Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713.

Bild:
<< vorherige Seite
letzte Seite

vere dabatur, in quo sane maximam partem felicitatis, quam Rectoris Schola-
stici fortuna capit, consistere, non ab re existimo. Nec viam hujus beatitudi-
nis molestam aut salebrosam reddebant discipuli, quos maximam partem, (quis
enim Satanae malitiaeque propriae mancipia respiciat?) probos, morigeros & gra-
tos experiebatur. Et quo felicius succederet scholastica haec navigatio, tot etiam
Patroni summi, tot Mecoenates, ac Fautores, aura blandisfima ipsi adspirabant.
Ut taceam, quantum calcar bonorum omnium apptobatio, applaususque Ger-
maniae unive rsus, praeter famae celebritatem, laudes & encomia magnorum,
Viro Optimo jam tum alacriter currenti, addiderint. Si de opum affluxu quaeras,
idem merito de Schola conque rendum est, quod impurus ille purissimae Latini-
tatis architectus, Petronius, de rhetoribus habet:

Qui pelago credit, magno se foenore tollit,
Qui pugnas & castra petit, praecingitur auro,
Vilis adulator picto jacet ebrius ostro,
Et qui sollicitat nuptas, ad praemia peccat,
Sola pruinosis horret facundia pannis,
Atque inopi lingua desertas invoc at artes,

Sed nisi Hoffmanno hac in parte benig nior arrisisset fortuna, non habuisset, unde.
ceu fonte quodam, inusitata ejus decurreret liberalitas. Prolixum foret, justa
serie exponere, quanta & quot bona, in duplici matrimonio, e manu benignissimi
Numinis retulerit. Tribus dixisse sufficiat, neutrum sine dulcissima animorum
conjunctione, pace, amore & tranquillitate, neutrum sine fructibus amoris no-
bilissimis ac svavissimis, neutrum denique sine felicitatis, & bonorum affluxu
largissimo fuisse. Vel in vulgus notum est, quod aula principum coelum ex-
scribat, in quo nunc oriantur astra, nunc occidant. Et sane gratior esset
speciosa Magnatum gratia, si tantum constantiae haberet, quantum svavitatis
possidet. Ast recte dixit, quisquis dixit:

Gratia Magnatum centum praetervo lat alis.

Paucos numeres inter purpuratos feliciores, quorum exitus principio felici

re-

vere dabatur, in quo ſane maximam partem felicitatis, quam Rectoris Schola-
ſtici fortuna capit, conſiſtere, non ab re exiſtimo. Nec viam hujus beatitudi-
nis moleſtam aut ſalebroſam reddebant diſcipuli, quos maximam partem, (quis
enim Satanæ malitiæque propriæ mancipia reſpiciat?) probos, morigeros & gra-
tos experiebatur. Et quo felicius ſuccederet ſcholaſtica hæc navigatio, tot etiam
Patroni ſummi, tot Mecœnates, ac Fautores, aura blandisfima ipſi adſpirabant.
Ut taceam, quantum calcar bonorum omnium apptobatio, applauſusque Ger-
maniæ unive rſus, præter famæ celebritatem, laudes & encomia magnorum,
Viro Optimo jam tum alacriter currenti, addiderint. Si de opum affluxu quæras,
idem merito de Schola conque rendum eſt, quod impurus ille purisſimæ Latini-
tatis architectus, Petronius, de rhetoribus habet:

Qui pelago credit, magno ſe fœnore tollit,
Qui pugnas & caſtra petit, præcingitur auro,
Vilis adulator picto jacet ebrius oſtro,
Et qui ſollicitat nuptas, ad præmia peccat,
Sola pruinoſis horret facundia pannis,
Atque inopi lingua deſertas invoc at artes,

Sed niſi Hoffmanno hac in parte benig nior arriſiſſet fortuna, non habuiſſet, unde.
ceu fonte quodam, inuſitata ejus decurreret liberalitas. Prolixum foret, juſta
ſerie exponere, quanta & quot bona, in duplici matrimonio, e manu benigniſſimi
Numinis retulerit. Tribus dixiſſe ſufficiat, neutrum ſine dulcisſima animorum
conjunctione, pace, amore & tranquillitate, neutrum ſine fructibus amoris no-
bilisſimis ac ſvaviſſimis, neutrum denique ſine felicitatis, & bonorum affluxu
largisſimo fuiſſe. Vel in vulgus notum eſt, quod aula principum cœlum ex-
ſcribat, in quo nunc oriantur aſtra, nunc occidant. Et ſane gratior eſſet
ſpecioſa Magnatum gratia, ſi tantum conſtantiæ haberet, quantum ſvavitatis
poſſidet. Aſt recte dixit, quisquis dixit:

Gratia Magnatum centum prætervo lat alis.

