Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.

Bild:
<< vorherige Seite

Euangelion
tung fallet/ vnd er reyß sich von yhnen/ bey eynem steynworff/ vnd kny-
et nyder/ betet vnd sprach/ Vater/ wiltu/ so nym disen kilch von myr/
doch nicht meyn/ sondern deyn wille geschehe/ Es erscheyn yhm
aber eyn engel von hymel/ vnd sterckt yhn/ vnd es kam/ das er mit dem
todt rang/ vnd bettet hefftiger/ Es wart aber seyn schweyß/ wie bluts
tropffen/ die fielen auff die erden/ vnd er stund auff von dem gepett/
vnd kam zu seynen iungern/ vnd fand sie schlaffen fur traurigkeyt/ vnd
sprach zu yhn/ was schlafft yhr? stehet auff vnd bettet/ auff das yhr
nicht ynn anfechtung fallet.

Da er aber noch redet/ sihe/ die schar vnnd eyner von den zwelffen Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.

genant Juda/ gieng fur yhn her/ vnd nahet sich zu Jhesu/ yhn zu kus-
sen/ Jhesus aber sprach zu yhm/ Juda/ verrethistu des menschen son
mit eynem kusß? Da aber sahen/ die vmb yhn waren/ was da wer-
den wollt/ sprachen sie zu yhm/ Herre/ sollen wyr mit dem schwerd
dreyn schlagen? vnd eyner aus yhnen schlug des hohen priesters kne-
cht/ vnd hyeb yhm seyn recht ohr ab/ Jhesus aber antwort vnd sprach
(ßo ferne)
Last sie yhren mutt
willen vben/ so fern
yhn verhengt wirt/
es hatt alles seynen
richter/ das wyrs
nicht durffen selbs
rechen.
lasset sie doch so ferne machen/ vnd er ruret seyn ohre an/ vnd heylet yhn.

Jhesus aber sprach/ zu den hohen priestern vnd vbirsten des tem-
pels vnnd den elltisten die zu yhm komen waren/ yhr seytt als zu ey-
nem morder mitt schwerdten vnnd mit stangen aus gangen/ ich byn
teglich bey euch ym tempel gewesen/ vnd yhr habt keyn hand an mich
gelegt/ Aber dis ist ewere stunde vnd die macht der finsternisse/ Sie
gryffen yhn aber vnnd fureten yhn/ vnd brachten yhn ynn des hohen
priesters haus/ Petrus aber folgete von fernen.

Da zundten sie eyn fewr an/ mitten ym pallatz/ vnd satzten sich zusa-Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.

men/ vnd Petrus satzt sich vnter sie/ da sahe yhn eyne magd sitzen bey
dem liecht/ vnd sahe eben auff yhn vnd sprach zu yhm/ diser war au-
ch mit yhm/ Er aber verleugnet yhn vnd sprach/ weyb/ ich kenn seyn
nit. Vnd vber eyn kleyne weyle/ sahe yhn eyn ander/ vnnd sprach/ du
bist auch der eyner/ Petrus aber sprach/ Mensch ich bins nicht. Vnd
vbir eyn weyle/ bey eyner stunde/ bekrefftigets eyn ander/ vnd sprach/
werlich/ disser war auch mit yhm/ denn er ist eyn Gallileer/ Petrus
aber sprach/ Mensch/ ich weys nicht was du sagest/ vnnd als bald/
da er noch redet/ krehet der han/ vnd der herr wand sich/ vnd sahe Pe-
tern an/ vnnd Petrus gedachte an des herrn wortt/ als er zu yhm ge-
sagt hatte/ ehe denn der han krehet/ wirstu mich dreymal verleugnen
vnnd Petrus gieng hynaus/ vnd weynet bitterlich.

Die menner aber/ die Jhesum hielten/ verspotteten yhn vnd schlu-
gen yhn/ verdeckten yhn/ vnnd schlugen yhn yns angesicht/ vnd frag-
ten yhn/ vnd sprachen/ weyßsage/ wer ists/ der dich schlug? vnnd viel
andere lesterungen sagten sie zu yhm.

