Lindner, Abraham: Traur-und Trost Advent des HERREN JEsu/ Bey Christlichem Leichbegängnüs. Steinaw an der Oder, 1662.Und sind wir gleich hier geschieden/ Daß von keinem wird vermieden/ Werden für die kurtze Zeit Dieser Welt/ in jenem Leben Ewig wir beysammen schweben Jn erwünschter Herrligkeit. HENRICUS MAJOR, Slaw. Siles, HEu! nihil est constans varia sub lampade lunae, Et laetis semper miscentur tristia rebus, Hoc quo testantur tua jam lugubria fata, Vir Reverende, Tibi cum filius editus esset In Lucem primus, capiebas gaudia magna: Hunc Tibi sed rapuit mox inclementia mortis, At in crudelem mutavit gaudia luctum. Luctum hunc filiolus svavis lenire secundus Debuit, at Tibi vita solamina ferre, Attulit hic etiam, simul at adspexerat orbem, Exhilarans & Avum, nos omnes, at Parentes. Verum quam subito mutantur gaudia nostra! Laetitia videas ubi nunc vestigia tantae, Proh dolor & gemitus! lacerant qui pectora nostra, Et vidui inprimis, senii qui dulce levamen, Uxorem, quae vita viri, & pars maxima cordis, Amisit, merito nostra hanc Ecclesia luget, Et merito tales effundit pectore questus: HEU MULIEBRE DECUS TUMULO ISTHOC CONDITUR INGENS, IPSA PUDICITIA ET PIETAS, AT QVE INCLITA VIR- TUS. Verum F 2
Und ſind wir gleich hier geſchieden/ Daß von keinem wird vermieden/ Werden fuͤr die kurtze Zeit Dieſer Welt/ in jenem Leben Ewig wir beyſammen ſchweben Jn erwuͤnſchter Herrligkeit. HENRICUS MAJOR, Slaw. Sileſ, HEu! nihil eſt conſtans variâ ſub lampade lunæ, Et lætis ſemper miſcentur triſtia rebus, Hoc quoꝙ teſtantur tua jam lugubria fata, Vir Reverende, Tibi cum filius editus eſſet In Lucem primus, capiebas gaudia magna: Hunc Tibi ſed rapuit mox inclementia mortis, Atꝙ in crudelem mutavit gaudia luctum. Luctum hunc filiolus ſvavis lenire ſecundus Debuit, atꝙ Tibi vita ſolamina ferre, Attulit hic etiam, ſimul atꝙ adſpexerat orbem, Exhilarans & Avum, nos omnes, atꝙ́ Parentes. Verùm quàm ſubitò mutantur gaudia noſtra! Lætitia videas ubi nunc veſtigia tantæ, Proh dolor & gemitus! lacerant qui pectora noſtra, Et vidui inprimis, ſenii qui dulce levamen, Uxorem, quæ vita viri, & pars maxima cordis, Amiſit, meritò noſtra hanc Eccleſia luget, Et meritò tales effundit pectore queſtus: HEU MULIEBRE DECUS TUMULO ISTHOC CONDITUR INGENS, IPSA PUDICITIA ET PIETAS, AT QVE INCLITA VIR- TUS. Verum F 2
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0043"/> <l>Und ſind wir gleich hier geſchieden/</l><lb/> <l>Daß von keinem wird vermieden/</l><lb/> <l>Werden fuͤr die kurtze Zeit</l><lb/> <l>Dieſer Welt/ in jenem Leben</l><lb/> <l>Ewig wir beyſammen ſchweben</l><lb/> <l>Jn erwuͤnſchter Herrligkeit.</l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><persName>HENRICUS MAJOR</persName>,</hi><lb/><placeName>Slaw. Sileſ</placeName>,</hi> </hi> </salute> </closer> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <div n="2"> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#in">H</hi> <hi rendition="#i">Eu! nihil eſt conſtans variâ ſub lampade lunæ,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et lætis ſemper miſcentur triſtia rebus,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hoc quoꝙ teſtantur tua jam lugubria fata,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vir Reverende, Tibi cum filius editus eſſet</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">In Lucem primus, capiebas gaudia magna:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hunc Tibi ſed rapuit mox inclementia mortis,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Atꝙ in crudelem mutavit gaudia luctum.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Luctum hunc filiolus ſvavis lenire ſecundus</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Debuit, atꝙ Tibi vita ſolamina ferre,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Attulit hic etiam, ſimul atꝙ adſpexerat orbem,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Exhilarans & Avum, nos omnes, atꝙ́ Parentes.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Verùm quàm ſubitò mutantur gaudia noſtra!</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Lætitia videas ubi nunc veſtigia tantæ,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Proh dolor & gemitus! lacerant qui pectora noſtra,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et vidui inprimis, ſenii qui dulce levamen,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Uxorem, quæ vita viri, & pars maxima cordis,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Amiſit, meritò noſtra hanc Eccleſia luget,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et meritò tales effundit pectore queſtus:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#g">HEU MULIEBRE DECUS TUMULO ISTHOC CONDITUR<lb/><hi rendition="#et">INGENS,</hi></hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"><hi rendition="#i">IPSA</hi> P<hi rendition="#i">UDICITIA ET</hi> P<hi rendition="#i">IETAS, AT QVE INCLITA VIR-<lb/><hi rendition="#et">TUS.</hi></hi></hi> </hi> </l><lb/> <fw type="sig" place="bottom"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">F</hi></hi> 2</fw> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Verum</hi> </hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [0043]
Und ſind wir gleich hier geſchieden/
Daß von keinem wird vermieden/
Werden fuͤr die kurtze Zeit
Dieſer Welt/ in jenem Leben
Ewig wir beyſammen ſchweben
Jn erwuͤnſchter Herrligkeit.
HENRICUS MAJOR,
Slaw. Sileſ,
HEu! nihil eſt conſtans variâ ſub lampade lunæ,
Et lætis ſemper miſcentur triſtia rebus,
Hoc quoꝙ teſtantur tua jam lugubria fata,
Vir Reverende, Tibi cum filius editus eſſet
In Lucem primus, capiebas gaudia magna:
Hunc Tibi ſed rapuit mox inclementia mortis,
Atꝙ in crudelem mutavit gaudia luctum.
Luctum hunc filiolus ſvavis lenire ſecundus
Debuit, atꝙ Tibi vita ſolamina ferre,
Attulit hic etiam, ſimul atꝙ adſpexerat orbem,
Exhilarans & Avum, nos omnes, atꝙ́ Parentes.
Verùm quàm ſubitò mutantur gaudia noſtra!
Lætitia videas ubi nunc veſtigia tantæ,
Proh dolor & gemitus! lacerant qui pectora noſtra,
Et vidui inprimis, ſenii qui dulce levamen,
Uxorem, quæ vita viri, & pars maxima cordis,
Amiſit, meritò noſtra hanc Eccleſia luget,
Et meritò tales effundit pectore queſtus:
HEU MULIEBRE DECUS TUMULO ISTHOC CONDITUR
INGENS,
IPSA PUDICITIA ET PIETAS, AT QVE INCLITA VIR-
TUS.
Verum
F 2
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/509380 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/509380/43 |
Zitationshilfe: | Lindner, Abraham: Traur-und Trost Advent des HERREN JEsu/ Bey Christlichem Leichbegängnüs. Steinaw an der Oder, 1662, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/509380/43>, abgerufen am 24.03.2023. |