Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836.

Bild:
<< vorherige Seite

ad tractum Rheni et infer. Germ. 1624--34.
hätte Stralsund nehmen können: "si, quod multi existimant, pe-
cuniam quam urbem capere non maluisset."
Für ein großes Un-
glück hält er es, daß Tilly sich nicht bei der ersten Bewegung von
Sachsen auf dieß Land habe werfen dürfen. Sehr merkwürdig ist
auch seine Schilderung des Zustandes von Cöln nach der Schlacht
von Leipzig, und der französischen Absichten die in diesem Momente
hervortraten.

Ex accepta clade ad Lipsiam fractae vires fuerant et fracti
catholicorum animi, et tunc repente imperitia vel metus in pro-
pugnandis arcibus aditum hosti victori magnum aperuerunt, ut
viscera imperii mox infestis armis invaderet, ex quo Fulda, Her-
bipolis, Bamberga, Moguntia, Wormatia, Spira aliaeque urbes
atque oppida fuerunt exiguo tempore vel expugnata vel dedita.
Colonia superfuit principum exulum perfugium, et hi the-
sauros qua sacros qua laicos in eam civitatem importaverant,
si quibus licuerat tamen illos avehere antequam ingrueret ea belli
vehemens et subita tempestas. Ibidem anxiae curae principum
et dubia consilia erant, an, sicut proposuerat orator Gallus, ex-
pediret deinceps neutri parti, seu Caesaris seu Gustavi regis, tam
arma principum eorumdem quam arma ipsiusmet civitatis Colo-
niensis favere. Id Coloniae suadebat orator christianissimi re-
gis; sed necessarium fore affirmabat ut in eam urbem pariter
atque in alias ditiones principum electorum cohortes praesidia-
riorum ex regis sui legionibus introducerentur: tunc enim re-
veritus Coloniam Gustavus rex alio arma convertisset, aut si
venire hostis nihilominus deliberasset, provocasset merito chri-
stianissimum regem, ac foedere exstincto inimicitiam et iram ejus
experiri coepisset. Gravis nimirum videbatur ea conditio admit-
tendi cohortes praesidiarias regis externi in civitates ac ditiones
imperii; sed graviores multo erant conditiones aliae, quibus ut
neutri parti faverent deinceps proponebatur, quia in bello tam
ancipiti Caesarem non juvare sed quasi deserere videbatur ma-
xime alienum a professione pervetere civitatum ac principum
ipsiusmet imperii. Hoc superesse tamen consilii et eum portum
securitatis unice adeundum esse judicabat pariter apostolicus nun-
tius Parisiensis, ad quem scripseram de ingenti clade religioni
catholicae templisque et aris illata per Gustavum regem.

Es folgt noch eine ausführliche Mittheilung über die Katastro-
phe Wallensteins, die ich anderswo mittheilen will.

115.
Relatione della corte di Roma del Sigr Kr Aluise Contarini
dell' anno 1632 al 1635. (Arch. Ven.)

Eine sehr ausführliche Relation, in 35 Capiteln, auf 140 Sei-
ten; und doppelt wichtig, da Aluise Contarini unmittelbar von
Frankreich nach Rom gekommen, und deshalb um so fähiger war,
die so eigenthümliche politische Stellung, die sich Urban VIII. in die-
ser Zeit gegeben, zu beurtheilen.


ad tractum Rheni et infer. Germ. 1624—34.
haͤtte Stralſund nehmen koͤnnen: „si, quod multi existimant, pe-
cuniam quam urbem capere non maluisset.“
Fuͤr ein großes Un-
gluͤck haͤlt er es, daß Tilly ſich nicht bei der erſten Bewegung von
Sachſen auf dieß Land habe werfen duͤrfen. Sehr merkwuͤrdig iſt
auch ſeine Schilderung des Zuſtandes von Coͤln nach der Schlacht
von Leipzig, und der franzoͤſiſchen Abſichten die in dieſem Momente
hervortraten.

Ex accepta clade ad Lipsiam fractae vires fuerant et fracti
catholicorum animi, et tunc repente imperitia vel metus in pro-
pugnandis arcibus aditum hosti victori magnum aperuerunt, ut
viscera imperii mox infestis armis invaderet, ex quo Fulda, Her-
bipolis, Bamberga, Moguntia, Wormatia, Spira aliaeque urbes
atque oppida fuerunt exiguo tempore vel expugnata vel dedita.
Colonia superfuit principum exulum perfugium, et hi the-
sauros qua sacros qua laicos in eam civitatem importaverant,
si quibus licuerat tamen illos avehere antequam ingrueret ea belli
vehemens et subita tempestas. Ibidem anxiae curae principum
et dubia consilia erant, an, sicut proposuerat orator Gallus, ex-
pediret deinceps neutri parti, seu Caesaris seu Gustavi regis, tam
arma principum eorumdem quam arma ipsiusmet civitatis Colo-
niensis favere. Id Coloniae suadebat orator christianissimi re-
gis; sed necessarium fore affirmabat ut in eam urbem pariter
atque in alias ditiones principum electorum cohortes praesidia-
riorum ex regis sui legionibus introducerentur: tunc enim re-
veritus Coloniam Gustavus rex alio arma convertisset, aut si
venire hostis nihilominus deliberasset, provocasset merito chri-
stianissimum regem, ac foedere exstincto inimicitiam et iram ejus
experiri coepisset. Gravis nimirum videbatur ea conditio admit-
tendi cohortes praesidiarias regis externi in civitates ac ditiones
imperii; sed graviores multo erant conditiones aliae, quibus ut
neutri parti faverent deinceps proponebatur, quia in bello tam
ancipiti Caesarem non juvare sed quasi deserere videbatur ma-
xime alienum a professione pervetere civitatum ac principum
ipsiusmet imperii. Hoc superesse tamen consilii et eum portum
securitatis unice adeundum esse judicabat pariter apostolicus nun-
tius Parisiensis, ad quem scripseram de ingenti clade religioni
catholicae templisque et aris illata per Gustavum regem.

