Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lütkemann, Joachim: Der frommen Kinder Gottes Zeitliches Leiden und ewige Herrligkeit ... Braunschweig, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite
[Spaltenumbruch] Socia, Marite, filiis Et filiabus: pignota Quae olim fuere conjugI Nostri. Fruor dulcissimo IESVLI consortio. Dulcis Marite, dulcior Mei melle dulci quolibet, Qvum degerem Tecum: Tibi Me passa sum, non mentior, AEgre eripi. Sed passa sum Tandem, obsecuta Numini Sic, sic volenti. Desinas, Rogo, Marite, plangere. Ne qua invidere gaudia Mihi putet Te stolida Vulgi cohors. Es Filius, Scio sat, Abrae creduli Verus, fide firmissima Nitens DEO, Vestigia [Spaltenumbruch] Premes parentis Filius Lugentis ereptam Saram Tantisper. En ludit Tuo Tenella proles in sinu, Enixa quam fui ultimo, Marite mellite, haec Tibi Mellita proles tradita, Relicta Mnema sit mei. Servet, Tui memor, Deus Hoc Mnema multos in dies. Supponat illud languido, Marite, firmum corpori Fulcrum Tuo. Nos interim Irrupta mentis copula Tenebit, usque Te polo Mixtum beato coetui Cernam. Vale! quid Te moror Marite? quem gravis vocat Cura officI. Vale, vige.

M. Ioachimus Calvorius Pastor Ecclesiae Neapolitanae apud Hildesiense s.

NEmo fere, Juvenilis adhuc dum volvitur aetas, Curarumque gravi libera mole, fluit, Non spondet Vitae cursum felicis, & inter Lubrica fortunae, prospera quaeque sibi. Interea votis labi contraria saepe Rebus in humanis fata videre licet. Procedunt anni numeroque augentur, eadem Detrimenta vides ire propinqua via. Ad seram Ventum est, aevo labente, senectam, Heu mihi, quam multis cingitur illa malis.
[Spaltenumbruch] Socia, Marite, filiis Et filiabus: pignota Quae olim fuere conjugI Nostri. Fruor dulcissimo IESVLI consortio. Dulcis Marite, dulcior Mî melle dulci quolibet, Qvum degerem Tecum: Tibi Me passa sum, non mentior, AEgre eripi. Sed passa sum Tandem, obsecuta Numini Sic, sic volenti. Desinas, Rogo, Marite, plangere. Ne qua invidere gaudia Mihi putet Te stolida Vulgi cohors. Es Filius, Scio sat, Abrae creduli Verus, fide firmissima Nitens DEO, Vestigia [Spaltenumbruch] Premes parentis Filius Lugentis ereptam Saram Tantisper. En ludit Tuo Tenella proles in sinu, Enixa quam fui ultimo, Marite mellite, haec Tibi Mellita proles tradita, Relicta Mnema sit mei. Servet, Tui memor, Deus Hoc Mnema multos in dies. Supponat illud languido, Marite, firmum corpori Fulcrum Tuo. Nos interim Irrupta mentis copula Tenebit, usque Te polo Mixtum beato coetui Cernam. Vale! quid Te moror Marite? quem gravis vocat Cura officI. Vale, vige.

