Rollius, Johannes: Letztes Ehren-Gedächtnis. Liegnitz, 1667.Ante omnia Jesus! Wohl Edelgebohrne/ WohlEhrbare/ u. a. f. WEnn es wohl gewiß ist/ daß/ nach thum/
Ante omnia Jesus! Wohl Edelgebohrne/ WohlEhrbare/ u. a. f. WEnn es wohl gewiß iſt/ daß/ nach thum/
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <floatingText> <body> <pb facs="#f0010"/> <div type="fsSermon" n="1"> <div type="preface" n="2"> <head/> <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Ante omnia <hi rendition="#k">Jesus</hi>!</hi> </hi> </p><lb/> <p><hi rendition="#fr">Wohl Edelgebohrne/ WohlEhrbare/</hi><lb/> Hoch-Ehr-Sitt-und Tugend-begabte Frau Gevat-<lb/> terinn und Schwaͤgerinn/ Hochgeehrte Viel-<lb/><hi rendition="#et">Werthe Freundinn:</hi></p><lb/> <p> <hi rendition="#c">u. a. f.</hi> </p><lb/> <p><hi rendition="#fr"><hi rendition="#in">W</hi>Enn es wohl gewiß iſt/ daß/ nach</hi><lb/> auſſage jenes <hi rendition="#fr">Grichiſchen</hi> <hi rendition="#aq">Poëten,</hi> <hi rendition="#fr">Freun-</hi><lb/> de/ wenn ihnen etwas zu handen ſtoͤſſet/ allgemei-<lb/> nen Schmertz haben/ <hi rendition="#aq">Amicorum Dolor com-<lb/> munis eſt,</hi> κοινὰ φίλων ἄχη, ſaget <hi rendition="#aq">Euripides;</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Euripid. in<lb/> Phœnisſ.<lb/> Rom. 12,<lb/> 13, 15.<lb/> Gal. 6. v. 2.<lb/> Baſil.<lb/> Conc. de<lb/> grat. act.<lb/> Ariſtot.<lb/> Lib. IX.<lb/> Eth. ad<lb/> Nicoin. #<lb/> c.</hi> 11.</note>Ja der H. Geiſt ſelber vermahnet durch <hi rendition="#aq">Paulum,</hi> <hi rendition="#fr">Nehmet<lb/> euch der H. Notturfft an/ weinet mit den weinenden;<lb/> Ein Chriſt auch des andern Laſt tragen ſol:</hi> <hi rendition="#aq">Nec moleſta<lb/> ea ſolùm ſunt, qvæ doloroſa accidunt nobis, ſed &<lb/> ea, qvæ proximum afficiunt,</hi> ſaget <hi rendition="#aq">Baſilius</hi><hi rendition="#i">;</hi> Nicht das iſt<lb/> uns alleine beſchwerlich/ was uns ſchmertzhafft vorkoͤmt/ ſon-<lb/> dern auch/ was den Naͤchſten betruͤbet: Daß <hi rendition="#aq">Ariſtoteles</hi> ver-<lb/> meinet/ <hi rendition="#aq">Cognatos maximè funeribus & parentationi-<lb/> bus interesſe debere,</hi> Es ſolten fuͤr allen die Anverwandten<lb/> bey den Leichbegaͤngniſſen und Abdanckungen ſeyn: So iſt auch<lb/> wohl das ungezweifelt/ <hi rendition="#fr">daß Mein Hertz nicht</hi> unverwundet<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Thren. 5.<lb/> v. 1 6.<lb/> Gen. 37. v 9<lb/> Num. 20.<lb/> v. 29.<lb/> Devt. 32.<lb/> v.</hi> 15.</note>blieben/ als ich den toͤdlichen Hinfall Eurer <hi rendition="#fr">Hauß-Krone/</hi> den<lb/> Untergang Eurer <hi rendition="#fr">Sonne/</hi> den Abſchied der Schweidnitſchen<lb/> Kirchen <hi rendition="#fr">treugeweſenen</hi> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Aaronis</hi></hi></hi>, nehmlich <hi rendition="#fr">des Weil.<lb/> WohlEhrwuͤrdigen/ in GOtt Andaͤchtigen/ Hoch-und<lb/> Wohlgelahrten Herren</hi> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Matthæi Hofmanni</hi></hi>,</hi> <hi rendition="#fr">ge-<lb/> nant</hi> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k"> Machæropoei,</hi></hi> Paſtoris</hi> <hi rendition="#fr"> und </hi> <hi rendition="#aq">Inſpectoris</hi> <hi rendition="#fr"> der<lb/> Evangeliſchen Kirchen im Schweidnitſchen Fuͤrſten-</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#fr">thum/</hi></fw><lb/></p> </div> </div> </body> </floatingText> </div> </body> </text> </TEI> [0010]
Ante omnia Jesus!
Wohl Edelgebohrne/ WohlEhrbare/
Hoch-Ehr-Sitt-und Tugend-begabte Frau Gevat-
terinn und Schwaͤgerinn/ Hochgeehrte Viel-
Werthe Freundinn:
u. a. f.
WEnn es wohl gewiß iſt/ daß/ nach
auſſage jenes Grichiſchen Poëten, Freun-
de/ wenn ihnen etwas zu handen ſtoͤſſet/ allgemei-
nen Schmertz haben/ Amicorum Dolor com-
munis eſt, κοινὰ φίλων ἄχη, ſaget Euripides;
Ja der H. Geiſt ſelber vermahnet durch Paulum, Nehmet
euch der H. Notturfft an/ weinet mit den weinenden;
Ein Chriſt auch des andern Laſt tragen ſol: Nec moleſta
ea ſolùm ſunt, qvæ doloroſa accidunt nobis, ſed &
ea, qvæ proximum afficiunt, ſaget Baſilius; Nicht das iſt
uns alleine beſchwerlich/ was uns ſchmertzhafft vorkoͤmt/ ſon-
dern auch/ was den Naͤchſten betruͤbet: Daß Ariſtoteles ver-
meinet/ Cognatos maximè funeribus & parentationi-
bus interesſe debere, Es ſolten fuͤr allen die Anverwandten
bey den Leichbegaͤngniſſen und Abdanckungen ſeyn: So iſt auch
wohl das ungezweifelt/ daß Mein Hertz nicht unverwundet
blieben/ als ich den toͤdlichen Hinfall Eurer Hauß-Krone/ den
Untergang Eurer Sonne/ den Abſchied der Schweidnitſchen
Kirchen treugeweſenen Aaronis, nehmlich des Weil.
WohlEhrwuͤrdigen/ in GOtt Andaͤchtigen/ Hoch-und
Wohlgelahrten Herren Matthæi Hofmanni, ge-
nant Machæropoei, Paſtoris und Inſpectoris der
Evangeliſchen Kirchen im Schweidnitſchen Fuͤrſten-
thum/
Euripid. in
Phœnisſ.
Rom. 12,
13, 15.
Gal. 6. v. 2.
Baſil.
Conc. de
grat. act.
Ariſtot.
Lib. IX.
Eth. ad
Nicoin. #
c. 11.
Thren. 5.
v. 1 6.
Gen. 37. v 9
Num. 20.
v. 29.
Devt. 32.
v. 15.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/360155 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/360155/10 |
Zitationshilfe: | Rollius, Johannes: Letztes Ehren-Gedächtnis. Liegnitz, 1667, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360155/10>, abgerufen am 22.03.2023. |