Es folgt noch eine ausfuͤhrliche Mittheilung uͤber die Kataſtro-
phe Wallenſteins, die ich anderswo mittheilen will.

115.
Relatione della corte di Roma del Sigr Kr Aluise Contarini
dell’ anno 1632 al 1635. (Arch. Ven.)

Eine ſehr ausfuͤhrliche Relation, in 35 Capiteln, auf 140 Sei-
ten; und doppelt wichtig, da Aluiſe Contarini unmittelbar von
Frankreich nach Rom gekommen, und deshalb um ſo faͤhiger war,
die ſo eigenthuͤmliche politiſche Stellung, die ſich Urban VIII. in die-
ſer Zeit gegeben, zu beurtheilen.


<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0435" n="423"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">ad tractum Rheni et infer. Germ.</hi></hi> 1624&#x2014;34.</fw><lb/>
ha&#x0364;tte Stral&#x017F;und nehmen ko&#x0364;nnen: <hi rendition="#aq">&#x201E;si, quod multi existimant, pe-<lb/>
cuniam quam urbem capere non maluisset.&#x201C;</hi> Fu&#x0364;r ein großes Un-<lb/>
glu&#x0364;ck ha&#x0364;lt er es, daß Tilly &#x017F;ich nicht bei der er&#x017F;ten Bewegung von<lb/>
Sach&#x017F;en auf dieß Land habe werfen du&#x0364;rfen. Sehr merkwu&#x0364;rdig i&#x017F;t<lb/>
auch &#x017F;eine Schilderung des Zu&#x017F;tandes von Co&#x0364;ln nach der Schlacht<lb/>
von Leipzig, und der franzo&#x0364;&#x017F;i&#x017F;chen Ab&#x017F;ichten die in die&#x017F;em Momente<lb/>
hervortraten.</p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Ex accepta clade ad Lipsiam fractae vires fuerant et fracti<lb/>
catholicorum animi, et tunc repente imperitia vel metus in pro-<lb/>
pugnandis arcibus aditum hosti victori magnum aperuerunt, ut<lb/>
viscera imperii mox infestis armis invaderet, ex quo Fulda, Her-<lb/>
bipolis, Bamberga, Moguntia, Wormatia, Spira aliaeque urbes<lb/>
atque oppida fuerunt exiguo tempore vel expugnata vel dedita.<lb/>
Colonia superfuit principum exulum perfugium, et hi the-<lb/>
sauros qua sacros qua laicos in eam civitatem importaverant,<lb/>
si quibus licuerat tamen illos avehere antequam ingrueret ea belli<lb/>
vehemens et subita tempestas. Ibidem anxiae curae principum<lb/>
et dubia consilia erant, an, sicut proposuerat orator Gallus, ex-<lb/>
pediret deinceps neutri parti, seu Caesaris seu Gustavi regis, tam<lb/>
arma principum eorumdem quam arma ipsiusmet civitatis Colo-<lb/>
niensis favere. Id Coloniae suadebat orator christianissimi re-<lb/>
gis; sed necessarium fore affirmabat ut in eam urbem pariter<lb/>
atque in alias ditiones principum electorum cohortes praesidia-<lb/>
riorum ex regis sui legionibus introducerentur: tunc enim re-<lb/>
veritus Coloniam Gustavus rex alio arma convertisset, aut si<lb/>
venire hostis nihilominus deliberasset, provocasset merito chri-<lb/>
stianissimum regem, ac foedere exstincto inimicitiam et iram ejus<lb/>
experiri coepisset. Gravis nimirum videbatur ea conditio admit-<lb/>
tendi cohortes praesidiarias regis externi in civitates ac ditiones<lb/>
imperii; sed graviores multo erant conditiones aliae, quibus ut<lb/>
neutri parti faverent deinceps proponebatur, quia in bello tam<lb/>
ancipiti Caesarem non juvare sed quasi deserere videbatur ma-<lb/>
xime alienum a professione pervetere civitatum ac principum<lb/>
ipsiusmet imperii. Hoc superesse tamen consilii et eum portum<lb/>
securitatis unice adeundum esse judicabat pariter apostolicus nun-<lb/>
tius Parisiensis, ad quem scripseram de ingenti clade religioni<lb/>
catholicae templisque et aris illata per Gustavum regem.</hi> </p><lb/>
            <p>Es folgt noch eine ausfu&#x0364;hrliche Mittheilung u&#x0364;ber die Kata&#x017F;tro-<lb/>
phe Wallen&#x017F;teins, die ich anderswo mittheilen will.</p>
          </div><lb/>
          <div n="3">