Vnd als es tag wart/ samleten sich die eltisten des volcks/ die hohenMatth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.

priester vnd schrifftgelerten/ vnnd fureten yhn hynauff/ fur yhren rad
vnnd sprachen/ Bistu Christus? sags vnns/ Er sprach aber zu yhn/
sage ichs euch/ so glewbet yhr nicht/ frage ich aber/ so antwortet yhr
nicht/ vnnd last mich dennoch nit loß/ Darumb/ von nu an wirt des

menschen

Euangelion
tung fallet/ vnd er reyſz ſich von yhnen/ bey eynem ſteynwoꝛff/ vñ kny-
et nyder/ betet vnd ſpꝛach/ Vater/ wiltu/ ſo nym diſen kilch von myr/
doch nicht meyn/ ſondern deyn wille geſchehe/ Es erſcheyn yhm
aber eyn engel von hymel/ vnd ſterckt yhn/ vñ es kam/ das er mit dem
todt rang/ vñ bettet hefftiger/ Es wart aber ſeyn ſchweyſz/ wie bluts
tropffen/ die fielen auff die erden/ vnd er ſtund auff von dem gepett/
vnd kam zu ſeynen iungern/ vnd fand ſie ſchlaffen fur traurigkeyt/ vñ
ſpꝛach zu yhn/ was ſchlafft yhr? ſtehet auff vnd bettet/ auff das yhꝛ
nicht ynn anfechtung fallet.

Da er aber noch redet/ ſihe/ die ſchar vnnd eyner von den zwelffen Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.

genant Juda/ gieng fur yhn her/ vnd nahet ſich zu Jheſu/ yhn zu kuſ-
ſen/ Jheſus aber ſpꝛach zu yhm/ Juda/ verrethiſtu des menſchen ſon
mit eynem kuſſz? Da aber ſahen/ die vmb yhn waren/ was da wer-
den wollt/ ſpꝛachen ſie zu yhm/ Herre/ ſollen wyr mit dem ſchwerd
dꝛeyn ſchlagen? vnd eyner aus yhnen ſchlug des hohen pꝛieſters kne-
cht/ vnd hyeb yhm ſeyn recht ohꝛ ab/ Jheſus aber antwoꝛt vñ ſpꝛach
(ſzo ferne)
Laſt ſie yhrẽ mutt
willẽ vben/ ſo fern
yhn verhẽgt wirt/
es hatt alles ſeynẽ
richter/ das wyrs
nicht durffen ſelbs
rechen.
laſſet ſie doch ſo ferne machen/ vñ er ruret ſeyn ohꝛe an/ vñ heylet yhn.

Jheſus aber ſpꝛach/ zu den hohen pꝛieſtern vnd vbirſten des tem-
pels vnnd den elltiſten die zu yhm komen waren/ yhꝛ ſeytt als zu ey-
nem moꝛder mitt ſchwerdten vnnd mit ſtangen aus gangen/ ich byn
teglich bey euch ym tempel geweſen/ vnd yhꝛ habt keyn hand an mich
gelegt/ Aber dis iſt ewere ſtunde vnd die macht der finſterniſſe/ Sie
gryffen yhn aber vnnd fureten yhn/ vnd bꝛachten yhn ynn des hohen
pꝛieſters haus/ Petrus aber folgete von fernen.

Da zundten ſie eyn fewr an/ mitten ym pallatz/ vñ ſatzten ſich zuſa-Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.

men/ vnd Petrus ſatzt ſich vnter ſie/ da ſahe yhn eyne magd ſitzen bey
dem liecht/ vnd ſahe eben auff yhn vnd ſpꝛach zu yhm/ diſer war au-
ch mit yhm/ Er aber verleugnet yhn vnd ſpꝛach/ weyb/ ich kenn ſeyn
nit. Vnd vber eyn kleyne weyle/ ſahe yhn eyn ander/ vnnd ſpꝛach/ du
biſt auch der eyner/ Petrus aber ſpꝛach/ Menſch ich bins nicht. Vnd
vbir eyn weyle/ bey eyner ſtunde/ bekrefftigets eyn ander/ vnd ſpꝛach/
werlich/ diſſer war auch mit yhm/ deñ er iſt eyn Gallileer/ Petrus
aber ſpꝛach/ Menſch/ ich weys nicht was du ſageſt/ vnnd als bald/
da er noch redet/ krehet der han/ vnd der herr wand ſich/ vnd ſahe Pe-
tern an/ vnnd Petrus gedachte an des herrn woꝛtt/ als er zu yhm ge-
ſagt hatte/ ehe denn der han krehet/ wirſtu mich dreymal verleugnen
vnnd Petrus gieng hynaus/ vnd weynet bitterlich.

