Dokumentansicht: M120-N1.xml [XML, CMDI, OAI_DC]

Metadaten

Texttitel (Kurzbezeichnung)Jüngstes Gericht, Hamburger
Textkürzel in ReM (und in der Mittelhochdeutschen Grammatik)JGerichtH
Textkürzel im Mittelhochdeutschen WörterbuchJGerichtH
Textsorte, spezifischReligion
TextsorteBibeldichtung
Textart (P = Prosatext, U = Urkunde, V = Verstext)V
Primäre Referenz (Edition, Handschrift)Edition
Sekundäre Referenz (Edition, Handschrift)Handschrift
AufbewahrungsortHamburg, Staats- und Universitätsbibl.
SignaturCod. germ. 15, Fragm. 1
Link zum Handschriftencensushttp://www.handschriftencensus.de/1541
Überlieferungstyp (Handschrift, Rolle, Inschrift)Handschrift
Blattangabe1 Doppelblatt
Ausschnitt-
Sprachstufe (in ReM steht “mhd”)mhd
sprachlicher Großraum, weit (oberdeutsch, mitteldeutsch, niederdeutsch)mitteldeutsch
sprachlicher Großraum, enger (z.B. ostoberdeutsch, westmitteldeutsch)westmitteldeutsch
Sprachlandschaft/Dialekt (z.B. nordbairisch, schwäbisch, hessisch)(süd)rheinfränkisch
Lokalisierung/Schreibort-
Zeit (Jahrhundert(hälfte)) (z.B. 12,2 = 12. Jh., 2. Hälfte)13,1-13,2
Bemerkungen zum Überlieferungsträger-
Zeit (genauere Datierung)12,1(?)
Lokalisierung (Entstehungsort) des Textes-
Autor des Textes-
Sprache des Autors-
Übersetzungsvorlage-
Edition (Standardedition, auf die sich ggf. die primäre oder sekundäre Referenz bezieht)Friedrich Maurer (Hg.), Die religiösen Dichtungen des 11. und 12. Jahrhunderts, Tübingen 1964-1970, Nr. 16
Korpuszugehörigkeit (ReM I, ReM II, MiGraKo)ReM I
Bemerkungen zur Texterfassung/Transkription-
Bemerkungen zur Annotation-
Digitalisierung von: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Kollationierung von: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Präeditiert durch: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Annotierung von: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)
Abschlusskorrektur durch: Name(n) (Arbeitsstelle)Thomas Klein (Bonn)

