Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite

ventus ejus? ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab initio creaturae, &c. 2. Petr. III. 3. s. (conf. 2. Tim. III. 1. s. &c.)

Ejusmodi oraculorum veritatem eventus nostro tempore luculentissimeNostro tempore impleta. comprobat. Nam cum olim inter Judaeos Atheus instar Chimaerae apud gentiles vero miraculi instar esset, si per integrum forte seculum unus vel alter communem de DIIS persvasionem improbare auderet, qui & e civitate ideo proscribebatur, (qualis sententia in Protagoram ab Atheniensibus lata est) hac tempestate multa hinc & inde Atheorum millia numerari poslunt. Unicam Lutetiam Parisiorum An. 1623. jam 50000. Atheorum continuisse autor est Marinus Mersennus Comm. in Gen. p. 671. ubi (ita pergit ille) in unica domo aliquando XII. reperire posis, qui hanc impietatem vomant. Quantum vero numerus iste in hunc usque diem creverit, quilibet vel me tacente intelligit. Et quam uber proventus ejusmodi zizaniorum in aliis regnis & provinciis reperiatur, puta in Italia (unde quasi ex equo Trojano nequitiae hujus magistri prodiere) in Anglia (de qua Th. Edoardus in Gangraena sua testatur: Nullam haeresin, blasphemiam aut confusionem esse, quae non vel inveniatur in Anglia, vel ariatur) in Belgio (quod commune Libertinorum receptaculum & Atheismorum sentinam vocat Voetius) & in nostra quoque Germania, alii edisseruere (v. Voet Dispp. Sel. p. l. p. 225. s. Spizelius Scrutin. Atheismi p. 17. s. Reiserus Ep. de Atheism. ad Spizel. p. 241. s. Mullerus Atheism. dev. p. 32.) Recte Mersennus l. d. Ne quis, inquit suspicetur me injuria conqueri, vel enim paucos vel nullos esse, qui Deum negent, sciat velim, non solum in Gallia sed etiam in aliis regnis tantam esse nefandorum atheorum multitudinem, ut jure mir ari possimus, quomodo Deus eos vivere sinat, quippe qui bonitatem insinitam in eis ad resipiscentiam exspectandis effundit.

Quid vero hic consilii capiendum, & utrum consultius sit istam An Atheismo resistendum? Atheismi invalescentis illuviem otiose spectare, &, ne infirmi turbentur, prorsus istam non movere Camarinam; an vero mascule potius contraire, ut, nisi athei convertantur, tamen a contagio alii praeserventur? ambigere fortean quis possit. Quemadmodum enim in politiis minime tutum est, ipsa rerump. sundamenta & jura dominantium injectis scrupulis sollicitari apud eos, qui e diutina consuetudine parendi absque haesitationo ulla in officio continentur; ita non magis tutum videtur, in religione ipsa

ventus ejus? ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab initio creaturae, &c. 2. Petr. III. 3. s. (conf. 2. Tim. III. 1. s. &c.)

Ejusmodi oraculorum veritatem eventus nostro tempore luculentissimeNostro tempore impleta. comprobat. Nam cum olim inter Judaeos Atheus instar Chimaerae apud gentiles vero miraculi instar esset, si per integrum forte seculum unus vel alter communem de DIIS persvasionem improbare auderet, qui & e civitate ideo proscribebatur, (qualis sententia in Protagoram ab Atheniensibus lata est) hac tempestate multa hinc & inde Atheorum millia numerari poslunt. Unicam Lutetiam Parisiorum An. 1623. jam 50000. Atheorum continuisse autor est Marinus Mersennus Comm. in Gen. p. 671. ubi (ita pergit ille) in unica domo aliquando XII. reperire posis, qui hanc impietatem vomant. Quantum vero numerus iste in hunc usque diem creverit, quilibet vel me tacente intelligit. Et quam uber proventus ejusmodi zizaniorum in aliis regnis & provinciis reperiatur, puta in Italia (unde quasi ex equo Trojano nequitiae hujus magistri prodiere) in Anglia (de qua Th. Edoardus in Gangraena sua testatur: Nullam haeresin, blasphemiam aut confusionem esse, quae non vel inveniatur in Anglia, vel ariatur) in Belgio (quod commune Libertinorum receptaculum & Atheismorum sentinam vocat Voëtius) & in nostra quoque Germania, alii edisseruere (v. Voët Dispp. Sel. p. l. p. 225. s. Spizelius Scrutin. Atheismi p. 17. s. Reiserus Ep. de Atheism. ad Spizel. p. 241. s. Mullerus Atheism. dev. p. 32.) Recte Mersennus l. d. Ne quis, inquit suspicetur me injuria conqueri, vel enim paucos vel nullos esse, qui Deum negent, sciat velim, non solum in Gallia sed etiam in aliis regnis tantam esse nefandorum atheorum multitudinem, ut jure mir ari possimus, quomodo Deus eos vivere sinat, quippe qui bonitatem insinitam in eis ad resipiscentiam exspectandis effundit.

