Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.

Bild:
<< vorherige Seite

Euangelion.
itzt/ sage ichs euch/ ehe denn es geschicht/ auff das/ wenn es geschehen
ist/ das yhr gleubt/ das ichs bynn/ warlich warlich ich sage euch/ wer Matth. 10.
Luce. 10.

auff nympt/ so ich yemand senden werde/ der nympt mich auff/ wer
aber mich auff nympt/ der nympt den auff/ der mich gesand hat.

Da solchs Jhesus gesagt hatte/ erschuttert er sich ym geyst/ vnnd Matth. 26.
Marci. 14.
Luce. 28.

zeugete vnnd sprach/ warlich warlich sage ich euch/ eyner vnter euch
wirt mich verrhaten/ Da sahen sich die iunger vnternander an/ vnd
wart yhn bange/ von wilchem er redet. Es war aber eyner vnter sey-
nen iungern/ der zu tissch saß auff dem schoß Jhesu/ welchen Jhesus
lieb hatte/ dem wincket Simon Petrus/ das er forschen solt/ wer es
were/ von dem er saget/ denn der selbige lag auff der brust Jhesu/ vnd
sprach zu yhm/ Herr/ wer ists? Jhesus antwort/ der ists/ dem ich den
byssen eyn tauche vnd gebe/ vnd er taucht den byssen eyn/ vnd gab yhn
Juda Simonis Jscharioth/ vnd nach den bissen/ fur der teuffel ynn yhn

Da sprach Jhesus zu yhm/ was du thust/ das thue auffs schirst/
das selbige aber wuste niemant vbir dem tissch/ wo zu ers yhm sage-
te/ Ettlich meyneten/ die weyl Judas den beuttel hatte/ Jhesus spre-
ch zu yhm/ keuff/ was vns nodt ist auffs fest/ odder das er den armen
etwas gebe/ Da er den bissen genommen hatte/ gieng er so bald hyn-
(Gepott)
Das Euangelion
ist eygentlich eyn
predigt von der
gnad Gottis/ die
on werck rechtfer-
tigt/ darnach zeygt
es auch an/ was
solche rechtfertigen
thun sollen/ nem-
lich lieben/ wie Pau-
lus auch thutt ynn
seynen Epistolen/
das sie den glaw-
ben beweysen/ Dar-
umb ists eyn new
gepott/ vnd newen
menschen geben/
die on werck recht-
fertig sind.
aus/ vnd es war nacht/ Da er aber hynaus gangen war/ spricht Jhe-
sus/ Nu ist des menschen son verkleret/ vnnd Gott ist verkleret ynn
yhm/ Jst Gott verkleret ynn yhm/ so wirt yhn Gott auch verkleren
ynn yhm selbs/ vnd wirt yhn bald verkleren.

Lieben kindlin/ ich byn noch eyn kleyne weyl bey euch/ yhr werdet
mich suchen/ vnd wie ich zu den Juden saget/ wo ich hyn gehe/ da kund
yhr nicht hyn komen/ vnd sage euch nu/ eyn new gepott gebe ich euch/
das yhr euch vnternander liebet/ wie ich euch geliebet habe/ Da bey
wyrt yderman erkennen/ das yhr meyn iunger seyt/ so yhr liebe vnter-
nander habt/ Spricht Simon Petrus zu yhm/ Herr wo gehistu
hyn? Jhesus antwort yhm/ do ich hyn gehe/ kanstu myr dis mal nitt
folgen/ aber du wirst myr her nach mals folgen/ Petrus spricht zu
yhm/ Herr warumb kan ich dyr dis mal nicht folgen? ich wyll meyn
leben bey dyr lassen/ Jhesus antwort yhm/ solltistu deyn leben bey
(nicht)
Die wonung sind
von ewickeyt be-
reytt/ vnd es darffs
nicht das er sie be-
reytte/ vnnd gehet
doch hyn sie zu be-
reytten/ das ist/ er
wyrt eyn herr vber
alles da mit er vns
bereytte zu solchen
wonungen/ Denn so
lange wyr nicht be-
reytt sind/ sind die
wonung vns noch
nicht bereytt/ ob sie
wol an yhn selbs
bereytt sind.
myr lassen? warlich warlich/ ich sage dyr/ der han wirt nicht krehen/
bis du mich drey mal habist verleugnet.

Das viertzehend Capitel.