Die menner aber/ die Jheſum hielten/ verſpotteten yhn vnd ſchlu-
gen yhn/ verdeckten yhn/ vnnd ſchlugen yhn yns angeſicht/ vnd frag-
ten yhn/ vnd ſpꝛachen/ weyſzſage/ wer iſts/ der dich ſchlug? vnnd viel
andere leſterungen ſagten ſie zu yhm.

Vnd als es tag wart/ ſamleten ſich die eltiſten des volcks/ die hohẽMatth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.

pꝛieſter vnd ſchꝛifftgelerten/ vnnd fureten yhn hynauff/ fur yhꝛen rad
vnnd ſpꝛachen/ Biſtu Chꝛiſtus? ſags vnns/ Er ſpꝛach aber zu yhn/
ſage ichs euch/ ſo glewbet yhꝛ nicht/ frage ich aber/ ſo antwoꝛtet yhꝛ
nicht/ vnnd laſt mich dennoch nit loſz/ Darumb/ võ nu an wirt des

menſchen
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:id="Lk" n="1">
        <div xml:id="Lk.22" n="2">
          <p><pb facs="#f0138" n="[132]"/><fw type="header" place="top">Euangelion</fw><lb/>
tung fallet/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,41">Lukas 22,41</ref></note>vnd er rey&#x017F;z &#x017F;ich von yhnen/ bey eynem &#x017F;teynwo&#xA75B;ff/ vn&#x0303; <choice><orig>kny</orig><reg>kny-</reg></choice><lb/>
et nyder/ betet <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,42">Lukas 22,42</ref></note>vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ Vater/ wiltu/ &#x017F;o nym di&#x017F;en kilch von myr/<lb/>
doch nicht meyn/ &#x017F;ondern deyn wille ge&#x017F;chehe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,43">Lukas 22,43</ref></note>Es er&#x017F;cheyn yhm<lb/>
aber eyn engel von hymel/ vnd &#x017F;terckt yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,44">Lukas 22,44</ref></note>vn&#x0303; es kam/ das er mit dem<lb/>
todt rang/ vn&#x0303; bettet hefftiger/ Es wart aber &#x017F;eyn &#x017F;chwey&#x017F;z/ wie bluts<lb/>
tropffen/ die fielen auff die erden/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,45">Lukas 22,45</ref></note>vnd er &#x017F;tund auff von dem gepett/<lb/>
vnd kam zu &#x017F;eynen iungern/ vnd fand &#x017F;ie &#x017F;chlaffen fur traurigkeyt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,46">Lukas 22,46</ref></note>vn&#x0303;<lb/>
&#x017F;p&#xA75B;ach zu yhn/ was &#x017F;chlafft yhr? &#x017F;tehet auff vnd bettet/ auff das yh&#xA75B;<lb/>
nicht ynn anfechtung fallet.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,47">Lukas 22,47</ref></note>Da er aber noch redet/ &#x017F;ihe/ die &#x017F;char vnnd eyner von den zwelffen <note place="right">Matth. 26.<lb/>
Marci. 14.<lb/>
Johan. 18.</note><lb/>
genant Juda/ gieng fur yhn her/ vnd nahet &#x017F;ich zu Jhe&#x017F;u/ yhn zu ku&#x017F;-<lb/>
&#x017F;en/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,48">Lukas 22,48</ref></note>Jhe&#x017F;us aber &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhm/ Juda/ verrethi&#x017F;tu des men&#x017F;chen &#x017F;on<lb/>
mit eynem ku&#x017F;&#x017F;z? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,49">Lukas 22,49</ref></note>Da aber &#x017F;ahen/ die vmb yhn waren/ was da wer-<lb/>
den wollt/ &#x017F;p&#xA75B;achen &#x017F;ie zu yhm/ Herre/ &#x017F;ollen wyr mit dem &#x017F;chwerd<lb/>
