Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.

Bild:
<< vorherige Seite

Additio.
viva pecora, id solos habere inde prohibere posse, praeterea Reis on
probandi facultatem ex privilegio incumbere, ea inde non probata non
immerito succumbere. At in altera haec omnia secus se habent. In ea
enim Praesupponitur ut revera est venditionem, de qua controvertitur
esse juris atq; libertatis naturalis ideo omnibus licitam quibus non est
prohibita, nec prohibendi jus habere nisi cui ut jus proprium addicta,
inde si laniones interdicere reis velint probatione opus habere sibi so-
lis competere aliis lege vel consvetudine esse interdictam aut ex alia
justa causa interdicendam, nec sufficere quod in privilegio Reorum
nihil continetur cum non ex eo sed ex naturali libertate quod juris
communis est competat. Ne igitur in fundamento, rei, quod & in ac-
curata positione status controversiae aberretur, necesse est ante omnia
veram facti & litis speciem praemittere. Ita vero se habet.

Laniones in Civitate Stetinensi praetenderunt sibi solis ex privi-
legiis suis competere jus venditionis carnis arefacta ac vivarum pecu-
dum & ex eo cum eandem ex longo & immemoriali usu sacerent Car-
narii qui mactant pecudes & popineas instruunt ipsis prohibitam vo-
luere instantes apud Camerarios urbis, ut prohibitio sieret. Et licet a-
liquando nudae instantiae tributum ut fieret prohibitio, rei tamen,
quod intelligerenteo modo nec se dejici possessione vel quasi venden-
di nec jus prohibendi esse adversariis. nec sibi deesse facti rationem, nec
talem se inauditis & non cognita causa factam prohibitionem jus face-
re aut pro judicato esse continuarunt venditionem. Quando vero
post aliquod intervallum & quiete usurpatam illam dici habitamlicen-
tiam ad Dominos Camerarios velut in jus vocarentur negarunt, qui-
bus insistebat adversariorum intentio, suum vero jus obtendebant.
Factum vero, ut sine plena & quam merebatur ea res cognitione leva-
to velo fieret die 18. Octobr. Anno 1647. Reis prohibitio, & quidem
sub praetextu judicatorum & privilegiorum. Cum vero nec adessent,
tali quibus excluderentur ab ea facultate, nec legitimo juris ordine
actum est processum esset appellarunt ad Senatum, ab hoc Camerariis
applaudente ad Dicasterium quod Sedini est Regium gravamina pro-
tulerunt, processus obtinuerunt Repertum juxta in ea judicio mereri
hanc litem ut audiantur de jure suo partes & tentetur amicabilis com-
positio cavere non succedente, pronuncientur justa.

Ad
N 3

Additio.
viva pecora, id ſolos habere inde prohibere poſſe, præterea Reis onꝰ
probandi facultatem ex privilegio incumbere, ea inde non probata non
immerito ſuccumbere. At in altera hæc omnia ſecus ſe habent. In ea
enim Præſupponitur ut revera eſt venditionem, de qua controvertitur
eſſe juris atq; libertatis naturalis ideo omnibus licitam quibus non eſt
prohibita, nec prohibendi jus habere niſi cui ut jus proprium addicta,
inde ſi laniones interdicere reis velint probatione opus habere ſibi ſo-
lis competere aliis lege vel conſvetudine eſſe interdictam aut ex alia
juſta cauſa interdicendam, nec ſufficere quod in privilegio Reorum
nihil continetur cum non ex eo ſed ex naturali libertate quod juris
communis eſt competat. Ne igitur in fundamento, rei, quod & in ac-
curata poſitione ſtatus controverſiæ aberretur, neceſſe eſt ante omnia
veram facti & litis ſpeciem præmittere. Ita vero ſe habet.