Dokumenttext

ZeileTranskription (Unicode)Transliteration
[0a,1]
[0a,2]
[0a,3]
[0a,4]
[0a,5]
[0a,6]
[0a,7]
[0a,8]
[0a,9]
[0a,10]
[0a,11]
[0a,12]
[0a,13]
[0a,14]
[0a,15]
[0a,16]
[0a,17]
[0a,18]
[0a,19]
[0a,20]
[0a,21]
[0a,22]
[0a,23]
[0a,24]
[0a,25]
[0a,26]
[0a,27]
[0a,28]
[0a,29]
[0a,30]
[0a,31]
[0a,32]
[0a,33]
[0a,34]
[0a,35]
[0a,36]
[0a,37]
[0a,38]
[0a,39]
[0a,40]
[0a,41]
[0a,42]
[0a,43]
[0a,44]
[0a,45]
[0a,46]
[0a,47]
[0a,48]
[0a,49]
[0a,50]
[0a,51]
[0a,52]
[0a,53]
[0a,54]
[0a,55]
[0a,56]
[0a,57]
[0a,58]
[0a,59]
[0a,60]
[0a,61]
[0a,62]
[0a,63]
[0a,64]
[0a,65]
[0a,66]
[0a,67]
[0a,68]
[0a,69]
[0a,70]
[0a,71]
[0a,72]
[0a,73]
[0a,74]
[0a,75]
[0a,76]
[0a,77]
[0a,78]
[0a,79]
[0a,80]
[0a,81]
[0a,82]
[0a,83]
[0a,84]
[0a,85]
[0a,86]
[0a,87]
[0a,88]
[0a,89]
[0a,90]
[0a,91]
[0a,92]
[0a,93]
[0a,94]
[0a,95]
[0a,96]
[0a,97]
[0a,98]
[0a,99]
[0a,100]
[0a,101]
[0a,102]
[0a,103]
[0a,104]
[0a,105]
[0a,106]
[0a,107]
[0a,108]
[0a,109]
[0a,110]
[0a,111]
[0a,112]
[0a,113]
[0a,114]
[0a,115]
[0a,116]
[0a,117]
[0a,118]
[0a,119]
[0a,120]
[0a,121]
[0a,122]
[0a,123]
... daz voR ovgin.
wio drofdin vnſ ſeldin vrowin.
Diz kint indˢ mvdir het ez wize.
ez mohde deſ deſ irſrickin.
So cumint di engl̄e in den lvfdin gevarin.
vn̄ brngint ein cruce gedragin.
Shone vn̄ lvtdir dar nach cumit
menſliche dˢ himilſhe cunic
vn̄ ſicit zv gerehde
in ſinir mancrefde.
vn̄ vmbe in ſine heiligin.
daz ſi vrtdeilin
Igelichiz nach ſinir andaht.
vn̄ dar nach ez gelebit hat.
So ovgit er ſine wndin
an ſinir ſitdin. an ſinín fuzin. an ſinin handin.
Dann ſal ein igelich ovge.
got vnſirin hˢrín ſhowin.
alſ in di ívdin uíngin.
vn̄ an daz cruce hingin.
Daz er ſvicide blut.
daz man ínbant. daz man in ſluc.
So er ovgit alle ſine not.
di er leit vn̄ avch den dot.
vn̄ ſprichit ſich menſhe waz ich durch dich gelidin han.
ſage waz haſdu durch mich gedan.
So dut man vf di buch.
do ane ſtet vnſir dat. ſi ſi vbil odir gut.
Danne wirt irſheinit.
wer nv got mit hˢcin meínít.
Di hˢcin vn̄ lib nv intreinínt.
wi heͥzze di danne weinint.
So ſi voR in geſribin ſehint
wi ſi dunt. wi ſi nv lebint.
Ez in iſt nit ſo helle.
ez in werde wol vffinbere.
Ez ſi vbil odir gut.
ſo man di bvch vf dut.
So man di buch inſlvzit. vn̄ breidit.
vn̄ di dodin vrtdeilit
al darnach di buch ſagint.
ſo vrowint ſich di wol gelebit hant.
Swer wil daz man danne ſine ſhande nit in ſehe.
dˢ habe nv ruwe vn̄ beiehe.
Sweſ wir nv zv bihdin cumin.
daz wirt dann uirhulin.
Sweſ wir nv nit beiehin.
daz ſal danne alle di werlit ſehin.
Owe dˢ ſhandin vn̄ deſ leides
deſ gnvge lvde nit einiz
danne ſolin lidin.
dir ir ſvnde nv ſich ſhamint bihdin.
wi ſi ſolin ſrien.
ſo got vn̄ di heiligin begínnínt ſpien.
Gein deme ſtanke ir vnreinekeide.
danne woldin ſi ir ſvndin han beiehin.
So got di bvch ane geſihit.
vn̄ einiſ igelichin menſchín lebin geliſit.
So kerit er ſich zv dˢ ceſiwin hant.
zv den di íme gedinit hant
vn̄ ſprichit cumínt mine vil libin kint.
zv den himiliſchin gnadin. di vch bereidet ſint.
von dˢ werlitde aneginne.
wande ir dadint mínín willin.
Cumínt míne vil libin kint.
ich bin vwir vadir ir bint
Di ich irloſit han. von dˢ helle not.
ich bin menſche vn̄ got.
deſ vwir hˢce i hat gegerit
des werdint ir allis nv gewerit.
Ir bint di durch di ich den dot leit.
ich ſal vch ovgin mine ſhonheit.
Ich ſal vch ovgin míne hˢſhaf.
danne endit vnſir vngemach.
Di zv der linchin hant ſtent.
di heizit er in daz ewige fur gen.
da nit in iſt danach weínín vn̄ we.
dan vz ín cumínt ſi nímír me.
So get ez an eín ſheidin.
ſo get ez an eín weinin.
So ſrient ſi hˢre hˢre.
ſvzir ſhephere.
war ſolin wir nv uil armin
laz dich vnſir not irbarmín.
vn̄ du vnſ etlichin rat.
vnſ rvwit vnſir miſſedat.
So antwrdit vnſir hˢre
dˢ rvwe iſt nv zv ſpede.
Di poRtin ſint beſlozin.
hi in mac níman me vz ioch in.
Ich in weiz wer ir bint.
ir ſint deſ dvuilis kint.
Gent dar ir gedinit hant
in der uinſtirniſſe lant
von mir míne viende
do wirt man weininde vn̄ ſriende.
So ſi vile geweínínt vn̄ geſrient. zv vnſirme hˢrin.
vn̄ er in den rucke begínnít kerin.
So ſrient ſi di gudin ane.
daz ſi hi helfin vn̄ got manin.
daz er ire gnade wolle han.
ſo weinit manic wib vn̄ man.
Iſwer den andirin do irkennit
dˢ reͨkit ime di hende
vn̄ ſprichit hilf mir frvnt hˢre
do wirt manic betdilire.
So ſprechint ſi. ia ſint ir di. di ir ſphephere
haden. vnmere.
Dvrch uwiriſ libiſ ſenfdikeit.
wa iſt nv vwir vbbikeit.
Nv hat ſi ende genvmin.
wir inmogin vch nit zv helfin cumín.
dar ir gedinit hant. dar gent.
wande ir geſehint vnſ nímír me.
der frunt in ſi da ni ſo gut.
in dunkeit ſelbe wenic gnvc.
Ober it gode gedínít hat.
dunt alle wole ez iſt min rat.
So get ez an ein ſheidin.
ſo get ez an ein weínín.
So ſi dann von ein varint
ſo hulint di boſin vn̄ carint.
Si windint ir ...
mennischlîche der himelische küninc