Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Avé-Lallemant, Friedrich Christian Benedikt: Das Deutsche Gaunerthum. Bd. 4. Leipzig, 1862.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

unter einer besondern Ueberschrift da. Sie muß hier im Zusam-
menhang mit dem von Vulcanius aufgeführten kleinen Vocabular
gegeben werden:

De idiotismo aliorum quorundam erronum, a Nubianis
non admodum absimilium.

Specimen hoc linguae Nubianorum occasionem mihi dedit
cogitandi de idiotismo (neque enim linguam appellare libet)
Erronum quorundam, qui avorum imo patrum nostrorum me-
moria oppida omnia et pagos pervagari, et templorum fores
catervatim obsidere solent, et inauditis technis atque impostu-
ris vulgo fucum faciebant; Nubianis illis non absimiles; eo
tamen ab iis diversi, quod cum Nubiani Chiromantices et
praeterita futuraque divinandi praetextu fallerent, hi sancti-
moniae alicujus simulatione et peregrinationis ab ipsis insti-
tutae ad loca variis divis dicata, quos diversorum atrocissimo-
rum morborum quibus sese obsessos fingebant apotropaious
sive averruncatores praedicabant, miseram plebem densissimis
ignorantiae tenebris immersam atque obcaecatam et pia qua-
dam credulitate ad commiserationem ipsorum adductam pe-
cunia emungebant. Nubianos illos, quos Itali, ut diximus,
Cingaros vocant; Hispani Gitanos, hoc est Aegyptios; Belgae
Heidenen, hoc est Gentiles propriam sibi ac peculiarem pro-
vinciae e qua orti fuerunt linguam habuisse Jos. Scaliger cen-
set, cujus judicio authoritatique libens acquiesco. Horum vero
de quibus nunc agimus idiotismum, ut linguam nativam ap-
pellare non ausim, ita non omnia eorum vocabula commenti-
tia esse crediderim, sed e vetere aliqua lingua petita, aut si
omnia in universum sunt fictitia, mirari libet eorum non mi-
norem in effingendis novis vocabulis industriam, quam in
consuendis technis vafriciem. De quibus cum exstet libellus
Teutonica lingua ante annos quinquaginta conscriptus, qui er-
rones hosce in XXVIII classes sive sectas distribuit, et sin-
gulis propriam appellationem qua tum temporis noti fuerunt
inditam scribit, unum vero omnibus communem idiotismum
sive linguam fuisse; Indicemque vocabulorum quibus illi ute-

unter einer beſondern Ueberſchrift da. Sie muß hier im Zuſam-
menhang mit dem von Vulcanius aufgeführten kleinen Vocabular
gegeben werden:

De idiotismo aliorum quorundam erronum, a Nubianis
non admodum absimilium.