Quid vero hic consilii capiendum, & utrum consultius sit istam An Atheismo resistendum? Atheismi invalescentis illuviem otiose spectare, &, ne infirmi turbentur, prorsus istam non movere Camarinam; an vero mascule potius contraire, ut, nisi athei convertantur, tamen a contagio alii praeserventur? ambigere fortean quis possit. Quemadmodum enim in politiis minime tutum est, ipsa rerump. sundamenta & jura dominantium injectis scrupulis sollicitari apud eos, qui e diutina consuetudine parendi absque haesitationo ulla in officio continentur; ita non magis tutum videtur, in religione ipsa

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><hi rendition="#i"><pb facs="#f0077" n="71"/>
ventus ejus? ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab                          initio creaturae, &amp;c</hi>. 2. Petr. III. 3. s. (conf. 2. Tim. III.                      1. s. &amp;c.)</p>
        <p>Ejusmodi oraculorum veritatem eventus nostro tempore luculentissime<note place="right"><hi rendition="#i">Nostro tempore impleta</hi>.</note>                      comprobat. Nam cum olim inter Judaeos Atheus instar Chimaerae apud gentiles vero                      miraculi instar esset, si per integrum forte seculum unus vel alter communem de                      DIIS persvasionem improbare auderet, qui &amp; e civitate ideo                      proscribebatur, (qualis sententia in <hi rendition="#i">Protagoram</hi> ab                      Atheniensibus lata est) hac tempestate multa hinc &amp; inde Atheorum millia                      numerari poslunt. Unicam Lutetiam Parisiorum An. 1623. jam 50000. Atheorum                      continuisse autor est Marinus Mersennus <hi rendition="#i">Comm. in Gen. p. 671.                          ubi</hi> (ita pergit ille) <hi rendition="#i">in unica domo aliquando XII.                          reperire posis, qui hanc impietatem vomant</hi>. Quantum vero numerus iste                      in hunc usque diem creverit, quilibet vel me tacente intelligit. Et quam uber                      proventus ejusmodi zizaniorum in aliis regnis &amp; provinciis reperiatur,                      puta in <hi rendition="#i">Italia</hi> (unde quasi ex equo Trojano nequitiae                      hujus magistri prodiere) in <hi rendition="#i">Anglia</hi> (de qua Th. Edoardus                      in Gangraena sua testatur: <hi rendition="#i">Nullam haeresin, blasphemiam aut                          confusionem esse, quae non vel inveniatur in Anglia, vel ariatur</hi>) <hi rendition="#i">in Belgio</hi> (quod <hi rendition="#i">commune Libertinorum                          receptaculum &amp; Atheismorum sentinam</hi> vocat Voëtius) &amp; in                      nostra quoque <hi rendition="#i">Germania</hi>, alii edisseruere (v. Voët <hi rendition="#i">Dispp. Sel. p. l. p. 225. s</hi>. Spizelius <hi rendition="#i">Scrutin. Atheismi p. 17. s</hi>. Reiserus <hi rendition="#i">Ep. de Atheism. ad Spizel. p. 241. s</hi>. Mullerus <hi rendition="#i">Atheism. dev. p. 32</hi>.) Recte Mersennus <hi rendition="#i">l. d. Ne                      quis</hi>, inquit <hi rendition="#i">suspicetur me injuria conqueri, vel enim                          paucos vel nullos esse, qui Deum negent, sciat velim, non solum in Gallia                          sed etiam in aliis regnis tantam esse nefandorum atheorum multitudinem, ut                          jure mir ari possimus, quomodo Deus eos vivere sinat, quippe qui bonitatem                          insinitam in eis ad resipiscentiam exspectandis effundit</hi>.</p>
