Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lütkemann, Joachim: Der frommen Kinder Gottes Zeitliches Leiden und ewige Herrligkeit ... Braunschweig, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite
Fortunae tristes Vince ferendo Vices. Id dignum virtute tua, dignum artibus his, quae Pectus multiplices erudiere tuum, Dignum, qua doctus jam consuetudine, & illo Quod sanctum magna munus in urbe geris. Hanc testem socij vocem tibi mitto doloris, Concussus casu, grandis amice, tuo. Tu mea quae, quanquam tenuis solatia praebet Multisque & magnis Musa subacta malis Accipe, quo par est animo, Salvator JESVS Alloquio jubeat pondus inesse meo.

Elegia haec lugubris Defunctae honori & memoriae consecrata ab

Henrico Vagetio bonarum literarum in Gymnasio Hamburg. Prof.

EHeu Morta, diu nimium saevire parata es, Eheu, sic pultans Praesulis, atra, lares! Quo tandem usque lubet tot pignora tollere? mater Vt quosque enixa est, sic fere quosque rapis: Nec satis esse, puto, tibi factum rere, cruenta! Dimidium ni animae mox sicelice seces? Mortales miseros, nec fausto sidere natos, Expositos telis sic ita quemque tuis! Desaevi tandem: quatere aequa cuspide cunas Desineque infantum, liminaque ipsa tori. Sed quidnam prodest tibi litem intendere? vere Rectius edoctos addecet esse pios. Vt patres igitur, merito sic cuncta dicamus Nostra Deo, & canimus: Sic placuit DO MINO
Fortunae tristes Vince ferendo Vices. Id dignum virtute tua, dignum artibus his, quae Pectus multiplices erudiere tuum, Dignum, qua doctus jam consuetudine, & illo Quod sanctum magna munus in urbe geris. Hanc testem socij vocem tibi mitto doloris, Concussus casu, grandis amice, tuo. Tu mea quae, quanquam tenuis solatia praebet Multisque & magnis Musa subacta malis Accipe, quo par est animo, Salvator JESVS Alloquio jubeat pondus inesse meo.

Elegia haec lugubris Defunctae honori & memoriae consecrata ab

Henrico Vagetio bonarum literarum in Gymnasio Hamburg. Prof.

EHeu Morta, diu nimium saevire parata es, Eheu, sic pultans Praesulis, atra, lares! Quo tandem usque lubet tot pignora tollere? mater Vt quosque enixa est, sic fere quosque rapis: Nec satis esse, puto, tibi factum rere, cruenta! Dimidium ni animae mox sicelice seces? Mortales miseros, nec fausto sidere natos, Expositos telis sic ita quemque tuis! Desaevi tandem: quatere aequa cuspide cunas Desineque infantum, liminaque ipsa tori. Sed quidnam prodest tibi litem intendere? vere Rectius edoctos addecet esse pios. Vt patres igitur, merito sic cuncta dicamus Nostra Deo, & canimus: Sic placuit DO MINO
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0076"/>
Fortunae tristes Vince ferendo Vices. Id dignum virtute tua,
                         dignum artibus his, quae Pectus multiplices erudiere tuum, Dignum, qua
                         doctus jam consuetudine, &amp; illo Quod sanctum magna munus in urbe
                         geris. Hanc testem socij vocem tibi mitto doloris, Concussus casu, grandis
                         amice, tuo. Tu mea quae, quanquam tenuis solatia praebet Multisque
                         &amp; magnis Musa subacta malis Accipe, quo par est animo, Salvator
                         JESVS Alloquio jubeat pondus inesse meo.</hi> </l>
        <p>Elegia haec lugubris Defunctae honori &amp; memoriae consecrata ab</p>
        <p>Henrico Vagetio bonarum literarum in Gymnasio Hamburg. Prof.</p>
        <l>EHeu Morta, diu nimium saevire parata es, Eheu, sic pultans Praesulis, atra,
                     lares! Quo tandem usque lubet tot pignora tollere? mater Vt quosque enixa est,
                     sic fere quosque rapis: Nec satis esse, puto, tibi factum rere, cruenta!
                     Dimidium ni animae mox sicelice seces? Mortales miseros, nec fausto sidere
                     natos, Expositos telis sic ita quemque tuis! Desaevi tandem: quatere aequa
                     cuspide cunas Desineque infantum, liminaque ipsa tori. Sed quidnam prodest tibi
                     litem intendere? vere Rectius edoctos addecet esse pios. Vt patres igitur,
                     merito sic cuncta dicamus Nostra Deo, &amp; canimus: <hi rendition="#i">Sic
                         placuit DO MINO</hi> </l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0076] Fortunae tristes Vince ferendo Vices. Id dignum virtute tua, dignum artibus his, quae Pectus multiplices erudiere tuum, Dignum, qua doctus jam consuetudine, & illo Quod sanctum magna munus in urbe geris. Hanc testem socij vocem tibi mitto doloris, Concussus casu, grandis amice, tuo. Tu mea quae, quanquam tenuis solatia praebet Multisque & magnis Musa subacta malis Accipe, quo par est animo, Salvator JESVS Alloquio jubeat pondus inesse meo. Elegia haec lugubris Defunctae honori & memoriae consecrata ab Henrico Vagetio bonarum literarum in Gymnasio Hamburg. Prof. EHeu Morta, diu nimium saevire parata es, Eheu, sic pultans Praesulis, atra, lares! Quo tandem usque lubet tot pignora tollere? mater Vt quosque enixa est, sic fere quosque rapis: Nec satis esse, puto, tibi factum rere, cruenta! Dimidium ni animae mox sicelice seces? Mortales miseros, nec fausto sidere natos, Expositos telis sic ita quemque tuis! Desaevi tandem: quatere aequa cuspide cunas Desineque infantum, liminaque ipsa tori. Sed quidnam prodest tibi litem intendere? vere Rectius edoctos addecet esse pios. Vt patres igitur, merito sic cuncta dicamus Nostra Deo, & canimus: Sic placuit DO MINO

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654/76
Zitationshilfe: Lütkemann, Joachim: Der frommen Kinder Gottes Zeitliches Leiden und ewige Herrligkeit ... Braunschweig, 1654, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luetkemann_leiden_1654/76>, abgerufen am 29.04.2024.