Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Pelargus, Christoph: Werck vnd Kennezeichen der außerwehlten vnd Kinder Gottes. Frankfurt (Oder), 1603.

Bild:
<< vorherige Seite

hoc quasi praemio mortis subitaneae donarat: siue
Cleobis & Bitonis, quibus matrem Cydippen ad
templum pertrahentibus, equorum aut boum in-
star sub iugum mißis, Iuno non aliud quam quod
h abebat precium summum tempestiuae mortis re-
pendit: vel quia maturius praesentibus eripiuntur
malis: tantis quipper pleta malis praesens Vita, iu-
xta Augustinum, vt comparatiore illius mors
remedium esse putetur: vel quia futuris saepe prae-
ripiuntur tempestatibus: siquidem Pantoptes ille
ex alto profunda maris ac cordis humam perspi-
cacius omai aquila peruidet; aureum statuae caput
in ferrum lutum desiisse nouit: & idcirco sub-
trahit quos seductum aut corruptum, aut obdura-
tum iri praesentit Quaecun omnino causa sit, vo-
luntatem supremam nulla antegreditur, quam nec
reprehendere nec licet negligere: postquam in ea
& ab ea vitae nostrae vniuersae summa. In
ea ergo acquiescendum fuerit lugentibus, inprimis
nobilißimo Dn. MELCHIORIa Pfuel
fratri, & affiribus reliquis: quibus quae de DEI
in homines affectu & iudicio clementi, de termi-
no vnicui posito, de effugio malorum repentino
de carnis resuscitatione in sacris notata leguniur,
fidem facere & debebunt & poterunt: lenignita-
ti, non seueritati, iuuenis huius hobilißimi asserio

bendum
I

hoc quaſi præmio mortis ſubitaneæ donarat: ſiue
Cleobis & Bitonis, quibus matrem Cydippen ad
templum pertrahentibus, equorum aut boum in-
ſtar ſub iugum mißis, Iuno non aliud quam quod
h abebat precium ſummum tempeſtiuæ mortis re-
pendit: vel quia maturius præſentibus eripiuntur
malis: tantis quipper pleta malis præſens Vita, iu-
xta Auguſtinum, vt comparatiore illius mors
remedium eſſe putetur: vel quia futuris ſæpe præ-
ripiuntur tempeſtatibus: ſiquidem Pantoptes ille
ex alto profunda maris ac cordis humam perspi-
cacius omai aquila peruidet; aureum ſtatuæ caput
in ferrum lutumꝙ́ deſiiſſe nouit: & idcirco ſub-
trahit quos ſeductum aut corruptum, aut obdura-
tum iri præſentit Quæcunꝙ́ omnino cauſa ſit, vo-
luntatem ſupremam nulla antegreditur, quam nec
reprehendere nec licet negligere: poſtquam in ea
& ab ea vitæ noſtræ vniuerſæ ſumma. In
ea ergò acquieſcendum fuerit lugentibus, inprimis
nobilißimo Dn. MELCHIORIa Pfuel
fratri, & affiribus reliquis: quibus quæ de DEI
in homines affectu & iudicio clementi, de termi-
no vnicuiꝙ poſito, de effugio malorum repentino
de carnis reſuſcitatione in ſacris notata leguniur,
fidem facere & debebunt & poterunt: lenignita-
ti, non ſeueritati, iuuenis huius hobilißimi aſſerio