UNnd er sprach zu seynen iungern/ Ewr hertz erschrecke nitt/
glewbt yhr an Gott/ so glewbt auch an mich/ ynn meynes
vatters hause sind viel wonungen/ wo aber das nicht were/
so wollt ich sagen/ das ich hyn gehe euch die stett zu bereyt
ten/ vnd ob ich hyn gehe euch die stett zu bereytten/ will ich doch wid-
der komen/ vnnd euch zu myr nemen/ auff das yhr seytt/ wo ich byn/
vnd wo ich hyn gehe/ das wisset yhr/ vnd den weg wisset yhr auch.

Spricht

Euangelion.
itzt/ ſage ichs euch/ ehe denn es geſchicht/ auff das/ wenn es geſchehẽ
iſt/ das yhꝛ gleubt/ das ichs byñ/ warlich warlich ich ſage euch/ wer Matth. 10.
Luce. 10.

auff nympt/ ſo ich yemand ſenden werde/ der nympt mich auff/ wer
aber mich auff nympt/ der nympt den auff/ der mich geſand hat.

Da ſolchs Jheſus geſagt hatte/ erſchuttert er ſich ym geyſt/ vnnd Matth. 26.
Marci. 14.
Luce. 28.

zeugete vnnd ſpꝛach/ warlich warlich ſage ich euch/ eyner vnter euch
wirt mich verrhaten/ Da ſahen ſich die iunger vnternander an/ vnd
wart yhn bange/ von wilchem er redet. Es war aber eyner vnter ſey-
nen iungern/ der zu tiſſch ſaſz auff dem ſchoſz Jheſu/ welchẽ Jheſus
lieb hatte/ dem wincket Simon Petrus/ das er foꝛſchen ſolt/ wer es
were/ võ dem er ſaget/ denn der ſelbige lag auff der bꝛuſt Jheſu/ vnd
ſpꝛach zu yhm/ Herr/ wer iſts? Jheſus antwoꝛt/ der iſts/ dem ich den
byſſen eyn tauche vñ gebe/ vnd er taucht den byſſen eyn/ vnd gab yhn
Juda Simonis Jſcharioth/ vñ nach dẽ biſſen/ fur der teuffel ynn yhn

Da ſpꝛach Jheſus zu yhm/ was du thuſt/ das thue auffs ſchirſt/
das ſelbige aber wuſte niemant vbir dem tiſſch/ wo zu ers yhm ſage-
te/ Ettlich meyneten/ die weyl Judas den beuttel hatte/ Jheſus ſpꝛe-
ch zu yhm/ keuff/ was vns nodt iſt auffs feſt/ odder das er den armẽ
etwas gebe/ Da er den biſſen genommen hatte/ gieng er ſo bald hyn-
(Gepott)
Das Euangelion
iſt eygentlich eyn
pꝛedigt von der
gnad Gottis/ die
on werck rechtfer-
tigt/ darnach zeygt
es auch an/ was
ſolche rechtfertigẽ
thun ſollen/ nem-
lich liebẽ/ wie Pau-
lus auch thutt ynn
ſeynen Epiſtolen/
das ſie den glaw-
bẽ beweyſen/ Dar-
umb iſts eyn new
gepott/ vnd newen
menſchen geben/
die on werck recht-
fertig ſind.
aus/ vnd es war nacht/ Da er aber hynaus gangen war/ ſpꝛicht Jhe-
ſus/ Nu iſt des menſchen ſon verkleret/ vnnd Gott iſt verkleret ynn
yhm/ Jſt Gott verkleret ynn yhm/ ſo wirt yhn Gott auch verkleren
ynn yhm ſelbs/ vnd wirt yhn bald verkleren.