            <head>115.<lb/><hi rendition="#aq">Relatione della corte di Roma del Sig<hi rendition="#sup">r</hi> K<hi rendition="#sup">r</hi> Aluise Contarini<lb/>
dell&#x2019; anno 1632 al 1635. (Arch. Ven.)</hi></head><lb/>
            <p>Eine &#x017F;ehr ausfu&#x0364;hrliche Relation, in 35 Capiteln, auf 140 Sei-<lb/>
ten; und doppelt wichtig, da Alui&#x017F;e Contarini unmittelbar von<lb/>
Frankreich nach Rom gekommen, und deshalb um &#x017F;o fa&#x0364;higer war,<lb/>
die &#x017F;o eigenthu&#x0364;mliche politi&#x017F;che Stellung, die &#x017F;ich Urban <hi rendition="#aq">VIII.</hi> in die-<lb/>
&#x017F;er Zeit gegeben, zu beurtheilen.</p><lb/>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[423/0435] ad tractum Rheni et infer. Germ. 1624—34. haͤtte Stralſund nehmen koͤnnen: „si, quod multi existimant, pe- cuniam quam urbem capere non maluisset.“ Fuͤr ein großes Un- gluͤck haͤlt er es, daß Tilly ſich nicht bei der erſten Bewegung von Sachſen auf dieß Land habe werfen duͤrfen. Sehr merkwuͤrdig iſt auch ſeine Schilderung des Zuſtandes von Coͤln nach der Schlacht von Leipzig, und der franzoͤſiſchen Abſichten die in dieſem Momente hervortraten. Ex accepta clade ad Lipsiam fractae vires fuerant et fracti catholicorum animi, et tunc repente imperitia vel metus in pro- pugnandis arcibus aditum hosti victori magnum aperuerunt, ut viscera imperii mox infestis armis invaderet, ex quo Fulda, Her- bipolis, Bamberga, Moguntia, Wormatia, Spira aliaeque urbes atque oppida fuerunt exiguo tempore vel expugnata vel dedita. Colonia superfuit principum exulum perfugium, et hi the- sauros qua sacros qua laicos in eam civitatem importaverant, si quibus licuerat tamen illos avehere antequam ingrueret ea belli vehemens et subita tempestas. Ibidem anxiae curae principum et dubia consilia erant, an, sicut proposuerat orator Gallus, ex- pediret deinceps neutri parti, seu Caesaris seu Gustavi regis, tam arma principum eorumdem quam arma ipsiusmet civitatis Colo- niensis favere. Id Coloniae suadebat orator christianissimi re- gis; sed necessarium fore affirmabat ut in eam urbem pariter atque in alias ditiones principum electorum cohortes praesidia- riorum ex regis sui legionibus introducerentur: tunc enim re- veritus Coloniam Gustavus rex alio arma convertisset, aut si venire hostis nihilominus deliberasset, provocasset merito chri- stianissimum regem, ac foedere exstincto inimicitiam et iram ejus experiri coepisset. Gravis nimirum videbatur ea conditio admit- tendi cohortes praesidiarias regis externi in civitates ac ditiones imperii; sed graviores multo erant conditiones aliae, quibus ut neutri parti faverent deinceps proponebatur, quia in bello tam ancipiti Caesarem non juvare sed quasi deserere videbatur ma- xime alienum a professione pervetere civitatum ac principum ipsiusmet imperii. Hoc superesse tamen consilii et eum portum securitatis unice adeundum esse judicabat pariter apostolicus nun- tius Parisiensis, ad quem scripseram de ingenti clade religioni catholicae templisque et aris illata per Gustavum regem. Es folgt noch eine ausfuͤhrliche Mittheilung uͤber die Kataſtro- phe Wallenſteins, die ich anderswo mittheilen will. 115. Relatione della corte di Roma del Sigr Kr Aluise Contarini dell’ anno 1632 al 1635. (Arch. Ven.) Eine ſehr ausfuͤhrliche Relation, in 35 Capiteln, auf 140 Sei- ten; und doppelt wichtig, da Aluiſe Contarini unmittelbar von Frankreich nach Rom gekommen, und deshalb um ſo faͤhiger war, die ſo eigenthuͤmliche politiſche Stellung, die ſich Urban VIII. in die- ſer Zeit gegeben, zu beurtheilen.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/435
Zitationshilfe: Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836, S. 423. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/435>, abgerufen am 26.04.2024.