Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
Schertz-Sonnette.
Eingang.

DEr Himmel pflanzt uns selbst die Neigung zu euch ein/
Drum will ich euer Lob/ ihr Nimphen/ izt erheben.
Ob gleich der Warheit scheint mein Wort zu widerstreben/
Wer Frauenzimmer lobt/ kan nimmer unrecht seyn.
Was schadet in der Höh der Sonne lichtem Schein/
Ob sie in Wolcken steckt/ ob Dünste sie umgeben?
So muß auch eure Zier stets siegend oben schweben/
Ist sie gleich dann und wann verdeckt und minder rein.
Ein Glantz von oben her feurt eure Sinnen an/
Und spielet unvermerckt auff uns mit so viel Strahlen/
Daß sie kein Mangel nicht von aussen blenden kan.
Hilff mir/ Terpsichore/ der Welt für Augen mahlen/
Daß/ wann man die Vernunfft der Warheit leget bey/
Die Frauen Alle schön/ und keine greulich sey.

Autoritates Senecae & aliorum.

Contra totius generis humani opiniones nunc vox mittenda
st. Sen. Philos. Ep. 87. nam

Quae ego scio, non probat populus, quae populus probat, ego
escio. Ep. 29.

Sapiens non respicit, quid homines turpe judicent aut mise-
um: non it, qua populus, sed ut sidera contrarium mundo iter
tendunt, ita hic adversus opinionem omnium vadit. Sen. Tr. in
Sap. non cad. Injur
.

Quidquid in alio reprehenditur, id unusquisque in sinu suo
veniet. Sen. de Ira.

Omnia ex opinione suspensa sunt. Sen. Epist. 78.

Oculis de homine non credo: Animi bonum animus inveniat.
ta quae spectantur, ad quae consistitur, quae alter alteri stupens
onstrat, foris nitent, introrsus misera sunt. Quaeramus aliquid
on in speciem bonum, sed solidum & aequabile, & a secretiore
rte formosius: Hoc eruamus. Sen. de Vit. Beata.

Scias tamen quod occupandi temporis causa, non in praeconi-
m aliquod haec simplici stylo scripsi.

Tu sic audias, quomodo si tibi praeciperem, qua ratione bo-
m valetudinem tuearis. Sen. Ep. 105.

Nihil tam acerbum, in quo non aequus animus solatium inve-
iat. Sen. de Tranquill. Vitae.


1. Das
Schertz-Sonnette.
Eingang.

DEr Himmel pflanzt uns ſelbſt die Neigung zu euch ein/
Drum will ich euer Lob/ ihr Nimphen/ izt erheben.
Ob gleich der Warheit ſcheint mein Wort zu widerſtreben/
Wer Frauenzimmer lobt/ kan nimmer unrecht ſeyn.
Was ſchadet in der Hoͤh der Sonne lichtem Schein/
Ob ſie in Wolcken ſteckt/ ob Duͤnſte ſie umgeben?
So muß auch eure Zier ſtets ſiegend oben ſchweben/
Iſt ſie gleich dann und wann verdeckt und minder rein.
Ein Glantz von oben her feurt eure Sinnen an/
Und ſpielet unvermerckt auff uns mit ſo viel Strahlen/
Daß ſie kein Mangel nicht von auſſen blenden kan.
Hilff mir/ Terpſichore/ der Welt fuͤr Augen mahlen/
Daß/ wann man die Vernunfft der Warheit leget bey/
Die Frauen Alle ſchoͤn/ und keine greulich ſey.

Autoritates Senecæ & aliorum.

Contra totius generis humani opiniones nunc vox mittenda
ſt. Sen. Philoſ. Ep. 87. nam

Quæ ego ſcio, non probat populus, quæ populus probat, ego
eſcio. Ep. 29.

Sapiens non reſpicit, quid homines turpe judicent aut miſe-
um: non it, quâ populus, ſed ut ſidera contrarium mundo iter
tendunt, ita hic adverſus opinionem omnium vadit. Sen. Tr. in
Sap. non cad. Injur
.

