Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Füssel, Martin: Christliche Leichpredigt/ Bey dem Begräbnüß deß Edelen Gestrengen/ Ehrenvesten/ Hoch vnd Wolbenambten/ Herren Joachim von Berge. [s. l.], 1602.

Bild:
<< vorherige Seite
Flagro animis requiem, celsam cruce sedem in Olympo
Reddis, & immiti mortis vi munera vitae.
O bonitas, o summus amor: Tu dives egenum
Tu fons eternae vitae tormenta merentes
Mortis sulphureo in stagno sine fine frementis,
Respicis usq; adeo, netantam ferremali vim
Abnueris nimia cervicem mole gravantem.
Tu coeli e superis descendens sedibus ad nos.
Pro nobis fieres ut summo victima Patri,
Tanta es perpessus patienti vulnera corde,
Quanta animo nullus complecti & voce referre
Posset, ei quamvis ars esset caelica linguae,
Qualis terrigenis nondum data desuper ullis.
Nec chorus angelicus, degens in sede corusca,
Omniaq; in terris facundae munera linguae
Excellens hominum, turba invictissima Christi,
Eloquio tantum valet, vt primordia saltem
Efferat illorum fando, quae saeva virum vis
Jntulit huic, omnes qui solus semper adimplet
Justitiae numeros perfecte, ac omnia servat.
Scilicet ut superantimmensis fluctibus unde
Quas vehit Oceani vallis sinuosa profundi
Guttam, vix cerni quae lumine possit acuto:
Sic tuus est major cujusvis Patris amore
Hic amor, eternum quo nos complecteris: omnem
Hic vim dicendi superat: non hunc meditando
Assequimur: non aligerum, quidegit in astris
Hunc chorus, ut meruit, par est equare canendo.
Namq; modi est expers amor hic & temporis omnis,
Eque dolore hominum semper capis ipse dolorem,
Et te vis potius, quam nos sors aspera vexet,
Quamq; hominum meruit poenam genus impie agendo,
Hanc, ut servetur crucis es perpessus in urna.
Jure quidem miror, nullo fulcimine nixum
Jmmotum constare solum, nec fluctibus unde
Horrisonis quassum Nerei ruere impete pernix.
Miror & attonitus consisto mente volutano
Quam
Flagro animis requiem, celſam cruce ſedem in Olympo
Reddis, & immiti mortis vi munera vitæ.
O bonitas, ô ſummus amor: Tu dives egenum
Tu fons ęternæ vitæ tormenta merentes
Mortis ſulphureo in ſtagno ſine fine frementis,
Reſpicis usq; adeò, netantam ferremali vim
Abnueris nimia cervicem mole gravantem.
Tu cœli è ſuperis deſcendens ſedibus ad nos.
Pro nobis fieres ut ſummo victima Patri,
Tanta es perpeſſus patienti vulnera corde,
Quanta animo nullus complecti & voce referre
Poſſet, ei quamvis ars eſſet cælica linguæ,
Qualis terrigenis nondum data deſuper ullis.
Nec chorus angelicus, degens in ſede coruſca,
Omniaq́; in terris facundæ munera linguæ
Excellens hominum, turba invictiſſima Chriſti,
Eloquio tantum valet, vt primordia ſaltem
Efferat illorum fando, quæ ſæva virum vis
Jntulit huic, omnes qui ſolus ſemper adimplet
Juſtitiæ numeros perfectè, ac omnia ſervat.
Scilicet ut ſuperantimmenſis fluctibus undę
Quas vehit Oceani vallis ſinuoſa profundi
Guttam, vix cerni quæ lumine poſſit acuto:
Sic tuus eſt major cujusvis Patris amore
Hic amor, ęternùm quo nos complecteris: omnem
Hic vim dicendi ſuperat: non hunc meditando
Aſſequimur: non aligerum, quidegit in aſtris
Hunc chorus, ut meruit, par eſt ęquare canendo.
Namq; modi eſt expers amor hic & temporis omnis,
Eque dolore hominum ſemper capis ipſe dolorem,
Et te vis potius, quàm nos ſors aſpera vexet,
Quamq; hominum meruit pœnam genus impiè agendo,
Hanc, ut ſervetur crucis es perpeſſus in urna.
Jure quidem miror, nullo fulcimine nixum
Jmmotum conſtare ſolum, nec fluctibus undę
Horriſonis quaſſum Nerei ruere impete pernix.
