Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Breymann, Conrad Andreas: Die Vertreibung der Bitterkeit des Todes/ Welche bey dem Hochansehnlichen Leich-Begängniß/ So auf Hohe Verordnung Sr. Hoch-Fürstl. Durchl. ... Dem ... Herrn Eberhard Finen/ ... Als Derselbe Den 12ten Apr. des 1726ten Jahrs ... entschlafen/ ... vorgestellet ... Blanckenburg, 1727.

Bild:
<< vorherige Seite
Namque suum patrem, jam doctorem, atque magistrum, Verbo: Triptolemum quisque obiisse gemit. Quid? gemit atque Pales, puto, curia magna sacrorum Custos; ejus enim pars quoque magna fuit. Nam silet omnis ager, Grauhof, tum Blasius, atque Campensis quicquid circulus omnis habet. Cedant Finiacis sacra tristia Eleusica lessis, Queis similes olim gens Jacobaea Genes. L. 10. tulit. Cum facibus queruli triuios percurrite calles, Praeter ceteras sacris Eleusinis solitas ceremonias faces accensas ferebant, ad refricandam memoriam quaesitae a Cerere Proserpinae a Plutone raptae per triuia & compita Proserpinam magnis clamoribus vociferantes, tristique ululatu complentes omnia. Servius in 4. AEneid. In quibus amissus Finius ille fuit. Ast st magna Viri mors alta silentia poscit, Namque sub hoc obitu multa tacenda latent In utris que Eleusinis sacris, de quibus supra, mirum erat silen tium perpetua que taciturnitas: Sic, ut ex iis quidpiam euulgare nefas esset: Hinc natum mysterii nomen [fremdsprachliches Material], os claudere Senec. l. VII. nat. qu. c. 31. p. m. 795. Ergo tacete obitum hunc, arx ne Brunsuigica duplex Audiat hos lessos principum & alma Trias, Nec viduata toro conjux, genitoreque proles Bina orbata cadat vulnere tacta nouo. Sed propera Eusebie tumulum, Polyhymnia carmen,
Namque suum patrem, jam doctorem, atque magistrum, Verbo: Triptolemum quisque obiisse gemit. Quid? gemit atque Pales, puto, curia magna sacrorum Custos; ejus enim pars quoque magna fuit. Nam silet omnis ager, Grauhof, tum Blasius, atque Campensis quicquid circulus omnis habet. Cedant Finiacis sacra tristia Eleusica lessis, Queis similes olim gens Jacobaea Genes. L. 10. tulit. Cum facibus queruli triuios percurrite calles, Praeter ceteras sacris Eleusinis solitas ceremonias faces accensas ferebant, ad refricandam memoriam quaesitae a Cerere Proserpinae a Plutone raptae per triuia & compita Proserpinam magnis clamoribus vociferantes, tristique ululatu complentes omnia. Servius in 4. AEneid. In quibus amissus Finius ille fuit. Ast st magna Viri mors alta silentia poscit, Namque sub hoc obitu multa tacenda latent In utris que Eleusinis sacris, de quibus supra, mirum erat silen tium perpetua que taciturnitas: Sic, ut ex iis quidpiam euulgare nefas esset: Hinc natum mysterii nomen [fremdsprachliches Material], os claudere Senec. l. VII. nat. qu. c. 31. p. m. 795. Ergo tacete obitum hunc, arx ne Brunsuigica duplex Audiat hos lessos principum & alma Trias, Nec viduata toro conjux, genitoreque proles Bina orbata cadat vulnere tacta nouo. Sed propera Eusebie tumulum, Polyhymnia carmen,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l><pb facs="#f0132" n="58"/>
Namque suum patrem, jam doctorem,                      atque magistrum, Verbo: Triptolemum quisque obiisse gemit. Quid? gemit atque                      Pales, puto, curia magna sacrorum Custos; ejus enim pars quoque magna fuit. Nam                      silet omnis ager, Grauhof, tum Blasius, atque Campensis quicquid circulus omnis                      habet. Cedant Finiacis sacra tristia Eleusica lessis, Queis similes olim gens                      Jacobaea <note place="left">Genes. L. 10.</note> tulit. Cum facibus                      queruli triuios percurrite calles, <note place="left">Praeter ceteras                          sacris Eleusinis solitas ceremonias faces accensas ferebant, ad refricandam                          memoriam quaesitae a Cerere Proserpinae a Plutone raptae per triuia &amp;                          compita Proserpinam magnis clamoribus vociferantes, tristique ululatu                          complentes omnia. Servius in 4. AEneid.</note> In quibus amissus Finius ille                      fuit. Ast st magna Viri mors alta silentia poscit, Namque sub hoc obitu multa                      tacenda latent <note place="left">In utris que Eleusinis sacris, de                          quibus supra, mirum erat silen tium perpetua que taciturnitas: Sic, ut ex                          iis quidpiam euulgare nefas esset: Hinc natum mysterii nomen <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>, os claudere Senec. l. VII. nat. qu. c. 31. p. m.                          795.</note> Ergo tacete obitum hunc, arx ne Brunsuigica duplex Audiat hos                      lessos principum &amp; alma Trias, Nec viduata toro conjux, genitoreque proles                      Bina orbata cadat vulnere tacta nouo. Sed propera Eusebie tumulum, Polyhymnia                      carmen,
</l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[58/0132] Namque suum patrem, jam doctorem, atque magistrum, Verbo: Triptolemum quisque obiisse gemit. Quid? gemit atque Pales, puto, curia magna sacrorum Custos; ejus enim pars quoque magna fuit. Nam silet omnis ager, Grauhof, tum Blasius, atque Campensis quicquid circulus omnis habet. Cedant Finiacis sacra tristia Eleusica lessis, Queis similes olim gens Jacobaea tulit. Cum facibus queruli triuios percurrite calles, In quibus amissus Finius ille fuit. Ast st magna Viri mors alta silentia poscit, Namque sub hoc obitu multa tacenda latent Ergo tacete obitum hunc, arx ne Brunsuigica duplex Audiat hos lessos principum & alma Trias, Nec viduata toro conjux, genitoreque proles Bina orbata cadat vulnere tacta nouo. Sed propera Eusebie tumulum, Polyhymnia carmen,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727/132
Zitationshilfe: Breymann, Conrad Andreas: Die Vertreibung der Bitterkeit des Todes/ Welche bey dem Hochansehnlichen Leich-Begängniß/ So auf Hohe Verordnung Sr. Hoch-Fürstl. Durchl. ... Dem ... Herrn Eberhard Finen/ ... Als Derselbe Den 12ten Apr. des 1726ten Jahrs ... entschlafen/ ... vorgestellet ... Blanckenburg, 1727, S. 58. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/breymann_vertreibung_1727/132>, abgerufen am 29.03.2024.