Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dilger, Daniel: Christliche Leichpredigt. Danzig, 1629.

Bild:
<< vorherige Seite
letzte Seite



quam sua felicitate probe constabilita munita, fortasse
ne in crastinum quidem eodem statu mansuri. Nihil
enim fortuna mutabilius, sus de versante rerum
humanarum aleam: adeo ut una saepe dies alium affli-
gat, extollat alium. Haec illi cum nunquam non vide-
ant ac intelligant, tamen amicos despiciunt contem-
nunt leges, sub quibus nati educati sunt, mores patrios
quantumvis probatos, mutant pro libito, & intenti
praesentibus obliviscuntur veterum. At hic (Moses)
evectus in summum rerum fastigium, nepos tanti regis
habitus, spe omnium destinatus successor aviti solii, nec
aliud quam rex junior appellatus, secutus est majorum
suorum instituta gentilia, adoptivorum parentum bona
& si splendida, tamen adulterina judicans: e diverso
naturalium parentum, etsi ad tempus viliora, vera ta-
men & propria. Ita utrius partis judex incorruptis-
simus, tum ejus ex qua natus, tum ejus in quam ad-
optatus fuerat, alteri benevolentiam praestabat,
alteri gratitudinem. &c.





quam ſua felicitate probe conſtabilitâ munitaꝙ́, fortaſſe
ne in craſtinum quidem eodem ſtatu manſuri. Nihil
enim fortuna mutabilius, ſusꝙ́ deꝙ́ verſante rerum
humanarum aleam: adeò ut una ſæpe dies alium affli-
gat, extollat alium. Hæc illi cum nunquam non vide-
ant ac intelligant, tamen amicos deſpiciunt contem-
nuntꝙ́ leges, ſub quibus nati educatiꝙ́ ſunt, mores patrios
quantumvis probatos, mutant pro libito, & intenti
præſentibus obliviſcuntur veterum. At hic (Moſes)
evectus in ſummum rerum faſtigium, nepos tanti regis
habitus, ſpe omnium deſtinatus ſucceſſor aviti ſolii, nec
aliud quam rex junior appellatus, ſecutus eſt majorum
ſuorum inſtituta gentilia, adoptivorum parentum bona
& ſi ſplendida, tamen adulterina judicans: è diverſo
naturalium parentum, etſi ad tempus viliora, vera ta-
men & propria. Itaꝙ́ utriusꝙ́ partis judex incorruptis-
ſimus, tum ejus ex qua natus, tùm ejus in quam ad-
optatus fuerat, alteri benevolentiam præſtabat,
alteri gratitudinem. &c.



<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0040" n="[40]"/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">quam &#x017F;ua felicitate probe con&#x017F;tabilitâ munita&#xA759;&#x0301;, forta&#x017F;&#x017F;e<lb/>
ne in cra&#x017F;tinum quidem eodem &#x017F;tatu man&#x017F;uri. Nihil<lb/>
enim fortuna mutabilius, &#x017F;us&#xA759;&#x0301; de&#xA759;&#x0301; ver&#x017F;ante rerum<lb/>
humanarum aleam: adeò ut una &#x017F;æpe dies alium affli-<lb/>
gat, extollat alium. Hæc illi cum nunquam non vide-<lb/>
ant ac intelligant, tamen amicos de&#x017F;piciunt contem-<lb/>
nunt&#xA759;&#x0301; leges, &#x017F;ub quibus nati educati&#xA759;&#x0301; &#x017F;unt, mores patrios<lb/>
quantumvis probatos, mutant pro libito, &amp; intenti<lb/>
præ&#x017F;entibus oblivi&#x017F;cuntur veterum. At hic (Mo&#x017F;es)<lb/>
evectus in &#x017F;ummum rerum fa&#x017F;tigium, nepos tanti regis<lb/>
habitus, &#x017F;pe omnium de&#x017F;tinatus &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;or aviti &#x017F;olii, nec<lb/>
aliud quam rex junior appellatus, &#x017F;ecutus e&#x017F;t majorum<lb/>
&#x017F;uorum in&#x017F;tituta gentilia, adoptivorum parentum bona<lb/>
&amp; &#x017F;i &#x017F;plendida, tamen adulterina judicans: è diver&#x017F;o<lb/>
naturalium parentum, et&#x017F;i ad tempus viliora, vera ta-<lb/>
men &amp; propria. Ita&#xA759;&#x0301; utrius&#xA759;&#x0301; partis judex incorruptis-<lb/><hi rendition="#c">&#x017F;imus, tum ejus ex qua natus, tùm ejus in quam ad-<lb/>
optatus fuerat, alteri benevolentiam præ&#x017F;tabat,<lb/>
alteri gratitudinem. &amp;c.</hi></hi> </hi> </p>
      </div><lb/>
      <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[40]/0040] quam ſua felicitate probe conſtabilitâ munitaꝙ́, fortaſſe ne in craſtinum quidem eodem ſtatu manſuri. Nihil enim fortuna mutabilius, ſusꝙ́ deꝙ́ verſante rerum humanarum aleam: adeò ut una ſæpe dies alium affli- gat, extollat alium. Hæc illi cum nunquam non vide- ant ac intelligant, tamen amicos deſpiciunt contem- nuntꝙ́ leges, ſub quibus nati educatiꝙ́ ſunt, mores patrios quantumvis probatos, mutant pro libito, & intenti præſentibus obliviſcuntur veterum. At hic (Moſes) evectus in ſummum rerum faſtigium, nepos tanti regis habitus, ſpe omnium deſtinatus ſucceſſor aviti ſolii, nec aliud quam rex junior appellatus, ſecutus eſt majorum ſuorum inſtituta gentilia, adoptivorum parentum bona & ſi ſplendida, tamen adulterina judicans: è diverſo naturalium parentum, etſi ad tempus viliora, vera ta- men & propria. Itaꝙ́ utriusꝙ́ partis judex incorruptis- ſimus, tum ejus ex qua natus, tùm ejus in quam ad- optatus fuerat, alteri benevolentiam præſtabat, alteri gratitudinem. &c.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523581
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523581/40
Zitationshilfe: Dilger, Daniel: Christliche Leichpredigt. Danzig, 1629, S. [40]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523581/40>, abgerufen am 19.04.2024.