Laniones in Civitate Stetinenſi prætenderunt ſibi ſolis ex privi-
legiis ſuis competere jus venditionis carnis arefacta ac vivarum pecu-
dum & ex eo cum eandem ex longo & immemoriali uſu ſacerent Car-
narii qui mactant pecudes & popineas inſtruunt ipſis prohibitam vo-
luere inſtantes apud Camerarios urbis, ut prohibitio ſieret. Et licet a-
liquando nudæ inſtantiæ tributum ut fieret prohibitio, rei tamen,
quod intelligerenteo modo nec ſe dejici poſſeſſione vel quaſi venden-
di nec jus prohibendi eſſe adverſariis. nec ſibi deeſſe facti rationem, nec
talem ſe inauditis & non cognita cauſa factam prohibitionem jus face-
re aut pro judicato eſſe continuarunt venditionem. Quando vero
poſt aliquod intervallum & quiete uſurpatam illam dici habitamlicen-
tiam ad Dominos Camerarios velut in jus vocarentur negarunt, qui-
bus inſiſtebat adverſariorum intentio, ſuum vero jus obtendebant.
Factum vero, ut ſine plena & quam merebatur ea res cognitione leva-
to velo fieret die 18. Octobr. Anno 1647. Reis prohibitio, & quidem
ſub prætextu judicatorum & privilegiorum. Cum vero nec adeſſent,
tali quibus excluderentur ab ea facultate, nec legitimo juris ordine
actum eſt proceſſum eſſet appellârunt ad Senatum, ab hoc Camerariis
applaudente ad Dicaſterium quod Sedini eſt Regium gravamina pro-
tulerunt, proceſſus obtinuerunt Repertum juxta in ea judicio mereri
hanc litem ut audiantur de jure ſuo partes & tentetur amicabilis com-
poſitio cavere non ſuccedente, pronuncientur juſta.

