Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

runt, patet ex eo, quod adorant ipsam fortu-
nam ut Deum, & templa aedificant ipsi, &
hymnos canunt in ejus cultum;
quanquam
id post Aristotelis demum tempora con-
tigisse, existimet. Non enim, inquit, habe-
mus apud veteres fortunae civitatum tem-
pla narrata, vel festa scriptis prodita. No-
men vero fortunae scimus, quod etiam apud
veteres fuit veneratum. Lib. II. M. Mo-
ral. c. II X.
ipsam quaestionem pertractat:
An secunda fortuna sit
os epimeleia tis
Theon e eunoia; ut Deorum quaedam cura
aut benevolentia?
Rursus Lib. V II. Eudem.
c. XIV.
fuisse, refert, qui vel Deo, vel genio
cuidam
adscripserint secundam fortu-
nam, v. g. Si
en kubon ptosei, in aleae jactu
aliquis multum lucretur, alius nihil, illum
a Deo genioq diligi. Fortunatus ille,
ait,
genium secundum habet
kuberneten guber-
natorem.

Erat autem haec sententia de geniis, Pla-
tonicorum, qui causam fortuitorum re-
ferebant in mentem, corporea hac natura
superiorem, ut bene notavit doctissimus
Vossius L. II. de origine & progressu Idol.
c. XLIII.
& vel solus Apulejus confir-

mat
S 7

runt, patet ex eo, quod adorant ipſam fortu-
nam ut Deum, & templa ædificant ipſi, &
hymnos canunt in ejus cultum;
quanquam
id poſt Ariſtotelis demum tempora con-
tigiſſe, exiſtimet. Non enim, inquit, habe-
mus apud veteres fortunæ civitatum tem-
pla narrata, vel feſta ſcriptis prodita. No-
men verò fortunæ ſcimus, quod etiam apud
veteres fuit veneratum. Lib. II. M. Mo-
ral. c. II X.
ipſam quæſtionem pertractat:
An ſecunda fortuna ſit
ὡς ἐϖιμέλειά τις
Θεῶν ἤ ἔυνοια; ut Deorum quædam cura
aut benevolentia?
Rurſus Lib. V II. Eudem.
c. XIV.
fuiſſe, refert, qui vel Deo, vel genio
cuidam
adſcripſerint ſecundam fortu-
nam, v. g. Si
ἐν ϰύβων πτώσει, in aleæ jactu
aliquis multum lucretur, alius nihil, illum
à Deo genioq́ diligi. Fortunatus ille,
ait,
genium ſecundum habet
ϰυϐερνήτην guber-
natorem.

Erat autem hæc ſententia de geniis, Pla-
tonicorum, qui cauſam fortuitorum re-
ferebant in mentem, corporeâ hâc naturâ
ſuperiorem, ut benè notavit doctiſſimus
Voſſius L. II. de origine & progreſſu Idol.
c. XLIII.
& vel ſolus Apulejus confir-

