Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

sponsa super his non ac ceperunt, ut posterio-
ribus seculis futuros homines docerent,
etiam ista interrogatione abstinere.

Ad p. 236. & seq.

Non hodie demum nata illa cogitatio
est, frustra operam sumere, quotquot pre-
cibus fatigare S. Numen animum induxe-
rint. Avocavit sane suo jam seculo ab hoc
pietatis officio discipulos suos, Maximus
Tyrius integra dissertatione XXX. plausi-
bili, prima fronte, argumentatione, ex qua
quaedam decerpemus. Quaecunq, ait, sibi
evenire precantur homines, aut providen-
tia, aut fati necessitas, aut sortis instabilitas,
aut deniq artis regit dispensatio. Jam pro-
videntia, Dei: Fatum, necessitatis: ars, ho-
minis: sors, fortuiti est opus. Quae precamur
ergo, aut ad providentiam referenda Dei;
aut necessitatem fati; aut artem sunt huma-
nam, aut cursum fortunae. Et primo si ad
providentiam referantur, quid prece opus
est? Si enim est providentia: ea vel uni-
versalia providet; Singula vero negligit
(sicut reges justitia & jure urbes guber-
nant integras, singulos non intuentur mor-
tales) aut inter ea, quae singula respiciunt,

cense-

ſponſa ſuper his non ac ceperunt, ut poſterio-
ribus ſeculis futuros homines docerent,
etiam iſtâ interrogatione abſtinere.

Ad p. 236. & ſeq.

Non hodie demum nata illa cogitatio
eſt, fruſtra operam ſumere, quotquot pre-
cibus fatigare S. Numen animum induxe-
rint. Avocavit ſanè ſuo jam ſeculo ab hoc
pietatis officio diſcipulos ſuos, Maximus
Tyrius integrâ diſſertatione XXX. plauſi-
bili, primâ fronte, argumentatione, ex qua
quædam decerpemus. Quæcunq́, ait, ſibi
evenire precantur homines, aut providen-
tia, aut fati neceſſitas, aut ſortis inſtabilitas,
aut deniq́ artis regit diſpenſatio. Jam pro-
videntia, Dei: Fatum, neceſſitatis: ars, ho-
minis: ſors, fortuiti est opus. Quæ precamur
ergo, aut ad providentiam referenda Dei;
aut neceſſitatem fati; aut artem ſunt huma-
nam, aut curſum fortunæ. Et primò ſi ad
providentiam referantur, quid prece opus
est? Si enim est providentia: ea vel uni-
verſalia providet; Singula verò negligit
(ſicut reges juſtitiâ & jure urbes guber-
nant integras, ſingulos non intuentur mor-
tales) aut inter ea, quæ ſingula reſpiciunt,

cenſe-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0604" n="524"/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">&#x017F;pon&#x017F;a &#x017F;uper his non ac ceperunt, ut po&#x017F;terio-<lb/>
ribus &#x017F;eculis futuros homines docerent,<lb/>
etiam i&#x017F;tâ interrogatione ab&#x017F;tinere.</hi> </hi> </p>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ad p. 236. &amp; &#x017F;eq.</hi> </hi> </head><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Non hodie demum nata illa cogitatio<lb/>
e&#x017F;t, fru&#x017F;tra operam &#x017F;umere, quotquot pre-<lb/>
cibus fatigare S. Numen animum induxe-<lb/>
rint. Avocavit &#x017F;anè &#x017F;uo jam &#x017F;eculo ab hoc<lb/>
pietatis officio di&#x017F;cipulos &#x017F;uos, Maximus<lb/>
Tyrius integrâ <hi rendition="#i">di&#x017F;&#x017F;ertatione XXX.</hi> plau&#x017F;i-<lb/>
bili, primâ fronte, argumentatione, ex qua<lb/>
quædam decerpemus. <hi rendition="#i">Quæcunq&#x0301;,</hi> ait, <hi rendition="#i">&#x017F;ibi<lb/>
evenire precantur homines, aut providen-<lb/>
tia, aut fati nece&#x017F;&#x017F;itas, aut &#x017F;ortis in&#x017F;tabilitas,<lb/>
aut deniq&#x0301; artis regit di&#x017F;pen&#x017F;atio. Jam pro-<lb/>
videntia, Dei: Fatum, nece&#x017F;&#x017F;itatis: ars, ho-<lb/>
minis: &#x017F;ors, fortuiti est opus. Quæ precamur<lb/>
ergo, aut ad providentiam referenda Dei;<lb/>
aut nece&#x017F;&#x017F;itatem fati; aut artem &#x017F;unt huma-<lb/>
nam, aut cur&#x017F;um fortunæ. Et primò &#x017F;i ad<lb/>
providentiam referantur, quid prece opus<lb/>
est? Si enim est providentia: ea vel uni-<lb/>
ver&#x017F;alia providet; Singula verò negligit<lb/>
(&#x017F;icut reges ju&#x017F;titiâ &amp; jure urbes guber-<lb/>
nant integras, &#x017F;ingulos non intuentur mor-<lb/>
tales) aut inter ea, quæ &#x017F;ingula re&#x017F;piciunt,</hi></hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">cen&#x017F;e-</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[524/0604] ſponſa ſuper his non ac ceperunt, ut poſterio- ribus ſeculis futuros homines docerent, etiam iſtâ interrogatione abſtinere. Ad p. 236. & ſeq. Non hodie demum nata illa cogitatio eſt, fruſtra operam ſumere, quotquot pre- cibus fatigare S. Numen animum induxe- rint. Avocavit ſanè ſuo jam ſeculo ab hoc pietatis officio diſcipulos ſuos, Maximus Tyrius integrâ diſſertatione XXX. plauſi- bili, primâ fronte, argumentatione, ex qua quædam decerpemus. Quæcunq́, ait, ſibi evenire precantur homines, aut providen- tia, aut fati neceſſitas, aut ſortis inſtabilitas, aut deniq́ artis regit diſpenſatio. Jam pro- videntia, Dei: Fatum, neceſſitatis: ars, ho- minis: ſors, fortuiti est opus. Quæ precamur ergo, aut ad providentiam referenda Dei; aut neceſſitatem fati; aut artem ſunt huma- nam, aut curſum fortunæ. Et primò ſi ad providentiam referantur, quid prece opus est? Si enim est providentia: ea vel uni- verſalia providet; Singula verò negligit (ſicut reges juſtitiâ & jure urbes guber- nant integras, ſingulos non intuentur mor- tales) aut inter ea, quæ ſingula reſpiciunt, cenſe-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/604
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 524. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/604>, abgerufen am 18.04.2024.