d&#xA75B;eyn &#x017F;chlagen? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,50">Lukas 22,50</ref></note>vnd eyner aus yhnen &#x017F;chlug des hohen p&#xA75B;ie&#x017F;ters kne-<lb/>
cht/ vnd hyeb yhm &#x017F;eyn recht oh&#xA75B; ab/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,51">Lukas 22,51</ref></note>Jhe&#x017F;us aber antwo&#xA75B;t vn&#x0303; &#x017F;p&#xA75B;ach<lb/><note resp="#Luther" place="left">(&#x017F;zo ferne)<lb/>
La&#x017F;t &#x017F;ie yhre&#x0303; mutt<lb/>
wille&#x0303; vben/ &#x017F;o fern<lb/>
yhn verhe&#x0303;gt wirt/<lb/>
es hatt alles &#x017F;eyne&#x0303;<lb/>
richter/ das wyrs<lb/>
nicht durffen &#x017F;elbs<lb/>
rechen.</note>la&#x017F;&#x017F;et &#x017F;ie doch &#x017F;o ferne machen/ vn&#x0303; er ruret &#x017F;eyn oh&#xA75B;e an/ vn&#x0303; heylet yhn.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,52">Lukas 22,52</ref></note>Jhe&#x017F;us aber &#x017F;p&#xA75B;ach/ zu den hohen p&#xA75B;ie&#x017F;tern vnd vbir&#x017F;ten des tem-<lb/>
pels vnnd den ellti&#x017F;ten die zu yhm komen waren/ yh&#xA75B; &#x017F;eytt als zu ey-<lb/>
nem mo&#xA75B;der mitt &#x017F;chwerdten vnnd mit &#x017F;tangen aus gangen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,53">Lukas 22,53</ref></note>ich byn<lb/>
teglich bey euch ym tempel gewe&#x017F;en/ vnd yh&#xA75B; habt keyn hand an mich<lb/>
gelegt/ Aber dis i&#x017F;t ewere &#x017F;tunde vnd die macht der fin&#x017F;terni&#x017F;&#x017F;e/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,54">Lukas 22,54</ref></note>Sie<lb/>
gryffen yhn aber vnnd fureten yhn/ vnd b&#xA75B;achten yhn ynn des hohen<lb/>
p&#xA75B;ie&#x017F;ters haus/ Petrus aber folgete von fernen.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,55">Lukas 22,55</ref></note>Da zundten &#x017F;ie eyn fewr an/ mitten ym pallatz/ vn&#x0303; &#x017F;atzten &#x017F;ich <choice><orig>zu&#x017F;a</orig><reg>zu&#x017F;a-</reg></choice><note place="right">Matth. 26.<lb/>
Marci. 14.<lb/>
Johan. 18.</note><lb/>
men/ vnd Petrus &#x017F;atzt &#x017F;ich vnter &#x017F;ie/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,56">Lukas 22,56</ref></note>da &#x017F;ahe yhn eyne magd &#x017F;itzen bey<lb/>
dem liecht/ vnd &#x017F;ahe eben auff yhn vnd &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhm/ di&#x017F;er war au-<lb/>
ch mit yhm/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,57">Lukas 22,57</ref></note>Er aber verleugnet yhn vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ weyb/ ich kenn &#x017F;eyn<lb/>
nit. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,58">Lukas 22,58</ref></note>Vnd vber eyn kleyne weyle/ &#x017F;ahe yhn eyn ander/ vnnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ du<lb/>
bi&#x017F;t auch der eyner/ Petrus aber &#x017F;p&#xA75B;ach/ Men&#x017F;ch ich bins nicht. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,59">Lukas 22,59</ref></note>Vnd<lb/>
vbir eyn weyle/ bey eyner &#x017F;tunde/ bekrefftigets eyn ander/ vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/<lb/>