mat
S 7
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0501" n="421"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">runt, patet ex eo, quod adorant ip&#x017F;am fortu-<lb/>
nam ut Deum, &amp; templa ædificant ip&#x017F;i, &amp;<lb/>
hymnos canunt in ejus cultum;</hi> quanquam<lb/>
id po&#x017F;t Ari&#x017F;totelis demum tempora con-<lb/>
tigi&#x017F;&#x017F;e, exi&#x017F;timet. <hi rendition="#i">Non enim,</hi> inquit, <hi rendition="#i">habe-<lb/>
mus apud veteres fortunæ civitatum tem-<lb/>
pla narrata, vel fe&#x017F;ta &#x017F;criptis prodita. No-<lb/>
men verò fortunæ &#x017F;cimus, quod etiam apud<lb/>
veteres fuit veneratum. Lib. II. M. Mo-<lb/>
ral. c. II X.</hi> ip&#x017F;am quæ&#x017F;tionem pertractat:<lb/><hi rendition="#i">An &#x017F;ecunda fortuna &#x017F;it</hi></hi> &#x1F61;&#x03C2; &#x1F10;&#x03D6;&#x03B9;&#x03BC;&#x03AD;&#x03BB;&#x03B5;&#x03B9;&#x03AC; &#x03C4;&#x03B9;&#x03C2;<lb/>
&#x0398;&#x03B5;&#x1FF6;&#x03BD; &#x1F24; &#x1F14;&#x03C5;&#x03BD;&#x03BF;&#x03B9;&#x03B1;; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ut Deorum quædam cura<lb/>
aut benevolentia?</hi> Rur&#x017F;us <hi rendition="#i">Lib. V II. Eudem.<lb/>
c. XIV.</hi> fui&#x017F;&#x017F;e, refert, qui <hi rendition="#i">vel Deo, vel genio<lb/>
cuidam</hi> ad&#x017F;crip&#x017F;erint &#x017F;ecundam fortu-<lb/>
nam, v. g. <hi rendition="#i">Si</hi></hi> &#x1F10;&#x03BD; &#x03F0;&#x03CD;&#x03B2;&#x03C9;&#x03BD; &#x03C0;&#x03C4;&#x03CE;&#x03C3;&#x03B5;&#x03B9;, <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">in aleæ jactu<lb/>
aliquis multum lucretur, alius nihil, illum<lb/>
à Deo genioq&#x0301; diligi. Fortunatus ille,</hi> ait,<lb/><hi rendition="#i">genium &#x017F;ecundum habet</hi></hi> &#x03F0;&#x03C5;&#x03D0;&#x03B5;&#x03C1;&#x03BD;&#x1F75;&#x03C4;&#x03B7;&#x03BD; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">guber-<lb/>
natorem.</hi></hi></p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Erat autem hæc &#x017F;ententia <hi rendition="#i">de geniis,</hi> Pla-<lb/>
tonicorum, qui cau&#x017F;am fortuitorum re-<lb/>
ferebant in mentem, corporeâ hâc naturâ<lb/>
&#x017F;uperiorem, ut benè notavit docti&#x017F;&#x017F;imus<lb/>
Vo&#x017F;&#x017F;ius <hi rendition="#i">L. II. de origine &amp; progre&#x017F;&#x017F;u Idol.<lb/>
c. XLIII.</hi> &amp; vel &#x017F;olus Apulejus confir-</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">S</hi> 7</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">mat</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[421/0501] runt, patet ex eo, quod adorant ipſam fortu- nam ut Deum, & templa ædificant ipſi, & hymnos canunt in ejus cultum; quanquam id poſt Ariſtotelis demum tempora con- tigiſſe, exiſtimet. Non enim, inquit, habe- mus apud veteres fortunæ civitatum tem- pla narrata, vel feſta ſcriptis prodita. No- men verò fortunæ ſcimus, quod etiam apud veteres fuit veneratum. Lib. II. M. Mo- ral. c. II X. ipſam quæſtionem pertractat: An ſecunda fortuna ſit ὡς ἐϖιμέλειά τις Θεῶν ἤ ἔυνοια; ut Deorum quædam cura aut benevolentia? Rurſus Lib. V II. Eudem. c. XIV. fuiſſe, refert, qui vel Deo, vel genio cuidam adſcripſerint ſecundam fortu- nam, v. g. Si ἐν ϰύβων πτώσει, in aleæ jactu aliquis multum lucretur, alius nihil, illum à Deo genioq́ diligi. Fortunatus ille, ait, genium ſecundum habet ϰυϐερνήτην guber- natorem. Erat autem hæc ſententia de geniis, Pla- tonicorum, qui cauſam fortuitorum re- ferebant in mentem, corporeâ hâc naturâ ſuperiorem, ut benè notavit doctiſſimus Voſſius L. II. de origine & progreſſu Idol. c. XLIII. & vel ſolus Apulejus confir- mat S 7

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/501
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 421. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/501>, abgerufen am 18.04.2024.