Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Faber, Ludolph: Die letzte und beste Vocation eines treuen Dieners Jesu Christi. Wolfenbüttel, [ca. 1723].

Bild:
<< vorherige Seite
Ergo non dubito laudare et amare quoque absens, Quem virtus laudat quem pietatis amor. Suavis eras LUHNI cunctis, ubicunque moratus, Sive domi solus, seu peregrinus eras. Cur non & mihimet, qui sum tibi sanguine junctus, In vita gratus, morteque amatus eris.

Georg. Henr. Wiederhold, Past: Evang: Huxariens:

LVHNI noster amor, quis non tua fata doleret? Quis siccis legeret marmora moesta genis? Occidis heu! tristi praereptus morte, Tuorum Plangit amor, felix spes perit illa Tui. Te Deus a primis aptum formaverat annis, Et Pastorem olim jusserat esse Gregis, Linguaque spiravit veneres, & scripta lepores, Nominis atque decus docta cathedra canit. Te non paucorum votis sacer expetit ardor, Qui magnis optant dotibus usque frui. Haec GANDERSHEIMO tandem fortuna benigna Obtigit, atque fuit sedula cura gregis. Phoebus at invidit radios, lucemque benignam, Qui claro invexit nubila nigra Polo. Heu! moritur DOCTOR, cui vita pendere vitam Cunctorum votum, si licuisset, erat. Quis satis hunc obitum plangat, mea moesta Camoena Debita prae lacrymis solvere justa nequit. Huic sit fausta quies, quem Coelo JOVA beavit, COELO, quam TERRA dignior ille fuit.

Beatis manibus Domini Avunculi sui condolentiae & observantiae testandae ergo contra votum posuit

Hermannus Henricus Brökelmann, J. U. D. & Advocatus Regius.

Ergo non dubito laudare et amare quoque absens, Quem virtus laudat quem pietatis amor. Suavis eras LUHNI cunctis, ubicunque moratus, Sive domi solus, seu peregrinus eras. Cur non & mihimet, qui sum tibi sanguine junctus, In vita gratus, morteque amatus eris.

Georg. Henr. Wiederhold, Past: Evang: Huxariens:

LVHNI noster amor, quis non tua fata doleret? Quis siccis legeret marmora moesta genis? Occidis heu! tristi praereptus morte, Tuorum Plangit amor, felix spes perit illa Tui. Te Deus à primis aptum formaverat annis, Et Pastorem olim jusserat esse Gregis, Linguaque spiravit veneres, & scripta lepores, Nominis atque decus docta cathedra canit. Te non paucorum votis sacer expetit ardor, Qui magnis optant dotibus usque frui. Haec GANDERSHEIMO tandem fortuna benigna Obtigit, atque fuit sedula cura gregis. Phoebus at invidit radios, lucemque benignam, Qui claro invexit nubila nigra Polo. Heu! moritur DOCTOR, cui vitâ pendere vitam Cunctorum votum, si licuisset, erat. Quis satis hunc obitum plangat, mea moesta Camoena Debita prae lacrymis solvere justa nequit. Huic sit fausta quies, quem Coelo JOVA beavit, COELO, quam TERRA dignior ille fuit.

Beatis manibus Domini Avunculi sui condolentiae & observantiae testandae ergo contra votum posuit

Hermannus Henricus Brökelmann, J. U. D. & Advocatus Regius.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l><pb facs="#f0067"/>
Ergo non dubito                      laudare et amare quoque absens, Quem virtus laudat quem pietatis amor. Suavis                      eras LUHNI cunctis, ubicunque moratus, Sive domi solus, seu peregrinus eras. Cur                      non &amp; mihimet, qui sum tibi sanguine junctus, In vita gratus, morteque                      amatus eris.</l>
        <p>Georg. Henr. Wiederhold, Past: Evang: Huxariens:</p>
        <l>LVHNI noster amor, quis non tua fata doleret? Quis siccis legeret marmora moesta                      genis? Occidis heu! tristi praereptus morte, Tuorum Plangit amor, felix spes                      perit illa Tui. Te Deus à primis aptum formaverat annis, Et Pastorem olim                      jusserat esse Gregis, Linguaque spiravit veneres, &amp; scripta lepores, Nominis                      atque decus docta cathedra canit. Te non paucorum votis sacer expetit ardor, Qui                      magnis optant dotibus usque frui. Haec GANDERSHEIMO tandem fortuna benigna                      Obtigit, atque fuit sedula cura gregis. Phoebus at invidit radios, lucemque                      benignam, Qui claro invexit nubila nigra Polo. Heu! moritur DOCTOR, cui vitâ                      pendere vitam Cunctorum votum, si licuisset, erat. Quis satis hunc obitum                      plangat, mea moesta Camoena Debita prae lacrymis solvere justa nequit. Huic sit                      fausta quies, quem Coelo JOVA beavit, COELO, quam TERRA dignior ille fuit.</l>
        <p>Beatis manibus Domini Avunculi sui condolentiae &amp; observantiae testandae ergo                      contra votum posuit</p>
        <p>Hermannus Henricus Brökelmann, J. U. D. &amp; Advocatus Regius.</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0067] Ergo non dubito laudare et amare quoque absens, Quem virtus laudat quem pietatis amor. Suavis eras LUHNI cunctis, ubicunque moratus, Sive domi solus, seu peregrinus eras. Cur non & mihimet, qui sum tibi sanguine junctus, In vita gratus, morteque amatus eris. Georg. Henr. Wiederhold, Past: Evang: Huxariens: LVHNI noster amor, quis non tua fata doleret? Quis siccis legeret marmora moesta genis? Occidis heu! tristi praereptus morte, Tuorum Plangit amor, felix spes perit illa Tui. Te Deus à primis aptum formaverat annis, Et Pastorem olim jusserat esse Gregis, Linguaque spiravit veneres, & scripta lepores, Nominis atque decus docta cathedra canit. Te non paucorum votis sacer expetit ardor, Qui magnis optant dotibus usque frui. Haec GANDERSHEIMO tandem fortuna benigna Obtigit, atque fuit sedula cura gregis. Phoebus at invidit radios, lucemque benignam, Qui claro invexit nubila nigra Polo. Heu! moritur DOCTOR, cui vitâ pendere vitam Cunctorum votum, si licuisset, erat. Quis satis hunc obitum plangat, mea moesta Camoena Debita prae lacrymis solvere justa nequit. Huic sit fausta quies, quem Coelo JOVA beavit, COELO, quam TERRA dignior ille fuit. Beatis manibus Domini Avunculi sui condolentiae & observantiae testandae ergo contra votum posuit Hermannus Henricus Brökelmann, J. U. D. & Advocatus Regius.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/faber_vocation_1723
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/faber_vocation_1723/67
Zitationshilfe: Faber, Ludolph: Die letzte und beste Vocation eines treuen Dieners Jesu Christi. Wolfenbüttel, [ca. 1723], S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/faber_vocation_1723/67>, abgerufen am 25.04.2024.