werlich/ di&#x017F;&#x017F;er war auch mit yhm/ den&#x0303; er i&#x017F;t eyn Gallileer/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,60">Lukas 22,60</ref></note>Petrus<lb/>
aber &#x017F;p&#xA75B;ach/ Men&#x017F;ch/ ich weys nicht was du &#x017F;age&#x017F;t/ vnnd als bald/<lb/>
da er noch redet/ krehet der han/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,61">Lukas 22,61</ref></note>vnd der herr wand &#x017F;ich/ vnd &#x017F;ahe <choice><orig>Pe</orig><reg>Pe-</reg></choice><lb/>
tern an/ vnnd Petrus gedachte an des herrn wo&#xA75B;tt/ als er zu yhm <choice><orig>ge</orig><reg>ge-</reg></choice><lb/>
&#x017F;agt hatte/ ehe denn der han krehet/ wir&#x017F;tu mich dreymal verleugnen<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,62">Lukas 22,62</ref></note>vnnd Petrus gieng hynaus/ vnd weynet bitterlich.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,63">Lukas 22,63</ref></note>Die menner aber/ die Jhe&#x017F;um hielten/ ver&#x017F;potteten yhn vnd &#x017F;chlu-<lb/>
gen yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,64">Lukas 22,64</ref></note>verdeckten yhn/ vnnd &#x017F;chlugen yhn yns ange&#x017F;icht/ vnd frag-<lb/>
ten yhn/ vnd &#x017F;p&#xA75B;achen/ wey&#x017F;z&#x017F;age/ wer i&#x017F;ts/ der dich &#x017F;chlug? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,65">Lukas 22,65</ref></note>vnnd viel<lb/>
andere le&#x017F;terungen &#x017F;agten &#x017F;ie zu yhm.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,66">Lukas 22,66</ref></note>Vnd als es tag wart/ &#x017F;amleten &#x017F;ich die elti&#x017F;ten des volcks/ die hohe&#x0303;<note place="right">Matth. 26.<lb/>
Marci. 14.<lb/>
Johan. 18.</note><lb/>
p&#xA75B;ie&#x017F;ter vnd &#x017F;ch&#xA75B;ifftgelerten/ vnnd fureten yhn hynauff/ fur yh&#xA75B;en rad<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,67">Lukas 22,67</ref></note>vnnd &#x017F;p&#xA75B;achen/ Bi&#x017F;tu Ch&#xA75B;i&#x017F;tus? &#x017F;ags vnns/ Er &#x017F;p&#xA75B;ach aber zu yhn/<lb/>
&#x017F;age ichs euch/ &#x017F;o glewbet yh&#xA75B; nicht/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,68">Lukas 22,68</ref></note>frage ich aber/ &#x017F;o antwo&#xA75B;tet yh&#xA75B;<lb/>
nicht/ vnnd la&#x017F;t mich dennoch nit lo&#x017F;z/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,69">Lukas 22,69</ref></note>Darumb/ vo&#x0303; nu an wirt des <fw place="bottom" type="catch">men&#x017F;chen</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[132]/0138] Euangelion tung fallet/ vnd er reyſz ſich von yhnen/ bey eynem ſteynwoꝛff/ vñ kny et nyder/ betet vnd ſpꝛach/ Vater/ wiltu/ ſo nym diſen kilch von myr/ doch nicht meyn/ ſondern deyn wille geſchehe/ Es erſcheyn yhm aber eyn engel von hymel/ vnd ſterckt yhn/ vñ es kam/ das er mit dem todt rang/ vñ bettet hefftiger/ Es wart aber ſeyn ſchweyſz/ wie bluts tropffen/ die fielen auff die erden/ vnd er ſtund auff von dem gepett/ vnd kam zu ſeynen iungern/ vnd fand ſie ſchlaffen fur traurigkeyt/ vñ ſpꝛach zu yhn/ was ſchlafft yhr? ſtehet auff vnd bettet/ auff das yhꝛ nicht ynn anfechtung fallet. Da er aber noch redet/ ſihe/ die ſchar