Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hentschel, Adam: Tröstlicher Gegensatz der Leiden dieser zeit und zukünfftigen Herrligkeit. Liegnitz, 1621.

Bild:
<< vorherige Seite

Absolvit cursum, supero qvem Numen ab axe
Praefixit: nobis non periit, praeiit.
Evixit terris, postqvam modo lustra peregit
Quattuor, &, currunt qvae super ista, faces
Tercentum octo-decim: Proh vita fugax fragilisq;
Vitrea, mortalis, vita caduca, brevis;
Deceptrix hominum, tibi qvi nimio impete fidunt,
Illecebrae mundi, mortis & aucupium.
Vita maligna vale: cum Christo vivere demum
Vita est in caelo: hic pulvis, & umbra sumus.

Siste tuas igitur lacrumas, Charissima mater,
Sistite vos fratres, atq; soror miseras.
Sisto & ego patiens planctus, gemitusve freqventes.
Atq; fero patiens, qvod Deus ipse facit.
Velle Dei sit velle tuum, sit velle sorori,
Fratribus ac trinis, obsecro, velle Dei.
Est & velle meum: namq; utile velle Jehovae est:
Qvicqvid agit, nobi[s], ut modo prosit, agit.
Nec caeco qvicqvam nobis fato accidit, ipso
Omne sciente venit, sicq; volente venit.
Mortificat, rursus vitales ponit in auras,
Ipse cruentat, amat, nos gravat, atq; levat.
Deprimit, extollit, tenebrosa ad Tartara trudit,
A Phlegetontiacis ipse reducit aquis.
Gaudia moestitiae miscet, Paeana qverelis,
Irrigat, & siccat, pungit & ungit item.
Verberat, & sanat rursus, deformat & ornat:
Punit, & adfectum commiserantis habet.
Non ullis modo frangamur vel mille periclis,
Sed placida fulti mente feramus onus.
Ac
G

Abſolvit curſum, ſupero qvem Numen ab axe
Præfixit: nobis non periit, præiit.
Evixit terris, poſtqvam modò luſtra peregit
Quattuor, &, currunt qvæ ſuper iſta, faces
Tercentum octo-decim: Proh vita fugax fragilisq̀;
Vitrea, mortalis, vita caduca, brevis;
Deceptrix hominum, tibi qvi nimio impete fidunt,
Illecebræ mundi, mortis & aucupium.
Vita maligna vale: cum Chriſto vivere demum
Vita eſt in cælo: hic pulvis, & umbra ſumus.