Specimen hoc linguae Nubianorum occasionem mihi dedit
cogitandi de idiotismo (neque enim linguam appellare libet)
Erronum quorundam, qui avorum imo patrum nostrorum me-
moria oppida omnia et pagos pervagari, et templorum fores
catervatim obsidere solent, et inauditis technis atque impostu-
ris vulgo fucum faciebant; Nubianis illis non absimiles; eo
tamen ab iis diversi, quod cum Nubiani Chiromantices et
praeterita futuraque divinandi praetextu fallerent, hi sancti-
moniae alicujus simulatione et peregrinationis ab ipsis insti-
tutae ad loca variis divis dicata, quos diversorum atrocissimo-
rum morborum quibus sese obsessos fingebant ἀποτροπαίους
sive averruncatores praedicabant, miseram plebem densissimis
ignorantiae tenebris immersam atque obcaecatam et pia qua-
dam credulitate ad commiserationem ipsorum adductam pe-
cunia emungebant. Nubianos illos, quos Itali, ut diximus,
Cingaros vocant; Hispani Gitanos, hoc est Aegyptios; Belgae
Heidenen, hoc est Gentiles propriam sibi ac peculiarem pro-
vinciae e qua orti fuerunt linguam habuisse Jos. Scaliger cen-
set, cujus judicio authoritatique libens acquiesco. Horum vero
de quibus nunc agimus idiotismum, ut linguam nativam ap-
pellare non ausim, ita non omnia eorum vocabula commenti-
tia esse crediderim, sed e vetere aliqua lingua petita, aut si
omnia in universum sunt fictitia, mirari libet eorum non mi-
norem in effingendis novis vocabulis industriam, quam in
consuendis technis vafriciem. De quibus cum exstet libellus
Teutonica lingua ante annos quinquaginta conscriptus, qui er-
rones hosce in XXVIII classes sive sectas distribuit, et sin-
gulis propriam appellationem qua tum temporis noti fuerunt
inditam scribit, unum vero omnibus communem idiotismum
sive linguam fuisse; Indicemque vocabulorum quibus illi ute-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <p><pb facs="#f0091" n="79"/>
unter einer be&#x017F;ondern Ueber&#x017F;chrift da. Sie muß hier im Zu&#x017F;am-<lb/>
menhang mit dem von Vulcanius aufgeführten kleinen Vocabular<lb/>
gegeben werden:</p><lb/>
                <p> <hi rendition="#aq">De idiotismo aliorum quorundam erronum, a Nubianis<lb/>
non admodum absimilium.</hi> </p><lb/>
                <p> <hi rendition="#aq">Specimen hoc linguae Nubianorum occasionem mihi dedit<lb/>
cogitandi de idiotismo (neque enim linguam appellare libet)<lb/>
Erronum quorundam, qui avorum imo patrum nostrorum me-<lb/>
moria oppida omnia et pagos pervagari, et templorum fores<lb/>
catervatim obsidere solent, et inauditis technis atque impostu-<lb/>
ris vulgo fucum faciebant; Nubianis illis non absimiles; eo<lb/>
tamen ab iis diversi, quod cum Nubiani Chiromantices et<lb/>
praeterita futuraque divinandi praetextu fallerent, hi sancti-<lb/>
moniae alicujus simulatione et peregrinationis ab ipsis insti-<lb/>
tutae ad loca variis divis dicata, quos diversorum atrocissimo-<lb/>
rum morborum quibus sese obsessos fingebant &#x1F00;&#x03C0;&#x03BF;&#x03C4;&#x03C1;&#x03BF;&#x03C0;&#x03B1;&#x03AF;&#x03BF;&#x03C5;&#x03C2;<lb/>
sive averruncatores praedicabant, miseram plebem densissimis<lb/>
ignorantiae tenebris immersam atque obcaecatam et pia qua-<lb/>
dam credulitate ad commiserationem ipsorum adductam pe-<lb/>
cunia emungebant. Nubianos illos, quos Itali, ut diximus,<lb/>
Cingaros vocant; Hispani Gitanos, hoc est Aegyptios; Belgae<lb/><hi rendition="#i">Heidenen,</hi> hoc est Gentiles propriam sibi ac peculiarem pro-<lb/>
vinciae e qua orti fuerunt linguam habuisse Jos. Scaliger cen-<lb/>
set, cujus judicio authoritatique libens acquiesco. Horum vero<lb/>
de quibus nunc agimus idiotismum, ut linguam nativam ap-<lb/>
pellare non ausim, ita non omnia eorum vocabula commenti-<lb/>
tia esse crediderim, sed e vetere aliqua lingua petita, aut si<lb/>
omnia in universum sunt fictitia, mirari libet eorum non mi-<lb/>
norem in effingendis novis vocabulis industriam, quam in<lb/>
consuendis technis vafriciem. De quibus cum exstet libellus<lb/>
Teutonica lingua ante annos quinquaginta conscriptus, qui er-<lb/>
rones hosce in XXVIII classes sive sectas distribuit, et sin-<lb/>
gulis propriam appellationem qua tum temporis noti fuerunt<lb/>
inditam scribit, unum vero omnibus communem idiotismum<lb/>
sive linguam fuisse; Indicemque vocabulorum quibus illi ute-<lb/></hi> </p>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[79/0091] unter einer beſondern Ueberſchrift da. Sie muß hier im Zuſam- menhang mit dem von Vulcanius aufgeführten kleinen Vocabular gegeben werden: De idiotismo aliorum quorundam erronum, a Nubianis non admodum absimilium. Specimen hoc linguae Nubianorum occasionem mihi dedit cogitandi de idiotismo (neque enim linguam appellare libet) Erronum quorundam, qui avorum imo patrum nostrorum me- moria oppida omnia et pagos pervagari, et templorum fores catervatim obsidere solent, et inauditis technis atque impostu- ris vulgo fucum faciebant; Nubianis illis non absimiles; eo tamen ab iis diversi, quod cum Nubiani Chiromantices et praeterita futuraque divinandi praetextu fallerent, hi sancti- moniae alicujus simulatione et peregrinationis ab ipsis insti- tutae ad loca variis divis dicata, quos diversorum atrocissimo- rum morborum quibus sese obsessos fingebant ἀποτροπαίους sive averruncatores praedicabant, miseram plebem densissimis ignorantiae tenebris immersam atque obcaecatam et pia qua- dam credulitate ad commiserationem ipsorum adductam pe- cunia emungebant. Nubianos illos, quos Itali, ut diximus, Cingaros vocant; Hispani Gitanos, hoc est Aegyptios; Belgae Heidenen, hoc est Gentiles propriam sibi ac peculiarem pro- vinciae e qua orti fuerunt linguam habuisse Jos. Scaliger cen- set, cujus judicio authoritatique libens acquiesco. Horum vero de quibus nunc agimus idiotismum, ut linguam nativam ap- pellare non ausim, ita non omnia eorum vocabula commenti- tia esse crediderim, sed e vetere aliqua lingua petita, aut si omnia in universum sunt fictitia, mirari libet eorum non mi- norem in effingendis novis vocabulis industriam, quam in consuendis technis vafriciem. De quibus cum exstet libellus Teutonica lingua ante annos quinquaginta conscriptus, qui er- rones hosce in XXVIII classes sive sectas distribuit, et sin- gulis propriam appellationem qua tum temporis noti fuerunt inditam scribit, unum vero omnibus communem idiotismum sive linguam fuisse; Indicemque vocabulorum quibus illi ute-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/avelallemant_gaunerthum04_1862
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/avelallemant_gaunerthum04_1862/91
Zitationshilfe: Avé-Lallemant, Friedrich Christian Benedikt: Das Deutsche Gaunerthum. Bd. 4. Leipzig, 1862, S. 79. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/avelallemant_gaunerthum04_1862/91>, abgerufen am 03.05.2024.