Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.Euangelion tung fallet/ ![]() et nyder/ betet ![]() doch nicht meyn/ sondern deyn wille geschehe/ ![]() aber eyn engel von hymel/ vnd sterckt yhn/ ![]() todt rang/ vnd bettet hefftiger/ Es wart aber seyn schweyß/ wie bluts tropffen/ die fielen auff die erden/ ![]() vnd kam zu seynen iungern/ vnd fand sie schlaffen fur traurigkeyt/ ![]() sprach zu yhn/ was schlafft yhr? stehet auff vnd bettet/ auff das yhr nicht ynn anfechtung fallet.
menschen
Euangelion tung fallet/ ![]() et nyder/ betet ![]() doch nicht meyn/ ſondern deyn wille geſchehe/ ![]() aber eyn engel von hymel/ vnd ſterckt yhn/ ![]() todt rang/ vñ bettet hefftiger/ Es wart aber ſeyn ſchweyſz/ wie bluts tropffen/ die fielen auff die erden/ ![]() vnd kam zu ſeynen iungern/ vnd fand ſie ſchlaffen fur traurigkeyt/ ![]() ſpꝛach zu yhn/ was ſchlafft yhr? ſtehet auff vnd bettet/ auff das yhꝛ nicht ynn anfechtung fallet.
menſchen
<TEI> <text> <body> <div xml:id="Lk" n="1"> <div xml:id="Lk.22" n="2"> <p><pb facs="#f0138" n="[132]"/><fw type="header" place="top">Euangelion</fw><lb/> tung fallet/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,41">Lukas 22,41</ref></note>vnd er reyſz ſich von yhnen/ bey eynem ſteynwoꝛff/ vñ <choice><orig>kny</orig><reg>kny-</reg></choice><lb/> et nyder/ betet <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,42">Lukas 22,42</ref></note>vnd ſpꝛach/ Vater/ wiltu/ ſo nym diſen kilch von myr/<lb/> doch nicht meyn/ ſondern deyn wille geſchehe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,43">Lukas 22,43</ref></note>Es erſcheyn yhm<lb/> aber eyn engel von hymel/ vnd ſterckt yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,44">Lukas 22,44</ref></note>vñ es kam/ das er mit dem<lb/> todt rang/ vñ bettet hefftiger/ Es wart aber ſeyn ſchweyſz/ wie bluts<lb/> tropffen/ die fielen auff die erden/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,45">Lukas 22,45</ref></note>vnd er ſtund auff von dem gepett/<lb/> vnd kam zu ſeynen iungern/ vnd fand ſie ſchlaffen fur traurigkeyt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,46">Lukas 22,46</ref></note>vñ<lb/> ſpꝛach zu yhn/ was ſchlafft yhr? ſtehet auff vnd bettet/ auff das yhꝛ<lb/> nicht ynn anfechtung fallet.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,47">Lukas 22,47</ref></note>Da er aber noch redet/ ſihe/ die ſchar vnnd eyner von den zwelffen <note place="right">Matth. 26.<lb/> Marci. 14.<lb/> Johan. 18.</note><lb/> genant Juda/ gieng fur yhn her/ vnd nahet ſich zu Jheſu/ yhn zu kuſ-<lb/> ſen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,48">Lukas 22,48</ref></note>Jheſus aber ſpꝛach zu yhm/ Juda/ verrethiſtu des menſchen ſon<lb/> mit eynem kuſſz? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,49">Lukas 22,49</ref></note>Da aber ſahen/ die vmb yhn waren/ was da wer-<lb/> den wollt/ ſpꝛachen ſie zu yhm/ Herre/ ſollen wyr mit dem ſchwerd<lb/> dꝛeyn ſchlagen? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,50">Lukas 22,50</ref></note>vnd eyner aus yhnen ſchlug des hohen pꝛieſters kne-<lb/> cht/ vnd hyeb yhm ſeyn recht ohꝛ ab/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,51">Lukas 22,51</ref></note>Jheſus aber antwoꝛt vñ ſpꝛach<lb/><note resp="#Luther" place="left">(ſzo ferne)<lb/> Laſt ſie yhrẽ mutt<lb/> willẽ vben/ ſo fern<lb/> yhn verhẽgt wirt/<lb/> es hatt alles ſeynẽ<lb/> richter/ das wyrs<lb/> nicht durffen ſelbs<lb/> rechen.</note>laſſet ſie doch ſo ferne machen/ vñ er ruret ſeyn ohꝛe an/ vñ heylet yhn.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,52">Lukas 22,52</ref></note>Jheſus aber ſpꝛach/ zu den hohen pꝛieſtern vnd vbirſten des tem-<lb/> pels vnnd den elltiſten die zu yhm komen waren/ yhꝛ ſeytt als zu ey-<lb/> nem moꝛder mitt ſchwerdten vnnd mit ſtangen aus gangen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,53">Lukas 22,53</ref></note>ich byn<lb/> teglich bey euch ym tempel geweſen/ vnd yhꝛ habt keyn hand an mich<lb/> gelegt/ Aber dis iſt ewere ſtunde vnd die macht der finſterniſſe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,54">Lukas 22,54</ref></note>Sie<lb/> gryffen yhn aber vnnd fureten yhn/ vnd bꝛachten yhn ynn des hohen<lb/> pꝛieſters haus/ Petrus aber folgete von fernen.