Lieben kindlin/ ich byn noch eyn kleyne weyl bey euch/ yhr werdet
mich ſuchen/ vñ wie ich zu den Judẽ ſaget/ wo ich hyn gehe/ da kund
yhr nicht hyn komen/ vnd ſage euch nu/ eyn new gepott gebe ich euch/
das yhr euch vnternander liebet/ wie ich euch geliebet habe/ Da bey
wyrt yderman erkennen/ das yhꝛ meyn iunger ſeyt/ ſo yhr liebe vnter-
nander habt/ Spꝛicht Simon Petrus zu yhm/ Herr wo gehiſtu
hyn? Jheſus antwoꝛt yhm/ do ich hyn gehe/ kanſtu myr dis mal nitt
folgen/ aber du wirſt myr her nach mals folgen/ Petrus ſpꝛicht zu
yhm/ Herr warumb kan ich dyr dis mal nicht folgẽ? ich wyll meyn
leben bey dyr laſſen/ Jheſus antwoꝛt yhm/ ſolltiſtu deyn leben bey
(nicht)
Die wonung ſind
von ewickeyt be-
reytt/ vñ es darffs
nicht das er ſie be-
reytte/ vnnd gehet
doch hyn ſie zu be-
reytten/ das iſt/ er
wyrt eyn herr vber
alles da mit er vns
bereytte zu ſolchen
wonungẽ/ Deñ ſo
lange wyr nicht be-
reytt ſind/ ſind die
wonung vns noch
nicht bereytt/ ob ſie
wol an yhn ſelbs
bereytt ſind.
myr laſſen? warlich warlich/ ich ſage dyr/ der han wirt nicht krehen/
bis du mich drey mal habiſt verleugnet.

Das viertzehend Capitel.

UNnd er ſpꝛach zu ſeynen iungern/ Ewr hertz erſchꝛecke nitt/
glewbt yhꝛ an Gott/ ſo glewbt auch an mich/ ynn meynes
vatters hauſe ſind viel wonungen/ wo aber das nicht were/
ſo wollt ich ſagen/ das ich hyn gehe euch die ſtett zu bereyt
ten/ vñ ob ich hyn gehe euch die ſtett zu bereytten/ will ich doch wid-
der komen/ vnnd euch zu myr nemen/ auff das yhꝛ ſeytt/ wo ich byn/
vnd wo ich hyn gehe/ das wiſſet yhꝛ/ vnd den weg wiſſet yhꝛ auch.

