Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619.

Bild:
<< vorherige Seite

Parentalis.
tum, victum, togam, supellectilem, quid frugalius? adeo ut
plerique, quibus magnos viros per ambitionem aestimare mos (Taciti
sunt verba in vita Agricolae) viso aspectoque Havvenreutero quae-
rerent famam: pauci interpretarentur.
Et vere ita se res habet: in-
solentes non gravis doctrina facit, sed falsa eruditionis opinio:
& sicuti arista
---- multis, at inanibus aucta locellis,
Effertur, dum nil, quo retrahatur habet.

Sic

Quem levis assurgens effert doctrina, superbit:
Nam scit, qui doctum se putateße, NIHIL.

Modestiae vero ut comitari plerumque benignitas consue-
vit, promptumque de alijs merendi studium: sic in Sene hoc
nostro, de palma quasi, cum illa contendebat. Vultis elecmo-
synas ut proferam, quibus egenorum succurrit indigentiae:
vultis hospitia, quae exulibus praebuit: vultis intercessiones,
quibus multorum commoda juvit: vultis tutelas, quas jam an-
te ingentium negotiorum pressus mole, ita tamen gessit, ad-
ministravit: ne quid in fide ejus desideraretur? Sed docu-
mentorum esto omnium instar, quod non ad eorum saltem
aedes lectulosque accurrebat anhelans, a quibus caput uncti-
us: crumenam turgentiorem: plus gratiae atque favoris refer-
re poterat: sed & ijs, quos penes omnis spes praemij decolla-
ret, se artem que suam aeque prompte, aeque benevole im pen-
debat: super addita non raro pecunia, qua & pharmaca, & ne-
cessaria alia sibi pararent. Memor namque illius erat, quod in
hymnis suis Psaltes cecinit: beatum fore, qui intelligit super paupe-
rem: non sensurum mali quicquam, in die malo:
quod Abderae civi-
tati rescripsit Senex Cous: aequale peccatum videri, hostes servare: &
amicos mercede sanare
: quod post se Cornelius Celsus reliquit: non
Medicinam fortuna, aut personis aestimare homines
: verum polliceri

G 2

Parentalis.
tum, victum, togam, ſupellectilem, quid frugalius? adeò ut
plerique, quibus magnos viros per ambitionem æſtimare mos (Taciti
ſunt verba in vita Agricolæ) viſo aſpectoque Havvenreutero quæ-
rerent famam: pauci interpretarentur.
Et verè ita ſe res habet: in-
ſolentes non gravis doctrina facit, ſed falſa eruditionis opinio:
& ſicuti ariſta
—— multis, at inanibus aucta locellis,
Effertur, dum nil, quo retrahatur habet.

Sic

Quem levis aſſurgens effert doctrina, ſuperbit:
Nam ſcit, qui doctum ſe putateße, NIHIL.

Modeſtiæ verò ut comitari plerumque benignitas conſue-
vit, promptumque de alijs merendi ſtudium: ſic in Sene hoc
noſtro, de palmâ quaſi, cum illâ contendebat. Vultis elecmo-
ſynas ut proferam, quibus egenorum ſuccurrit indigentiæ:
vultis hoſpitia, quæ exulibus præbuit: vultis interceſſiones,
quibus multorum commoda juvit: vultis tutelas, quas jam an-
tè ingentium negotiorum preſſus mole, ita tamen geſſit, ad-
miniſtravit: ne quid in fide ejus deſideraretur? Sed docu-
mentorum eſto omnium inſtar, quod non ad eorum ſaltem
ædes lectulosque accurrebat anhelans, à quibus caput uncti-
us: crumenam turgentiorem: plus gratiæ atque favoris refer-
re poterat: ſed & ijs, quos penes omnis ſpes præmij decolla-
ret, ſe artem que ſuam æquè promptè, æquè benevolè im pen-
debat: ſuper additâ non rarò pecuniâ, quâ & pharmaca, & ne-
ceſſaria alia ſibi pararent. Memor namque illius erat, quod in
hymnis ſuis Pſaltes cecinit: beatum fore, qui intelligit ſuper paupe-
rem: non ſenſurum mali quicquam, in die malo:
quod Abderæ civi-
tati reſcripſit Senex Cous: æquale peccatum videri, hoſtes ſervare: &
amicos mercede ſanare
: quod poſt ſe Cornelius Celſus reliquit: non
Medicinam fortuna, aut perſonis æſtimare homines
: verùm polliceri

