Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713.

Bild:
<< vorherige Seite

no & insveto, lilium producere, quasi illud mature provisura, quo
in exequiis Divi Herois altare exornandum esset: cur me pudeat,
illius monumento, eodem mense, imponere lilium, cui non so-
lum idem fere cum Carolo tempus emortuale contigerat, sed cujus
vita & virtutes candidissimae merentur, ut Charites ac Musae omnes
certatim lilia sua, imo & rosas in sepulchrum ipsius effundant.
Vita ipsius universa antiqua fide ac candore, campum quendam
lillis undique albicantem exscribebat, qualis prope Susam Persiae
urbem superbire creditur. In nummo illo Abbatis quinque nota-
bantur lilia: In Hoffmanno nostro quinque virtutes praecipue emi-
cabant, quarum singulae lilietum quoddam, Palladii voce, appel-
lari merebantur. Quis enim est, vel in Lusatia, vel Misnia, quis in
Silesia tandem, ad quem praeconia Pietatis, Spei, Fidu[c]iae, Libe-
ralitatis
ac Humilitatis Hoffmannianae non penetraverint? Sed quid
de literis illis quatuor suturum esse putatis, quibus nummi memo-
rati ornabatur imago? Sane, si rectius cogitaverimus, quae spa-
tia in curriculo Scholastici muneris confecerit, quos labores emen-
sus fuerit, transponendi videntur laudati literarum characteres.
Scribemus itaque D. A. N. B. Diu, at non bene. Ut inusitata fide
& dexteritate officio suo praefuit: sic non tam bene semper succes-
sit opus, ut nihil interspersum fuerit mali. Ubi felicissima videtur
Rectoris Scholastici vita, labore Herculeo, fastidiis, invidiis, odi-
is, simultatibus, contemtu, judiciis ac censuris iniquis, quin ca-
villationibus etiam & calumniis, ut ventis quibusdam, exagitatur.
Quo intensius opus Domini urseris, eo majores adversitatum flu-
ctus excitat stygius ille Scholarum hostis. Si disciplinae severiori
instes, aut ille exacerbandus est, quem castigas, aut offendendi
illi, quos parentes & cognatos (pene dixerim, nutrices vetulas)
agnoscit & veneratur. Emendationem volunt: sed emendantem
aversantur. Ulcera curanda offerunt: ast, si ferrum aut ignem
e longinquo saltem ostenderis, perire delicatulum malunt, quam

co-
a 2

no & inſveto, lilium producere, quaſi illud mature proviſura, quo
in exequiis Divi Herois altare exornandum eſſet: cur me pudeat,
illius monumento, eodem menſe, imponere lilium, cui non ſo-
lum idem fere cum Carolo tempus emortuale contigerat, ſed cujus
vita & virtutes candidiſſimæ merentur, ut Charites ac Muſæ omnes
certatim lilia ſua, imo & roſas in ſepulchrum ipſius effundant.
Vita ipſius univerſa antiqua fide ac candore, campum quendam
lillis undique albicantem exſcribebat, qualis prope Suſam Perſiæ
urbem ſuperbire creditur. In nummo illo Abbatis quinque nota-
bantur lilia: In Hoffmanno noſtro quinque virtutes præcipue emi-
cabant, quarum ſingulæ lilietum quoddam, Palladii voce, appel-
lari merebantur. Quis enim eſt, vel in Luſatia, vel Miſnia, quis in
Sileſia tandem, ad quem præconia Pietatis, Spei, Fidu[c]iæ, Libe-
ralitatis
ac Humilitatis Hoffmannianæ non penetraverint? Sed quid
de literis illis quatuor ſuturum eſſe putatis, quibus nummi memo-
rati ornabatur imago? Sane, ſi rectius cogitaverimus, quæ ſpa-
tia in curriculo Scholaſtici muneris confecerit, quos labores emen-
ſus fuerit, transponendi videntur laudati literarum characteres.
Scribemus itaque D. A. N. B. Diu, at non bene. Ut inuſitata fide
& dexteritate officio ſuo præfuit: ſic non tam bene ſemper ſucceſ-
ſit opus, ut nihil interſperſum fuerit mali. Ubi feliciſſima videtur
Rectoris Scholaſtici vita, labore Herculeo, faſtidiis, invidiis, odi-
is, ſimultatibus, contemtu, judiciis ac cenſuris iniquis, quin ca-
villationibus etiam & calumniis, ut ventis quibusdam, exagitatur.
Quo intenſius opus Domini urſeris, eo majores adverſitatum flu-
ctus excitat ſtygius ille Scholarum hoſtis. Si diſciplinæ ſeveriori
inſtes, aut ille exacerbandus eſt, quem caſtigas, aut offendendi
illi, quos parentes & cognatos (pene dixerim, nutrices vetulas)
agnoſcit & veneratur. Emendationem volunt: ſed emendantem
averſantur. Ulcera curanda offerunt: aſt, ſi ferrum aut ignem
è longinquo ſaltem oſtenderis, perire delicatulum malunt, quam