Spꝛicht
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:id="Joh" n="1">
        <div xml:id="Joh.13" n="2">
          <p><pb facs="#f0166" n="[160]"/><fw type="header" place="top">Euangelion.</fw><lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,19">Johannes 13,19</ref></note>itzt/ &#x017F;age ichs euch/ ehe denn es ge&#x017F;chicht/ auff das/ wenn es ge&#x017F;chehe&#x0303;<lb/>
i&#x017F;t/ das yh&#xA75B; gleubt/ das ichs byn&#x0303;/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,20">Johannes 13,20</ref></note>warlich warlich ich &#x017F;age euch/ wer <note place="right">Matth. 10.<lb/>
Luce. 10.</note><lb/>
auff nympt/ &#x017F;o ich yemand &#x017F;enden werde/ der nympt mich auff/ wer<lb/>
aber mich auff nympt/ der nympt den auff/ der mich ge&#x017F;and hat.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,21">Johannes 13,21</ref></note>Da &#x017F;olchs Jhe&#x017F;us ge&#x017F;agt hatte/ er&#x017F;chuttert er &#x017F;ich ym gey&#x017F;t/ vnnd <note place="right">Matth. 26.<lb/>
Marci. 14.<lb/>
Luce. 28.</note><lb/>
zeugete vnnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ warlich warlich &#x017F;age ich euch/ eyner vnter euch<lb/>
wirt mich verrhaten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,22">Johannes 13,22</ref></note>Da &#x017F;ahen &#x017F;ich die iunger vnternander an/ vnd<lb/>
wart yhn bange/ von wilchem er redet. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,23">Johannes 13,23</ref></note>Es war aber eyner vnter &#x017F;ey-<lb/>
nen iungern/ der zu ti&#x017F;&#x017F;ch &#x017F;a&#x017F;z auff dem &#x017F;cho&#x017F;z Jhe&#x017F;u/ welche&#x0303; Jhe&#x017F;us<lb/>
lieb hatte/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,24">Johannes 13,24</ref></note>dem wincket Simon Petrus/ das er fo&#xA75B;&#x017F;chen &#x017F;olt/ wer es<lb/>
were/ vo&#x0303; dem er &#x017F;aget/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,25">Johannes 13,25</ref></note>denn der &#x017F;elbige lag auff der b&#xA75B;u&#x017F;t Jhe&#x017F;u/ vnd<lb/>
&#x017F;p&#xA75B;ach zu yhm/ Herr/ wer i&#x017F;ts? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,26">Johannes 13,26</ref></note>Jhe&#x017F;us antwo&#xA75B;t/ der i&#x017F;ts/ dem ich den<lb/>
by&#x017F;&#x017F;en eyn tauche vn&#x0303; gebe/ vnd er taucht den by&#x017F;&#x017F;en eyn/ vnd gab yhn<lb/>
Juda Simonis J&#x017F;charioth/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,27">Johannes 13,27</ref></note>vn&#x0303; nach de&#x0303; bi&#x017F;&#x017F;en/ fur <choice><abbr>d&#x0315;</abbr><expan>der</expan></choice> teuffel ynn yhn</p><lb/>
          <p>Da &#x017F;p&#xA75B;ach Jhe&#x017F;us zu yhm/ was du thu&#x017F;t/ das thue auffs &#x017F;chir&#x017F;t/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,28">Johannes 13,28</ref></note>das &#x017F;elbige aber wu&#x017F;te niemant vbir dem ti&#x017F;&#x017F;ch/ wo zu ers yhm <choice><orig>&#x017F;age</orig><reg>&#x017F;age-</reg></choice><lb/>
te/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,29">Johannes 13,29</ref></note>Ettlich meyneten/ die weyl Judas den beuttel hatte/ Jhe&#x017F;us &#x017F;p&#xA75B;e-<lb/>
ch zu yhm/ keuff/ was vns nodt i&#x017F;t auffs fe&#x017F;t/ odder das er den arme&#x0303;<lb/>
etwas gebe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,30">Johannes 13,30</ref></note>Da er den bi&#x017F;&#x017F;en genommen hatte/ gieng er &#x017F;o bald <choice><orig>hyn</orig><reg>hyn-</reg></choice><lb/><note resp="#Luther" place="left">(Gepott)<lb/>
Das Euangelion<lb/>
i&#x017F;t eygentlich eyn<lb/>
p&#xA75B;edigt von der<lb/>
gnad Gottis/ die<lb/>
on werck rechtfer-<lb/>
tigt/ darnach zeygt<lb/>
es auch an/ was<lb/>
&#x017F;olche rechtfertige&#x0303;<lb/>
thun &#x017F;ollen/ nem-<lb/>
lich liebe&#x0303;/ wie <choice><orig>Pau</orig><reg>Pau-</reg></choice><lb/>
lus auch thutt ynn<lb/>
&#x017F;eynen Epi&#x017F;tolen/<lb/>
das &#x017F;ie den glaw-<lb/>
be&#x0303; bewey&#x017F;en/ <choice><orig>Dar</orig><reg>Dar-</reg></choice><lb/>
umb i&#x017F;ts eyn new<lb/>
