Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
Schertz-Sonnette.
2. Die Schöne Kleine.

Du Mittel-Kreiß der Seel/ ein eng-umschräncktes Feld/
Mir aber ausgesezt zum Ruh-Punct meiner Sinnen/
Die nur auff dich allein die Neigung richten künnen/
Wie sich iedweder Strich vom Rand ins Mittel hält.
Klein ist der Angel-Stern/ die Richt-Schnur aller Welt;
Klein ist des Schützen Ziel/ dadurch er muß gewinnen;
Klein ist das Bienen-Volck; iedennoch wird man innen/
Wie süß ihr Honig und wie scharff ihr Stachel fällt.
O Auszug alles gutts/ du bist ja billich klein/
Weil auch in tieffer See und in der Berge Gründen
Die Muschel-Kinder zart/ Demanten Zwerge seyn:
Begriff von aller Lust/ die auff der Welt zu finden/
Den Himmels-Bau entwirfft der kleinen Kugel Riß;
Mir ist die kleine Schoß ein irrdisch Paradiß.



Nunquam in honorem hujus corpusculi mentiar. Sen. Ep. 65.

Sapiens contentus est magnitudine sua, non exsurgit in plantas,
nec summis ambulat digitis eorum more, qui mendacio staturam
adjuvant.

Non contemnet se sapiens etiam si fuerit minimae staturae. Sen.
de Vita Beata
.

Majore corporis sarcina animus eliditur & minus agilis est:
ecquis unquam de exigua conquestus est Sarcina?

Maximis minimisque corporibus par est dolor vulneris. Sen.
de Tranquillit. An
.

Exiguum mellis pondus & magnum sapore non differt. Sen.
Ep. 118
.

Exiguum natura desiderat. Sen. Ep. 56.

Habiliora sunt corpora pusilla, quae in arma sua contrahi pos-
unt, quam quae superfunduntur, & undique magnitudo sua vul-
neribus objecit. Sen. de Tranquillit.

Nunquam enim contexti nisi per unitatem corporis nisus est,
cum partes consentire ad intensionem debeant & conferre vires;
er autem, si in atomos dividitur, sparsus est. Sen. N. Q.

Vitiosum est ubique, quod nimium est. Sen. de Vit B.

Quis tam iniquam censuram inter suos agit, ut filium proce-
um & excelsum magis diligat, quam brevem & modicum. Ep. 66.


3. Die
N
Schertz-Sonnette.
2. Die Schoͤne Kleine.

Du Mittel-Kreiß der Seel/ ein eng-umſchraͤncktes Feld/
Mir aber ausgeſezt zum Ruh-Punct meiner Sinnen/
Die nur auff dich allein die Neigung richten kuͤnnen/
Wie ſich iedweder Strich vom Rand ins Mittel haͤlt.
Klein iſt der Angel-Stern/ die Richt-Schnur aller Welt;
Klein iſt des Schuͤtzen Ziel/ dadurch er muß gewinnen;
Klein iſt das Bienen-Volck; iedennoch wird man innen/
Wie ſuͤß ihr Honig und wie ſcharff ihr Stachel faͤllt.
O Auszug alles gutts/ du biſt ja billich klein/
Weil auch in tieffer See und in der Berge Gruͤnden
Die Muſchel-Kinder zart/ Demanten Zwerge ſeyn:
Begriff von aller Luſt/ die auff der Welt zu finden/
Den Himmels-Bau entwirfft der kleinen Kugel Riß;
Mir iſt die kleine Schoß ein irrdiſch Paradiß.



Nunquam in honorem hujus corpuſculi mentiar. Sen. Ep. 65.

Sapiens contentus eſt magnitudine ſuâ, non exſurgit in plantas,
nec ſummis ambulat digitis eorum more, qui mendacio ſtaturam
adjuvant.

Non contemnet ſe ſapiens etiam ſi fuerit minimæ ſtaturæ. Sen.
de Vita Beata
.

Majore corporis ſarcinâ animus eliditur & minus agilis eſt:
ecquis unquam de exigua conqueſtus eſt Sarcina?