Siſte tuas igitur lacrumas, Chariſſima mater,
Siſtite vos fratres, atq; ſoror miſeras.
Siſto & ego patiens planctus, gemitusve freqventes.
Atq; fero patiens, qvod Deus ipſe facit.
Velle Dei ſit velle tuum, ſit velle ſorori,
Fratribus ac trinis, obſecro, velle Dei.
Eſt & velle meum: namq̀; utile velle Jehovæ eſt:
Qvicqvid agit, nobi[s], ut modò proſit, agit.
Nec cæco qvicqvam nobis fato accidit, ipſo
Omne ſciente venit, ſicq; volente venit.
Mortificat, rurſus vitales ponit in auras,
Ipſe cruentat, amat, nos gravat, atq; levat.
Deprimit, extollit, tenebroſa ad Tartara trudit,
A Phlegetontiacis ipſe reducit aquis.
Gaudia mœſtitiæ miſcet, Pæana qverelis,
Irrigat, & ſiccat, pungit & ungit item.
Verberat, & ſanat rurſus, deformat & ornat:
Punit, & adfectum commiſerantis habet.
Non ullis modò frangamur vel mille periclis,
Sed placidâ fulti mente feramus onus.
Ac
G
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <lg n="3">
              <pb facs="#f0049" n="[49]"/>
              <l> <hi rendition="#aq">Ab&#x017F;olvit cur&#x017F;um, &#x017F;upero qvem Numen ab axe</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Præfixit: nobis non periit, præiit.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Evixit terris, po&#x017F;tqvam modò lu&#x017F;tra peregit</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Quattuor, &amp;, currunt qvæ &#x017F;uper i&#x017F;ta, faces</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Tercentum octo-decim: Proh vita fugax fragilisq&#x0300;;</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Vitrea, mortalis, vita caduca, brevis;</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Deceptrix hominum, tibi qvi nimio impete fidunt,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Illecebræ mundi, mortis &amp; aucupium.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Vita maligna vale: cum Chri&#x017F;to vivere demum</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Vita e&#x017F;t in cælo: hic pulvis, &amp; umbra &#x017F;umus.</hi> </hi> </l>
            </lg><lb/>
            <lg n="4">
              <l> <hi rendition="#aq">Si&#x017F;te tuas igitur lacrumas, Chari&#x017F;&#x017F;ima mater,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Si&#x017F;tite vos fratres, atq; &#x017F;oror mi&#x017F;eras.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Si&#x017F;to &amp; ego patiens planctus, gemitusve freqventes.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Atq; fero patiens, qvod <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deus</hi></hi> ip&#x017F;e facit.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Velle <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Dei</hi></hi> &#x017F;it velle tuum, &#x017F;it velle &#x017F;orori,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Fratribus ac trinis, ob&#x017F;ecro, velle <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Dei.</hi></hi></hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">E&#x017F;t &amp; velle meum: namq&#x0300;; utile velle Jehovæ e&#x017F;t:</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Qvicqvid agit, nobi<supplied>s</supplied>, ut modò pro&#x017F;it, agit.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Nec cæco qvicqvam nobis fato accidit, ip&#x017F;o</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Omne &#x017F;ciente venit, &#x017F;icq; volente venit.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Mortificat, rur&#x017F;us vitales ponit in auras,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Ip&#x017F;e cruentat, amat, nos gravat, atq; levat.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Deprimit, extollit, tenebro&#x017F;a ad Tartara trudit,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">A Phlegetontiacis ip&#x017F;e reducit aquis.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Gaudia m&#x0153;&#x017F;titiæ mi&#x017F;cet, Pæana qverelis,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Irrigat, &amp; &#x017F;iccat, pungit &amp; ungit item.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Verberat, &amp; &#x017F;anat rur&#x017F;us, deformat &amp; ornat:</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Punit, &amp; adfectum commi&#x017F;erantis habet.</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Non ullis modò frangamur vel mille periclis,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Sed placidâ fulti mente feramus onus.</hi> </hi> </l><lb/>
              <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#aq">G</hi> </fw>
              <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Ac</hi> </fw><lb/>
            </lg>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[49]/0049] Abſolvit curſum, ſupero qvem Numen ab axe Præfixit: nobis non periit, præiit. Evixit terris, poſtqvam modò luſtra peregit Quattuor, &, currunt qvæ ſuper iſta, faces Tercentum octo-decim: Proh vita fugax fragilisq̀; Vitrea, mortalis, vita caduca, brevis; Deceptrix hominum, tibi qvi nimio impete fidunt, Illecebræ mundi, mortis & aucupium. Vita maligna vale: cum Chriſto vivere demum Vita eſt in cælo: hic pulvis, & umbra ſumus. Siſte tuas igitur lacrumas, Chariſſima mater, Siſtite vos fratres, atq; ſoror miſeras. Siſto & ego patiens planctus, gemitusve freqventes. Atq; fero patiens, qvod Deus ipſe facit. Velle Dei ſit velle tuum, ſit velle ſorori, Fratribus ac trinis, obſecro, velle Dei. Eſt & velle meum: namq̀; utile velle Jehovæ eſt: Qvicqvid agit, nobis, ut modò proſit, agit. Nec cæco qvicqvam nobis fato accidit, ipſo Omne ſciente venit, ſicq; volente venit. Mortificat, rurſus vitales ponit in auras, Ipſe cruentat, amat, nos gravat, atq; levat. Deprimit, extollit, tenebroſa ad Tartara trudit, A Phlegetontiacis ipſe reducit aquis. Gaudia mœſtitiæ miſcet, Pæana qverelis, Irrigat, & ſiccat, pungit & ungit item. Verberat, & ſanat rurſus, deformat & ornat: Punit, & adfectum commiſerantis habet. Non ullis modò frangamur vel mille periclis, Sed placidâ fulti mente feramus onus. Ac G

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523942
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523942/49
Zitationshilfe: Hentschel, Adam: Tröstlicher Gegensatz der Leiden dieser zeit und zukünfftigen Herrligkeit. Liegnitz, 1621, S. [49]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523942/49>, abgerufen am 29.03.2024.