Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.

Bild:
<< vorherige Seite

ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non a plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus a qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus e memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju-

ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non à plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus à qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus è memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0067"/>
ptrorum, genus principale ac                      regium sint adepti, &amp; qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc                      Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate                      dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non à                      plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili;                      sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, &amp; qvibus                      per tot secula contigit parcere subjectis &amp; debellare superbos. Majus autem                      est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine                      conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod                      certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse                      moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque                      gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus,                      animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab                      Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum,                      qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel                      maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita                      mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum                      tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, &amp; imperia gerere,                      aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices &amp; imperata facere                      oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus                      administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi                      aeqvalitatem inter homines, &amp; parem omnium conditionem crepant. Nihil hi                      sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas &amp; bellum omnium in                      omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum                      stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has,                      qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit                      talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces &amp; compotes inveniantur.                      Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe                      perfectissimus à qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia                      pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto                      arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus è                      memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc                      tempus ju-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0067] ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non à plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus à qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus è memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/67
Zitationshilfe: Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/67>, abgerufen am 02.05.2024.