G 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <floatingText>
          <body>
            <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
              <p><pb facs="#f0051" n="49"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Parentalis.</hi></hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">tum, victum, togam, &#x017F;upellectilem, quid frugalius<hi rendition="#i">?</hi> adeò ut<lb/><hi rendition="#i">plerique, quibus magnos viros per ambitionem æ&#x017F;timare mos (Taciti</hi><lb/>
&#x017F;unt verba in vita <hi rendition="#i">Agricolæ)</hi> vi&#x017F;o a&#x017F;pectoque <hi rendition="#i">Havvenreutero quæ-<lb/>
rerent famam: pauci interpretarentur.</hi> Et verè ita &#x017F;e res habet: in-<lb/>
&#x017F;olentes non gravis doctrina facit, &#x017F;ed fal&#x017F;a eruditionis opinio<hi rendition="#i">:</hi><lb/>
&amp; &#x017F;icuti ari&#x017F;ta</hi> &#x2014;&#x2014; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">multis, at inanibus aucta locellis,<lb/><hi rendition="#et">Effertur, dum nil, quo retrahatur habet.</hi></hi><lb/>
Sic</hi><lb/><hi rendition="#et"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Quem levis a&#x017F;&#x017F;urgens effert doctrina, &#x017F;uperbit:<lb/>
Nam &#x017F;cit, qui doctum &#x017F;e putateße, <hi rendition="#g">NIHIL.</hi></hi></hi></hi><lb/></p>
              <p> <hi rendition="#aq">Mode&#x017F;tiæ verò ut comitari plerumque benignitas con&#x017F;ue-<lb/>
vit, promptumque de alijs merendi &#x017F;tudium<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;ic in Sene hoc<lb/>
no&#x017F;tro, de palmâ qua&#x017F;i, cum illâ contendebat. Vultis elecmo-<lb/>
&#x017F;ynas ut proferam, quibus egenorum &#x017F;uccurrit indigentiæ<hi rendition="#i">:</hi><lb/>
vultis ho&#x017F;pitia, quæ exulibus præbuit: vultis interce&#x017F;&#x017F;iones,<lb/>
quibus multorum commoda juvit<hi rendition="#i">:</hi> vultis tutelas, quas jam an-<lb/>
tè ingentium negotiorum pre&#x017F;&#x017F;us mole, ita tamen ge&#x017F;&#x017F;it, ad-<lb/>
mini&#x017F;travit<hi rendition="#i">:</hi> ne quid in fide ejus de&#x017F;ideraretur<hi rendition="#i">?</hi> Sed docu-<lb/>
mentorum e&#x017F;to omnium in&#x017F;tar, quod non ad eorum &#x017F;altem<lb/>
ædes lectulosque accurrebat anhelans, à quibus caput uncti-<lb/>
us: crumenam turgentiorem: plus gratiæ atque favoris refer-<lb/>
re poterat<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;ed &amp; ijs, quos penes omnis &#x017F;pes præmij decolla-<lb/>
ret, &#x017F;e artem que &#x017F;uam æquè promptè, æquè benevolè im pen-<lb/>
debat<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;uper additâ non rarò pecuniâ, quâ &amp; pharmaca, &amp; ne-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;aria alia &#x017F;ibi pararent. Memor namque illius erat, quod in<lb/>
hymnis &#x017F;uis <hi rendition="#i">P&#x017F;altes</hi> cecinit: <hi rendition="#i">beatum fore, qui intelligit &#x017F;uper paupe-<lb/>
rem: non &#x017F;en&#x017F;urum mali quicquam, in die malo:</hi> quod <hi rendition="#i">Abderæ</hi> civi-<lb/>
tati re&#x017F;crip&#x017F;it <hi rendition="#i">Senex Cous</hi>: <hi rendition="#i">æquale peccatum</hi> v<hi rendition="#i">ideri, ho&#x017F;tes &#x017F;ervare</hi>: <hi rendition="#i">&amp;<lb/>
amicos mercede &#x017F;anare</hi>: quod po&#x017F;t &#x017F;e <hi rendition="#i">Cornelius Cel&#x017F;us</hi> reliquit: <hi rendition="#i">non<lb/>
Medicinam fortuna, aut per&#x017F;onis æ&#x017F;timare homines</hi>: <hi rendition="#i">verùm polliceri</hi></hi><lb/>
                <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">G</hi> 2</fw><lb/>
              </p>
            </div>
          </body>
        </floatingText>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[49/0051] Parentalis. tum, victum, togam, ſupellectilem, quid frugalius? adeò ut plerique, quibus magnos viros per ambitionem æſtimare mos (Taciti ſunt verba in vita Agricolæ) viſo aſpectoque Havvenreutero quæ- rerent famam: pauci interpretarentur. Et verè ita ſe res habet: in- ſolentes non gravis doctrina facit, ſed falſa eruditionis opinio: & ſicuti ariſta —— multis, at inanibus aucta locellis, Effertur, dum nil, quo retrahatur habet. Sic Quem levis aſſurgens effert doctrina, ſuperbit: Nam ſcit, qui doctum ſe putateße, NIHIL. Modeſtiæ verò ut comitari plerumque benignitas conſue- vit, promptumque de alijs merendi ſtudium: ſic in Sene hoc noſtro, de palmâ quaſi, cum illâ contendebat. Vultis elecmo- ſynas ut proferam, quibus egenorum ſuccurrit indigentiæ: vultis hoſpitia, quæ exulibus præbuit: vultis interceſſiones, quibus multorum commoda juvit: vultis tutelas, quas jam an- tè ingentium negotiorum preſſus mole, ita tamen geſſit, ad- miniſtravit: ne quid in fide ejus deſideraretur? Sed docu- mentorum eſto omnium inſtar, quod non ad eorum ſaltem ædes lectulosque accurrebat anhelans, à quibus caput uncti- us: crumenam turgentiorem: plus gratiæ atque favoris refer- re poterat: ſed & ijs, quos penes omnis ſpes præmij decolla- ret, ſe artem que ſuam æquè promptè, æquè benevolè im pen- debat: ſuper additâ non rarò pecuniâ, quâ & pharmaca, & ne- ceſſaria alia ſibi pararent. Memor namque illius erat, quod in hymnis ſuis Pſaltes cecinit: beatum fore, qui intelligit ſuper paupe- rem: non ſenſurum mali quicquam, in die malo: quod Abderæ civi- tati reſcripſit Senex Cous: æquale peccatum videri, hoſtes ſervare: & amicos mercede ſanare: quod poſt ſe Cornelius Celſus reliquit: non Medicinam fortuna, aut perſonis æſtimare homines: verùm polliceri G 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523602
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523602/51
Zitationshilfe: Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619, S. 49. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523602/51>, abgerufen am 01.05.2024.