bendum
I
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
        <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0069" n="[69]"/>
hoc qua&#x017F;i præmio mortis &#x017F;ubitaneæ donarat: &#x017F;iue<lb/>
Cleobis &amp; Bitonis, quibus matrem Cydippen ad<lb/>
templum pertrahentibus, equorum aut boum in-<lb/>
&#x017F;tar &#x017F;ub iugum mißis, Iuno non aliud quam quod<lb/>
h abebat precium &#x017F;ummum tempe&#x017F;tiuæ mortis re-<lb/>
pendit: vel quia maturius præ&#x017F;entibus eripiuntur<lb/>
malis: tantis quipper pleta malis præ&#x017F;ens Vita, iu-<lb/>
xta Augu&#x017F;tinum, vt comparatiore illius mors<lb/>
remedium e&#x017F;&#x017F;e putetur: vel quia futuris &#x017F;æpe præ-<lb/>
ripiuntur tempe&#x017F;tatibus: &#x017F;iquidem Pantoptes ille<lb/>
ex alto profunda maris ac cordis humam perspi-<lb/>
cacius omai aquila peruidet; aureum &#x017F;tatuæ caput<lb/>
in ferrum lutum&#xA759;&#x0301; de&#x017F;ii&#x017F;&#x017F;e nouit: &amp; idcirco &#x017F;ub-<lb/>
trahit quos &#x017F;eductum aut corruptum, aut obdura-<lb/>
tum iri præ&#x017F;entit Quæcun&#xA759;&#x0301; omnino cau&#x017F;a &#x017F;it, vo-<lb/>
luntatem &#x017F;upremam nulla antegreditur, quam nec<lb/>
reprehendere nec licet negligere: po&#x017F;tquam in ea<lb/>
&amp; ab ea vitæ no&#x017F;træ vniuer&#x017F;æ &#x017F;umma. In<lb/>
ea ergò acquie&#x017F;cendum fuerit lugentibus, inprimis<lb/>
nobilißimo Dn. <hi rendition="#g">MELCHIORIa</hi> Pfuel<lb/>
fratri, &amp; affiribus reliquis: quibus quæ de DEI<lb/>
in homines affectu &amp; iudicio clementi, de termi-<lb/>
no vnicui&#xA759; po&#x017F;ito, de effugio malorum repentino<lb/>
de carnis re&#x017F;u&#x017F;citatione in &#x017F;acris notata leguniur,<lb/>
fidem facere &amp; debebunt &amp; poterunt: lenignita-<lb/>
ti, non &#x017F;eueritati, iuuenis huius hobilißimi a&#x017F;&#x017F;erio</hi> </hi><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">I</hi> </hi> </fw>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">bendum</hi> </hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[69]/0069] hoc quaſi præmio mortis ſubitaneæ donarat: ſiue Cleobis & Bitonis, quibus matrem Cydippen ad templum pertrahentibus, equorum aut boum in- ſtar ſub iugum mißis, Iuno non aliud quam quod h abebat precium ſummum tempeſtiuæ mortis re- pendit: vel quia maturius præſentibus eripiuntur malis: tantis quipper pleta malis præſens Vita, iu- xta Auguſtinum, vt comparatiore illius mors remedium eſſe putetur: vel quia futuris ſæpe præ- ripiuntur tempeſtatibus: ſiquidem Pantoptes ille ex alto profunda maris ac cordis humam perspi- cacius omai aquila peruidet; aureum ſtatuæ caput in ferrum lutumꝙ́ deſiiſſe nouit: & idcirco ſub- trahit quos ſeductum aut corruptum, aut obdura- tum iri præſentit Quæcunꝙ́ omnino cauſa ſit, vo- luntatem ſupremam nulla antegreditur, quam nec reprehendere nec licet negligere: poſtquam in ea & ab ea vitæ noſtræ vniuerſæ ſumma. In ea ergò acquieſcendum fuerit lugentibus, inprimis nobilißimo Dn. MELCHIORIa Pfuel fratri, & affiribus reliquis: quibus quæ de DEI in homines affectu & iudicio clementi, de termi- no vnicuiꝙ poſito, de effugio malorum repentino de carnis reſuſcitatione in ſacris notata leguniur, fidem facere & debebunt & poterunt: lenignita- ti, non ſeueritati, iuuenis huius hobilißimi aſſerio bendum I

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523022
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523022/69
Zitationshilfe: Pelargus, Christoph: Werck vnd Kennezeichen der außerwehlten vnd Kinder Gottes. Frankfurt (Oder), 1603, S. [69]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523022/69>, abgerufen am 05.05.2024.