Miror & attonitus conſiſto mente volutano
Quàm
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0104" n="102"/>
            <l> <hi rendition="#aq">Flagro animis requiem, cel&#x017F;am cruce &#x017F;edem in Olympo</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Reddis, &amp; immiti mortis vi munera vitæ.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">O bonitas, ô &#x017F;ummus amor: Tu dives egenum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tu fons &#x0119;ternæ vitæ tormenta merentes</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Mortis &#x017F;ulphureo in &#x017F;tagno &#x017F;ine fine frementis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Re&#x017F;picis usq; adeò, netantam ferremali vim</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Abnueris nimia cervicem mole gravantem.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tu c&#x0153;li è &#x017F;uperis de&#x017F;cendens &#x017F;edibus ad nos.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pro nobis fieres ut &#x017F;ummo victima Patri,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tanta es perpe&#x017F;&#x017F;us patienti vulnera corde,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quanta animo nullus complecti &amp; voce referre</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Po&#x017F;&#x017F;et, ei quamvis ars e&#x017F;&#x017F;et cælica linguæ,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Qualis terrigenis nondum data de&#x017F;uper ullis.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Nec chorus angelicus, degens in &#x017F;ede coru&#x017F;ca,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Omniaq&#x0301;; in terris facundæ munera linguæ</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Excellens hominum, turba invicti&#x017F;&#x017F;ima Chri&#x017F;ti,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Eloquio tantum valet, vt primordia &#x017F;altem</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Efferat illorum fando, quæ &#x017F;æva virum vis</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Jntulit huic, omnes qui &#x017F;olus &#x017F;emper adimplet</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ju&#x017F;titiæ numeros perfectè, ac omnia &#x017F;ervat.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Scilicet ut &#x017F;uperantimmen&#x017F;is fluctibus und&#x0119;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quas vehit Oceani vallis &#x017F;inuo&#x017F;a profundi</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Guttam, vix cerni quæ lumine po&#x017F;&#x017F;it acuto:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sic tuus e&#x017F;t major cujusvis Patris amore</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hic amor, &#x0119;ternùm quo nos complecteris: omnem</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hic vim dicendi &#x017F;uperat: non hunc meditando</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">A&#x017F;&#x017F;equimur: non aligerum, quidegit in a&#x017F;tris</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hunc chorus, ut meruit, par e&#x017F;t &#x0119;quare canendo.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Namq; modi e&#x017F;t expers amor hic &amp; temporis omnis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Eque dolore hominum &#x017F;emper capis ip&#x017F;e dolorem,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et te vis potius, quàm nos &#x017F;ors a&#x017F;pera vexet,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quamq; hominum meruit p&#x0153;nam genus impiè agendo,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hanc, ut &#x017F;ervetur crucis es perpe&#x017F;&#x017F;us in urna.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Jure quidem miror, nullo fulcimine nixum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Jmmotum con&#x017F;tare &#x017F;olum, nec fluctibus und&#x0119;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Horri&#x017F;onis qua&#x017F;&#x017F;um Nerei ruere impete pernix.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Miror &amp; attonitus con&#x017F;i&#x017F;to mente volutano</hi> </l><lb/>
            <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Quàm</hi> </fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[102/0104] Flagro animis requiem, celſam cruce ſedem in Olympo Reddis, & immiti mortis vi munera vitæ. O bonitas, ô ſummus amor: Tu dives egenum Tu fons ęternæ vitæ tormenta merentes Mortis ſulphureo in ſtagno ſine fine frementis, Reſpicis usq; adeò, netantam ferremali vim Abnueris nimia cervicem mole gravantem. Tu cœli è ſuperis deſcendens ſedibus ad nos. Pro nobis fieres ut ſummo victima Patri, Tanta es perpeſſus patienti vulnera corde, Quanta animo nullus complecti & voce referre Poſſet, ei quamvis ars eſſet cælica linguæ, Qualis terrigenis nondum data deſuper ullis. Nec chorus angelicus, degens in ſede coruſca, Omniaq́; in terris facundæ munera linguæ Excellens hominum, turba invictiſſima Chriſti, Eloquio tantum valet, vt primordia ſaltem Efferat illorum fando, quæ ſæva virum vis Jntulit huic, omnes qui ſolus ſemper adimplet Juſtitiæ numeros perfectè, ac omnia ſervat. Scilicet ut ſuperantimmenſis fluctibus undę Quas vehit Oceani vallis ſinuoſa profundi Guttam, vix cerni quæ lumine poſſit acuto: Sic tuus eſt major cujusvis Patris amore Hic amor, ęternùm quo nos complecteris: omnem Hic vim dicendi ſuperat: non hunc meditando Aſſequimur: non aligerum, quidegit in aſtris Hunc chorus, ut meruit, par eſt ęquare canendo. Namq; modi eſt expers amor hic & temporis omnis, Eque dolore hominum ſemper capis ipſe dolorem, Et te vis potius, quàm nos ſors aſpera vexet, Quamq; hominum meruit pœnam genus impiè agendo, Hanc, ut ſervetur crucis es perpeſſus in urna. Jure quidem miror, nullo fulcimine nixum Jmmotum conſtare ſolum, nec fluctibus undę Horriſonis quaſſum Nerei ruere impete pernix. Miror & attonitus conſiſto mente volutano Quàm

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/357469
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/357469/104
Zitationshilfe: Füssel, Martin: Christliche Leichpredigt/ Bey dem Begräbnüß deß Edelen Gestrengen/ Ehrenvesten/ Hoch vnd Wolbenambten/ Herren Joachim von Berge. [s. l.], 1602, S. 102. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/357469/104>, abgerufen am 19.04.2024.