gepott/ vnd newen<lb/>
men&#x017F;chen geben/<lb/>
die on werck recht-<lb/>
fertig &#x017F;ind.</note>aus/ vnd es war nacht/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,31">Johannes 13,31</ref></note>Da er aber hynaus gangen war/ &#x017F;p&#xA75B;icht <choice><orig>Jhe</orig><reg>Jhe-</reg></choice><lb/>
&#x017F;us/ Nu i&#x017F;t des men&#x017F;chen &#x017F;on verkleret/ vnnd Gott i&#x017F;t verkleret ynn<lb/>
yhm/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,32">Johannes 13,32</ref></note>J&#x017F;t Gott verkleret ynn yhm/ &#x017F;o wirt yhn Gott auch verkleren<lb/>
ynn yhm &#x017F;elbs/ vnd wirt yhn bald verkleren.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,33">Johannes 13,33</ref></note> Lieben kindlin/ ich byn noch eyn kleyne weyl bey euch/ yhr werdet<lb/>
mich &#x017F;uchen/ vn&#x0303; wie ich zu den Jude&#x0303; &#x017F;aget/ wo ich hyn gehe/ da kund<lb/>
yhr nicht hyn komen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,34">Johannes 13,34</ref></note>vnd &#x017F;age euch nu/ eyn new gepott gebe ich euch/<lb/>
das yhr euch vnternander liebet/ wie ich euch geliebet habe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,35">Johannes 13,35</ref></note>Da bey<lb/>
wyrt yderman erkennen/ das yh&#xA75B; meyn iunger &#x017F;eyt/ &#x017F;o yhr liebe vnter-<lb/><choice><sic>ternander</sic><corr>nander</corr></choice> habt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,36">Johannes 13,36</ref></note>Sp&#xA75B;icht Simon Petrus zu yhm/ Herr wo gehi&#x017F;tu<lb/>
hyn? Jhe&#x017F;us antwo&#xA75B;t yhm/ do ich hyn gehe/ kan&#x017F;tu myr dis mal nitt<lb/>
folgen/ aber du wir&#x017F;t myr her nach mals folgen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,37">Johannes 13,37</ref></note>Petrus &#x017F;p&#xA75B;icht zu<lb/>
yhm/ Herr warumb kan ich dyr dis mal nicht folge&#x0303;? ich wyll meyn<lb/>
leben bey dyr la&#x017F;&#x017F;en/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes13,38">Johannes 13,38</ref></note>Jhe&#x017F;us antwo&#xA75B;t yhm/ &#x017F;ollti&#x017F;tu deyn leben bey<lb/><note resp="#Luther" place="left">(nicht)<lb/>
Die wonung &#x017F;ind<lb/>
von ewickeyt be-<lb/>
reytt/ vn&#x0303; es darffs<lb/>
nicht das er &#x017F;ie be-<lb/>
reytte/ vnnd gehet<lb/>
doch hyn &#x017F;ie zu be-<lb/>
reytten/ das i&#x017F;t/ er<lb/>
wyrt eyn herr vber<lb/>
alles da mit er vns<lb/>
bereytte zu &#x017F;olchen<lb/>
wonunge&#x0303;/ Den&#x0303; &#x017F;o<lb/>
lange wyr nicht <choice><orig>be</orig><reg>be-</reg></choice><lb/>
reytt &#x017F;ind/ &#x017F;ind die<lb/>
wonung vns noch<lb/>
nicht bereytt/ ob &#x017F;ie<lb/>
wol an yhn &#x017F;elbs<lb/>
bereytt &#x017F;ind.</note>myr la&#x017F;&#x017F;en? warlich warlich/ ich &#x017F;age dyr/ der han wirt nicht krehen/<lb/>
bis du mich drey mal habi&#x017F;t verleugnet.</p><lb/>
        </div>
        <div xml:id="Joh.14" n="2">
          <head>Das viertzehend Capitel.</head><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes14,1">Johannes 14,1</ref></note><hi rendition="#in">U</hi>Nnd er &#x017F;p&#xA75B;ach zu &#x017F;eynen iungern/ Ewr hertz er&#x017F;ch&#xA75B;ecke nitt/<lb/>
glewbt yh&#xA75B; an Gott/ &#x017F;o glewbt auch an mich/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes14,2">Johannes 14,2</ref></note>ynn meynes<lb/>
vatters hau&#x017F;e &#x017F;ind viel wonungen/ wo aber das nicht were/<lb/>
&#x017F;o wollt ich &#x017F;agen/ das ich hyn gehe euch die &#x017F;tett zu bereyt<lb/>
ten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes14,3">Johannes 14,3</ref></note>vn&#x0303; ob ich hyn gehe euch die &#x017F;tett zu bereytten/ will ich doch <choice><orig>wid</orig><reg>wid-</reg></choice><lb/>
