Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Breymann, Conrad Andreas: Die Vertreibung der Bitterkeit des Todes/ Welche bey dem Hochansehnlichen Leich-Begängniß/ So auf Hohe Verordnung Sr. Hoch-Fürstl. Durchl. ... Dem ... Herrn Eberhard Finen/ ... Als Derselbe Den 12ten Apr. des 1726ten Jahrs ... entschlafen/ ... vorgestellet ... Blanckenburg, 1727.

Bild:
<< vorherige Seite
Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. Cum enim Ceres quaereret terra ac mari Proserpinam, suam e Jove filiam, a Plutone raptam: & ex itinere diverteret in Eleusium oppidum; excipitur hospitio a Triptolemi patre, & in gratiam beneficii ejus filium adhuc infantem alendum suscipit, coelesti ac divino lacte illum enutriens interdiu, noctu vero eundem fouent carbonibus. conf. Callimach, hymn. in Cer. Servium in Georg. I. & ex his Carol. Stephani Dictionar. hist. geogr. sub nomine Ceres & Triptolemus Pantheon mythicum P. Franc. Pomey p. m, 149. Quiceler excrescens Quam adolescendi celeritatem miratus pater Triptolemi, voluit causam rimari, & Cererem educantem clam adspicere; sed curiositas ejus a Cerere fuit morte multata. l. c. Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. Vid. Hyginum fabul 147. & Ovid. 15. Metam. Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. De Triptolemi legibus tria duntaxat praecepta in Eleusiaco templo extitisse scribit Xenocrates philosophus: Venerandos deos, honorandos parentes, carnibus non esse utendum. conf. Carol. Stephan. l. c. p. m. 2016. Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate Eleusinia sacra alia erant majora Cereri, alia minora, dicata Proserpinae sive Hecate. Plutarchus in Demetr. & ex co laudatus Pomey l. c. sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi. Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.
Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. Cum enim Ceres quaereret terra ac mari Proserpinam, suam e Jove filiam, a Plutone raptam: & ex itinere diverteret in Eleusium oppidum; excipitur hospitio a Triptolemi patre, & in gratiam beneficii ejus filium adhuc infantem alendum suscipit, coelesti ac divino lacte illum enutriens interdiu, noctu vero eundem fouent carbonibus. conf. Callimach, hymn. in Cer. Servium in Georg. I. & ex his Carol. Stephani Dictionar. hist. geogr. sub nomine Ceres & Triptolemus Pantheon mythicum P. Franc. Pomey p. m, 149. Quiceler excrescens Quam adolescendi celeritatem miratus pater Triptolemi, voluit causam rimari, & Cererem educantem clam adspicere; sed curiositas ejus a Cerere fuit morte multata. l. c. Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. Vid. Hyginum fabul 147. & Ovid. 15. Metam. Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. De Triptolemi legibus tria duntaxat praecepta in Eleusiaco templo extitisse scribit Xenocrates philosophus: Venerandos deos, honorandos parentes, carnibus non esse utendum. conf. Carol. Stephan. l. c. p. m. 2016. Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate Eleusinia sacra alia erant majora Cereri, alia minora, dicata Proserpinae sive Hecate. Plutarchus in Demetr. & ex co laudatus Pomey l. c. sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi. Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l><pb facs="#f0129" n="55"/>
Triptolemus cadit! ipsa sacris quem                      prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. <note place="left">Cum enim Ceres quaereret terra ac mari Proserpinam, suam e Jove filiam, a                          Plutone raptam: &amp; ex itinere diverteret in Eleusium oppidum; excipitur                          hospitio a Triptolemi patre, &amp; in gratiam beneficii ejus filium adhuc                          infantem alendum suscipit, coelesti ac divino lacte illum enutriens                          interdiu, noctu vero eundem fouent carbonibus. conf. Callimach, hymn. in                          Cer. Servium in Georg. I. &amp; ex his Carol. Stephani Dictionar. hist.                          geogr. sub nomine Ceres &amp; Triptolemus Pantheon mythicum P. Franc. Pomey                          p. m, 149.</note> Quiceler excrescens <note place="left">Quam                          adolescendi celeritatem miratus pater Triptolemi, voluit causam rimari,                          &amp; Cererem educantem clam adspicere; sed curiositas ejus a Cerere fuit                          morte multata. l. c.</note> Cereris capit utile plaustrum, Et volat in                      cunctos, arva saturus, agros. <note place="left">Vid. Hyginum fabul 147.                          &amp; Ovid. 15. Metam.</note> Nec modo qui docuit sterilem mansuescere                      terram, Sed mores hominum noluit esse feros. <note place="left">De                          Triptolemi legibus tria duntaxat praecepta in Eleusiaco templo extitisse                          scribit Xenocrates philosophus: Venerandos deos, honorandos parentes,                          carnibus non esse utendum. conf. Carol. Stephan. l. c. p. m. 2016.</note>                      Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt                      facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate <note place="left">Eleusinia                          sacra alia erant majora Cereri, alia minora, dicata Proserpinae sive Hecate.                          Plutarchus in Demetr. &amp; ex co laudatus Pomey l. c.</note> sacra Eleusica                      facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi.</l>
        <l>Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.
</l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[55/0129] Triptolemus cadit! ipsa sacris quem prouida prunis, Lacteque diuorum mater Eleusis alit. Quiceler excrescens Cereris capit utile plaustrum, Et volat in cunctos, arva saturus, agros. Nec modo qui docuit sterilem mansuescere terram, Sed mores hominum noluit esse feros. Hic cadit! hic moritur! quae nunc, Parnassia rupes, Quae, chore Pieridum, sunt facienda Tibi? Dic age, quae Cereriac Hecate sacra Eleusica facta Hactenus, ut contra sint sacra Triptolemi. Hos ego Finiacos medio sub vertice Pindi Accepi lessos auribus ipse meis.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727/129
Zitationshilfe: Breymann, Conrad Andreas: Die Vertreibung der Bitterkeit des Todes/ Welche bey dem Hochansehnlichen Leich-Begängniß/ So auf Hohe Verordnung Sr. Hoch-Fürstl. Durchl. ... Dem ... Herrn Eberhard Finen/ ... Als Derselbe Den 12ten Apr. des 1726ten Jahrs ... entschlafen/ ... vorgestellet ... Blanckenburg, 1727, S. 55. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727/129>, abgerufen am 19.04.2024.