Ad
N 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0111" n="101"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#k">Additio.</hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">viva pecora, id &#x017F;olos habere inde prohibere po&#x017F;&#x017F;e, præterea Reis on&#xA770;<lb/>
probandi facultatem ex privilegio incumbere, ea inde non probata non<lb/>
immerito &#x017F;uccumbere. At in altera hæc omnia &#x017F;ecus &#x017F;e habent. In ea<lb/>
enim Præ&#x017F;upponitur ut revera e&#x017F;t venditionem, de qua controvertitur<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e juris atq; libertatis naturalis ideo omnibus licitam quibus non e&#x017F;t<lb/>
prohibita, nec prohibendi jus habere ni&#x017F;i cui ut jus proprium addicta,<lb/>
inde &#x017F;i laniones interdicere reis velint probatione opus habere &#x017F;ibi &#x017F;o-<lb/>
lis competere aliis lege vel con&#x017F;vetudine e&#x017F;&#x017F;e interdictam aut ex alia<lb/>
ju&#x017F;ta cau&#x017F;a interdicendam, nec &#x017F;ufficere quod in privilegio Reorum<lb/>
nihil continetur cum non ex eo &#x017F;ed ex naturali libertate quod juris<lb/>
communis e&#x017F;t competat. Ne igitur in fundamento, rei, quod &amp; in ac-<lb/>
curata po&#x017F;itione &#x017F;tatus controver&#x017F;iæ aberretur, nece&#x017F;&#x017F;e e&#x017F;t ante omnia<lb/>
veram facti &amp; litis &#x017F;peciem præmittere. Ita vero &#x017F;e habet.</hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Laniones in Civitate Stetinen&#x017F;i prætenderunt &#x017F;ibi &#x017F;olis ex privi-<lb/>
legiis &#x017F;uis competere jus venditionis carnis arefacta ac vivarum pecu-<lb/>
dum &amp; ex eo cum eandem ex longo &amp; immemoriali u&#x017F;u &#x017F;acerent Car-<lb/>
narii qui mactant pecudes &amp; popineas in&#x017F;truunt ip&#x017F;is prohibitam vo-<lb/>
luere in&#x017F;tantes apud Camerarios urbis, ut prohibitio &#x017F;ieret. Et licet a-<lb/>
liquando nudæ in&#x017F;tantiæ tributum ut fieret prohibitio, rei tamen,<lb/>
quod intelligerenteo modo nec &#x017F;e dejici po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ione vel qua&#x017F;i venden-<lb/>
di nec jus prohibendi e&#x017F;&#x017F;e adver&#x017F;ariis. nec &#x017F;ibi dee&#x017F;&#x017F;e facti rationem, nec<lb/>
talem &#x017F;e inauditis &amp; non cognita cau&#x017F;a factam prohibitionem jus face-<lb/>
re aut pro judicato e&#x017F;&#x017F;e continuarunt venditionem. Quando vero<lb/>
po&#x017F;t aliquod intervallum &amp; quiete u&#x017F;urpatam illam dici habitamlicen-<lb/>
tiam ad Dominos Camerarios velut in jus vocarentur negarunt, qui-<lb/>
bus in&#x017F;i&#x017F;tebat adver&#x017F;ariorum intentio, &#x017F;uum vero jus obtendebant.<lb/>
Factum vero, ut &#x017F;ine plena &amp; quam merebatur ea res cognitione leva-<lb/>
to velo fieret die 18. Octobr. Anno 1647. Reis prohibitio, &amp; quidem<lb/>
&#x017F;ub prætextu judicatorum &amp; privilegiorum. Cum vero nec ade&#x017F;&#x017F;ent,<lb/>
tali quibus excluderentur ab ea facultate, nec legitimo juris ordine<lb/>
actum e&#x017F;t proce&#x017F;&#x017F;um e&#x017F;&#x017F;et appellârunt ad Senatum, ab hoc Camerariis<lb/>
applaudente ad Dica&#x017F;terium quod Sedini e&#x017F;t Regium gravamina pro-<lb/>
tulerunt, proce&#x017F;&#x017F;us obtinuerunt Repertum juxta in ea judicio mereri<lb/>
hanc litem ut audiantur de jure &#x017F;uo partes &amp; tentetur amicabilis com-<lb/>
po&#x017F;itio cavere non &#x017F;uccedente, pronuncientur ju&#x017F;ta.</hi> </p><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">N</hi> 3</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Ad</hi> </fw><lb/>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[101/0111] Additio. viva pecora, id ſolos habere inde prohibere poſſe, præterea Reis onꝰ probandi facultatem ex privilegio incumbere, ea inde non probata non immerito ſuccumbere. At in altera hæc omnia ſecus ſe habent. In ea enim Præſupponitur ut revera eſt venditionem, de qua controvertitur eſſe juris atq; libertatis naturalis ideo omnibus licitam quibus non eſt prohibita, nec prohibendi jus habere niſi cui ut jus proprium addicta, inde ſi laniones interdicere reis velint probatione opus habere ſibi ſo- lis competere aliis lege vel conſvetudine eſſe interdictam aut ex alia juſta cauſa interdicendam, nec ſufficere quod in privilegio Reorum nihil continetur cum non ex eo ſed ex naturali libertate quod juris communis eſt competat. Ne igitur in fundamento, rei, quod & in ac- curata poſitione ſtatus controverſiæ aberretur, neceſſe eſt ante omnia veram facti & litis ſpeciem præmittere. Ita vero ſe habet. Laniones in Civitate Stetinenſi prætenderunt ſibi ſolis ex privi- legiis ſuis competere jus venditionis carnis arefacta ac vivarum pecu- dum & ex eo cum eandem ex longo & immemoriali uſu ſacerent Car- narii qui mactant pecudes & popineas inſtruunt ipſis prohibitam vo- luere inſtantes apud Camerarios urbis, ut prohibitio ſieret. Et licet a- liquando nudæ inſtantiæ tributum ut fieret prohibitio, rei tamen, quod intelligerenteo modo nec ſe dejici poſſeſſione vel quaſi venden- di nec jus prohibendi eſſe adverſariis. nec ſibi deeſſe facti rationem, nec talem ſe inauditis & non cognita cauſa factam prohibitionem jus face- re aut pro judicato eſſe continuarunt venditionem. Quando vero poſt aliquod intervallum & quiete uſurpatam illam dici habitamlicen- tiam ad Dominos Camerarios velut in jus vocarentur negarunt, qui- bus inſiſtebat adverſariorum intentio, ſuum vero jus obtendebant. Factum vero, ut ſine plena & quam merebatur ea res cognitione leva- to velo fieret die 18. Octobr. Anno 1647. Reis prohibitio, & quidem ſub prætextu judicatorum & privilegiorum. Cum vero nec adeſſent, tali quibus excluderentur ab ea facultate, nec legitimo juris ordine actum eſt proceſſum eſſet appellârunt ad Senatum, ab hoc Camerariis applaudente ad Dicaſterium quod Sedini eſt Regium gravamina pro- tulerunt, proceſſus obtinuerunt Repertum juxta in ea judicio mereri hanc litem ut audiantur de jure ſuo partes & tentetur amicabilis com- poſitio cavere non ſuccedente, pronuncientur juſta. Ad N 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/111
Zitationshilfe: Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 101. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/111>, abgerufen am 15.05.2024.