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,55">Lukas 22,55</ref></note>Da zundten ſie eyn fewr an/ mitten ym pallatz/ vñ ſatzten ſich <choice><orig>zuſa</orig><reg>zuſa-</reg></choice><note place="right">Matth. 26.<lb/> Marci. 14.<lb/> Johan. 18.</note><lb/> men/ vnd Petrus ſatzt ſich vnter ſie/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,56">Lukas 22,56</ref></note>da ſahe yhn eyne magd ſitzen bey<lb/> dem liecht/ vnd ſahe eben auff yhn vnd ſpꝛach zu yhm/ diſer war au-<lb/> ch mit yhm/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,57">Lukas 22,57</ref></note>Er aber verleugnet yhn vnd ſpꝛach/ weyb/ ich kenn ſeyn<lb/> nit. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,58">Lukas 22,58</ref></note>Vnd vber eyn kleyne weyle/ ſahe yhn eyn ander/ vnnd ſpꝛach/ du<lb/> biſt auch der eyner/ Petrus aber ſpꝛach/ Menſch ich bins nicht. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,59">Lukas 22,59</ref></note>Vnd<lb/> vbir eyn weyle/ bey eyner ſtunde/ bekrefftigets eyn ander/ vnd ſpꝛach/<lb/> werlich/ diſſer war auch mit yhm/ deñ er iſt eyn Gallileer/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,60">Lukas 22,60</ref></note>Petrus<lb/> aber ſpꝛach/ Menſch/ ich weys nicht was du ſageſt/ vnnd als bald/<lb/> da er noch redet/ krehet der han/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,61">Lukas 22,61</ref></note>vnd der herr wand ſich/ vnd ſahe <choice><orig>Pe</orig><reg>Pe-</reg></choice><lb/> tern an/ vnnd Petrus gedachte an des herrn woꝛtt/ als er zu yhm <choice><orig>ge</orig><reg>ge-</reg></choice><lb/> ſagt hatte/ ehe denn der han krehet/ wirſtu mich dreymal verleugnen<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,62">Lukas 22,62</ref></note>vnnd Petrus gieng hynaus/ vnd weynet bitterlich.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,63">Lukas 22,63</ref></note>Die menner aber/ die Jheſum hielten/ verſpotteten yhn vnd ſchlu-<lb/> gen yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,64">Lukas 22,64</ref></note>verdeckten yhn/ vnnd ſchlugen yhn yns angeſicht/ vnd frag-<lb/> ten yhn/ vnd ſpꝛachen/ weyſzſage/ wer iſts/ der dich ſchlug? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,65">Lukas 22,65</ref></note>vnnd viel<lb/> andere leſterungen ſagten ſie zu yhm.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,66">Lukas 22,66</ref></note>Vnd als es tag wart/ ſamleten ſich die eltiſten des volcks/ die hohẽ<note place="right">Matth. 26.<lb/> Marci. 14.<lb/> Johan. 18.</note><lb/> pꝛieſter vnd ſchꝛifftgelerten/ vnnd fureten yhn hynauff/ fur yhꝛen rad<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,67">Lukas 22,67</ref></note>vnnd ſpꝛachen/ Biſtu Chꝛiſtus? ſags vnns/ Er ſpꝛach aber zu yhn/<lb/> ſage ichs euch/ ſo glewbet yhꝛ nicht/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,68">Lukas 22,68</ref></note>frage ich aber/ ſo antwoꝛtet yhꝛ<lb/> nicht/ vnnd laſt mich dennoch nit loſz/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas22,69">Lukas 22,69</ref></note>Darumb/ võ nu an wirt des <fw place="bottom" type="catch">menſchen</fw><lb/></p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[132]/0138]
Euangelion
tung fallet/ vnd er reyſz ſich von yhnen/ bey eynem ſteynwoꝛff/ vñ kny
et nyder/ betet vnd ſpꝛach/ Vater/ wiltu/ ſo nym diſen kilch von myr/
doch nicht meyn/ ſondern deyn wille geſchehe/ Es erſcheyn yhm
aber eyn engel von hymel/ vnd ſterckt yhn/ vñ es kam/ das er mit dem
todt rang/ vñ bettet hefftiger/ Es wart aber ſeyn ſchweyſz/ wie bluts
tropffen/ die fielen auff die erden/ vnd er ſtund auff von dem gepett/
vnd kam zu ſeynen iungern/ vnd fand ſie ſchlaffen fur traurigkeyt/ vñ
ſpꝛach zu yhn/ was ſchlafft yhr? ſtehet auff vnd bettet/ auff das yhꝛ
nicht ynn anfechtung fallet.