M. Ioachimus Calvorius Pastor Ecclesiae Neapolitanae apud Hildesiense s.

NEmo ferè, Juvenilis adhuc dum volvitur aetas, Curarumque gravi libera mole, fluit, Non spondet Vitae cursum felicis, & inter Lubrica fortunae, prospera quaeque sibi. Interea votis labi contraria saepe Rebus in humanis fata videre licet. Procedunt anni numeroque augentur, eâdem Detrimenta vides ire propinqua viâ. Ad seram Ventum est, aevo labente, senectam, Heu mihi, quam multis cingitur illa malis.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l><pb facs="#f0074"/><cb n="1"/>
Socia, Marite, filiis Et filiabus: pignota Quae olim fuere conjugI
                     Nostri. Fruor dulcissimo IESVLI consortio. Dulcis Marite, dulcior Mî melle dulci
                     quolibet, Qvum degerem Tecum: Tibi Me passa sum, non mentior, AEgre eripi. Sed
                     passa sum Tandem, obsecuta Numini Sic, sic volenti. Desinas, Rogo, Marite,
                     plangere. Ne qua invidere gaudia Mihi putet Te stolida Vulgi cohors. Es Filius,
                     Scio sat, Abrae creduli Verus, fide firmissima Nitens DEO, Vestigia <cb n="2"/>
Premes parentis Filius Lugentis ereptam Saram Tantisper. En ludit Tuo Tenella
                     proles in sinu, Enixa quam fui ultimo, Marite mellite, haec Tibi Mellita proles
                     tradita, Relicta Mnema sit mei. Servet, Tui memor, Deus Hoc Mnema multos in
                     dies. Supponat illud languido, Marite, firmum corpori Fulcrum Tuo. Nos interim
                     Irrupta mentis copula Tenebit, usque Te polo Mixtum beato coetui Cernam. Vale!
                     quid Te moror Marite? quem gravis vocat Cura officI. Vale, vige.</l>
        <p>M. Ioachimus Calvorius Pastor Ecclesiae Neapolitanae apud Hildesiense s.</p>
        <l>N<hi rendition="#i">Emo ferè, Juvenilis adhuc dum volvitur aetas, Curarumque
                         gravi libera mole, fluit, Non spondet Vitae cursum felicis, &amp; inter
                         Lubrica fortunae, prospera quaeque sibi. Interea votis labi contraria saepe
                         Rebus in humanis fata videre licet. Procedunt anni numeroque augentur,
                         eâdem Detrimenta vides ire propinqua viâ. Ad seram Ventum est, aevo labente,
                         senectam, Heu mihi, quam multis cingitur illa malis.
</hi></l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0074] Socia, Marite, filiis Et filiabus: pignota Quae olim fuere conjugI Nostri. Fruor dulcissimo IESVLI consortio. Dulcis Marite, dulcior Mî melle dulci quolibet, Qvum degerem Tecum: Tibi Me passa sum, non mentior, AEgre eripi. Sed passa sum Tandem, obsecuta Numini Sic, sic volenti. Desinas, Rogo, Marite, plangere. Ne qua invidere gaudia Mihi putet Te stolida Vulgi cohors. Es Filius, Scio sat, Abrae creduli Verus, fide firmissima Nitens DEO, Vestigia Premes parentis Filius Lugentis ereptam Saram Tantisper. En ludit Tuo Tenella proles in sinu, Enixa quam fui ultimo, Marite mellite, haec Tibi Mellita proles tradita, Relicta Mnema sit mei. Servet, Tui memor, Deus Hoc Mnema multos in dies. Supponat illud languido, Marite, firmum corpori Fulcrum Tuo. Nos interim Irrupta mentis copula Tenebit, usque Te polo Mixtum beato coetui Cernam. Vale! quid Te moror Marite? quem gravis vocat Cura officI. Vale, vige. M. Ioachimus Calvorius Pastor Ecclesiae Neapolitanae apud Hildesiense s. NEmo ferè, Juvenilis adhuc dum volvitur aetas, Curarumque gravi libera mole, fluit, Non spondet Vitae cursum felicis, & inter Lubrica fortunae, prospera quaeque sibi. Interea votis labi contraria saepe Rebus in humanis fata videre licet. Procedunt anni numeroque augentur, eâdem Detrimenta vides ire propinqua viâ. Ad seram Ventum est, aevo labente, senectam, Heu mihi, quam multis cingitur illa malis.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654/74
Zitationshilfe: Lütkemann, Joachim: Der frommen Kinder Gottes Zeitliches Leiden und ewige Herrligkeit ... Braunschweig, 1654, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654/74>, abgerufen am 06.05.2024.