Quidquid in alio reprehenditur, id unusquisque in ſinu ſuo
veniet. Sen. de Ira.

Omnia ex opinione ſuſpenſa ſunt. Sen. Epiſt. 78.

Oculis de homine non credo: Animi bonum animus inveniat.
ta quæ ſpectantur, ad quæ conſiſtitur, quæ alter alteri ſtupens
onſtrat, foris nitent, introrſus miſera ſunt. Quæramus aliquid
on in ſpeciem bonum, ſed ſolidum & æquabile, & à ſecretiore
rte formoſius: Hoc eruamus. Sen. de Vit. Beata.

Scias tamen quod occupandi temporis cauſa, non in præconi-
m aliquod hæc ſimplici ſtylo ſcripſi.

Tu ſic audias, quomodo ſi tibi præciperem, quâ ratione bo-
m valetudinem tuearis. Sen. Ep. 105.

Nihil tam acerbum, in quo non æquus animus ſolatium inve-
iat. Sen. de Tranquill. Vitæ.


1. Das
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0291" n="191"/>
          <fw place="top" type="header">Schertz-Sonnette.</fw><lb/>
        </div>
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <head> <hi rendition="#b">Eingang.</hi> </head><lb/>
            <l><hi rendition="#in">D</hi>Er Himmel pflanzt uns &#x017F;elb&#x017F;t die Neigung zu euch ein/</l><lb/>
            <l>Drum will ich euer Lob/ ihr Nimphen/ izt erheben.</l><lb/>
            <l>Ob gleich der Warheit &#x017F;cheint mein Wort zu wider&#x017F;treben/</l><lb/>
            <l>Wer Frauenzimmer lobt/ kan nimmer unrecht &#x017F;eyn.</l><lb/>
            <l>Was &#x017F;chadet in der Ho&#x0364;h der Sonne lichtem Schein/</l><lb/>
            <l>Ob &#x017F;ie in Wolcken &#x017F;teckt/ ob Du&#x0364;n&#x017F;te &#x017F;ie umgeben?</l><lb/>
            <l>So muß auch eure Zier &#x017F;tets &#x017F;iegend oben &#x017F;chweben/</l><lb/>
            <l>I&#x017F;t &#x017F;ie gleich dann und wann verdeckt und minder rein.</l><lb/>
            <l>Ein Glantz von oben her feurt eure Sinnen an/</l><lb/>
            <l>Und &#x017F;pielet unvermerckt auff uns mit &#x017F;o viel Strahlen/</l><lb/>
            <l>Daß &#x017F;ie kein Mangel nicht von au&#x017F;&#x017F;en blenden kan.</l><lb/>
            <l>Hilff mir/ Terp&#x017F;ichore/ der Welt fu&#x0364;r Augen mahlen/</l><lb/>
            <l>Daß/ wann man die Vernunfft der Warheit leget bey/</l><lb/>
            <l>Die Frauen Alle &#x017F;cho&#x0364;n/ und keine greulich &#x017F;ey.</l>
          </lg><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Autoritates Senecæ &amp; aliorum.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Contra totius generis humani opiniones nunc vox mittenda<lb/>
&#x017F;t. <hi rendition="#i">Sen. Philo&#x017F;. Ep. 87</hi>. nam</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Quæ ego &#x017F;cio, non probat populus, quæ populus probat, ego<lb/>
e&#x017F;cio. <hi rendition="#i">Ep. 29</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Sapiens non re&#x017F;picit, quid homines turpe judicent aut mi&#x017F;e-<lb/>
um: non it, quâ populus, &#x017F;ed ut &#x017F;idera contrarium mundo iter<lb/>
tendunt, ita hic adver&#x017F;us opinionem omnium vadit. <hi rendition="#i">Sen. Tr. in<lb/>
Sap. non cad. Injur</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Quidquid in alio reprehenditur, id unusquisque in &#x017F;inu &#x017F;uo<lb/>