co-
a 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0003" n="3"/> <hi rendition="#aq">no &amp; in&#x017F;veto, lilium producere, qua&#x017F;i illud mature provi&#x017F;ura, quo<lb/>
in exequiis Divi Herois altare exornandum e&#x017F;&#x017F;et: cur me pudeat,<lb/>
illius monumento, eodem men&#x017F;e, imponere lilium, cui non &#x017F;o-<lb/>
lum idem fere cum Carolo tempus emortuale contigerat, &#x017F;ed cujus<lb/>
vita &amp; virtutes candidi&#x017F;&#x017F;imæ merentur, ut Charites ac Mu&#x017F;æ omnes<lb/>
certatim lilia &#x017F;ua, imo &amp; ro&#x017F;as in &#x017F;epulchrum ip&#x017F;ius effundant.<lb/>
Vita ip&#x017F;ius univer&#x017F;a antiqua fide ac candore, campum quendam<lb/>
lillis undique albicantem ex&#x017F;cribebat, qualis prope Su&#x017F;am Per&#x017F;<lb/>
urbem &#x017F;uperbire creditur. In nummo illo Abbatis quinque nota-<lb/>
bantur lilia: In <hi rendition="#i">Hoffmanno</hi> no&#x017F;tro quinque virtutes præcipue emi-<lb/>
cabant, quarum &#x017F;ingulæ lilietum quoddam, <hi rendition="#i">Palladii</hi> voce, appel-<lb/>
lari merebantur. Quis enim e&#x017F;t, vel in Lu&#x017F;atia, vel Mi&#x017F;nia, quis in<lb/>
Sile&#x017F;ia tandem, ad quem præconia <hi rendition="#i">Pietatis, Spei, Fidu<supplied>c</supplied>iæ, Libe-<lb/>
ralitatis</hi> ac <hi rendition="#i">Humilitatis Hoffmannianæ</hi> non penetraverint? Sed quid<lb/>
de literis illis quatuor &#x017F;uturum e&#x017F;&#x017F;e putatis, quibus nummi memo-<lb/>
rati ornabatur imago? Sane, &#x017F;i rectius cogitaverimus, quæ &#x017F;pa-<lb/>
tia in curriculo Schola&#x017F;tici muneris confecerit, quos labores emen-<lb/>
&#x017F;us fuerit, transponendi videntur laudati literarum characteres.<lb/>
Scribemus itaque D. A. N. B. <hi rendition="#i">Diu, at non bene.</hi> Ut inu&#x017F;itata fide<lb/>
&amp; dexteritate officio &#x017F;uo præfuit: &#x017F;ic non tam bene &#x017F;emper &#x017F;ucce&#x017F;-<lb/>
&#x017F;it opus, ut nihil inter&#x017F;per&#x017F;um fuerit mali. Ubi felici&#x017F;&#x017F;ima videtur<lb/>
Rectoris Schola&#x017F;tici vita, labore Herculeo, fa&#x017F;tidiis, invidiis, odi-<lb/>
is, &#x017F;imultatibus, contemtu, judiciis ac cen&#x017F;uris iniquis, quin ca-<lb/>
villationibus etiam &amp; calumniis, ut ventis quibusdam, exagitatur.<lb/>
Quo inten&#x017F;ius opus Domini ur&#x017F;eris, eo majores adver&#x017F;itatum flu-<lb/>
ctus excitat &#x017F;tygius ille Scholarum ho&#x017F;tis. Si di&#x017F;ciplinæ &#x017F;everiori<lb/>
in&#x017F;tes, aut ille exacerbandus e&#x017F;t, quem ca&#x017F;tigas, aut offendendi<lb/>
illi, quos parentes &amp; cognatos (pene dixerim, nutrices vetulas)<lb/>
agno&#x017F;cit &amp; veneratur. Emendationem volunt: &#x017F;ed emendantem<lb/>
