Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713.Programma, quo invitabantur Auditores. SAgacissimus rerum antiquarum indagator Christianus no
Programma, quo invitabantur Auditores. SAgaciſſimus rerum antiquarum indagator Christianus no
<TEI> <text> <body> <pb facs="#f0002" n="2"/> <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1"> <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Programma, quo invitabantur Auditores.</hi> </hi> </head><lb/> <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">S</hi>Agaciſſimus rerum antiquarum indagator <hi rendition="#i">Christianus<lb/> Franciſcus Paullini</hi>, civis meus ac fautor, dum viveret,<lb/> opti<supplied>m</supplied>us, nummicujusdam argentei in cœnobio Ame-<lb/> lunxbornenſi ſibi oblati meminit, cujus autorem <hi rendition="#i">Danck-<lb/> marum, Abbatem Corbejenſem</hi> fuiſſe ſuſpicatur. Conſpi-<lb/> ciebantur in altera ejus facie <hi rendition="#i">quinque lilia</hi>, additis in margine lite-<lb/> ris, B. A. N. D. inferiusque ſigno crucis. Per literas illas quatu-<lb/> or non Germanorum</hi> Band/ <hi rendition="#aq">ſed voces latinas, <hi rendition="#i">Bene, at non diu</hi><lb/> ſignificari addit. (Philoſ.</hi> Luſiſt. <hi rendition="#aq">P. I. p. 498.) Equidem, cuinam<lb/> rei aut perſonæ jucunda hæc imago dicata fuerit, diſertè non indi-<lb/> cat: procul dubio verò in memoriam atque honorem laudati Ab-<lb/> batis, qui eandem loco ſymboli, per vitam conſtanter circumtu-<lb/> liſſe legitur, poſteritas grata excuderat. Verum, niſi metuendum<lb/> eſſet, ne ineptientis cujusdam</hi> ἀκαιρίας <hi rendition="#aq">arguerer, ſub adultam hanc<lb/> autumnitatem, qua, licet præter morem blanda ac manſveta,<lb/> omne fere florum decus contumulatum eſt, quaſi poſtliminio li-<lb/> liorum familiam reducens: pulcerrimam illam imaginem me-<lb/> moriæ <hi rendition="#i">Nobiliſſimi, Ampliſſimi atque Prœcellentiſſimi quondain Viri</hi><lb/> DOMINI GODOFREDI HOFFMANNI, <hi rendition="#i">Rectoris Gymnaſii no-<lb/> ſtri undiquaque celebratiſſimi, Philologi ac Polyhiſtoris de orbe lite-<lb/> rario, Scholisque Germanorum univerſis meritiſſimi</hi>, conſecrarem.<lb/> Aſt quis jure ad abſurda referat, quod ſapientiſſima mater, natu-<lb/> ra, abſurdorum cenſui exemit? Memoriæ proditum eſt, ea ipſa<lb/> nocte, qua glorioſiſſimus Romanorum Imperator, Hiſpanorum-<lb/> que Rex, <hi rendition="#i">Carolus Qvintus</hi>, deceſſit, lilium, in horto ſeceſſui ip-<lb/> ſius contiguo, poſtquam per integrum menſium æſtivorum<lb/> decurſum, calicis ſui apertionem minitatum fuiſſet, ſubito can-<lb/> didum ſuum decus, non ſine ſpectantium admiratione, pulcher-<lb/> rime explicaſſe. Si itaque naturam non puduit, tempore tam alie-</hi><lb/> <fw type="catch" place="bottom"><hi rendition="#aq">no</hi></fw><lb/></p> </div> </body> </text> </TEI> [2/0002]
Programma, quo invitabantur Auditores.
SAgaciſſimus rerum antiquarum indagator Christianus
Franciſcus Paullini, civis meus ac fautor, dum viveret,
optimus, nummicujusdam argentei in cœnobio Ame-
lunxbornenſi ſibi oblati meminit, cujus autorem Danck-
marum, Abbatem Corbejenſem fuiſſe ſuſpicatur. Conſpi-
ciebantur in altera ejus facie quinque lilia, additis in margine lite-
ris, B. A. N. D. inferiusque ſigno crucis. Per literas illas quatu-
or non Germanorum Band/ ſed voces latinas, Bene, at non diu
ſignificari addit. (Philoſ. Luſiſt. P. I. p. 498.) Equidem, cuinam
rei aut perſonæ jucunda hæc imago dicata fuerit, diſertè non indi-
cat: procul dubio verò in memoriam atque honorem laudati Ab-
batis, qui eandem loco ſymboli, per vitam conſtanter circumtu-
liſſe legitur, poſteritas grata excuderat. Verum, niſi metuendum
eſſet, ne ineptientis cujusdam ἀκαιρίας arguerer, ſub adultam hanc
autumnitatem, qua, licet præter morem blanda ac manſveta,
omne fere florum decus contumulatum eſt, quaſi poſtliminio li-
liorum familiam reducens: pulcerrimam illam imaginem me-
moriæ Nobiliſſimi, Ampliſſimi atque Prœcellentiſſimi quondain Viri
DOMINI GODOFREDI HOFFMANNI, Rectoris Gymnaſii no-
ſtri undiquaque celebratiſſimi, Philologi ac Polyhiſtoris de orbe lite-
rario, Scholisque Germanorum univerſis meritiſſimi, conſecrarem.
Aſt quis jure ad abſurda referat, quod ſapientiſſima mater, natu-
ra, abſurdorum cenſui exemit? Memoriæ proditum eſt, ea ipſa
nocte, qua glorioſiſſimus Romanorum Imperator, Hiſpanorum-
que Rex, Carolus Qvintus, deceſſit, lilium, in horto ſeceſſui ip-
ſius contiguo, poſtquam per integrum menſium æſtivorum
decurſum, calicis ſui apertionem minitatum fuiſſet, ſubito can-
didum ſuum decus, non ſine ſpectantium admiratione, pulcher-
rime explicaſſe. Si itaque naturam non puduit, tempore tam alie-
no
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/360150 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/360150/2 |
Zitationshilfe: | Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713, S. 2. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360150/2>, abgerufen am 17.02.2025. |