Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
Himmel-Schlüssel.
Non facit ille fidem simulata fronte tyrannus,
Componit faciem, vapidi non pectoris aestus,
Mendacem dicti affectata protervia prodit;
Et sic jactator patulum descendit ad orcum!
Cum sors lethali cujusvis exeat urna.
Tardius aut citius, mors ultima linea rerum,
Unicuique suae praefigat tempora vitae,
Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra senectae,
Mille modos & mille vias ex orbe migrandi
Ostendat, reditum dias praecludat in auras,
Membrorumque animas grata compage solutas.
Vel Paradisiacos puras deducat in hortos,
Vel sontes Erebi tristes detrudat in umbras,
Et multos videas ob foedae crimina vitae.
Heu! nunquam, nunquam exstingvendo mergier
igni,
Paucos ad coeli laetos emergere sedes,
Non est dulce mori, bene posse mori leve non est.
Curae praepediunt mordaces, officiosae,
Officiunt curae quae cunctis anteferenda.
Plures inviti gazas vel chara relinquunt
Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi.
Mors aliis festina & praematura videtur,
Paucula qui numerant actorum lustra dierum!
Hi crassos transisse dies, lucemque palustrem,
Et sibi jam seri vitam ingemuere relictam:
Adsunt tortores morbi, saevique dolores,
Deplorant miseri pondus praegrande reatus,
Perpetuasque sibi despondent pectore poenas.
Non est dulce mori, bene posse mori leve non est.
Ut
K 4
Himmel-Schluͤſſel.
Non facit ille fidem ſimulata fronte tyrannus,
Componit faciem, vapidi non pectoris æſtus,
Mendacem dicti affectata protervia prodit;
Et ſic jactator patulum deſcendit ad orcum!
Cum ſors lethali cujusvis exeat urna.
Tardius aut citius, mors ultima linea rerum,
Unicuique ſuæ præfigat tempora vitæ,
Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra ſenectæ,
Mille modos & mille vias ex orbe migrandi
Oſtendat, reditum dias præcludat in auras,
Membrorumque animas grata compage ſolutas.
Vel Paradiſiacos puras deducat in hortos,
Vel ſontes Erebi triſtes detrudat in umbras,
Et multos videas ob fœdæ crimina vitæ.
Heu! nunquam, nunquam exſtingvendo mergier
igni,
Paucos ad cœli lætos emergere ſedes,
Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.
Curæ præpediunt mordaces, officioſæ,
Officiunt curæ quæ cunctis anteferenda.
Plures inviti gazas vel chara relinquunt
Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi.
Mors aliis feſtina & præmatura videtur,
Paucula qui numerant actorum luſtra dierum!
Hi craſſos tranſiſſe dies, lucemque paluſtrem,
Et ſibi jam ſeri vitam ingemuere relictam:
Adſunt tortores morbi, ſævique dolores,
Deplorant miſeri pondus prægrande reatus,
Perpetuasque ſibi deſpondent pectore pœnas.
Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.
Ut
K 4
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <lg type="poem">
              <pb facs="#f0571" n="151"/>
              <fw place="top" type="header">Himmel-Schlu&#x0364;&#x017F;&#x017F;el.</fw><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Non facit ille fidem &#x017F;imulata fronte tyrannus,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Componit faciem, vapidi non pectoris æ&#x017F;tus,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Mendacem dicti affectata protervia prodit;</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Et &#x017F;ic jactator patulum de&#x017F;cendit ad orcum!</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Cum &#x017F;ors lethali cujusvis exeat urna.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Tardius aut citius, mors ultima linea rerum,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Unicuique &#x017F;uæ præfigat tempora vitæ,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra &#x017F;enectæ,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Mille modos &amp; mille vias ex orbe migrandi</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">O&#x017F;tendat, reditum dias præcludat in auras,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Membrorumque animas grata compage &#x017F;olutas.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Vel Paradi&#x017F;iacos puras deducat in hortos,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Vel &#x017F;ontes Erebi tri&#x017F;tes detrudat in umbras,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Et multos videas ob f&#x0153;dæ crimina vitæ.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Heu! nunquam, nunquam ex&#x017F;tingvendo mergier</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#c">igni,</hi> </hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Paucos ad c&#x0153;li lætos emergere &#x017F;edes,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Non e&#x017F;t dulce mori, bene po&#x017F;&#x017F;e mori leve non e&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Curæ præpediunt mordaces, officio&#x017F;æ,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Officiunt curæ quæ cunctis anteferenda.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Plures inviti gazas vel chara relinquunt</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Pignora, delicias oculorum &amp; gaudia mundi.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Mors aliis fe&#x017F;tina &amp; præmatura videtur,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Paucula qui numerant actorum lu&#x017F;tra dierum!</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Hi cra&#x017F;&#x017F;os tran&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e dies, lucemque palu&#x017F;trem,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Et &#x017F;ibi jam &#x017F;eri vitam ingemuere relictam:</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Ad&#x017F;unt tortores morbi, &#x017F;ævique dolores,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Deplorant mi&#x017F;eri pondus prægrande reatus,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Perpetuasque &#x017F;ibi de&#x017F;pondent pectore p&#x0153;nas.</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#c">Non e&#x017F;t dulce mori, bene po&#x017F;&#x017F;e mori leve non e&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
              <fw place="bottom" type="sig"> <hi rendition="#aq">K 4</hi> </fw>
              <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Ut</hi> </fw><lb/>
            </lg>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[151/0571] Himmel-Schluͤſſel. Non facit ille fidem ſimulata fronte tyrannus, Componit faciem, vapidi non pectoris æſtus, Mendacem dicti affectata protervia prodit; Et ſic jactator patulum deſcendit ad orcum! Cum ſors lethali cujusvis exeat urna. Tardius aut citius, mors ultima linea rerum, Unicuique ſuæ præfigat tempora vitæ, Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra ſenectæ, Mille modos & mille vias ex orbe migrandi Oſtendat, reditum dias præcludat in auras, Membrorumque animas grata compage ſolutas. Vel Paradiſiacos puras deducat in hortos, Vel ſontes Erebi triſtes detrudat in umbras, Et multos videas ob fœdæ crimina vitæ. Heu! nunquam, nunquam exſtingvendo mergier igni, Paucos ad cœli lætos emergere ſedes, Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt. Curæ præpediunt mordaces, officioſæ, Officiunt curæ quæ cunctis anteferenda. Plures inviti gazas vel chara relinquunt Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi. Mors aliis feſtina & præmatura videtur, Paucula qui numerant actorum luſtra dierum! Hi craſſos tranſiſſe dies, lucemque paluſtrem, Et ſibi jam ſeri vitam ingemuere relictam: Adſunt tortores morbi, ſævique dolores, Deplorant miſeri pondus prægrande reatus, Perpetuasque ſibi deſpondent pectore pœnas. Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt. Ut K 4

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/571
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 151. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/571>, abgerufen am 11.05.2024.