aver&#x017F;antur. Ulcera curanda offerunt<hi rendition="#i">:</hi> a&#x017F;t, &#x017F;i ferrum aut ignem<lb/>
è longinquo &#x017F;altem o&#x017F;tenderis, perire delicatulum malunt, quam</hi><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">a</hi> 2</fw>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">co-</hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[3/0003] no & inſveto, lilium producere, quaſi illud mature proviſura, quo in exequiis Divi Herois altare exornandum eſſet: cur me pudeat, illius monumento, eodem menſe, imponere lilium, cui non ſo- lum idem fere cum Carolo tempus emortuale contigerat, ſed cujus vita & virtutes candidiſſimæ merentur, ut Charites ac Muſæ omnes certatim lilia ſua, imo & roſas in ſepulchrum ipſius effundant. Vita ipſius univerſa antiqua fide ac candore, campum quendam lillis undique albicantem exſcribebat, qualis prope Suſam Perſiæ urbem ſuperbire creditur. In nummo illo Abbatis quinque nota- bantur lilia: In Hoffmanno noſtro quinque virtutes præcipue emi- cabant, quarum ſingulæ lilietum quoddam, Palladii voce, appel- lari merebantur. Quis enim eſt, vel in Luſatia, vel Miſnia, quis in Sileſia tandem, ad quem præconia Pietatis, Spei, Fiduciæ, Libe- ralitatis ac Humilitatis Hoffmannianæ non penetraverint? Sed quid de literis illis quatuor ſuturum eſſe putatis, quibus nummi memo- rati ornabatur imago? Sane, ſi rectius cogitaverimus, quæ ſpa- tia in curriculo Scholaſtici muneris confecerit, quos labores emen- ſus fuerit, transponendi videntur laudati literarum characteres. Scribemus itaque D. A. N. B. Diu, at non bene. Ut inuſitata fide & dexteritate officio ſuo præfuit: ſic non tam bene ſemper ſucceſ- ſit opus, ut nihil interſperſum fuerit mali. Ubi feliciſſima videtur Rectoris Scholaſtici vita, labore Herculeo, faſtidiis, invidiis, odi- is, ſimultatibus, contemtu, judiciis ac cenſuris iniquis, quin ca- villationibus etiam & calumniis, ut ventis quibusdam, exagitatur. Quo intenſius opus Domini urſeris, eo majores adverſitatum flu- ctus excitat ſtygius ille Scholarum hoſtis. Si diſciplinæ ſeveriori inſtes, aut ille exacerbandus eſt, quem caſtigas, aut offendendi illi, quos parentes & cognatos (pene dixerim, nutrices vetulas) agnoſcit & veneratur. Emendationem volunt: ſed emendantem averſantur. Ulcera curanda offerunt: aſt, ſi ferrum aut ignem è longinquo ſaltem oſtenderis, perire delicatulum malunt, quam co- a 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/360150
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/360150/3
Zitationshilfe: Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713, S. 3. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360150/3>, abgerufen am 25.04.2024.