Da er aber noch redet/ ſihe/ die ſchar vnnd eyner von den zwelffen
genant Juda/ gieng fur yhn her/ vnd nahet ſich zu Jheſu/ yhn zu kuſ-
ſen/ Jheſus aber ſpꝛach zu yhm/ Juda/ verrethiſtu des menſchen ſon
mit eynem kuſſz? Da aber ſahen/ die vmb yhn waren/ was da wer-
den wollt/ ſpꝛachen ſie zu yhm/ Herre/ ſollen wyr mit dem ſchwerd
dꝛeyn ſchlagen? vnd eyner aus yhnen ſchlug des hohen pꝛieſters kne-
cht/ vnd hyeb yhm ſeyn recht ohꝛ ab/ Jheſus aber antwoꝛt vñ ſpꝛach
laſſet ſie doch ſo ferne machen/ vñ er ruret ſeyn ohꝛe an/ vñ heylet yhn.
Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.
(ſzo ferne)
Laſt ſie yhrẽ mutt
willẽ vben/ ſo fern
yhn verhẽgt wirt/
es hatt alles ſeynẽ
richter/ das wyrs
nicht durffen ſelbs
rechen.
Jheſus aber ſpꝛach/ zu den hohen pꝛieſtern vnd vbirſten des tem-
pels vnnd den elltiſten die zu yhm komen waren/ yhꝛ ſeytt als zu ey-
nem moꝛder mitt ſchwerdten vnnd mit ſtangen aus gangen/ ich byn
teglich bey euch ym tempel geweſen/ vnd yhꝛ habt keyn hand an mich
gelegt/ Aber dis iſt ewere ſtunde vnd die macht der finſterniſſe/ Sie
gryffen yhn aber vnnd fureten yhn/ vnd bꝛachten yhn ynn des hohen
pꝛieſters haus/ Petrus aber folgete von fernen.
Da zundten ſie eyn fewr an/ mitten ym pallatz/ vñ ſatzten ſich zuſa
men/ vnd Petrus ſatzt ſich vnter ſie/ da ſahe yhn eyne magd ſitzen bey
dem liecht/ vnd ſahe eben auff yhn vnd ſpꝛach zu yhm/ diſer war au-
ch mit yhm/ Er aber verleugnet yhn vnd ſpꝛach/ weyb/ ich kenn ſeyn
nit. Vnd vber eyn kleyne weyle/ ſahe yhn eyn ander/ vnnd ſpꝛach/ du
biſt auch der eyner/ Petrus aber ſpꝛach/ Menſch ich bins nicht. Vnd
vbir eyn weyle/ bey eyner ſtunde/ bekrefftigets eyn ander/ vnd ſpꝛach/
werlich/ diſſer war auch mit yhm/ deñ er iſt eyn Gallileer/ Petrus
aber ſpꝛach/ Menſch/ ich weys nicht was du ſageſt/ vnnd als bald/
da er noch redet/ krehet der han/ vnd der herr wand ſich/ vnd ſahe Pe
tern an/ vnnd Petrus gedachte an des herrn woꝛtt/ als er zu yhm ge
ſagt hatte/ ehe denn der han krehet/ wirſtu mich dreymal verleugnen
vnnd Petrus gieng hynaus/ vnd weynet bitterlich.
Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.
Die menner aber/ die Jheſum hielten/ verſpotteten yhn vnd ſchlu-
gen yhn/ verdeckten yhn/ vnnd ſchlugen yhn yns angeſicht/ vnd frag-
ten yhn/ vnd ſpꝛachen/ weyſzſage/ wer iſts/ der dich ſchlug? vnnd viel
andere leſterungen ſagten ſie zu yhm.
Vnd als es tag wart/ ſamleten ſich die eltiſten des volcks/ die hohẽ
pꝛieſter vnd ſchꝛifftgelerten/ vnnd fureten yhn hynauff/ fur yhꝛen rad
vnnd ſpꝛachen/ Biſtu Chꝛiſtus? ſags vnns/ Er ſpꝛach aber zu yhn/
ſage ichs euch/ ſo glewbet yhꝛ nicht/ frage ich aber/ ſo antwoꝛtet yhꝛ
nicht/ vnnd laſt mich dennoch nit loſz/ Darumb/ võ nu an wirt des
menſchen
Matth. 26.
Marci. 14.
Johan. 18.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/138 |
Zitationshilfe: | Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [132]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/138>, abgerufen am 17.04.2021. |