Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591.

Bild:
<< vorherige Seite

esse adhuc ignorat: quibus, qui feliciorem
non obtigisse in sede ista immortalium ex-
celsa, conditionem existimat: nondum id di-
dicit, quod de temporibus postremis Lactan-
tius, lactei sermonis auctor, & Hieronymi
judicio, quidam quasi fluvius Tullianae elo-
quentiae, praedixerat, in epitome Institutio-
num divinarum: in eum statum res cecidisse
nostras, vt vivos lamentatio, mortuos gratu-
latio sequatur.

Quam modo secuti estis ad quietis gratis-
simae desideratam multoties cryptam, foemi-
na fuit: at quae femina? quae, si attendas, ani-
mo suo viros, si non superauit, profecto ad-
aequauit. De cuius laudibus, ex veteri con-
suetudine, dicere aliquid iussus, nihil ficte, ni-
hil simulate, breuiter omnia, & vere prodam,
vobis, quod spero, ac potius confido, beni-
gne auscultantibus.

Ac, qui Ethnicorum more vixerunt, & eth
nicorum more laudentur. Ego tam piae,
tam Christianae feminae nullam laudem
convenire magis arbitror, quam proprie &

vere

eſſe adhuc ignorat: quibus, qui feliciorem
non obtigìſſe in ſede iſta immortalium ex-
celſa, conditionem exiſtimat: nondum id di-
dicit, quod de temporibus poſtremis Lactã-
tius, lactei ſermonis auctor, & Hieronymi
judicio, quidam quaſi fluvius Tullianæ elo-
quentiæ, prædixerat, in epitome Inſtitutio-
num divinarum: in eum ſtatum res cecidiſſe
noſtras, vt vivos lamentatio, mortuos gratu-
latio ſequatur.

Quam modò ſecutí eſtis ad quietis gratiſ-
ſimæ deſideratam multoties cryptam, fœmi-
na fuit: at quæ femina? quæ, ſi attendas, ani-
mo ſuo viros, ſi non ſuperauit, profectó ad-
æquauit. De cuius laudibus, ex veteri con-
ſuetudine, dicere aliquid iuſſus, nihil fictè, ni-
hil ſimulatè, breuiter omnia, & verè prodam,
vobis, quod ſpero, ac potius confido, beni-
gné auſcultantibus.

Ac, qui Ethnicorum more vixerunt, & eth
nìcorum more laudentur. Ego tam piæ,
taḿꝗ Chriſtianæ feminæ nullam laudem
convenire magis arbitror, quàm propriè &

verè
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0044" n="[44]"/> <hi rendition="#aq">e&#x017F;&#x017F;e adhuc ignorat<hi rendition="#i">:</hi> quibus, qui feliciorem<lb/>
non obtigì&#x017F;&#x017F;e in &#x017F;ede i&#x017F;ta immortalium ex-<lb/>
cel&#x017F;a, conditionem exi&#x017F;timat<hi rendition="#i">:</hi> nondum id di-<lb/>
dicit, quod de temporibus po&#x017F;tremis Lacta&#x0303;-<lb/>
tius, lactei &#x017F;ermonis auctor, &amp; Hieronymi<lb/>
judicio, quidam qua&#x017F;i fluvius Tullianæ elo-<lb/>
quentiæ, prædixerat, in epitome In&#x017F;titutio-<lb/>
num divinarum<hi rendition="#i">:</hi> in eum &#x017F;tatum res cecidi&#x017F;&#x017F;e<lb/>
no&#x017F;tras, vt vivos lamentatio, mortuos gratu-<lb/>
latio &#x017F;equatur.</hi> </p><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">Quam modò &#x017F;ecutí e&#x017F;tis ad quietis grati&#x017F;-<lb/>
&#x017F;imæ de&#x017F;ideratam multoties cryptam, f&#x0153;mi-<lb/>
na fuit: at quæ femina? quæ, &#x017F;i attendas, ani-<lb/>
mo &#x017F;uo viros, &#x017F;i non &#x017F;uperauit, profectó ad-<lb/>
æquauit. De cuius laudibus, ex veteri con-<lb/>
&#x017F;uetudine, dicere aliquid iu&#x017F;&#x017F;us, nihil fictè, ni-<lb/>
hil &#x017F;imulatè, breuiter omnia, &amp; verè prodam,<lb/>
vobis, quod &#x017F;pero, ac potius confido, beni-<lb/>
gné au&#x017F;cultantibus.</hi> </p><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">Ac, qui Ethnicorum more vixerunt, &amp; eth<lb/>
nìcorum more laudentur. Ego tam piæ,<lb/>
tam&#x0301;&#xA757; Chri&#x017F;tianæ feminæ nullam laudem<lb/>
convenire magis arbitror, quàm propriè &amp;</hi><lb/>
          <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">verè</hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[44]/0044] eſſe adhuc ignorat: quibus, qui feliciorem non obtigìſſe in ſede iſta immortalium ex- celſa, conditionem exiſtimat: nondum id di- dicit, quod de temporibus poſtremis Lactã- tius, lactei ſermonis auctor, & Hieronymi judicio, quidam quaſi fluvius Tullianæ elo- quentiæ, prædixerat, in epitome Inſtitutio- num divinarum: in eum ſtatum res cecidiſſe noſtras, vt vivos lamentatio, mortuos gratu- latio ſequatur. Quam modò ſecutí eſtis ad quietis gratiſ- ſimæ deſideratam multoties cryptam, fœmi- na fuit: at quæ femina? quæ, ſi attendas, ani- mo ſuo viros, ſi non ſuperauit, profectó ad- æquauit. De cuius laudibus, ex veteri con- ſuetudine, dicere aliquid iuſſus, nihil fictè, ni- hil ſimulatè, breuiter omnia, & verè prodam, vobis, quod ſpero, ac potius confido, beni- gné auſcultantibus. Ac, qui Ethnicorum more vixerunt, & eth nìcorum more laudentur. Ego tam piæ, taḿꝗ Chriſtianæ feminæ nullam laudem convenire magis arbitror, quàm propriè & verè

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/511528
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/511528/44
Zitationshilfe: Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591, S. [44]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/511528/44>, abgerufen am 18.04.2024.