Paucos numeres inter purpuratos feliciores, quorum exitus principio felici

re-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0016" n="16"/> <hi rendition="#aq">vere dabatur, in quo &#x017F;ane maximam partem felicitatis, quam Rectoris Schola-<lb/>
&#x017F;tici fortuna capit, con&#x017F;i&#x017F;tere, non ab re exi&#x017F;timo. Nec viam hujus beatitudi-<lb/>
nis mole&#x017F;tam aut &#x017F;alebro&#x017F;am reddebant di&#x017F;cipuli, quos maximam partem, (quis<lb/>
enim Satanæ malitiæque propriæ mancipia re&#x017F;piciat?) probos, morigeros &amp; gra-<lb/>
tos experiebatur. Et quo felicius &#x017F;uccederet &#x017F;chola&#x017F;tica hæc navigatio, tot etiam<lb/>
Patroni &#x017F;ummi, tot <hi rendition="#i">M</hi>ec&#x0153;nates, ac Fautores, aura blandisfima ip&#x017F;i ad&#x017F;pirabant.<lb/>
Ut taceam, quantum calcar bonorum omnium apptobatio, applau&#x017F;usque Ger-<lb/>
maniæ unive r&#x017F;us, præter famæ celebritatem, laudes &amp; encomia magnorum,<lb/><hi rendition="#i">Viro Optimo</hi> jam tum alacriter currenti, addiderint. Si de opum affluxu quæras,<lb/>
idem merito de Schola conque rendum e&#x017F;t, quod impurus ille puris&#x017F;imæ Latini-<lb/>
tatis architectus, Petronius, de rhetoribus habet:</hi> </p><lb/>
        <cit>
          <quote>
            <lg type="poem">
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Qui pelago credit, magno &#x017F;e f&#x0153;nore tollit,</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Qui pugnas &amp; ca&#x017F;tra petit, præcingitur auro,</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vilis adulator picto jacet ebrius o&#x017F;tro,</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et qui &#x017F;ollicitat nuptas, ad præmia peccat,</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sola pruino&#x017F;is horret facundia pannis,</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Atque inopi lingua de&#x017F;ertas invoc at artes,</hi> </hi> </l>
            </lg>
          </quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">Sed ni&#x017F;i <hi rendition="#i">Hoffmanno</hi> hac in parte benig nior arri&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et fortuna, non habui&#x017F;&#x017F;et, unde.<lb/>
ceu fonte quodam, inu&#x017F;itata ejus decurreret liberalitas. Prolixum foret, ju&#x017F;ta<lb/>
&#x017F;erie exponere, quanta &amp; quot bona, in duplici matrimonio, e manu benigni&#x017F;&#x017F;imi<lb/>
Numinis retulerit. Tribus dixi&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ufficiat, neutrum &#x017F;ine dulcis&#x017F;ima animorum<lb/>
conjunctione, pace, amore &amp; tranquillitate, neutrum &#x017F;ine fructibus amoris no-<lb/>
bilis&#x017F;imis ac &#x017F;vavi&#x017F;&#x017F;imis, neutrum denique &#x017F;ine felicitatis, &amp; bonorum affluxu<lb/>
largis&#x017F;imo fui&#x017F;&#x017F;e. Vel in vulgus notum e&#x017F;t, quod aula principum c&#x0153;lum ex-<lb/>
&#x017F;cribat, in quo nunc oriantur a&#x017F;tra, nunc occidant. Et &#x017F;ane gratior e&#x017F;&#x017F;et<lb/>
&#x017F;pecio&#x017F;a <hi rendition="#i">M</hi>agnatum gratia, &#x017F;i tantum con&#x017F;tantiæ haberet, quantum &#x017F;vavitatis<lb/>
po&#x017F;&#x017F;idet. A&#x017F;t recte dixit, quisquis dixit:</hi> </p><lb/>
        <cit>
          <quote> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Gratia Magnatum centum prætervo lat alis.</hi> </hi> </quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">Paucos numeres inter purpuratos feliciores, quorum exitus principio felici</hi> </p>
      </div><lb/>
      <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">re-</hi> </fw><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[16/0016] vere dabatur, in quo ſane maximam partem felicitatis, quam Rectoris Schola- ſtici fortuna capit, conſiſtere, non ab re exiſtimo. Nec viam hujus beatitudi- nis moleſtam aut ſalebroſam reddebant diſcipuli, quos maximam partem, (quis enim Satanæ malitiæque propriæ mancipia reſpiciat?) probos, morigeros & gra- tos experiebatur. Et quo felicius ſuccederet ſcholaſtica hæc navigatio, tot etiam Patroni ſummi, tot Mecœnates, ac Fautores, aura blandisfima ipſi adſpirabant. Ut taceam, quantum calcar bonorum omnium apptobatio, applauſusque Ger- maniæ unive rſus, præter famæ celebritatem, laudes & encomia magnorum, Viro Optimo jam tum alacriter currenti, addiderint. Si de opum affluxu quæras, idem merito de Schola conque rendum eſt, quod impurus ille purisſimæ Latini- tatis architectus, Petronius, de rhetoribus habet: Qui pelago credit, magno ſe fœnore tollit, Qui pugnas & caſtra petit, præcingitur auro, Vilis adulator picto jacet ebrius oſtro, Et qui ſollicitat nuptas, ad præmia peccat, Sola pruinoſis horret facundia pannis, Atque inopi lingua deſertas invoc at artes, Sed niſi Hoffmanno hac in parte benig nior arriſiſſet fortuna, non habuiſſet, unde. ceu fonte quodam, inuſitata ejus decurreret liberalitas. Prolixum foret, juſta ſerie exponere, quanta & quot bona, in duplici matrimonio, e manu benigniſſimi Numinis retulerit. Tribus dixiſſe ſufficiat, neutrum ſine dulcisſima animorum conjunctione, pace, amore & tranquillitate, neutrum ſine fructibus amoris no- bilisſimis ac ſvaviſſimis, neutrum denique ſine felicitatis, & bonorum affluxu largisſimo fuiſſe. Vel in vulgus notum eſt, quod aula principum cœlum ex- ſcribat, in quo nunc oriantur aſtra, nunc occidant. Et ſane gratior eſſet ſpecioſa Magnatum gratia, ſi tantum conſtantiæ haberet, quantum ſvavitatis poſſidet. Aſt recte dixit, quisquis dixit: Gratia Magnatum centum prætervo lat alis. Paucos numeres inter purpuratos feliciores, quorum exitus principio felici re-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/360150
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/360150/16
Zitationshilfe: Wentzel, Johann Christoph: Aulici Pii Et Felicis Imago. Bautzen, 1713, S. 16. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360150/16>, abgerufen am 27.04.2024.