Maximis minimisque corporibus par eſt dolor vulneris. Sen.
de Tranquillit. An
.

Exiguum mellis pondus & magnum ſapore non differt. Sen.
Ep. 118
.

Exiguum natura deſiderat. Sen. Ep. 56.

Habiliora ſunt corpora puſilla, quæ in arma ſua contrahi pos-
unt, quam quæ ſuperfunduntur, & undique magnitudo ſua vul-
neribus objecit. Sen. de Tranquillit.

Nunquam enim contexti niſi per unitatem corporis niſus eſt,
cum partes conſentire ad intenſionem debeant & conferre vires;
er autem, ſi in atomos dividitur, ſparſus eſt. Sen. N. Q.

Vitioſum eſt ubique, quod nimium eſt. Sen. de Vit B.

Quis tam iniquam cenſuram inter ſuos agit, ut filium proce-
um & excelſum magis diligat, quam brevem & modicum. Ep. 66.


3. Die
N
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0293" n="193"/>
          <fw place="top" type="header">Schertz-Sonnette.</fw><lb/>
          <lg type="poem">
            <head> <hi rendition="#b">2. Die Scho&#x0364;ne Kleine.</hi> </head><lb/>
            <l><hi rendition="#in">D</hi>u Mittel-Kreiß der Seel/ ein eng-um&#x017F;chra&#x0364;ncktes Feld/</l><lb/>
            <l>Mir aber ausge&#x017F;ezt zum Ruh-Punct meiner Sinnen/</l><lb/>
            <l>Die nur auff dich allein die Neigung richten ku&#x0364;nnen/</l><lb/>
            <l>Wie &#x017F;ich iedweder Strich vom Rand ins Mittel ha&#x0364;lt.</l><lb/>
            <l>Klein i&#x017F;t der Angel-Stern/ die Richt-Schnur aller Welt;</l><lb/>
            <l>Klein i&#x017F;t des Schu&#x0364;tzen Ziel/ dadurch er muß gewinnen;</l><lb/>
            <l>Klein i&#x017F;t das Bienen-Volck; iedennoch wird man innen/</l><lb/>
            <l>Wie &#x017F;u&#x0364;ß ihr Honig und wie &#x017F;charff ihr Stachel fa&#x0364;llt.</l><lb/>
            <l>O Auszug alles gutts/ du bi&#x017F;t ja billich klein/</l><lb/>
            <l>Weil auch in tieffer See und in der Berge Gru&#x0364;nden</l><lb/>
            <l>Die Mu&#x017F;chel-Kinder zart/ Demanten Zwerge &#x017F;eyn:</l><lb/>
            <l>Begriff von aller Lu&#x017F;t/ die auff der Welt zu finden/</l><lb/>
            <l>Den Himmels-Bau entwirfft der kleinen Kugel Riß;</l><lb/>
            <l>Mir i&#x017F;t die kleine Schoß ein irrdi&#x017F;ch Paradiß.</l>
          </lg><lb/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Nunquam in honorem hujus corpu&#x017F;culi mentiar. <hi rendition="#i">Sen. Ep. 65</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Sapiens contentus e&#x017F;t magnitudine &#x017F;uâ, non ex&#x017F;urgit in plantas,<lb/>
nec &#x017F;ummis ambulat digitis eorum more, qui mendacio &#x017F;taturam<lb/>
adjuvant.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Non contemnet &#x017F;e &#x017F;apiens etiam &#x017F;i fuerit minimæ &#x017F;taturæ. <hi rendition="#i">Sen.<lb/>
de Vita Beata</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Majore corporis &#x017F;arcinâ animus eliditur &amp; minus agilis e&#x017F;t:<lb/>
ecquis unquam de exigua conque&#x017F;tus e&#x017F;t Sarcina?</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Maximis minimisque corporibus par e&#x017F;t dolor vulneris. <hi rendition="#i">Sen.<lb/>
de Tranquillit. An</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Exiguum mellis pondus &amp; magnum &#x017F;apore non differt. <hi rendition="#i">Sen.<lb/>