vnnd eyner von den zwelffen genant Juda/ gieng fur yhn her/ vnd nahet ſich zu Jheſu/ yhn zu kuſ- ſen/ Jheſus aber ſpꝛach zu yhm/ Juda/ verrethiſtu des menſchen ſon mit eynem kuſſz? Da aber ſahen/ die vmb yhn waren/ was da wer- den wollt/ ſpꝛachen ſie zu yhm/ Herre/ ſollen wyr mit dem ſchwerd dꝛeyn ſchlagen? vnd eyner aus yhnen ſchlug des hohen pꝛieſters kne- cht/ vnd hyeb yhm ſeyn recht ohꝛ ab/ Jheſus aber antwoꝛt vñ ſpꝛach laſſet ſie doch ſo ferne machen/ vñ er ruret ſeyn ohꝛe an/ vñ heylet yhn. Matth. 26. Marci. 14. Johan. 18. (ſzo ferne) Laſt ſie yhrẽ mutt willẽ vben/ ſo fern yhn verhẽgt wirt/ es hatt alles ſeynẽ richter/ das wyrs nicht durffen ſelbs rechen. Jheſus aber ſpꝛach/ zu den hohen pꝛieſtern vnd vbirſten des tem- pels vnnd den elltiſten die zu yhm komen waren/ yhꝛ ſeytt als zu ey- nem moꝛder mitt ſchwerdten vnnd mit ſtangen aus gangen/ ich byn teglich bey euch ym tempel geweſen/ vnd yhꝛ habt keyn hand an mich gelegt/ Aber dis iſt ewere ſtunde vnd die macht der finſterniſſe/ Sie gryffen yhn aber vnnd fureten yhn/ vnd bꝛachten yhn ynn des hohen pꝛieſters haus/ Petrus aber folgete von fernen. Da zundten ſie eyn fewr an/ mitten ym pallatz/ vñ ſatzten ſich zuſa men/ vnd Petrus ſatzt ſich vnter ſie/ da ſahe yhn eyne magd ſitzen bey dem liecht/ vnd ſahe eben auff yhn vnd ſpꝛach zu yhm/ diſer war au- ch mit yhm/ Er aber verleugnet yhn vnd ſpꝛach/ weyb/ ich kenn ſeyn nit. Vnd vber eyn kleyne weyle/ ſahe yhn eyn ander/ vnnd ſpꝛach/ du biſt auch der eyner/ Petrus aber ſpꝛach/ Menſch ich bins nicht. Vnd vbir eyn weyle/ bey eyner ſtunde/ bekrefftigets eyn ander/ vnd ſpꝛach/ werlich/ diſſer war auch mit yhm/ deñ er iſt eyn Gallileer/ Petrus aber ſpꝛach/ Menſch/ ich weys nicht was du ſageſt/ vnnd als bald/ da er noch redet/ krehet der han/ vnd der herr wand ſich/ vnd ſahe Pe tern an/ vnnd Petrus gedachte an des herrn woꝛtt/ als er zu yhm ge ſagt hatte/ ehe denn der han krehet/ wirſtu mich dreymal verleugnen vnnd Petrus gieng hynaus/ vnd weynet bitterlich. Matth. 26. Marci. 14. Johan. 18. Die menner aber/ die Jheſum hielten/ verſpotteten yhn vnd ſchlu- gen yhn/ verdeckten yhn/ vnnd ſchlugen yhn yns angeſicht/ vnd frag- ten yhn/ vnd ſpꝛachen/ weyſzſage/ wer iſts/ der dich ſchlug? vnnd viel andere leſterungen ſagten ſie zu yhm. Vnd als es tag wart/ ſamleten ſich die eltiſten des volcks/ die hohẽ pꝛieſter vnd ſchꝛifftgelerten/ vnnd fureten yhn hynauff/ fur yhꝛen rad vnnd ſpꝛachen/ Biſtu Chꝛiſtus? ſags vnns/ Er ſpꝛach aber zu yhn/ ſage ichs euch/ ſo glewbet yhꝛ nicht/ frage ich aber/ ſo antwoꝛtet yhꝛ nicht/ vnnd laſt mich dennoch nit loſz/ Darumb/ võ nu an wirt des menſchen Matth. 26. Marci. 14. Johan. 18.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription. (2017-03-09T12:26:56Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat. (2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-10-30T12:00:00Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/138
Zitationshilfe: Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [132]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/138>, abgerufen am 16.04.2024.