogen Das ſag ich euch tzu/ Er iſt frum vnnd gerecht/ thutt nichts vmb gelt. Hatt ym doch der Bapſt eynn biſtum wollen ge- ben/ das er nit mer woder in ſchꝛeib/ das hat er nit wollen thuͤn Will eer arm ſeinn/ ee das er die warheit gots woll verlaſſen Pfar. Jch bin ein geweicht mann/ vergecht euch nit. Schul- theyß. Was gat mich euwer weyhũg an/ yr pfaffen bochend alweg auff euwer weyhe/ vnd haben vns bißger offt groß ge plagt/ ſo einer eyn pfaffenn eyn wenig geſchlagen hat/ ſo hat er mit groſſer muͤe/ vnnd ſchwerem koſtung/ kaum muͤegenn von euch kommen/ yr habt vns geplagt/ vnd genoͤt/ mit dem bann/ ſchawt aber gebt vnns uꝛſach mit mutwillen/ als voꝛr offt geſchehen iſt/ ob yr vnns meer muͤegt mit dem bann er- ſchꝛecken/ wir wiſſent yetz auch was der bann iſt. Dan wann etwan ein boͤſer pfaff eynem ſo groß uꝛſach gebenn hat/ dar- B iij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

ULB Sachsen-Anhalt: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-07-04T08:35:21Z)
Frank Wiegand: Transkription und Textauszeichnung nach DTA-Basisformat (2013-07-04T08:35:21Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/bucer_dialogus_1521
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/bucer_dialogus_1521/16
Zitationshilfe: [Bucer, Martin]: Ayn schoner Dialogus. [Breslau], [1521], S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/bucer_dialogus_1521/16>, abgerufen am 28.03.2024.