Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591.

Bild:
<< vorherige Seite

tra, quam ferre queamus, nos tentari non si-
nat: Eundem matre tenere foetum suum a-
mante
philosorgoteron: Ad eum toto se animo
contendere, & dissolui iam velle, quandoqui-
dem cum Simeone Saluatorem non vlnis,
sed corde teneat, eiusque sanguine a peccatis
mundata sit. Item fidelem esse sermonem,
quod Iesus Christus in mundum venerit, pec
catores saluos facere, in eius manus spiritun
se suum aequo animo committere. Vnde
aliquoties in haec verba prorumpens: Veni,
inquit, mi IESV, veni: Et mitis cito veni:
Te modo si habeo, Nil mihi & hoc coelum,
nil magni est machina mundi: quae quidem
verba etiam concionis funebris materiam
esse voluit. Deni in ista animi ac vocis
constantia, etiam supra sexum, perscuerans,
nihil prorsus ad mortis mentionem, quod
in femina mirandum est, conterrita, tandem
V. Idus Februar. inter IX. & X. vespertinam,
spiritum placide reddidit, annos nata XLV.
dies XIV. Vt sic nullum prorsus dubium sit,
quin angustijs huius vitae libera, laetissimo

Dei
F

tra, quàm ferre queamus, nos tentari non ſi-
nat: Eundem matre tenerè fœtum ſuum a-
mante
φιλοςοργότερον: Ad eum toto ſe animo
contendere, & diſſolui iam velle, quandoqui-
dem cum Simeone Saluatorem non vlnis,
ſed corde teneat, eìuſque ſanguine à peccatis
mundata ſit. Item fidelem eſſe ſermonem,
quod Ieſus Chriſtus in mundum venerit, pec
catores ſaluos facere, in eius manus ſpiritũ
ſe ſuum æquo animo committere. Vnde
aliquotìes in hæc verba prorumpens: Veni,
inquit, mi IESV, veni: Et mitis citoꝗ́ veni:
Te modo ſi habeo, Nil mihi & hoc cœlum,
nil magni eſt machìna mundi: quæ quidem
verba etiam concìonis funebris materiam
eſſe voluit. Deniꝗ́ in iſta animi ac vocis
conſtantia, etiam ſupra ſexum, perſcuerans,
nihilꝗ́ prorſus ad mortis mentionem, quod
in femina mirandum eſt, conterrita, tandem
V. Idus Februar. inter IX. & X. veſpertinam,
ſpiritum placidè reddidit, annos nata XLV.
dies XIV. Vt ſic nullum prorſus dubium ſit,
quin anguſtijs huius vitæ libera, lætiſſimo

Dei
F
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
        <p><pb facs="#f0041" n="[41]"/><hi rendition="#aq">tra, quàm ferre queamus, nos tentari non &#x017F;i-<lb/>
nat<hi rendition="#i">:</hi> Eundem matre tenerè f&#x0153;tum &#x017F;uum a-<lb/>
mante</hi> &#x03C6;&#x03B9;&#x03BB;&#x03BF;&#x03C2;&#x03BF;&#x03C1;&#x03B3;&#x03CC;&#x03C4;&#x03B5;&#x03C1;&#x03BF;&#x03BD;: <hi rendition="#aq">Ad eum toto &#x017F;e animo<lb/>
contendere, &amp; di&#x017F;&#x017F;olui iam velle, quandoqui-<lb/>
dem cum Simeone Saluatorem non vlnis,<lb/>
&#x017F;ed corde teneat, eìu&#x017F;que &#x017F;anguine à peccatis<lb/>
mundata &#x017F;it. Item fidelem e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ermonem,<lb/>
quod Ie&#x017F;us Chri&#x017F;tus in mundum venerit, pec<lb/>
catores &#x017F;aluos facere, in eius manus &#x017F;piritu&#x0303;<lb/>
&#x017F;e &#x017F;uum æquo animo committere. Vnde<lb/>
aliquotìes in hæc verba prorumpens<hi rendition="#i">:</hi> Veni,<lb/>
inquit, mi IESV, veni<hi rendition="#i">:</hi> Et mitis cito&#xA757;&#x0301; veni:<lb/>
Te modo &#x017F;i habeo, Nil mihi &amp; hoc c&#x0153;lum,<lb/>
nil magni e&#x017F;t machìna mundi: quæ quidem<lb/>
verba etiam concìonis funebris materiam<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e voluit. Deni&#xA757;&#x0301; in i&#x017F;ta animi ac vocis<lb/>
con&#x017F;tantia, etiam &#x017F;upra &#x017F;exum, per&#x017F;cuerans,<lb/>
nihil&#xA757;&#x0301; pror&#x017F;us ad mortis mentionem, quod<lb/>
in femina mirandum e&#x017F;t, conterrita, tandem<lb/>
V. Idus Februar. inter IX. &amp; X. ve&#x017F;pertinam,<lb/>
&#x017F;piritum placidè reddidit, annos nata XLV.<lb/>
dies XIV. Vt &#x017F;ic nullum pror&#x017F;us dubium &#x017F;it,<lb/>
quin angu&#x017F;tijs huius vitæ libera, læti&#x017F;&#x017F;imo</hi><lb/>
<fw type="sig" place="bottom"><hi rendition="#aq">F</hi></fw><fw type="catch" place="bottom"><hi rendition="#aq">Dei</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[41]/0041] tra, quàm ferre queamus, nos tentari non ſi- nat: Eundem matre tenerè fœtum ſuum a- mante φιλοςοργότερον: Ad eum toto ſe animo contendere, & diſſolui iam velle, quandoqui- dem cum Simeone Saluatorem non vlnis, ſed corde teneat, eìuſque ſanguine à peccatis mundata ſit. Item fidelem eſſe ſermonem, quod Ieſus Chriſtus in mundum venerit, pec catores ſaluos facere, in eius manus ſpiritũ ſe ſuum æquo animo committere. Vnde aliquotìes in hæc verba prorumpens: Veni, inquit, mi IESV, veni: Et mitis citoꝗ́ veni: Te modo ſi habeo, Nil mihi & hoc cœlum, nil magni eſt machìna mundi: quæ quidem verba etiam concìonis funebris materiam eſſe voluit. Deniꝗ́ in iſta animi ac vocis conſtantia, etiam ſupra ſexum, perſcuerans, nihilꝗ́ prorſus ad mortis mentionem, quod in femina mirandum eſt, conterrita, tandem V. Idus Februar. inter IX. & X. veſpertinam, ſpiritum placidè reddidit, annos nata XLV. dies XIV. Vt ſic nullum prorſus dubium ſit, quin anguſtijs huius vitæ libera, lætiſſimo Dei F

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/511528
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/511528/41
Zitationshilfe: Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591, S. [41]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/511528/41>, abgerufen am 29.03.2024.