        <p>Quid vero hic consilii capiendum, &amp; utrum consultius sit istam<note place="right"><hi rendition="#i">An Atheismo resistendum?</hi></note> Atheismi invalescentis illuviem otiose spectare, &amp;, ne infirmi                      turbentur, prorsus istam non movere Camarinam; an vero mascule potius contraire,                      ut, nisi athei convertantur, tamen a contagio alii praeserventur? ambigere                      fortean quis possit. Quemadmodum enim in politiis minime tutum est, ipsa rerump.                      sundamenta &amp; jura dominantium injectis scrupulis sollicitari apud eos,                      qui e diutina consuetudine parendi absque haesitationo ulla in officio                      continentur; ita non magis tutum videtur, in religione ipsa
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[71/0077] ventus ejus? ex quo enim patres dormierunt, omnia sic perseverant ab initio creaturae, &c. 2. Petr. III. 3. s. (conf. 2. Tim. III. 1. s. &c.) Ejusmodi oraculorum veritatem eventus nostro tempore luculentissime comprobat. Nam cum olim inter Judaeos Atheus instar Chimaerae apud gentiles vero miraculi instar esset, si per integrum forte seculum unus vel alter communem de DIIS persvasionem improbare auderet, qui & e civitate ideo proscribebatur, (qualis sententia in Protagoram ab Atheniensibus lata est) hac tempestate multa hinc & inde Atheorum millia numerari poslunt. Unicam Lutetiam Parisiorum An. 1623. jam 50000. Atheorum continuisse autor est Marinus Mersennus Comm. in Gen. p. 671. ubi (ita pergit ille) in unica domo aliquando XII. reperire posis, qui hanc impietatem vomant. Quantum vero numerus iste in hunc usque diem creverit, quilibet vel me tacente intelligit. Et quam uber proventus ejusmodi zizaniorum in aliis regnis & provinciis reperiatur, puta in Italia (unde quasi ex equo Trojano nequitiae hujus magistri prodiere) in Anglia (de qua Th. Edoardus in Gangraena sua testatur: Nullam haeresin, blasphemiam aut confusionem esse, quae non vel inveniatur in Anglia, vel ariatur) in Belgio (quod commune Libertinorum receptaculum & Atheismorum sentinam vocat Voëtius) & in nostra quoque Germania, alii edisseruere (v. Voët Dispp. Sel. p. l. p. 225. s. Spizelius Scrutin. Atheismi p. 17. s. Reiserus Ep. de Atheism. ad Spizel. p. 241. s. Mullerus Atheism. dev. p. 32.) Recte Mersennus l. d. Ne quis, inquit suspicetur me injuria conqueri, vel enim paucos vel nullos esse, qui Deum negent, sciat velim, non solum in Gallia sed etiam in aliis regnis tantam esse nefandorum atheorum multitudinem, ut jure mir ari possimus, quomodo Deus eos vivere sinat, quippe qui bonitatem insinitam in eis ad resipiscentiam exspectandis effundit. Nostro tempore impleta. Quid vero hic consilii capiendum, & utrum consultius sit istam Atheismi invalescentis illuviem otiose spectare, &, ne infirmi turbentur, prorsus istam non movere Camarinam; an vero mascule potius contraire, ut, nisi athei convertantur, tamen a contagio alii praeserventur? ambigere fortean quis possit. Quemadmodum enim in politiis minime tutum est, ipsa rerump. sundamenta & jura dominantium injectis scrupulis sollicitari apud eos, qui e diutina consuetudine parendi absque haesitationo ulla in officio continentur; ita non magis tutum videtur, in religione ipsa An Atheismo resistendum?

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/77
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 71. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/77>, abgerufen am 29.03.2024.