Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

sed tantum a causis secundis: & quidem
ita, ut nihil divinae providentiae derogemus.
Quod ut intelligatur, notandum est: idem
dici posse fortuitum vel casu factum, & nec
fortuitum nec casu factum, respectu diver-
sorum agentium. Dei namq respectu, nihil
casu seu fortuito accidit: sed tantum re-
spectu secundarum causarum. Exempli
gratia, ut beata virgo in urbe Bethleem pe-
pererit, fortuitum fuit respectu Augusti, &
descriptionis ab eo imperatae
: quia sibi hunc
finem Augustus non proposuerat; non est
tamen fortuitum respectu Dei, qui hoc de-
creverat. Alio eleganti exemplo Thomas
hoc declarat, fingit dominum mittere ser-
vum suum in aliquem locum, puta Heidel-
berga Spiram
: & eo ignaro, mittere alium
servum in alium locum, quo non potest per-
venire, quin alteri servo occurrat, puta
Neostadium. Vult igitur dominus secun-
dum servum primo occurrere: sed hoc latet
utrumq servum. Quod igitur ad servos
attinet, occursus est fortuitus
: quia neuter
habuit hunc finem, ut suo conservo occur-
reret: sed ut proprium iter a domino manda-

tum

ſed tantùm à cauſis ſecundis: & quidem
ita, ut nihil divinæ providentiæ derogemus.
Quod ut intelligatur, notandum est: idem
dici poſſe fortuitum vel caſu factum, & nec
fortuitum nec caſu factum, reſpectu diver-
ſorum agentium. Dei namq́ reſpectu, nihil
caſu ſeu fortuitò accidit: ſed tantùm re-
ſpectu ſecundarum cauſarum. Exempli
gratiâ, ut beata virgo in urbe Bethleem pe-
pererit, fortuitum fuit reſpectu Auguſti, &
deſcriptionis ab eo imperatæ
: quia ſibi hunc
finem Auguſtus non propoſuerat; non est
tamen fortuitum reſpectu Dei, qui hoc de-
creverat. Alio eleganti exemplo Thomas
hoc declarat, fingit dominum mittere ſer-
vum ſuum in aliquem locum, puta Heidel-
bergâ Spiram
: & eo ignaro, mittere alium
ſervum in alium locum, quo non potest per-
venire, quin alteri ſervo occurrat, puta
Neoſtadium. Vult igitur dominus ſecun-
dum ſervum primo occurrere: ſed hoc latet
utrumq́ ſervum. Quod igitur ad ſervos
attinet, occurſus est fortuitus
: quia neuter
habuit hunc finem, ut ſuo conſervo occur-
reret: ſed ut proprium iter à domino manda-

tum
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0516" n="436"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;ed tantùm à cau&#x017F;is &#x017F;ecundis: &amp; quidem<lb/>
ita, ut nihil divinæ providentiæ derogemus.<lb/>
Quod ut intelligatur, notandum est: idem<lb/>
dici po&#x017F;&#x017F;e fortuitum vel ca&#x017F;u factum, &amp; nec<lb/>
fortuitum nec ca&#x017F;u factum, re&#x017F;pectu diver-<lb/>
&#x017F;orum agentium. Dei namq&#x0301; re&#x017F;pectu, nihil<lb/>
ca&#x017F;u &#x017F;eu fortuitò accidit: &#x017F;ed tantùm re-<lb/>
&#x017F;pectu &#x017F;ecundarum cau&#x017F;arum. Exempli<lb/>
gratiâ, ut beata virgo in urbe Bethleem pe-<lb/>
pererit, fortuitum fuit re&#x017F;pectu Augu&#x017F;ti, &amp;<lb/>
de&#x017F;criptionis ab eo imperatæ</hi>: <hi rendition="#i">quia &#x017F;ibi hunc<lb/>
finem Augu&#x017F;tus non propo&#x017F;uerat; non est<lb/>
tamen fortuitum re&#x017F;pectu Dei, qui hoc de-<lb/>
creverat. Alio eleganti exemplo Thomas<lb/>
hoc declarat, fingit dominum mittere &#x017F;er-<lb/>
vum &#x017F;uum in aliquem locum, puta Heidel-<lb/>
bergâ Spiram</hi>: <hi rendition="#i">&amp; eo ignaro, mittere alium<lb/>
&#x017F;ervum in alium locum, quo non potest per-<lb/>
venire, quin alteri &#x017F;ervo occurrat, puta<lb/>
Neo&#x017F;tadium. Vult igitur dominus &#x017F;ecun-<lb/>
dum &#x017F;ervum primo occurrere: &#x017F;ed hoc latet<lb/>
utrumq&#x0301; &#x017F;ervum. Quod igitur ad &#x017F;ervos<lb/>
attinet, occur&#x017F;us est fortuitus</hi>: <hi rendition="#i">quia neuter<lb/>
habuit hunc finem, ut &#x017F;uo con&#x017F;ervo occur-<lb/>
reret: &#x017F;ed ut proprium iter à domino manda-</hi></hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">tum</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[436/0516] ſed tantùm à cauſis ſecundis: & quidem ita, ut nihil divinæ providentiæ derogemus. Quod ut intelligatur, notandum est: idem dici poſſe fortuitum vel caſu factum, & nec fortuitum nec caſu factum, reſpectu diver- ſorum agentium. Dei namq́ reſpectu, nihil caſu ſeu fortuitò accidit: ſed tantùm re- ſpectu ſecundarum cauſarum. Exempli gratiâ, ut beata virgo in urbe Bethleem pe- pererit, fortuitum fuit reſpectu Auguſti, & deſcriptionis ab eo imperatæ: quia ſibi hunc finem Auguſtus non propoſuerat; non est tamen fortuitum reſpectu Dei, qui hoc de- creverat. Alio eleganti exemplo Thomas hoc declarat, fingit dominum mittere ſer- vum ſuum in aliquem locum, puta Heidel- bergâ Spiram: & eo ignaro, mittere alium ſervum in alium locum, quo non potest per- venire, quin alteri ſervo occurrat, puta Neoſtadium. Vult igitur dominus ſecun- dum ſervum primo occurrere: ſed hoc latet utrumq́ ſervum. Quod igitur ad ſervos attinet, occurſus est fortuitus: quia neuter habuit hunc finem, ut ſuo conſervo occur- reret: ſed ut proprium iter à domino manda- tum

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/516
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 436. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/516>, abgerufen am 16.04.2024.