Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.

Bild:
<< vorherige Seite
[fremdsprachliches Material] FELICISSIMAE DEFVNCTI MEMORIAE SACRVM.
NObile Frundechae gentis decus, vltima rerum Linea mors, terris invidiosa nimis, Et natura potens sublatum pene volebant Munus, & hinc tali nos viduare bono: At nec naturae, nec morti, tanta potestas Vt coeptum facinus perficeretur, erat, Obstitit his siquidem divina Phronesis, & artem Arte petens, partes egit amica viri. Dotibus haec dotes addendo, plura ministrat, Quam quae naturae subijcienda forent. Hic vir hic ille viraum quo non servantier alter Iuris erat, quo non aequor vllus erat. Fortiter & necis & naturae comprimit aestum, Et melius vita nil sibi morte putat. Hic est quo duce nos Astraea revisere rursum Caeperat, & dudum clausa patere via, At legum antistes fatorum lege perenni Ipse cadit, morti lege iubente datur, Heu fas, norma, nefas, enormis, fanda nefanda Lex illex, servas hac ratione tuos? Hoc favisse fuit fuit hoc iuvisse iuvantem? Quem tamen hic opera nil faciente petis, Nam quae causa mali fuit, haec medicamina rursum Praestat, vt ex uno sint bona saepe malo.
[fremdsprachliches Material] FELICISSIMAE DEFVNCTI MEMORIAE SACRVM.
NObile Frundechae gentis decus, vltima rerum Linea mors, terris invidiosa nimis, Et natura potens sublatum pené volebant Munus, & hinc tali nos viduare bono: At nec naturae, nec morti, tanta potestas Vt coeptum facinus perficeretur, erat, Obstitit his siquidem divina Phronesis, & artem Arte petens, partes egit amica viri. Dotibus haec dotes addendo, plura ministrat, Quam quae naturae subijcienda forent. Hic vir hic ille virûm quo non servantier alter Iuris erat, quo non aequor vllus erat. Fortiter & necis & naturae comprimit aestum, Et melius vita nil sibi morte putat. Hic est quo duce nos Astraea revisere rursum Caeperat, & dudum clausa patere via, At legum antistes fatorum lege perenni Ipse cadit, morti lege iubente datur, Heu fas, norma, nefas, enormis, fanda nefanda Lex illex, servas hac ratione tuos? Hoc favisse fuit fuit hoc iuvisse iuvantem? Quem tamen hic opera nil faciente petis, Nam quae causa mali fuit, haec medicamina rursum Praestat, vt ex uno sint bona saepé malo.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <pb facs="#f0108"/>
      </div>
      <div>
        <head><foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> FELICISSIMAE DEFVNCTI MEMO<hi rendition="#i">RIAE                          SACRVM</hi>.<lb/></head>
        <l>N<hi rendition="#i">Obile Frundechae gentis decus, vltima rerum Linea mors, terris invidiosa nimis, Et natura potens sublatum pené volebant Munus, &amp; hinc tali nos viduare bono: At nec naturae, nec morti, tanta potestas Vt coeptum facinus perficeretur, erat, Obstitit his siquidem divina Phronesis, &amp; artem Arte petens, partes egit amica viri. Dotibus haec dotes addendo, plura ministrat, Quam quae naturae subijcienda forent. Hic vir hic ille virûm quo non servantier alter Iuris erat, quo non aequor vllus erat. Fortiter &amp; necis &amp; naturae comprimit aestum, Et melius vita nil sibi morte putat. Hic est quo duce nos Astraea revisere rursum Caeperat, &amp; dudum clausa patere via, At legum antistes fatorum lege perenni Ipse cadit, morti lege iubente datur, Heu fas, norma, nefas, enormis, fanda nefanda Lex illex, servas hac ratione tuos? Hoc favisse fuit fuit hoc iuvisse iuvantem? Quem tamen hic opera nil faciente petis, Nam quae causa mali fuit, haec medicamina rursum Praestat, vt ex uno sint bona saepé malo.
</hi></l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0108] _ FELICISSIMAE DEFVNCTI MEMORIAE SACRVM. NObile Frundechae gentis decus, vltima rerum Linea mors, terris invidiosa nimis, Et natura potens sublatum pené volebant Munus, & hinc tali nos viduare bono: At nec naturae, nec morti, tanta potestas Vt coeptum facinus perficeretur, erat, Obstitit his siquidem divina Phronesis, & artem Arte petens, partes egit amica viri. Dotibus haec dotes addendo, plura ministrat, Quam quae naturae subijcienda forent. Hic vir hic ille virûm quo non servantier alter Iuris erat, quo non aequor vllus erat. Fortiter & necis & naturae comprimit aestum, Et melius vita nil sibi morte putat. Hic est quo duce nos Astraea revisere rursum Caeperat, & dudum clausa patere via, At legum antistes fatorum lege perenni Ipse cadit, morti lege iubente datur, Heu fas, norma, nefas, enormis, fanda nefanda Lex illex, servas hac ratione tuos? Hoc favisse fuit fuit hoc iuvisse iuvantem? Quem tamen hic opera nil faciente petis, Nam quae causa mali fuit, haec medicamina rursum Praestat, vt ex uno sint bona saepé malo.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/108
Zitationshilfe: Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/108>, abgerufen am 26.04.2024.