der komen/ vnnd euch zu myr nemen/ auff das yh&#xA75B; &#x017F;eytt/ wo ich byn/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Johannes14,4">Johannes 14,4</ref></note>vnd wo ich hyn gehe/ das wi&#x017F;&#x017F;et yh&#xA75B;/ vnd den weg wi&#x017F;&#x017F;et yh&#xA75B; auch.</p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch">Sp&#xA75B;icht</fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[160]/0166] Euangelion. itzt/ ſage ichs euch/ ehe denn es geſchicht/ auff das/ wenn es geſchehẽ iſt/ das yhꝛ gleubt/ das ichs byñ/ warlich warlich ich ſage euch/ wer auff nympt/ ſo ich yemand ſenden werde/ der nympt mich auff/ wer aber mich auff nympt/ der nympt den auff/ der mich geſand hat. Matth. 10. Luce. 10. Da ſolchs Jheſus geſagt hatte/ erſchuttert er ſich ym geyſt/ vnnd zeugete vnnd ſpꝛach/ warlich warlich ſage ich euch/ eyner vnter euch wirt mich verrhaten/ Da ſahen ſich die iunger vnternander an/ vnd wart yhn bange/ von wilchem er redet. Es war aber eyner vnter ſey- nen iungern/ der zu tiſſch ſaſz auff dem ſchoſz Jheſu/ welchẽ Jheſus lieb hatte/ dem wincket Simon Petrus/ das er foꝛſchen ſolt/ wer es were/ võ dem er ſaget/ denn der ſelbige lag auff der bꝛuſt Jheſu/ vnd ſpꝛach zu yhm/ Herr/ wer iſts? Jheſus antwoꝛt/ der iſts/ dem ich den byſſen eyn tauche vñ gebe/ vnd er taucht den byſſen eyn/ vnd gab yhn Juda Simonis Jſcharioth/ vñ nach dẽ biſſen/ fur d̕ teuffel ynn yhn Matth. 26. Marci. 14. Luce. 28. Da ſpꝛach Jheſus zu yhm/ was du thuſt/ das thue auffs ſchirſt/ das ſelbige aber wuſte niemant vbir dem tiſſch/ wo zu ers yhm ſage te/ Ettlich meyneten/ die weyl Judas den beuttel hatte/ Jheſus ſpꝛe- ch zu yhm/ keuff/ was vns nodt iſt auffs feſt/ odder das er den armẽ etwas gebe/ Da er den biſſen genommen hatte/ gieng er ſo bald hyn aus/ vnd es war nacht/ Da er aber hynaus gangen war/ ſpꝛicht Jhe ſus/ Nu iſt des menſchen ſon verkleret/ vnnd Gott iſt verkleret ynn yhm/ Jſt Gott verkleret ynn yhm/ ſo wirt yhn Gott auch verkleren ynn yhm ſelbs/ vnd wirt yhn bald verkleren. (Gepott) Das Euangelion iſt eygentlich eyn pꝛedigt von der gnad Gottis/ die on werck rechtfer- tigt/ darnach zeygt es auch an/ was ſolche rechtfertigẽ thun ſollen/ nem- lich liebẽ/ wie Pau lus auch thutt ynn ſeynen Epiſtolen/ das ſie den glaw- bẽ beweyſen/ Dar umb iſts eyn new gepott/ vnd newen menſchen geben/ die on werck recht- fertig ſind. Lieben kindlin/ ich byn noch eyn kleyne weyl bey euch/ yhr werdet mich ſuchen/ vñ wie ich zu den Judẽ ſaget/ wo ich hyn gehe/ da kund yhr nicht hyn komen/ vnd ſage euch nu/ eyn new gepott gebe ich euch/ das yhr euch vnternander liebet/ wie ich euch geliebet habe/ Da bey wyrt yderman erkennen/ das yhꝛ meyn iunger ſeyt/ ſo yhr liebe vnter- nander habt/ Spꝛicht Simon Petrus zu yhm/ Herr wo gehiſtu hyn? Jheſus antwoꝛt yhm/ do ich hyn gehe/ kanſtu myr dis mal nitt folgen/ aber du wirſt myr her nach mals folgen/ Petrus ſpꝛicht zu yhm/ Herr warumb kan ich dyr dis mal nicht folgẽ? ich wyll meyn leben bey dyr laſſen/ Jheſus antwoꝛt yhm/ ſolltiſtu deyn leben bey myr laſſen? warlich warlich/ ich ſage dyr/ der han wirt nicht krehen/ bis du mich drey mal habiſt verleugnet. (nicht) Die wonung ſind von ewickeyt be- reytt/ vñ es darffs nicht das er ſie be- reytte/ vnnd gehet doch hyn ſie zu be- reytten/ das iſt/ er wyrt eyn herr vber alles da mit er vns bereytte zu ſolchen wonungẽ/ Deñ ſo lange wyr nicht be reytt ſind/ ſind die wonung vns noch nicht bereytt/ ob ſie wol an yhn ſelbs bereytt ſind. Das viertzehend Capitel. UNnd er ſpꝛach zu ſeynen iungern/ Ewr hertz erſchꝛecke nitt/ glewbt yhꝛ an Gott/ ſo glewbt auch an mich/ ynn meynes vatters hauſe ſind viel wonungen/ wo aber das nicht were/ ſo wollt ich ſagen/ das ich hyn gehe euch die ſtett zu bereyt ten/ vñ ob ich hyn gehe euch die ſtett zu bereytten/ will ich doch wid der komen/ vnnd euch zu myr nemen/ auff das yhꝛ ſeytt/ wo ich byn/ vnd wo ich hyn gehe/ das wiſſet yhꝛ/ vnd den weg wiſſet yhꝛ auch. Spꝛicht

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription. (2017-03-09T12:26:56Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat. (2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-10-30T12:00:00Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/166
Zitationshilfe: Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [160]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/166>, abgerufen am 19.04.2024.