Ep. 118</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Exiguum natura de&#x017F;iderat. <hi rendition="#i">Sen. Ep. 56</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Habiliora &#x017F;unt corpora pu&#x017F;illa, quæ in arma &#x017F;ua contrahi pos-<lb/>
unt, quam quæ &#x017F;uperfunduntur, &amp; undique magnitudo &#x017F;ua vul-<lb/>
neribus objecit. <hi rendition="#i">Sen. de Tranquillit</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Nunquam enim contexti ni&#x017F;i per unitatem corporis ni&#x017F;us e&#x017F;t,<lb/>
cum partes con&#x017F;entire ad inten&#x017F;ionem debeant &amp; conferre vires;<lb/>
er autem, &#x017F;i in atomos dividitur, &#x017F;par&#x017F;us e&#x017F;t. <hi rendition="#i">Sen. N. Q</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Vitio&#x017F;um e&#x017F;t ubique, quod nimium e&#x017F;t. <hi rendition="#i">Sen. de Vit B</hi>.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Quis tam iniquam cen&#x017F;uram inter &#x017F;uos agit, ut filium proce-<lb/>
um &amp; excel&#x017F;um magis diligat, quam brevem &amp; modicum. <hi rendition="#i">Ep. 66</hi>.</hi> </p><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig">N</fw>
          <fw place="bottom" type="catch">3. Die</fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[193/0293] Schertz-Sonnette. 2. Die Schoͤne Kleine. Du Mittel-Kreiß der Seel/ ein eng-umſchraͤncktes Feld/ Mir aber ausgeſezt zum Ruh-Punct meiner Sinnen/ Die nur auff dich allein die Neigung richten kuͤnnen/ Wie ſich iedweder Strich vom Rand ins Mittel haͤlt. Klein iſt der Angel-Stern/ die Richt-Schnur aller Welt; Klein iſt des Schuͤtzen Ziel/ dadurch er muß gewinnen; Klein iſt das Bienen-Volck; iedennoch wird man innen/ Wie ſuͤß ihr Honig und wie ſcharff ihr Stachel faͤllt. O Auszug alles gutts/ du biſt ja billich klein/ Weil auch in tieffer See und in der Berge Gruͤnden Die Muſchel-Kinder zart/ Demanten Zwerge ſeyn: Begriff von aller Luſt/ die auff der Welt zu finden/ Den Himmels-Bau entwirfft der kleinen Kugel Riß; Mir iſt die kleine Schoß ein irrdiſch Paradiß. Nunquam in honorem hujus corpuſculi mentiar. Sen. Ep. 65. Sapiens contentus eſt magnitudine ſuâ, non exſurgit in plantas, nec ſummis ambulat digitis eorum more, qui mendacio ſtaturam adjuvant. Non contemnet ſe ſapiens etiam ſi fuerit minimæ ſtaturæ. Sen. de Vita Beata. Majore corporis ſarcinâ animus eliditur & minus agilis eſt: ecquis unquam de exigua conqueſtus eſt Sarcina? Maximis minimisque corporibus par eſt dolor vulneris. Sen. de Tranquillit. An. Exiguum mellis pondus & magnum ſapore non differt. Sen. Ep. 118. Exiguum natura deſiderat. Sen. Ep. 56. Habiliora ſunt corpora puſilla, quæ in arma ſua contrahi pos- unt, quam quæ ſuperfunduntur, & undique magnitudo ſua vul- neribus objecit. Sen. de Tranquillit. Nunquam enim contexti niſi per unitatem corporis niſus eſt, cum partes conſentire ad intenſionem debeant & conferre vires; er autem, ſi in atomos dividitur, ſparſus eſt. Sen. N. Q. Vitioſum eſt ubique, quod nimium eſt. Sen. de Vit B. Quis tam iniquam cenſuram inter ſuos agit, ut filium proce- um & excelſum magis diligat, quam brevem & modicum. Ep. 66. 3. Die N

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/293
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 193. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/293>, abgerufen am 16.04.2024.