veniet. <hi rendition="#i">Sen. de Ira</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Omnia ex opinione &#x017F;u&#x017F;pen&#x017F;a &#x017F;unt. <hi rendition="#i">Sen. Epi&#x017F;t. 78</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Oculis de homine non credo: Animi bonum animus inveniat.<lb/>
ta quæ &#x017F;pectantur, ad quæ con&#x017F;i&#x017F;titur, quæ alter alteri &#x017F;tupens<lb/>
on&#x017F;trat, foris nitent, intror&#x017F;us mi&#x017F;era &#x017F;unt. Quæramus aliquid<lb/>
on in &#x017F;peciem bonum, &#x017F;ed &#x017F;olidum &amp; æquabile, &amp; à &#x017F;ecretiore<lb/>
rte formo&#x017F;ius: Hoc eruamus. <hi rendition="#i">Sen. de Vit. Beata</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Scias tamen quod occupandi temporis cau&#x017F;a, non in præconi-<lb/>
m aliquod hæc &#x017F;implici &#x017F;tylo &#x017F;crip&#x017F;i.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Tu &#x017F;ic audias, quomodo &#x017F;i tibi præciperem, quâ ratione bo-<lb/>
m valetudinem tuearis. <hi rendition="#i">Sen. Ep. 105</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Nihil tam acerbum, in quo non æquus animus &#x017F;olatium inve-<lb/>
iat. <hi rendition="#i">Sen. de Tranquill. Vitæ</hi>.</hi> </p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch">1. Das</fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[191/0291] Schertz-Sonnette. Eingang. DEr Himmel pflanzt uns ſelbſt die Neigung zu euch ein/ Drum will ich euer Lob/ ihr Nimphen/ izt erheben. Ob gleich der Warheit ſcheint mein Wort zu widerſtreben/ Wer Frauenzimmer lobt/ kan nimmer unrecht ſeyn. Was ſchadet in der Hoͤh der Sonne lichtem Schein/ Ob ſie in Wolcken ſteckt/ ob Duͤnſte ſie umgeben? So muß auch eure Zier ſtets ſiegend oben ſchweben/ Iſt ſie gleich dann und wann verdeckt und minder rein. Ein Glantz von oben her feurt eure Sinnen an/ Und ſpielet unvermerckt auff uns mit ſo viel Strahlen/ Daß ſie kein Mangel nicht von auſſen blenden kan. Hilff mir/ Terpſichore/ der Welt fuͤr Augen mahlen/ Daß/ wann man die Vernunfft der Warheit leget bey/ Die Frauen Alle ſchoͤn/ und keine greulich ſey. Autoritates Senecæ & aliorum. Contra totius generis humani opiniones nunc vox mittenda ſt. Sen. Philoſ. Ep. 87. nam Quæ ego ſcio, non probat populus, quæ populus probat, ego eſcio. Ep. 29. Sapiens non reſpicit, quid homines turpe judicent aut miſe- um: non it, quâ populus, ſed ut ſidera contrarium mundo iter tendunt, ita hic adverſus opinionem omnium vadit. Sen. Tr. in Sap. non cad. Injur. Quidquid in alio reprehenditur, id unusquisque in ſinu ſuo veniet. Sen. de Ira. Omnia ex opinione ſuſpenſa ſunt. Sen. Epiſt. 78. Oculis de homine non credo: Animi bonum animus inveniat. ta quæ ſpectantur, ad quæ conſiſtitur, quæ alter alteri ſtupens onſtrat, foris nitent, introrſus miſera ſunt. Quæramus aliquid on in ſpeciem bonum, ſed ſolidum & æquabile, & à ſecretiore rte formoſius: Hoc eruamus. Sen. de Vit. Beata. Scias tamen quod occupandi temporis cauſa, non in præconi- m aliquod hæc ſimplici ſtylo ſcripſi. Tu ſic audias, quomodo ſi tibi præciperem, quâ ratione bo- m valetudinem tuearis. Sen. Ep. 105. Nihil tam acerbum, in quo non æquus animus ſolatium inve- iat. Sen. de Tranquill. Vitæ. 1. Das

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/291
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 191. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/291>, abgerufen am 28.03.2024.